ga verder naar:
REISVERSLAGEN:
FOTO'S
REISVERSLAGEN:
FOTO'S
REISVERSLAG ZA & LESOTHO & SWAZILAND 2016
Eindelijk is het dan weer zover! Vooraf een leuke tijd met allerlei voorbereidingen (verzekeringen, carnet de passage), inlezen en steeds maar weer wat kopen. Lijkt soms geen eind aan te komen. Daar komt nog bij allerlei gezellige afspraken met familie en vrienden - een soort Hello & Goodbye gevoel – met de daarbij behorende etentjes, hapjes en drankjes.
De nieuwe reistassen worden gepakt. Speciaal voor deze trip gekocht want alles wat erin zit MOET met onze ToyLa mee en terug omdat onze aankomstplaats zal dit keer niet onze vertrekplaats zijn. Het zijn reistassen die tot zeer klein opgevouwen kunnen worden en dus niet veel plaats innemen. We gaan het zien. Tussendoor ons huis weer een lekkere poetsbeurt gegeven want de volgende bewoners Jolanda, Ronald en Sjors trekken er meteen weer in. Heerlijk gevoel. We kunnen alles weer met een gerust hart achterlaten.
De nieuwe reistassen worden gepakt. Speciaal voor deze trip gekocht want alles wat erin zit MOET met onze ToyLa mee en terug omdat onze aankomstplaats zal dit keer niet onze vertrekplaats zijn. Het zijn reistassen die tot zeer klein opgevouwen kunnen worden en dus niet veel plaats innemen. We gaan het zien. Tussendoor ons huis weer een lekkere poetsbeurt gegeven want de volgende bewoners Jolanda, Ronald en Sjors trekken er meteen weer in. Heerlijk gevoel. We kunnen alles weer met een gerust hart achterlaten.
27 september 2016 – Zeist (Schiphol) – Kaapstad
Dit keer geen vroege ochtendvlucht dus op ons gemak “de laatste dingetjes” gedaan zoals ik altijd loop verkondigen voordat wij weer vertrekken voor een reis. Jolanda en Sjors kwamen al bijtijds met een volle auto want het is voor hun ook weer een verhuizing als ze naar Mooi Zeist komen! Op 11 uur reed de taxi voor en werden we vrolijk uitgezwaaid door dit lieve tweetal. Afscheid nemen is toch altijd minder leuk dan verwelkomd worden! Veel knuffels en daar gingen we dan. De zon scheen uitbundig in een strakblauwe lucht en we kregen al een beetje een Afrika gevoel.
Op Schiphol ging het als een speer! Onze grote reistassen waren we binnen 5 minuten kwijt, daarna even een kwartier in de rij voor een goede, strenge bagagecontrole! Klaar……toen was het tijd voor een cappuccino en vertrokken we precies op half 3 de lucht in voor een korte etappe met Lufthansa naar Frankfurt. Wat een grote luchthaven! Helaas was het wel een paar uur wachten geblazen maar met wat lezen, internetten, hapje en drankje kwamen we dit uren ook wel weer door. Het fijne is dan dat het een nachtvlucht is! Om half 9 zouden we vertrekken met Condor voor een rechtstreekse vlucht naar Kaapstad. Helaas hadden we een uur vertraging omdat er een bagagestuk weer uit het ruim van het vliegtuig gehaald moest worden.
Daarna dan echt de lucht in en na de maaltijd gingen toch wel de oogjes dicht. Moe en een pilletje…maakt niet uit…na 8 uur slapen was het voor ons gevoel maar een korte vlucht…..
28 september 2016 – aankomst Kaapstad – Paarl (Boschenmeer)
Na een prima nacht – voor een vlucht dan wel – was het fijn wakker worden met een uitzicht over de fantastische woestijn van Namibië. Ontbijten en dalen maar! Dit keer geen Gert en Tiny die ons op stonden te wachten maar een chauffeur van Bobo Campers waar wij onze ToyLa hebben gestald. Na een uurtje was daar dan eindelijk weer het weerzien met onze black beauty! Hij stond al klaar, gewassen en al!
Tassen erin en rijden maar. Tjonge, dat voelt toch weer vertrouwd als je dan weg rijdt. Super. Helaas of gelukkig ging ons cafeïne gebrek ons parten spelen want het was al weer laat in de ochtend. In Philadelphia (nee, gewoon in Zuid Afrika) vonden we een gezellig restaurant/café waar we voor een extra grote cappuccino gingen. Vandaag was het nog een beetje aan de frisse kant met 18 grd. maar we konden toch lekker buiten zitten. Voor het gemak ook direct maar een lunch eraan vastgeplakt. Een heerlijke salade met Cajun kip en advocado. Yummie! Wat een heerlijk gevoel om hier weer te zitten. Het valt ons trouwens wel op dat het er hier nu behoorlijk groen uitziet. Behoorlijk verschil met vorige keer toen we hier waren. Toen was er veel minder regen gevallen en zag alles er behoorlijk dor uit.
Daarna verder richting Paarl. Omdat we in Nederland een autoverzekering met een Zuid-Afrikaanse verzekering maatschappij hadden afgesloten moesten we nog even bij een kantoor in Paarl langs om “te bewijzen” dat onze ToyLa ook echt wel bestond. Natuurlijk….geen probleem. Daarna naar de Toyota garage in Paarl waar wij als vrienden verwelkomd werden. We kregen zelfs een knuffel van Russell. Iedereen kent ons daar van de koekies en taart! Morgen willen we een service beurt laten geven (olie verversen en doorsmeren) en op de voorhand had Harry ook al wat onderdelen besteld om de motor iets meer kracht te geven (roetfilter uitlaat verwijderen en vervangen door open pijp, EGR-klep verwijderen en vervangen). Dus Harry heeft alles daar gecontroleerd en besproken dat hij om 7.15 uur de auto zou brengen en dat hij dan ook een beetje mee zou kijken. Geen probleem.
Daarna was het tijd om boodschappen te doen en dus de koelkast gezellig te maken. Met een volgeladen auto was het eindelijk tijd om naar “ons” huis te gaan. Ondanks dat Gert en Tiny zelf nog niet hier zijn mogen wij wel gebruik van hun huis maken waar wij ook veel achter hadden gelaten.
Gelukkig, werkte mijn vinger nog goed bij de toegangspoort (scanner) en kwamen we toch wel moe aan na zo’n lange intensieve reis. Auto leegpakken en daarna op het terras neergeploft. Met een cappu in de hand leek het wel of we nooit weggeweest waren!
De namiddag gebruikt voor een beetje relaxen in de zon, berichten de wereld in te sturen en wat wegdommelen door de vermoeidheid. Zelfs geen puf om te koken of uit eten te gaan daarom hebben we gewoon even een pizza gehaald hier bij het clubhuis van de golfbaan. Met een heerlijk wijntje erbij voelde dit als een koningsmaal. Na een beetje TV kijken op tijd ons bed ingedoken……lekker onder een warm dekbed want de nachten zijn nog wel fris.
Dit keer geen vroege ochtendvlucht dus op ons gemak “de laatste dingetjes” gedaan zoals ik altijd loop verkondigen voordat wij weer vertrekken voor een reis. Jolanda en Sjors kwamen al bijtijds met een volle auto want het is voor hun ook weer een verhuizing als ze naar Mooi Zeist komen! Op 11 uur reed de taxi voor en werden we vrolijk uitgezwaaid door dit lieve tweetal. Afscheid nemen is toch altijd minder leuk dan verwelkomd worden! Veel knuffels en daar gingen we dan. De zon scheen uitbundig in een strakblauwe lucht en we kregen al een beetje een Afrika gevoel.
Op Schiphol ging het als een speer! Onze grote reistassen waren we binnen 5 minuten kwijt, daarna even een kwartier in de rij voor een goede, strenge bagagecontrole! Klaar……toen was het tijd voor een cappuccino en vertrokken we precies op half 3 de lucht in voor een korte etappe met Lufthansa naar Frankfurt. Wat een grote luchthaven! Helaas was het wel een paar uur wachten geblazen maar met wat lezen, internetten, hapje en drankje kwamen we dit uren ook wel weer door. Het fijne is dan dat het een nachtvlucht is! Om half 9 zouden we vertrekken met Condor voor een rechtstreekse vlucht naar Kaapstad. Helaas hadden we een uur vertraging omdat er een bagagestuk weer uit het ruim van het vliegtuig gehaald moest worden.
Daarna dan echt de lucht in en na de maaltijd gingen toch wel de oogjes dicht. Moe en een pilletje…maakt niet uit…na 8 uur slapen was het voor ons gevoel maar een korte vlucht…..
28 september 2016 – aankomst Kaapstad – Paarl (Boschenmeer)
Na een prima nacht – voor een vlucht dan wel – was het fijn wakker worden met een uitzicht over de fantastische woestijn van Namibië. Ontbijten en dalen maar! Dit keer geen Gert en Tiny die ons op stonden te wachten maar een chauffeur van Bobo Campers waar wij onze ToyLa hebben gestald. Na een uurtje was daar dan eindelijk weer het weerzien met onze black beauty! Hij stond al klaar, gewassen en al!
Tassen erin en rijden maar. Tjonge, dat voelt toch weer vertrouwd als je dan weg rijdt. Super. Helaas of gelukkig ging ons cafeïne gebrek ons parten spelen want het was al weer laat in de ochtend. In Philadelphia (nee, gewoon in Zuid Afrika) vonden we een gezellig restaurant/café waar we voor een extra grote cappuccino gingen. Vandaag was het nog een beetje aan de frisse kant met 18 grd. maar we konden toch lekker buiten zitten. Voor het gemak ook direct maar een lunch eraan vastgeplakt. Een heerlijke salade met Cajun kip en advocado. Yummie! Wat een heerlijk gevoel om hier weer te zitten. Het valt ons trouwens wel op dat het er hier nu behoorlijk groen uitziet. Behoorlijk verschil met vorige keer toen we hier waren. Toen was er veel minder regen gevallen en zag alles er behoorlijk dor uit.
Daarna verder richting Paarl. Omdat we in Nederland een autoverzekering met een Zuid-Afrikaanse verzekering maatschappij hadden afgesloten moesten we nog even bij een kantoor in Paarl langs om “te bewijzen” dat onze ToyLa ook echt wel bestond. Natuurlijk….geen probleem. Daarna naar de Toyota garage in Paarl waar wij als vrienden verwelkomd werden. We kregen zelfs een knuffel van Russell. Iedereen kent ons daar van de koekies en taart! Morgen willen we een service beurt laten geven (olie verversen en doorsmeren) en op de voorhand had Harry ook al wat onderdelen besteld om de motor iets meer kracht te geven (roetfilter uitlaat verwijderen en vervangen door open pijp, EGR-klep verwijderen en vervangen). Dus Harry heeft alles daar gecontroleerd en besproken dat hij om 7.15 uur de auto zou brengen en dat hij dan ook een beetje mee zou kijken. Geen probleem.
Daarna was het tijd om boodschappen te doen en dus de koelkast gezellig te maken. Met een volgeladen auto was het eindelijk tijd om naar “ons” huis te gaan. Ondanks dat Gert en Tiny zelf nog niet hier zijn mogen wij wel gebruik van hun huis maken waar wij ook veel achter hadden gelaten.
Gelukkig, werkte mijn vinger nog goed bij de toegangspoort (scanner) en kwamen we toch wel moe aan na zo’n lange intensieve reis. Auto leegpakken en daarna op het terras neergeploft. Met een cappu in de hand leek het wel of we nooit weggeweest waren!
De namiddag gebruikt voor een beetje relaxen in de zon, berichten de wereld in te sturen en wat wegdommelen door de vermoeidheid. Zelfs geen puf om te koken of uit eten te gaan daarom hebben we gewoon even een pizza gehaald hier bij het clubhuis van de golfbaan. Met een heerlijk wijntje erbij voelde dit als een koningsmaal. Na een beetje TV kijken op tijd ons bed ingedoken……lekker onder een warm dekbed want de nachten zijn nog wel fris.
29 september 2016 – Paarl (Boschenmeer)
Vandaag was het voor Harry in ieder geval vroeg opstaan want hij had al om 7.15 uur een afspraak in de garage met de ToyLa. Hij wilde er een groot deel van de tijd daar bij zijn om te mee te kijken want daar kan je alleen maar van leren. Thuis had hij al diverse onderdelen besteld die vervangen moesten worden. Het resultaat is geweldig. Het voelt nu aan alsof de auto nu veel meer “conditie” heeft gekregen. Volgens Harry krijgt hij nu meer lucht. Dat zou voor ons wat zijn….je stopt er wat nieuwe onderdelen in en je condities gaat vanzelf omhoog.
Ondertussen ben ik begonnen onze spullen te ordenen die weer de ToyLa in moeten. Kast al leeggehaald, dekbedden klaar gemaakt voor gebruik en kleding uitgezocht die weer meegaat. Je weet amper nog wat je hier hebt liggen. Al een beetje naar de route en wat campings gekeken in het zonnetje op het terras.
Eind van de dag was ToyLa klaar en konden we haar ophalen. Ging allemaal vlotter dan we dachten. Harry meteen een testrit gemaakt en kwam met een big smile terug. Uiteraard het technische thuisfront in Utrecht, Gerard uitvoerig op de hoogte gesteld van de verrichtingen na het plaatsen van de nieuwe onderdelen en de service beurt.
Dan vliegt een dag ook zo weer voorbij! Te moe, te lui…zeg het maar om te koken dus zijn wij in Paarl lekker op z’n Afrikaans gaan eten….Simply Asia….dat was smikkelen hoor! ’s Avonds nog een lekker wijntje en dan ineens is het weer bedtijd!
30 september 2016 – Paarl (Boschenmeer)
Nou ja, rustdag is wat anders! Gewoon lekker bezig en onderweg zijn. Voor het eerst samen lekker uitgeslapen, ontbijtje eten en om half 11 reden wij hier weg. Toch nog even langs de garage want Harry had vanmorgen gezien dat er een klem niet goed zat. Gelukkig snel verholpen. Toen hij daar stond bleek dat er ook nog een hoes van een aandrijfas vet lekte. Maar…dat konden ze daar niet doen. Een belletje naar een andere garage en daar stonden ze al weer klaar voor ons. Auto op de brug en na 10 minuten was dat probleem door middel van een nieuwe klem erop ook weer voor elkaar. Inmiddels ruim een uur later en al weer behoorlijk cafeïne gebrek zijn wij gauw naar Juno (ook in de hoofdstraat van Paarl) gereden. Op het terras in de zon genoten van heerlijke cappuccino’s. Je kan hier ook heerlijk zelfgemaakt brood kopen dus ons avondeten hadden wij al.
Toen was het eindelijk tijd om naar Somerset West te rijden! Daar wilden we 2 outdoor zaken gaan bezoeken maar niet voordat wij in Stellenbosch een lunchstop hebben gemaakt bij restaurant Espana! Hier waren wij dit jaar ook al een keer geweest toen wij op de tegenoverliggende camping stonden. Heerlijk buiten op het terras!
Het is weer een feest om door deze mooie omgeving te rijden. Vandaag een strakblauwe lucht en de temperatuur was ook al weer iets hoger dan gisteren. Zodra de zon echter ondergaat dendert de temperatuur ook in rap tempo omlaag. Dan is een lekkere trui toch wel nodig!
In de Outdoor zaken nog wat landkaarten gekocht en jawel…..ook een aantal kleine gaspatronen voor ons buiten kooktoestel. Zo zie je maar….we denken heus wel dat er zelf ook nog gekookt gaat worden! Het is altijd leuk om in dit soort zaken rond te neuzen.
Daarna was het echt tijd om maar weer eens op huis aan te gaan midden door de avondspits! Wat een drukte! Dat hopen we over een aantal dagen zeker achter ons te laten.
Morgen gaan we ToyLa lekker inruimen, bed opmaken en uiteraard alles even lekker laten luchten. Het begint al weer te kriebelen!
1 oktober 2016 – Paarl (Boschenmeer)
Gisterenavond lekker onderuit wat zitten lezen en wat TV gekeken. Lekker wijntje erbij en heerlijke avond.
Vanmorgen naar de shopping Mall hier om de hoek om de boodschappen te doen die wij meenemen op reis. Tja zaterdag, dus had iedereen besloten dit ook te gaan doen. Wat een drukte….rijen voor de kassa! Dan kan je maar 1 ding doen…geduld hebben en mensen kijken. Altijd leuk. Bij Mug&Beans even nog een cappuccino gedronken en Vodacom maar even laten zitten. Ook daar was het schijnbaar voor niks….wat een rij mensen!
Vanmiddag eindelijk begonnen ToyLa reisklaar te maken. Harry druk met wat plekjes wegwerken, zonnepanelen schoonmaken, verwarming testen (voor de eventuele kou in het hooggebergte in Lesotho) en alles rond de auto nog eens goed nalopen. Het binnen gebeuren was mijn taak! Wat een heerlijk gevoel als het bedje er weer gespreid bij ligt, de bakken weer gevuld worden met alles wat we nodig hebben (of niet). Groot deel van de boodschappen inclusief de pakken wijn hebben ook weer een plaats gekregen. Alleen de kledingzakken moeten nog gevuld worden, toiletspullen erin en de koelkast gezellig maken.
Vandaag was het weer een heerlijke zonnige dag. Sinds we hier zijn stijgen de temperaturen langzaam naar 22 grd. In de zon is het dan heerlijk maar zodra de zon ondergaat is het meteen een stuk frisser. Dan trek je direct een trui aan! Het is tenslotte nog voorjaar hier.
Vandaag maar eens geen lunch of diner buiten de deur. Gewoon makkelijk gedaan. Broodje, uitsmijter en klaar. Kunnen we toch zeggen dat het fornuis minimaal 1 x gebruikt is!
Nu even een lekkere warme douche nemen en dan ploffen we moe en voldaan op de bank!
2 oktober 2016 – Paarl (Boschenmeer) – totaal 313km
Nou, dat was wat gisteravond! Inderdaad een heerlijke douche en neerploffen op de bank. Maar na 10 minuten begon ik ineens te snotteren en hoesten. Zelfs een beetje rillerig en spierpijn. Nee hé? Met een paracetamolletje bed ingedoken. Niet echt geweldig geslapen met weinig luchtaanvoer. Jakkes! Voelde mij niet 100% maar er stond een geweldige lunch op het programma. Toch door laten gaan. Eerst in de Paarl Mall nog een poging gewaagd om bij Vodacom een simkaart voor Ipad te scoren maar er stond weer een rij! Daar hadden we nu even geen zin in. Nog even snel de supermarkt in voor afwasmiddel. Ja, ja je zal maar zonder zitten onderweg. Nog een even een cappuccino bij Mug&Beans en toen op weg naar Fransschoek naar restaurant Le Bon Vivant van de Nederlander Pierre. Ons laten verwennen met een 5-gangen surprise menu helaas zonder de bijbehorende wijnen. Eentje was wel genoeg.
Het was gisteren een speciale dag! 30 jaar geleden MV Kantoor(techniek) begonnen en na 15 jaar verkocht aan (schoon)zus Hilde die nog steeds met net zoveel enthousiasme dit fantastische bedrijf leidt. Ook wij kunnen terugkijken op een periode van hard werken maar met ontzettend veel plezier. Voor ons was de reden om te stoppen om nog zoveel mogelijk andere leuke bezigheden te kunnen doen. Reizen is daar natuurlijk het grootste onderdeel van! Harry had in die periode erg veel last van zijn reuma en niet meer die druk van het steeds maar weer presteren heeft toentertijd ook wel meegeteld met het besluiten. Als je dan bedenkt wat we in de afgelopen jaren met zijn gezondheid meegemaakt hebben dan is het wel de bevestiging dat we de juiste beslissing hebben genomen. Elke dag moet toch weer een feestje zijn en ondanks wat beperkingen is het glas half vol bij ons. We genieten misschien nog wel meer!
Dus daar zaten wij…..in Zuid Afrika, buiten op een terras van een restaurant te genieten van een heerlijke lunch en ons te verheugen om de dag van morgen! Met ToyLa op pad gaan!
Op de terugweg nog even een laatste poging gewaagd om simkaart te kopen. Yessss….laatste klant voordat de deur dicht ging. Geïnstalleerd met de nodige gigabytes. Altijd handig als er geen wifi in de buurt is.
Eind van de dag ging bij mij toch echt wel weer het licht uit! Tjonge, ik voelde mij steeds brakker worden. Kan mij niet heugen wanneer ik zo verkouden/grieperig ben geweest. Gelukkig was gisteren alles al ingepakt dus er hoefde niet zoveel de auto meer in. De koelkast nu helemaal gevuld, zowel de watertank als de brandstof tank vol. ’s Avonds nog de nodige chats, whatsapp gesprekken, FT gevoerd. Daar ben je dan maar druk mee! Met de nodige paracetamol weer vroeg bed ingedoken. Mocht het nu echt niet lukken morgen dan blijven we nog een extra dagje…maar daar gaan we niet van uit! We willen zooooooo graag op pad!
3 oktober 2016 – Paarl (Boschenmeer) – Beaufort Wes (Karoo NP) - 391km
Yes……toch vertrokken! Rustig aan gedaan. Na ontbijt lekker nog een warme douche en klaar gemaakt voor vertrek. Ik hoest mij intussen de longen uit mijn lijf en mijn neus lijkt wel een waterval maar verder alles goed. Het is even niet anders. We willen toch weg. Alles goed nagelopen, nog wat foto’s gemaakt en toen was het zover. Gek hoor……door niemand uitgezwaaid want Gert en Tiny zijn nog steeds in Nederland. Het was voor ons weer geweldig om hier te kunnen starten en de voorbereidingen kunnen treffen zowel voor ons als ToyLa! Dank lieve vrienden.
Binnen 3 minuten zaten we al op de N1 noordoost waarts. Via Worcester richting Beaufort Wes. In het begin ging het wel maar voelde mij toch niet echt top. Al gauw even een cappu stop en in Lainsburg hebben wij maar een lunch genomen zodat wij ’s avonds niet meer zouden hoeven koken. Wel zo makkelijk. Besloten om de camping hier in het Karoo NP te nemen. Daar waren we vorig jaar ook geweest en het is een geweldige plek met super sanitaire voorzieningen. De man bij de poort herkende ons zowaar….of was het toevallig ToyLa?
In eerste instantie voor 1 nacht geboekt maar als ik mij morgen nog zo voel dan blijven we een dagje extra. Ik heb zelfs geen fut om het park in de rijden. Al wel de eerste zebra’s, struisvogels en hartebeesten gezien. Gaaf hoor. Het landschap was prachtig. Het eerste deel was nog behoorlijk bergachtig. Vanuit Paarl direct via en 4km lange tunnel (Huegenot) dwars door de bergen heen. Wat een landschap. Pittige klimmen en dalen. Maar met de kracht van de auto zit het wel goed. Daarna werd het wel weer wat vlakker om een hoogte van ca. 950m. Wat kaler landschap maar toch raak je niet uitgekeken. Had er misschien iets meer van kunnen genieten als ik mijn ogen wat meer open gehouden had! De temperatuur was aangenaam. Voor het eerst korte broek. De ochtenden nog steeds iets frisser maar daarna schiet te temperatuur omhoog. Zodra de zon onder gaat is het meteen een trui aan trekken.
We staan weer op een mooie plek, zon op de bergen rond om ons heen. Geweldig. ’s Avonds een boterham gegeten en toen was het gedaan……om half 8 was het voor mij bedtijd! Zo moe en gammel! Nog even van een heldere sterrenhemel genoten door het bovenraam en toen was het voor mij slapen!
4 oktober 2016 – Beaufort Wes (Karoo NP) – rustdag
Wat een rustige nacht hier! Nou ja, Harry zo af en toe eruit, ik soms blaffen als een schorre hond maar verder ging het wel. Ruim 12 uur in bed doorgebracht dan zou je zeggen dat je fit zou moeten zijn. Neeeee….helaas. Dus besloten hier gewoon een rustdag te nemen. Een echte rustdag zonder dan ook wat te doen. Ik hoest mij de longen uit mijn lijf. Doodvermoeiend. Dus we doen niks. Beetje lezen, beetje kletsen en vanmiddag maar een tukje gedaan van 2 uurtjes. Het is een prachtige warme dag, strakblauwe lucht dus verder hebben we niets te klagen. De 2 reuze schildpaden die er vorig jaar waren die lopen hier ook nog steeds rond. Blijft leuk om te zien.
Vanavond maar eens een echte warme hap klaarmaken. Er moet toch een keer gekookt worden! Harry is inmiddels begonnen om de groente te snijden. Met een beetje rijst, kipfilet en een zakje Sweet &Sour zal dat toch een geweldige maaltijd moeten gaan worden. Het is weer een beetje “inkomen”. Alles heeft weer zijn eigen plekje maar de juiste draai nog even vinden. Maar het is zo leuk om weer op pad te zijn. Krijgen altijd veel complimenten onderweg over onze ToyLa.
Morgen in principe weer verder noordoostwaarts….eens kijken waar we uit gaan komen!
5 oktober 2016 – Beaufort Wes (Karoo NP) – Gariepdam - 364km
Behoorlijk goede nacht gehad. ’s Nachts lekker fris dus dan is het heerlijk onder je dekbed te liggen. Rustig opgestaan, buiten ontbijt en na een lekkere douche op pad gegaan! Ook vandaag rond 10 uur, weer de N1 op richting Johannesburg om kilometers te maken. Een zwarte asfaltstreep, soms slingerend door wat bergen soms in een rechte lijn. Het landschap waar we doorheen rijden is de Groot Karoo waarvan het gehucht Three Sisters in het hart hiervan ligt. Hier kan je even je benen strekken, wat eten en drinken voor zowel mens als auto! Alles ziet er spiksplinternieuw uit en het sanitair doet voor een luxe hotel niet onder.
De naam Karoo komt van de moedertaal van de San (oorspronkelijke bewoners) en betekent “land van veel dorst”. Het is deels een rotsachtige hoogvlakte waarover wij rijden tussen de 900-1500m afgewisseld met kale bergen en hier en daar in de vorm van een tafelberg. Zodra er maar iets water is zie je zelfs een zweempje groen. Bij zonsondergang zie je de bergtoppen van kleur veranderen in warmrood. Vanaf onze plek hier aan het water zitten wij hiervoor eersterangs. Daarna valt de avond erg snel want om 7 uur is het al stikdonker. Maar dan worden we wel getrakteerd op een spectaculaire sterrenhemel!
Maar we waren nog onderweg! Het is helaas nog behoorlijk snotteren en aan het eind van de dag ben je toch behoorlijk gammel. Onderweg voor het eerst op een picknickplek van onze lunch genoten. Kan mij wel mooiere plekken voorstellen maar we hebben het er maar mee gedaan.
Eind van de dag een camping opgezocht aan het grootste stuwmeer in Zuid Afrika bij de Gariep Dam. Als je vanuit Toyla naar buiten kijkt en de zeilbootjes ziet dobberen op het water met prachtige bergen rondom ons heen dan waan je je niet echt in Zuid Afrika. Gek hoor hier midden in een gortdroog gebied. Maar dit stuwmeer wordt o.a. van water van voorzien door de 2000km lange Oranjerivier die na de dam verder gaat naar de Atlantische Oceaan en een natuurlijke grens vormt tussen Zuid Afrika en Namibië.
Op de camping aangekomen, inchecken…..heeft u gereserveerd? Euhhhh….nee…..dan kijken ze eerst heel bedenkelijk…..okeeeeee……weer naar het computerscherm turen….jawel, er is nog plaats. Ohhhh….opluchting bij ons. We mogen zelfs een eigen plekje zoeken. Alle formulieren invullen enz enz….het duurt soms even. Geduld is hier een schone zaak. Nu schrijf ik dit over deze camping maar het gebeurt zo wel vaker hoor.
Wij naar het campinggedeelte want dit is een groot complex. Huisjes, haven, dagrecreatie enz enz. Zelfs een restaurant…Yessss…
Wij de camping op…..tjonge….van de wel 75 plekken waren er toch wel 10 bezet!!!! Bij de receptie geven ze je echt het gevoel dat je boft en dat je nog net op tijd bent!!!
Neerploffen en van het geweldige uitzicht genieten. Ondertussen maar bedacht dat we zin hadden in een wandeling van wel 15 minuten….naar het restaurant later op de avond. Eerst maar eens goed inlezen mbt Lesotho want daar staan we bijna voor de deur! Bij welke grensovergang de oversteek maken en welke routes ons mooi leken en waar een camping te vinden was. Gelukkig vanaf nu niet meer over de grote doorgaande weg maar deels kleinere asfalt wegen en onverhard zo te zien.
Maar...... ondanks dat we er enorm naar uit kijken voelde ik mij toch nog niet 100% om hieraan te gaan beginnen. Zo zonde dat je niet optimaal geniet. Dus we gooien er gewoon nog een vrije dag tegenaan. Verstandig mensen!
Zodra het donker begint te worden zakt de temperatuur ook. Dus iets meer kleding aangetrokken en lekker gaan eten in het restaurant. Heerlijk! Harry ging voor een lekker stukje mals rundvlees en ik voor een triootje – vlees hoor! Glaasje wijn erbij en jawel, gratis 100Mb wifi…..dat tikt aan! Gebruikt om mijn lieve zwager Ronald te feliciteren met zijn verjaardag. Handig dan om via whatsapp even te kunnen bellen.
Teruggelopen naar de camping en om half 10 lagen we al weer gestrekt in ons bedje!
Vandaag was het voor Harry in ieder geval vroeg opstaan want hij had al om 7.15 uur een afspraak in de garage met de ToyLa. Hij wilde er een groot deel van de tijd daar bij zijn om te mee te kijken want daar kan je alleen maar van leren. Thuis had hij al diverse onderdelen besteld die vervangen moesten worden. Het resultaat is geweldig. Het voelt nu aan alsof de auto nu veel meer “conditie” heeft gekregen. Volgens Harry krijgt hij nu meer lucht. Dat zou voor ons wat zijn….je stopt er wat nieuwe onderdelen in en je condities gaat vanzelf omhoog.
Ondertussen ben ik begonnen onze spullen te ordenen die weer de ToyLa in moeten. Kast al leeggehaald, dekbedden klaar gemaakt voor gebruik en kleding uitgezocht die weer meegaat. Je weet amper nog wat je hier hebt liggen. Al een beetje naar de route en wat campings gekeken in het zonnetje op het terras.
Eind van de dag was ToyLa klaar en konden we haar ophalen. Ging allemaal vlotter dan we dachten. Harry meteen een testrit gemaakt en kwam met een big smile terug. Uiteraard het technische thuisfront in Utrecht, Gerard uitvoerig op de hoogte gesteld van de verrichtingen na het plaatsen van de nieuwe onderdelen en de service beurt.
Dan vliegt een dag ook zo weer voorbij! Te moe, te lui…zeg het maar om te koken dus zijn wij in Paarl lekker op z’n Afrikaans gaan eten….Simply Asia….dat was smikkelen hoor! ’s Avonds nog een lekker wijntje en dan ineens is het weer bedtijd!
30 september 2016 – Paarl (Boschenmeer)
Nou ja, rustdag is wat anders! Gewoon lekker bezig en onderweg zijn. Voor het eerst samen lekker uitgeslapen, ontbijtje eten en om half 11 reden wij hier weg. Toch nog even langs de garage want Harry had vanmorgen gezien dat er een klem niet goed zat. Gelukkig snel verholpen. Toen hij daar stond bleek dat er ook nog een hoes van een aandrijfas vet lekte. Maar…dat konden ze daar niet doen. Een belletje naar een andere garage en daar stonden ze al weer klaar voor ons. Auto op de brug en na 10 minuten was dat probleem door middel van een nieuwe klem erop ook weer voor elkaar. Inmiddels ruim een uur later en al weer behoorlijk cafeïne gebrek zijn wij gauw naar Juno (ook in de hoofdstraat van Paarl) gereden. Op het terras in de zon genoten van heerlijke cappuccino’s. Je kan hier ook heerlijk zelfgemaakt brood kopen dus ons avondeten hadden wij al.
Toen was het eindelijk tijd om naar Somerset West te rijden! Daar wilden we 2 outdoor zaken gaan bezoeken maar niet voordat wij in Stellenbosch een lunchstop hebben gemaakt bij restaurant Espana! Hier waren wij dit jaar ook al een keer geweest toen wij op de tegenoverliggende camping stonden. Heerlijk buiten op het terras!
Het is weer een feest om door deze mooie omgeving te rijden. Vandaag een strakblauwe lucht en de temperatuur was ook al weer iets hoger dan gisteren. Zodra de zon echter ondergaat dendert de temperatuur ook in rap tempo omlaag. Dan is een lekkere trui toch wel nodig!
In de Outdoor zaken nog wat landkaarten gekocht en jawel…..ook een aantal kleine gaspatronen voor ons buiten kooktoestel. Zo zie je maar….we denken heus wel dat er zelf ook nog gekookt gaat worden! Het is altijd leuk om in dit soort zaken rond te neuzen.
Daarna was het echt tijd om maar weer eens op huis aan te gaan midden door de avondspits! Wat een drukte! Dat hopen we over een aantal dagen zeker achter ons te laten.
Morgen gaan we ToyLa lekker inruimen, bed opmaken en uiteraard alles even lekker laten luchten. Het begint al weer te kriebelen!
1 oktober 2016 – Paarl (Boschenmeer)
Gisterenavond lekker onderuit wat zitten lezen en wat TV gekeken. Lekker wijntje erbij en heerlijke avond.
Vanmorgen naar de shopping Mall hier om de hoek om de boodschappen te doen die wij meenemen op reis. Tja zaterdag, dus had iedereen besloten dit ook te gaan doen. Wat een drukte….rijen voor de kassa! Dan kan je maar 1 ding doen…geduld hebben en mensen kijken. Altijd leuk. Bij Mug&Beans even nog een cappuccino gedronken en Vodacom maar even laten zitten. Ook daar was het schijnbaar voor niks….wat een rij mensen!
Vanmiddag eindelijk begonnen ToyLa reisklaar te maken. Harry druk met wat plekjes wegwerken, zonnepanelen schoonmaken, verwarming testen (voor de eventuele kou in het hooggebergte in Lesotho) en alles rond de auto nog eens goed nalopen. Het binnen gebeuren was mijn taak! Wat een heerlijk gevoel als het bedje er weer gespreid bij ligt, de bakken weer gevuld worden met alles wat we nodig hebben (of niet). Groot deel van de boodschappen inclusief de pakken wijn hebben ook weer een plaats gekregen. Alleen de kledingzakken moeten nog gevuld worden, toiletspullen erin en de koelkast gezellig maken.
Vandaag was het weer een heerlijke zonnige dag. Sinds we hier zijn stijgen de temperaturen langzaam naar 22 grd. In de zon is het dan heerlijk maar zodra de zon ondergaat is het meteen een stuk frisser. Dan trek je direct een trui aan! Het is tenslotte nog voorjaar hier.
Vandaag maar eens geen lunch of diner buiten de deur. Gewoon makkelijk gedaan. Broodje, uitsmijter en klaar. Kunnen we toch zeggen dat het fornuis minimaal 1 x gebruikt is!
Nu even een lekkere warme douche nemen en dan ploffen we moe en voldaan op de bank!
2 oktober 2016 – Paarl (Boschenmeer) – totaal 313km
Nou, dat was wat gisteravond! Inderdaad een heerlijke douche en neerploffen op de bank. Maar na 10 minuten begon ik ineens te snotteren en hoesten. Zelfs een beetje rillerig en spierpijn. Nee hé? Met een paracetamolletje bed ingedoken. Niet echt geweldig geslapen met weinig luchtaanvoer. Jakkes! Voelde mij niet 100% maar er stond een geweldige lunch op het programma. Toch door laten gaan. Eerst in de Paarl Mall nog een poging gewaagd om bij Vodacom een simkaart voor Ipad te scoren maar er stond weer een rij! Daar hadden we nu even geen zin in. Nog even snel de supermarkt in voor afwasmiddel. Ja, ja je zal maar zonder zitten onderweg. Nog een even een cappuccino bij Mug&Beans en toen op weg naar Fransschoek naar restaurant Le Bon Vivant van de Nederlander Pierre. Ons laten verwennen met een 5-gangen surprise menu helaas zonder de bijbehorende wijnen. Eentje was wel genoeg.
Het was gisteren een speciale dag! 30 jaar geleden MV Kantoor(techniek) begonnen en na 15 jaar verkocht aan (schoon)zus Hilde die nog steeds met net zoveel enthousiasme dit fantastische bedrijf leidt. Ook wij kunnen terugkijken op een periode van hard werken maar met ontzettend veel plezier. Voor ons was de reden om te stoppen om nog zoveel mogelijk andere leuke bezigheden te kunnen doen. Reizen is daar natuurlijk het grootste onderdeel van! Harry had in die periode erg veel last van zijn reuma en niet meer die druk van het steeds maar weer presteren heeft toentertijd ook wel meegeteld met het besluiten. Als je dan bedenkt wat we in de afgelopen jaren met zijn gezondheid meegemaakt hebben dan is het wel de bevestiging dat we de juiste beslissing hebben genomen. Elke dag moet toch weer een feestje zijn en ondanks wat beperkingen is het glas half vol bij ons. We genieten misschien nog wel meer!
Dus daar zaten wij…..in Zuid Afrika, buiten op een terras van een restaurant te genieten van een heerlijke lunch en ons te verheugen om de dag van morgen! Met ToyLa op pad gaan!
Op de terugweg nog even een laatste poging gewaagd om simkaart te kopen. Yessss….laatste klant voordat de deur dicht ging. Geïnstalleerd met de nodige gigabytes. Altijd handig als er geen wifi in de buurt is.
Eind van de dag ging bij mij toch echt wel weer het licht uit! Tjonge, ik voelde mij steeds brakker worden. Kan mij niet heugen wanneer ik zo verkouden/grieperig ben geweest. Gelukkig was gisteren alles al ingepakt dus er hoefde niet zoveel de auto meer in. De koelkast nu helemaal gevuld, zowel de watertank als de brandstof tank vol. ’s Avonds nog de nodige chats, whatsapp gesprekken, FT gevoerd. Daar ben je dan maar druk mee! Met de nodige paracetamol weer vroeg bed ingedoken. Mocht het nu echt niet lukken morgen dan blijven we nog een extra dagje…maar daar gaan we niet van uit! We willen zooooooo graag op pad!
3 oktober 2016 – Paarl (Boschenmeer) – Beaufort Wes (Karoo NP) - 391km
Yes……toch vertrokken! Rustig aan gedaan. Na ontbijt lekker nog een warme douche en klaar gemaakt voor vertrek. Ik hoest mij intussen de longen uit mijn lijf en mijn neus lijkt wel een waterval maar verder alles goed. Het is even niet anders. We willen toch weg. Alles goed nagelopen, nog wat foto’s gemaakt en toen was het zover. Gek hoor……door niemand uitgezwaaid want Gert en Tiny zijn nog steeds in Nederland. Het was voor ons weer geweldig om hier te kunnen starten en de voorbereidingen kunnen treffen zowel voor ons als ToyLa! Dank lieve vrienden.
Binnen 3 minuten zaten we al op de N1 noordoost waarts. Via Worcester richting Beaufort Wes. In het begin ging het wel maar voelde mij toch niet echt top. Al gauw even een cappu stop en in Lainsburg hebben wij maar een lunch genomen zodat wij ’s avonds niet meer zouden hoeven koken. Wel zo makkelijk. Besloten om de camping hier in het Karoo NP te nemen. Daar waren we vorig jaar ook geweest en het is een geweldige plek met super sanitaire voorzieningen. De man bij de poort herkende ons zowaar….of was het toevallig ToyLa?
In eerste instantie voor 1 nacht geboekt maar als ik mij morgen nog zo voel dan blijven we een dagje extra. Ik heb zelfs geen fut om het park in de rijden. Al wel de eerste zebra’s, struisvogels en hartebeesten gezien. Gaaf hoor. Het landschap was prachtig. Het eerste deel was nog behoorlijk bergachtig. Vanuit Paarl direct via en 4km lange tunnel (Huegenot) dwars door de bergen heen. Wat een landschap. Pittige klimmen en dalen. Maar met de kracht van de auto zit het wel goed. Daarna werd het wel weer wat vlakker om een hoogte van ca. 950m. Wat kaler landschap maar toch raak je niet uitgekeken. Had er misschien iets meer van kunnen genieten als ik mijn ogen wat meer open gehouden had! De temperatuur was aangenaam. Voor het eerst korte broek. De ochtenden nog steeds iets frisser maar daarna schiet te temperatuur omhoog. Zodra de zon onder gaat is het meteen een trui aan trekken.
We staan weer op een mooie plek, zon op de bergen rond om ons heen. Geweldig. ’s Avonds een boterham gegeten en toen was het gedaan……om half 8 was het voor mij bedtijd! Zo moe en gammel! Nog even van een heldere sterrenhemel genoten door het bovenraam en toen was het voor mij slapen!
4 oktober 2016 – Beaufort Wes (Karoo NP) – rustdag
Wat een rustige nacht hier! Nou ja, Harry zo af en toe eruit, ik soms blaffen als een schorre hond maar verder ging het wel. Ruim 12 uur in bed doorgebracht dan zou je zeggen dat je fit zou moeten zijn. Neeeee….helaas. Dus besloten hier gewoon een rustdag te nemen. Een echte rustdag zonder dan ook wat te doen. Ik hoest mij de longen uit mijn lijf. Doodvermoeiend. Dus we doen niks. Beetje lezen, beetje kletsen en vanmiddag maar een tukje gedaan van 2 uurtjes. Het is een prachtige warme dag, strakblauwe lucht dus verder hebben we niets te klagen. De 2 reuze schildpaden die er vorig jaar waren die lopen hier ook nog steeds rond. Blijft leuk om te zien.
Vanavond maar eens een echte warme hap klaarmaken. Er moet toch een keer gekookt worden! Harry is inmiddels begonnen om de groente te snijden. Met een beetje rijst, kipfilet en een zakje Sweet &Sour zal dat toch een geweldige maaltijd moeten gaan worden. Het is weer een beetje “inkomen”. Alles heeft weer zijn eigen plekje maar de juiste draai nog even vinden. Maar het is zo leuk om weer op pad te zijn. Krijgen altijd veel complimenten onderweg over onze ToyLa.
Morgen in principe weer verder noordoostwaarts….eens kijken waar we uit gaan komen!
5 oktober 2016 – Beaufort Wes (Karoo NP) – Gariepdam - 364km
Behoorlijk goede nacht gehad. ’s Nachts lekker fris dus dan is het heerlijk onder je dekbed te liggen. Rustig opgestaan, buiten ontbijt en na een lekkere douche op pad gegaan! Ook vandaag rond 10 uur, weer de N1 op richting Johannesburg om kilometers te maken. Een zwarte asfaltstreep, soms slingerend door wat bergen soms in een rechte lijn. Het landschap waar we doorheen rijden is de Groot Karoo waarvan het gehucht Three Sisters in het hart hiervan ligt. Hier kan je even je benen strekken, wat eten en drinken voor zowel mens als auto! Alles ziet er spiksplinternieuw uit en het sanitair doet voor een luxe hotel niet onder.
De naam Karoo komt van de moedertaal van de San (oorspronkelijke bewoners) en betekent “land van veel dorst”. Het is deels een rotsachtige hoogvlakte waarover wij rijden tussen de 900-1500m afgewisseld met kale bergen en hier en daar in de vorm van een tafelberg. Zodra er maar iets water is zie je zelfs een zweempje groen. Bij zonsondergang zie je de bergtoppen van kleur veranderen in warmrood. Vanaf onze plek hier aan het water zitten wij hiervoor eersterangs. Daarna valt de avond erg snel want om 7 uur is het al stikdonker. Maar dan worden we wel getrakteerd op een spectaculaire sterrenhemel!
Maar we waren nog onderweg! Het is helaas nog behoorlijk snotteren en aan het eind van de dag ben je toch behoorlijk gammel. Onderweg voor het eerst op een picknickplek van onze lunch genoten. Kan mij wel mooiere plekken voorstellen maar we hebben het er maar mee gedaan.
Eind van de dag een camping opgezocht aan het grootste stuwmeer in Zuid Afrika bij de Gariep Dam. Als je vanuit Toyla naar buiten kijkt en de zeilbootjes ziet dobberen op het water met prachtige bergen rondom ons heen dan waan je je niet echt in Zuid Afrika. Gek hoor hier midden in een gortdroog gebied. Maar dit stuwmeer wordt o.a. van water van voorzien door de 2000km lange Oranjerivier die na de dam verder gaat naar de Atlantische Oceaan en een natuurlijke grens vormt tussen Zuid Afrika en Namibië.
Op de camping aangekomen, inchecken…..heeft u gereserveerd? Euhhhh….nee…..dan kijken ze eerst heel bedenkelijk…..okeeeeee……weer naar het computerscherm turen….jawel, er is nog plaats. Ohhhh….opluchting bij ons. We mogen zelfs een eigen plekje zoeken. Alle formulieren invullen enz enz….het duurt soms even. Geduld is hier een schone zaak. Nu schrijf ik dit over deze camping maar het gebeurt zo wel vaker hoor.
Wij naar het campinggedeelte want dit is een groot complex. Huisjes, haven, dagrecreatie enz enz. Zelfs een restaurant…Yessss…
Wij de camping op…..tjonge….van de wel 75 plekken waren er toch wel 10 bezet!!!! Bij de receptie geven ze je echt het gevoel dat je boft en dat je nog net op tijd bent!!!
Neerploffen en van het geweldige uitzicht genieten. Ondertussen maar bedacht dat we zin hadden in een wandeling van wel 15 minuten….naar het restaurant later op de avond. Eerst maar eens goed inlezen mbt Lesotho want daar staan we bijna voor de deur! Bij welke grensovergang de oversteek maken en welke routes ons mooi leken en waar een camping te vinden was. Gelukkig vanaf nu niet meer over de grote doorgaande weg maar deels kleinere asfalt wegen en onverhard zo te zien.
Maar...... ondanks dat we er enorm naar uit kijken voelde ik mij toch nog niet 100% om hieraan te gaan beginnen. Zo zonde dat je niet optimaal geniet. Dus we gooien er gewoon nog een vrije dag tegenaan. Verstandig mensen!
Zodra het donker begint te worden zakt de temperatuur ook. Dus iets meer kleding aangetrokken en lekker gaan eten in het restaurant. Heerlijk! Harry ging voor een lekker stukje mals rundvlees en ik voor een triootje – vlees hoor! Glaasje wijn erbij en jawel, gratis 100Mb wifi…..dat tikt aan! Gebruikt om mijn lieve zwager Ronald te feliciteren met zijn verjaardag. Handig dan om via whatsapp even te kunnen bellen.
Teruggelopen naar de camping en om half 10 lagen we al weer gestrekt in ons bedje!
6 oktober 2016 – Gariepdam – rustdag
Dat is lekker….beetje uitslapen en de zon in de strakblauwe hemel boven ons hoofd naar binnen zien schijnen. Prettig wakker worden zo! Een lekkere relaxte dag zo. Na ontbijt de boeken en kaarten op tafel op weer een beetje in te lezen. Dit keer geen cappuccino uit een restaurant of café maar gewoon heerlijk uit eigen keuken. Gemaakt door mijn koffie perfectionist! Yummie…… De verkoudheid komt nu ook wat meer los. Naast het hoesten snuit ik rollen toiletpapier weg! Rood neusje nemen we maar op de koop toe. Voel mij ook niet meer zo geradbraakt. Nog een goed nachtje en dan moet het gaan lukken!!!! Lesotho here we come!
Vanmiddag wat zitten lezen maar wat een wind zeg!!!! Soms zo hard dat zelfs de stoelen omwaaiden. Hopelijk vannacht wat minder anders komen de toiletrollen weer voor een andere functie van pas. Overal tussen stoppen voor het klapperen van het tentdoek!
Maar vaak is het zo dat eind van de dag de wind wel weer gaat liggen. We zullen zien. Harry vanmiddag zich wat meer verdiept in de techniek van ToyLa. Wilde nog eens extra de accu’s controleren mbt opladen via stroom en/of via zonnepanelen. Wel handig dat wij bij vragen onze technische achterban in Utrecht hebben zitten! Tja, en omdat we denken dat we de komende week toch wat meer zelf zullen moeten gaan koken hebben we maar weer bedacht om het restaurant maar weer even op te zoeken. Er stonden nog erg lekkere andere gerechten op de kaart.
Morgenochtend willen we in ieder geval om 8 uur bij de supermarkt zijn om nog wat inkopen te doen want het zal wel een lange dag gaan worden!
7 oktober 2016 – Gariepdam - Maselspoort - 213km
Nee, niet echt vroeg opgestaan want de dag liep anders dan gepland. Gisteren voor het eten nog een keer de accu’s gecontroleerd en wat wij vermoeden bleek waar. Één van de accu’s bleek “overleden”. Gelukkig met starten nog geen probleem maar echt een lekker gevoel gaf het niet. Als test de hele nacht de accuklemmen los gehad en toen zagen we de bevestiging nog eens. Dus wat doe je dan…..naar de dichtstbijzijnde grote stad! Dan maar een dagje later in Lesotho.
Gisteravond trouwens weer geweldig lekker gegeten. Allebei een Potjie Kos genomen. Dit is eten dat klaargemaakt wordt in een soort gietijzeren pan. Je hebt ze in allerlei soorten en maten en is je komt ze overal tegen. Groente en vlees wordt uren lang verwarmd tot het super gaar is en zeer smaakvol. Wijntje erbij en rustig teruggelopen onder een flonkerende sterrenhemel.
Na het ontbijt dus direct de N1 weer op naar Bloemfonteyn en kleine 200km verderop. Eerst in Trompsburg nog een lekkere cappucino gedronken met een cake erbij. Zeg maar gerust een maaltijd! Ieder een stuk taart (mudcake) was gewoon veel te veel. Op internet hadden wij al een Supaquick gevonden (3 zelfs). Op goed geluk hadden we precies de grootste gekozen. Maps.me op de Ipad bracht ons netjes voor de deur. Direct geholpen en na 3 kwartier was het leed weer geleden. 2 gloednieuwe accu’s want je moet ze altijd tegelijkertijd vervangen. Doordat wij nog een goede accu hadden kregen we toch 25% korting. Voor 114 euro (2 stuks) hebben wij weer een lekker gevoel! Top service.
Daarna was het tijd om de koelkast weer te vullen. Naar een grote shopping Mall gereden. Eerst een stuk door de drukke stad maar daarna door een soort Wassenaar. Allemaal prachtige villa’s in het groen. Je staat toch elke keer te kijken van de contrasten hier in Zuid Afrika. Iets meer naar elkaar toe komen zou zoveel mooier zijn.
Weer een hele winkelkar vol boodschappen. Nou ja….inclusief 4 grote jerrycans drinkwater. Geen idee wat ons in Lesotho allemaal te wachten staat dus je kan beter genoeg bij je hebben. Eten en drinken…… Na alles weer een plekje gegeven te hebben inclusief gezellig koelkast zijn wij eerst maar even aan een late lunch begonnen.
Allebei een super heerlijke kipsalade met avocado, mais, tomaten, rode ui, komkommer en honing/mosterd dressing. Yummie! Een glas versgeperste vruchtensap erbij, cappu toe en onze dag kon niet meer stuk. Niet geheel onbelangrijk was dat het een super mooi café was met aardige bediening en gratis wifi!!!! Dus tussendoor errug druk om iedereen weer op de hoogte te brengen over onze reis tot nu toe. Ook allemaal berichten van het thuisfront is dan ook altijd weer leuk om te lezen.
Inmiddels was het al 4 uur en werd het tijd om een camping op te zoeken. Op ca. 20km van Bloemfonteyn een camping gevonden aan de Modderrivier. Klinkt erger dan het is hoor! Door het water is het hier lekker groen en wij kijken uit op het water en prachtige hoge eucalyptus bomen. Gekozen voor een plek met eigen sanitaire voorzieningen. (badkamer, toilet en keukenblok). Een beetje gedateerd maar schoon!
Door de late lunch hadden we geen trek meer in een boterham dus dat maar overgeslagen. Nu zitten we lekker aan de wijn! Voel mij gelukkig steeds beter en we slapen heeeeerlijk! Lekker onder het warme dons!
8 oktober 2016 – Maselspoort – Malealea (Lesotho) - 204km
Vandaag was het dan echt zover! Maar wat een rotnacht! Lawaai tot laat in de nacht. Er stonden groepen op de camping en die waren niet echt stil. We hadden wel gehoord dat in Bloemfonteyn een feestweek was begonnen maar dat het hier op de camping ook gevierd werd dat was ons even niet verteld. Niet alleen tot in de vroege uurtjes….ook al weer op in de vroege uurtjes! Van zachtjes praten hebben die mensen nog nooit gehoord.
Na ontbijt een lekkere warme douche genomen om even de korte nacht van ons af te spoelen. Lekker zo onze eigen badkamer bij de hand.
Jammer van het weer. Waren al de vorige dagen opstaan met een strakblauwe lucht vandaag was het toch even wat anders! Grauwe grijze lucht en soms heel even een spatje! Was de temperatuur gisteren nog een vrolijke 28 grd met maar 10% luchtvochtigheid, vandaag gaf het kwik maximaal even 20 graden aan. Dan maar even een lange broek aan!
Na 20 minuten rijden toch nog maar even pinnen en tja, als daar dan ook een Wimpy is met heerlijke cappuccino’s dan weten we dat wel. Je weet maar nooit hoe de dag verder gaat lopen. Door de buitenwijken Bloemfonteyn verlaten. Even slikken….wat een tegenstelling tot het “Wassenaar” van gisteren. Hier nog net geen township gevoel maar het zit er dicht tegenaan. Dit is ook Zuid Afrika….... hoe komt het ooit wat dichter naar elkaar toe?
Via de R702 – lekker asfaltweg met hier en daar een “lekkere” pothole! Gewoon een giga gat in de weg waar de dan maar omheen moet slingeren. Gelukkig werd er soms aan stukken van de weg gewerkt met een man of 40! Zwaaiers voor de vlaggen – let op, gravers, kijkers, aanwijzers, puinruimers en ga zo maar door. In ieder geval goed voor de werkgelegenheid.
Ondanks het sombere weer werd de omgeving mooier en mooier! In de verte zagen we de bergen van Lesotho al liggen. Door de soms slingerende riviertjes werd het landschap ook nog eens een keer onderbroken door wat groen. Hier en daar een gehucht maar erg veel bewoning is er in dit deel niet. In Wepener een grensplaats op 10km voor de grens de brandstoftanks voor de zekerheid nog maar boordevol gegooid. In Lesotho zou het wel goedkoper zijn maar of ze het er ook direct hebben. Geen risico’s nemen.
En daar was de grens! Speciaal gekozen voor een kleine grensovergang van Rooyen’s Gate daardoor minder druk. Gewoon een gezellige boel en met elke beambte een praatje maken. Zuid Afrika uit was binnen 5 minuten gepiept maar Lesotho in iets langer. Paspoorten waren zo gecontroleerd maar het meisje van de Customs had nog nooit een Carnet de Passage gezien. Ach, alles moet de eerste keer zijn. Zij en wij konden de humor er wel van in zien. Harry precies aangegeven wat hij waar precies moest hebben. En klaar is Kees…..Harry. Toen moest er bij een ander poortje nog een soort roadtax betaald worden. Prijs was afhankelijk qua soort voertuig en gewicht. Euhhh….zei de dame bij de poort…ik zie de speciale sticker met deze gegevens niet zitten. Neeeee….klopt, dit is een NL auto en die heeft dat niet. Maar ca. 3500kg hoor! Geen probleem….60 rand betalen (4,20 euro) en we mogen de weg op.
Oh ja, de politie en nog 6 man die daar ook bij stonden met wat vage functies wilde bij ToyLa toch nog even achterin kijken…..gewoon nieuwsgierigheid hoor! Wilde maar wat graag zien wat er precies achter die deur zat. Harry tekst en uitleg gegeven en ze namen nog net geen foto’s. Na ons een mooie reis door Lesotho gewenst te hebben konden we dan eindelijk nog totaal 15 minuten weer verder. Dit zijn toch wel echt de leuke grensovergangen!
Maar…..we zijn nu in Lesotho! Een klein bergachtig koninkrijk zo groot als België midden in Zuid Afrika! Het laagland ligt minimaal op 1400m hoogte en de hoogste bergen zijn ruim 3500m hoog. ’s Winters kan er nog behoorlijk sneeuw vallen en er zijn gebieden waar zelfs geskied kan worden. Het moet een land zijn van ongekende schoonheid! Nou dat gaan wij hopelijk ook ontdekken. Het landschap ziet er wel direct anders uit en de mensen ook. De huisjes waarin ze leven zijn in het deel waar we nu doorheen rijden – vanaf de grens A21 naar Mafeteng – ook vaak van steen. Het ziet er aardig opgeruimd uit. Iedereen loopt wel met een dikke deken om zich heen want doordat we steeds hoger komen wordt het ook steeds wat frisser. De zon laat zich ook niet zien! Mafeteng, een drukke chaotische plaats (zaterdagdrukte??) met allerlei kleinere winkels en veel golfplaten stalletjes langs de weg. Maar langzamerhand werd het steeds rustiger. Wat een natuur! Grillig gevormde rotsen, steile ravijnen en diepgelegen valleien met glinsterende riviertjes, watervallen. Daartussen kleine verspreide dorpjes met hutten van leem en daken van riet. We komen veel herders tegen met kleine kuddes schapen en koeien.
Nog steeds asfaltweg maar daar kwam gelukkig de laatste 9 km van onze route eindelijk verandering in! De banden mochten wat zachter en ondertussen maak ik een gesprek met de locale jeugd die ook ineens ter plaatse is. Daarna was het klimmen geblazen. Ondanks de soms een beetje miezerregen was de onverharde weg goed begaanbaar. Langzaam naar boven toe en daar waren wij ineens op 2001m hoogte – de staan we op de toepasselijke Gate of Paradise Pass. Je kijkt naar beneden en ziet voor je een schitterende vallei liggen omringt door hoge bergen. Ondanks het sombere weer maakt het een diepe indruk op ons. Daarna was het afdalen richting Malealea waar we op de camping staan. Hier blijven wij in ieder geval 2 nachten. Omdat er op de camping een groep was die misschien wat lawaai zou kunnen maken mochten we een mooie plek opzoeken tussen de typische rondavels (ronde huisjes) waar ook overnacht kan worden. We kregen de sleutel en mochten hier de toilet en douche gebruiken. Buiten zitten was geen optie dus hebben we het binnen in de ToyLa gezelig gemaakt. Af en toe een regenbui en het waaide ook nog flink. Morgen op ons gemak de boel hier maar eens verkennen.
Na een lekker hapje eten – rijst, groente en kip zaten we de verdere avond lekker knus bij elkaar.
Dat is lekker….beetje uitslapen en de zon in de strakblauwe hemel boven ons hoofd naar binnen zien schijnen. Prettig wakker worden zo! Een lekkere relaxte dag zo. Na ontbijt de boeken en kaarten op tafel op weer een beetje in te lezen. Dit keer geen cappuccino uit een restaurant of café maar gewoon heerlijk uit eigen keuken. Gemaakt door mijn koffie perfectionist! Yummie…… De verkoudheid komt nu ook wat meer los. Naast het hoesten snuit ik rollen toiletpapier weg! Rood neusje nemen we maar op de koop toe. Voel mij ook niet meer zo geradbraakt. Nog een goed nachtje en dan moet het gaan lukken!!!! Lesotho here we come!
Vanmiddag wat zitten lezen maar wat een wind zeg!!!! Soms zo hard dat zelfs de stoelen omwaaiden. Hopelijk vannacht wat minder anders komen de toiletrollen weer voor een andere functie van pas. Overal tussen stoppen voor het klapperen van het tentdoek!
Maar vaak is het zo dat eind van de dag de wind wel weer gaat liggen. We zullen zien. Harry vanmiddag zich wat meer verdiept in de techniek van ToyLa. Wilde nog eens extra de accu’s controleren mbt opladen via stroom en/of via zonnepanelen. Wel handig dat wij bij vragen onze technische achterban in Utrecht hebben zitten! Tja, en omdat we denken dat we de komende week toch wat meer zelf zullen moeten gaan koken hebben we maar weer bedacht om het restaurant maar weer even op te zoeken. Er stonden nog erg lekkere andere gerechten op de kaart.
Morgenochtend willen we in ieder geval om 8 uur bij de supermarkt zijn om nog wat inkopen te doen want het zal wel een lange dag gaan worden!
7 oktober 2016 – Gariepdam - Maselspoort - 213km
Nee, niet echt vroeg opgestaan want de dag liep anders dan gepland. Gisteren voor het eten nog een keer de accu’s gecontroleerd en wat wij vermoeden bleek waar. Één van de accu’s bleek “overleden”. Gelukkig met starten nog geen probleem maar echt een lekker gevoel gaf het niet. Als test de hele nacht de accuklemmen los gehad en toen zagen we de bevestiging nog eens. Dus wat doe je dan…..naar de dichtstbijzijnde grote stad! Dan maar een dagje later in Lesotho.
Gisteravond trouwens weer geweldig lekker gegeten. Allebei een Potjie Kos genomen. Dit is eten dat klaargemaakt wordt in een soort gietijzeren pan. Je hebt ze in allerlei soorten en maten en is je komt ze overal tegen. Groente en vlees wordt uren lang verwarmd tot het super gaar is en zeer smaakvol. Wijntje erbij en rustig teruggelopen onder een flonkerende sterrenhemel.
Na het ontbijt dus direct de N1 weer op naar Bloemfonteyn en kleine 200km verderop. Eerst in Trompsburg nog een lekkere cappucino gedronken met een cake erbij. Zeg maar gerust een maaltijd! Ieder een stuk taart (mudcake) was gewoon veel te veel. Op internet hadden wij al een Supaquick gevonden (3 zelfs). Op goed geluk hadden we precies de grootste gekozen. Maps.me op de Ipad bracht ons netjes voor de deur. Direct geholpen en na 3 kwartier was het leed weer geleden. 2 gloednieuwe accu’s want je moet ze altijd tegelijkertijd vervangen. Doordat wij nog een goede accu hadden kregen we toch 25% korting. Voor 114 euro (2 stuks) hebben wij weer een lekker gevoel! Top service.
Daarna was het tijd om de koelkast weer te vullen. Naar een grote shopping Mall gereden. Eerst een stuk door de drukke stad maar daarna door een soort Wassenaar. Allemaal prachtige villa’s in het groen. Je staat toch elke keer te kijken van de contrasten hier in Zuid Afrika. Iets meer naar elkaar toe komen zou zoveel mooier zijn.
Weer een hele winkelkar vol boodschappen. Nou ja….inclusief 4 grote jerrycans drinkwater. Geen idee wat ons in Lesotho allemaal te wachten staat dus je kan beter genoeg bij je hebben. Eten en drinken…… Na alles weer een plekje gegeven te hebben inclusief gezellig koelkast zijn wij eerst maar even aan een late lunch begonnen.
Allebei een super heerlijke kipsalade met avocado, mais, tomaten, rode ui, komkommer en honing/mosterd dressing. Yummie! Een glas versgeperste vruchtensap erbij, cappu toe en onze dag kon niet meer stuk. Niet geheel onbelangrijk was dat het een super mooi café was met aardige bediening en gratis wifi!!!! Dus tussendoor errug druk om iedereen weer op de hoogte te brengen over onze reis tot nu toe. Ook allemaal berichten van het thuisfront is dan ook altijd weer leuk om te lezen.
Inmiddels was het al 4 uur en werd het tijd om een camping op te zoeken. Op ca. 20km van Bloemfonteyn een camping gevonden aan de Modderrivier. Klinkt erger dan het is hoor! Door het water is het hier lekker groen en wij kijken uit op het water en prachtige hoge eucalyptus bomen. Gekozen voor een plek met eigen sanitaire voorzieningen. (badkamer, toilet en keukenblok). Een beetje gedateerd maar schoon!
Door de late lunch hadden we geen trek meer in een boterham dus dat maar overgeslagen. Nu zitten we lekker aan de wijn! Voel mij gelukkig steeds beter en we slapen heeeeerlijk! Lekker onder het warme dons!
8 oktober 2016 – Maselspoort – Malealea (Lesotho) - 204km
Vandaag was het dan echt zover! Maar wat een rotnacht! Lawaai tot laat in de nacht. Er stonden groepen op de camping en die waren niet echt stil. We hadden wel gehoord dat in Bloemfonteyn een feestweek was begonnen maar dat het hier op de camping ook gevierd werd dat was ons even niet verteld. Niet alleen tot in de vroege uurtjes….ook al weer op in de vroege uurtjes! Van zachtjes praten hebben die mensen nog nooit gehoord.
Na ontbijt een lekkere warme douche genomen om even de korte nacht van ons af te spoelen. Lekker zo onze eigen badkamer bij de hand.
Jammer van het weer. Waren al de vorige dagen opstaan met een strakblauwe lucht vandaag was het toch even wat anders! Grauwe grijze lucht en soms heel even een spatje! Was de temperatuur gisteren nog een vrolijke 28 grd met maar 10% luchtvochtigheid, vandaag gaf het kwik maximaal even 20 graden aan. Dan maar even een lange broek aan!
Na 20 minuten rijden toch nog maar even pinnen en tja, als daar dan ook een Wimpy is met heerlijke cappuccino’s dan weten we dat wel. Je weet maar nooit hoe de dag verder gaat lopen. Door de buitenwijken Bloemfonteyn verlaten. Even slikken….wat een tegenstelling tot het “Wassenaar” van gisteren. Hier nog net geen township gevoel maar het zit er dicht tegenaan. Dit is ook Zuid Afrika….... hoe komt het ooit wat dichter naar elkaar toe?
Via de R702 – lekker asfaltweg met hier en daar een “lekkere” pothole! Gewoon een giga gat in de weg waar de dan maar omheen moet slingeren. Gelukkig werd er soms aan stukken van de weg gewerkt met een man of 40! Zwaaiers voor de vlaggen – let op, gravers, kijkers, aanwijzers, puinruimers en ga zo maar door. In ieder geval goed voor de werkgelegenheid.
Ondanks het sombere weer werd de omgeving mooier en mooier! In de verte zagen we de bergen van Lesotho al liggen. Door de soms slingerende riviertjes werd het landschap ook nog eens een keer onderbroken door wat groen. Hier en daar een gehucht maar erg veel bewoning is er in dit deel niet. In Wepener een grensplaats op 10km voor de grens de brandstoftanks voor de zekerheid nog maar boordevol gegooid. In Lesotho zou het wel goedkoper zijn maar of ze het er ook direct hebben. Geen risico’s nemen.
En daar was de grens! Speciaal gekozen voor een kleine grensovergang van Rooyen’s Gate daardoor minder druk. Gewoon een gezellige boel en met elke beambte een praatje maken. Zuid Afrika uit was binnen 5 minuten gepiept maar Lesotho in iets langer. Paspoorten waren zo gecontroleerd maar het meisje van de Customs had nog nooit een Carnet de Passage gezien. Ach, alles moet de eerste keer zijn. Zij en wij konden de humor er wel van in zien. Harry precies aangegeven wat hij waar precies moest hebben. En klaar is Kees…..Harry. Toen moest er bij een ander poortje nog een soort roadtax betaald worden. Prijs was afhankelijk qua soort voertuig en gewicht. Euhhh….zei de dame bij de poort…ik zie de speciale sticker met deze gegevens niet zitten. Neeeee….klopt, dit is een NL auto en die heeft dat niet. Maar ca. 3500kg hoor! Geen probleem….60 rand betalen (4,20 euro) en we mogen de weg op.
Oh ja, de politie en nog 6 man die daar ook bij stonden met wat vage functies wilde bij ToyLa toch nog even achterin kijken…..gewoon nieuwsgierigheid hoor! Wilde maar wat graag zien wat er precies achter die deur zat. Harry tekst en uitleg gegeven en ze namen nog net geen foto’s. Na ons een mooie reis door Lesotho gewenst te hebben konden we dan eindelijk nog totaal 15 minuten weer verder. Dit zijn toch wel echt de leuke grensovergangen!
Maar…..we zijn nu in Lesotho! Een klein bergachtig koninkrijk zo groot als België midden in Zuid Afrika! Het laagland ligt minimaal op 1400m hoogte en de hoogste bergen zijn ruim 3500m hoog. ’s Winters kan er nog behoorlijk sneeuw vallen en er zijn gebieden waar zelfs geskied kan worden. Het moet een land zijn van ongekende schoonheid! Nou dat gaan wij hopelijk ook ontdekken. Het landschap ziet er wel direct anders uit en de mensen ook. De huisjes waarin ze leven zijn in het deel waar we nu doorheen rijden – vanaf de grens A21 naar Mafeteng – ook vaak van steen. Het ziet er aardig opgeruimd uit. Iedereen loopt wel met een dikke deken om zich heen want doordat we steeds hoger komen wordt het ook steeds wat frisser. De zon laat zich ook niet zien! Mafeteng, een drukke chaotische plaats (zaterdagdrukte??) met allerlei kleinere winkels en veel golfplaten stalletjes langs de weg. Maar langzamerhand werd het steeds rustiger. Wat een natuur! Grillig gevormde rotsen, steile ravijnen en diepgelegen valleien met glinsterende riviertjes, watervallen. Daartussen kleine verspreide dorpjes met hutten van leem en daken van riet. We komen veel herders tegen met kleine kuddes schapen en koeien.
Nog steeds asfaltweg maar daar kwam gelukkig de laatste 9 km van onze route eindelijk verandering in! De banden mochten wat zachter en ondertussen maak ik een gesprek met de locale jeugd die ook ineens ter plaatse is. Daarna was het klimmen geblazen. Ondanks de soms een beetje miezerregen was de onverharde weg goed begaanbaar. Langzaam naar boven toe en daar waren wij ineens op 2001m hoogte – de staan we op de toepasselijke Gate of Paradise Pass. Je kijkt naar beneden en ziet voor je een schitterende vallei liggen omringt door hoge bergen. Ondanks het sombere weer maakt het een diepe indruk op ons. Daarna was het afdalen richting Malealea waar we op de camping staan. Hier blijven wij in ieder geval 2 nachten. Omdat er op de camping een groep was die misschien wat lawaai zou kunnen maken mochten we een mooie plek opzoeken tussen de typische rondavels (ronde huisjes) waar ook overnacht kan worden. We kregen de sleutel en mochten hier de toilet en douche gebruiken. Buiten zitten was geen optie dus hebben we het binnen in de ToyLa gezelig gemaakt. Af en toe een regenbui en het waaide ook nog flink. Morgen op ons gemak de boel hier maar eens verkennen.
Na een lekker hapje eten – rijst, groente en kip zaten we de verdere avond lekker knus bij elkaar.
9 oktober 2016 – Malealea – rustdag
Wakker worden met een strakblauwe lucht boven je hoofd! Nou ja, als je dan de vieze gele zanddruppels niet meetelt die op de ruit liggen! Oh jee…..gisteren zeker zand meegekomen met de regendruppels. Lekker op een zwarte auto….die ziet er dus niet uit. Jammer dan.
Hup, stoelen buiten en ontbijten met een geweldig uitzicht op de hoge bergen. Nog een beetje fris want op 1800m hoogte koelt het na zonsondergang heel snel af tot ca 4 grd ’s nachts en het duurt ook even voordat wij ons echt kunnen warmen in de zon.
Rustig aan gedaan en een rondje gemaakt over het terrein. Bij Bob (hij wist precies hoe dat in NL zat als je de BOB ook was) hebben wij een paar inlogcodes voor wifi gehaald. Kunnen we toch zo af en toe even contact met de buitenwereld hebben.
Ook het eea gelezen over de ontdekking van deze vallei, het ontstaan van in eerste instantie dit dorpje als handelspost en vele jaren later pas in gebruik genomen als plek waar onderkomens gebouwd zijn en paardentochten georganiseerd werden (1-2 of meerdere daags tochten) in de omgeving en de beroemde watervallen op een paar uur hier vandaan. Daar zijn nu ook mountainbike tours bijgekomen.
Een oase van rust zodra je hier het hek doorkomt. Allervriendelijkste ontvangst (gisteren was er een groep die zelfs met ons op de foto wilde) en je hebt keuze uit verschillende onderkomens. Vooral de bewerkte rondavels zijn schitterend om te zien. Je hebt een bar met terras, restaurant, coffeeshop met een geweldig uitzicht, zwembad met hangmatten. Echt een geweldige plek midden in het groen.
Na de verkenning van het terrein en een bezoek aan de coffeeshop was het tijd om even aan de wandel te gaan. Wat een uitzichten. Vriendelijke mensen en kinderen die natuurlijk wel een praatje willen maken. Het landschap leent zich goed om met een pony of paard doorheen te trekken. Voor de locals is dit een ideaal vervoer middel. Het landschap is een kleurschakering van diverse rood tinten. Vaak in terrasvorm door de hoogteverschillen wordt het land bewerkt. Toch zie je hier behoorlijk wat groen maar na de maanden oktober en november schijnen de stortregens toch meer aanwezig te zijn.
Voorlopig ziet het er de komende dagen nog prima uit. Gaat zelfs nog wat warmer worden. Vandaag komt de temperatuur ’s middags tot 18 graden maar in de zon is dat echt wel lekker!
Na onze wandeling door de omgeving en een bezoek aan de locale winkels in de straat – die niet open waren en bestonden uit golfplaten met het soort “winkel” op een bord geschreven, waren wij weer op de camping terug. Na een late lunch, de boeken erbij en de route voor morgen bekeken. Deels onverhard en deels verhard. Het asfalteren van de onverharde wegen gaat steeds sneller. Eigenlijk best jammer want dat is wel een stuk charme en ongereptheid van dit land. Maar voor de bewoners hier is het natuurlijk veel fijner. Na een fikse regenbui bestaat de weg dan nog steeds!
Morgen hopen we weer een mooie route te hebben en nog meer van de natuur en de mensen te zien. Vandaag een fantastische dag. Niet te laat naar bed want we willen morgen een beetje op tijd gaan rijden.
10 oktober 2016 – Malealea – Semongkong - 136km
Wat een fantastische dag! Weer één met hoofdletters! Maar laat ik eerst maar bij het begin beginnen! Nadat het gisteren een onbewolkte dag was, werd het ook een onbewolkte nacht. Tel daarbij op dat we rond de 1800m zaten dus was het een behoorlijk koude nacht! De koudste tot nu toe. Maar diep weggedoken onder een lekker dik dekbed inclusief een extra fleeche deken was het heerlijk slapen! Vroeg uit bedje, ontbijt door de kou toch maar even binnen opgegeten en na het betalen van de overnachtingen reden we onder een strakblauwe lucht en een vrolijk zonnetje rond een uur of half 9 weg.
Een route van ca. 65km geheel onverhard was een enerverende ervaring! Van dit landschap wordt je stil en het is gewoon onbeschrijflijk mooi! Het lijkt wel of de kleuren hier zoveel intenser binnenkomen. Diepe ravijnen en kloven, klaterende watervallen, snelstromende riviertjes, kleine dorpjes met verspreide huisjes in allerlei soorten en maten. Kuddes koeien en schapen, heel veel vriendelijke herders, vrouwen, kinderen! Allemaal lachend en zwaaiend. Hier gelukkig geen gezeur om snoepjes maar gewoon een praatje maken vinden vooral de kinderen al geweldig. Wat een totaal ander leven is het hier. In de valleien wordt op het rode land gewerkt, dat vaak uit terrassen bestaat omdat je hier hoog in de bergen zit en een vlak stuk land gewoon niet bestaat.
Met een paar ossen en een primitieve zaaimachine erachter wordt er in deze tijd van het jaar vooral mais gezaaid. Terwijl uit een bak de mais valt komt er gelijktijdig een beetje gedroogde koemest uit een andere bak de grond in.
De route die wij hebben genomen was op sommige stukken erg pittig! Petje af voor Harry want soms was het gewoon een weg zoeken tussen het zand en de rotsblokken. Vooral het stuk vanuit een ravijn omhoog was heel erg steil. De bochten waren hier erg uitgesleten maar met beleid en heel rustig de auto haar werk laten doen ging het goed! Toch wel spannend hoor! Daarna slingerde wij van berg naar berg, omhoog, naar beneden en ga zo maar door. Maar wat een uitzichten! Nog zo ongerept, zo afwisselend……zo bijzonder om hier doorheen te mogen rijden.
Uiteraard de nodige (foto)stops gemaakt! Je raakt niet uitgekeken! De mensen die hier wonen lopen of rijden (ezeltjes, paardjes of pony’s) wat af! Hier geen elektriciteit maar heel af en toe een klein solar paneel. De waterpomp bij een dorpje is alles wat ze hebben. Wat ons wel opvalt dat het overal zo ontzettend opgeruimd en schoon is. Ook de bevolking ziet er schoon en fris uit. Ze hebben allemaal zulke lieve snoetjes. Vooral de kleine kinderen die je met een grote stralende witte glimlach aankijken. Dan smelt je gewoon.
Na 65km en ruim 4,5 uur rijden kwamen wij dan eindelijk weer in de “bewoonde” wereld en op het asfalt de A5.
Rechtsaf zuidwaarts zijn wij verder gereden….wat een stilte over zo’n glad weggetje. Super asfalt zonder ook maar één pothole! Volgens mij net klaar zo te zien.
Als je dan denkt op te kunnen schieten omdat het weer verhard is…..vergeet het maar. Dan spelen ineens de hoge bergen ook weer een grote rol. Reden we onverhard ergens tussen de 1700-1900m hoogte, hier gingen we toch wel wat meer de hoogte in. In Europa gaat dat iets geleidelijke dan hier. Desnoods wat haarspeldbochten. Nou, die zijn hier alleen als er echte noodzaak voor is. Hier gaat de weg met heeeeel veeeel procenten gewoon recht omhoog. Tussendoor nog even een tussenstop in Ramabanta gemaakt. Hier ook weer bij een lodge waar zelfs een campingmogelijkheid is. Alleen wat gedronken want in het restaurant werd niets geserveerd. Dan maar een eigen lunchstop iets verderop.
De route hier naar toe was weer adembenemend! De hoogste pas vandaag lag op ca. 2750m. We bleven lang op grote hoogte op en neer slingeren…….bergen bergen bergen. Vaak met een zweem van groen en hierboven helemaal geen bewoning of kuddes dieren.
Maar eindelijk was het dan zover…..na bijna 7 uur onderweg te zijn geweest kwamen we dan hier in de Semonkong Lodge aan. Nog even een stukje onverhard vanuit de plaats afdalen naar de rivier en daar was de camping. Prachtig gelegen in een soort gorge en aan de rivier Maletsunyane en van alle gemakken voorzien. De campingplaats is niet zo groot en het sanitair is eenvoudig maar super schoon. Heerlijke warme douches! Daarnaast een bar, restaurant en een winkeltje. Ook hier vandaan kan je weer allerlei excursies maken. Beetje outdoor gebeuren.
Voor ons was de keuze niet zo moeilijk….koken of gebruik maken van het restaurant. Een gezellig restaurant met een lekker warm haardvuur aan, kaarsjes op tafel en muziekje erbij. Lekker ons buikje weer vol gegeten.
Was ook even hilariteit…..de serveerster en waarschijnlijk hulp voor nog veel meer kwam aan alle mensen aan tafel vragen of ze het fijn vonden dat het haardvuur in hun kamer/huisje ook aangemaakt zou worden. Lekker warm en gezellig. Zo ook bij ons terwijl wij al verteld hadden (ivm de rekening) dat wij op de camping stonden.
Dus heel vriendelijk of ze het vuur bij ons ook aan moesten steken…..ja lekker….in de camper????? Iedereen moest wel erg lachen. Je denken jullie misschien…..haardvuur? Kou???? Jawel hoor! We zitten hier op 2200m en dan gaat het heel snel kouder worden als de zon weg is. Vooral de plaatselijke bevolking loopt hier nog steeds met dikke kleding rond. Overdag als de temperatuur tot ca. 21grd stijgt is het lekker maar ’s avonds gewoon binnen zitten. Oh oh oh wat is het dan knus in de ToyLa! Een echt eigen huisje gevoel. Dan missen we onze grote “vrachtwagen” niet eens. Alles went!
Onze buurman in zijn tent is een Schot die al veel door Afrika gereisd heeft. Gaf ons ook weer goede tips mbt dit land.
Morgen gaan we weer verder. Misschien nog naar beroemde waterval niet ver hier vandaan genoemd naar de rivier die hier langs stroomt. Maar hoorde ook dat er niet veel water naar beneden komt. We zullen zien. Maar wat een prachtige natuur dit land. Ongekende schoonheid en hierdoor heel veel kippenvel momenten vandaag.
Dan kijken we elkaar aan en zien het grote genieten in elkaars ogen!
11 oktober 2016 – Semongkong – Marakabei - 173km
Opnieuw een strakke blauwe lucht! Heerlijk opstaan zo! Vreemd maar vannacht was het ondanks dat het helder was en we erg hoog zaten toch niet echt koud. Gewoon…lekker!
Na onze gebruikelijke ontbijt van kiwi, yogurt en muesli was het weer tijd om te vertrekken. Al snel nadat we de klim vanaf de rivier naar het dorp hadden gehad moesten de banden weer even met wat extra lucht gevuld worden. Vandaag stond er een asfalt dag op het programma dus dan rijden iets hardere band beter.
Een relatief korte tocht van …….. km maar daar doe je toch uren over ondanks het super gladde en geweldige asfalt. Gemiddeld rij je nauwelijks 40km per uur!
Maar wat was het weer een mooie rit! Je krijgt gewoon een brok in je keel als je om je heen kijkt! In sommige valleien lijkt het wel of de tijd hier gewoon stil gestaan heeft. Op de terrasvormige akkers wordt met ossen en een kleine kar gezaaid, de vrouwen lopen met grote wasmanden misschien wel een kilometer naar een klein stroompje water (helemaal dal in) waar ze dan de was gaan staan doen. Herders lopen door de bergen met hun kuddes. De boodschappen worden met de pony’s gedaan. Bij de winkel geen parkeerplaats voor auto’s maar een balk waar de pony’s aan gebonden worden. Dit is hier HET vervoermiddel.
De hutten verspreid door het landschap, de intense kleuren die je ziet……ik hoop dat de foto’s een beeld kunnen geven hoe wij ons hier voelen.
Een dan de wegen! Een bergland…..zeg dat wel. Ook vandaag weer geen enkel stuk rechte weg! De passen die we overgaan hebben niet eens allemaal een naam gekregen. Vandaag alleen al op de A3 richting Marakabei hadden we er al 3 stuks! De Buschmen Pass van 2263m, God help Me Pass 2281m en Blue Mountain Pass 2633m. Maar dan ben ik de tel kwijt geraakt van alle andere passen waar we over heen zijn gegaan. Bijna 2800m was de hoogste. Je stijgt omhoog, vliegt als een gek weer naar beneden, tikt daar vaak dan weer een rivier aan en hup, omhoog dan maar weer. Er zijn hellingen bij die makkelijk de 25% halen! Voor echte klimgeiten die hier in de bergen willen trainen op hoogte is dit een prima land.
In Roma, omgeving door witte hoge kalksteenrotsen waren we even “laag” op ca 1500m! Tjonge, onze ToyLa heeft wat afgezwoegd vandaag. Hier vind je geen café’s waar je even een cappu kan drinken dus moeten we helemaal self-supporting zijn! Maar als je dan op een plek staat met een uitzicht waar je stil van wordt, dan is dat geen probleem. Zodra je staat komt er wel een herder naar je toe voor een praatje. Helemaal ingepakt in de nationale klederdracht van dit land – zomer of winter - een grote dikke deken omgeslagen, rubberen laarzen aan en een strooien hoed, warme muts of zelfs een bivakmuts.
Ondanks dat al het vee gewoon los rondloopt maakt alles een nette indruk. Schooltjes kom je hier toch veel tegen. De kinderen lopen allemaal in eenzelfde uniform. Wat een koppies toch!
Rond een uur of half 4 waren we het wel zat! Enorm vermoeiend om hier in de bergen te rijden. Dan zijn de bergen van in Europa echt een makkie!
In Roma was trouwens geen brandstof verkrijgbaar. De pompbediendes zaten lekker onderuit in de zon en dachten dat waarschijnlijk vanmiddag weer geleverd zou worden. Nu hadden we pas de kleine tank van 50 liter leeggereden, maar als de kans zich voordoet willen we altijd tanken zodat we vol zijn. Nu wisten we dat er op onze route ook nog wat tankstations zouden zijn maar toch…..die kleine dorpjes. Geen risico nemen. Dus even een andere route op gereden en bij de eerstvolgende…..ook geen brandstof meer. Dan nog maar 5 km verder en ja hoor…..dichter bij een grotere stad konden we weer volgooien. De diesel is hier trouwens goedkoper dan in Zuid Afrika – ca. 0,60 eurocent (ZA 0,78). Leuk tanken hoor!
Bij een lieve dame die ook langs kwam met een mand vol cupcakes 4 stuks gekocht voor wel 1 euro samen. Iedereen blij! Nu dan eindelijk de route weer volgen naar onze eindbestemming voor vandaag.
We hadden een lodge gevonden met een aantal camperplekken aan de rivier de Mantsonyane, precies op het laagste punt tussen – uiteraard – 2 passen! Helaas een beetje vergane glorie. De bar en het restaurant waren gesloten en later op de avond kwamen nog wat andere gasten in de eenvoudige lodges. Maar de mensen zijn vriendelijk en Harry liet ze dan maar even zien hoe wij dan zelf maar aan het koken waren. Meteen rondleiding ToyLa en dat vonden ze helemaal geweldig.
Na een heerlijk zelfgemaakt diner – aardappelen en groente in currysaus – was het zelf nog heel lekker om een tijd buiten te zitten in het donker met onze lantaarn. Nu tijd voor ons wijntje en dan kunnen we weer lekker duiken.
12 oktober 2016 – Marakabei – Katse Dam - 121km
Wat is het in dit land toch genieten! Zo mooi hadden we het ons niet voorgesteld. Mits je natuurlijk wel van dit soort landschap houdt. Na het ontbijt reden wij in de zon rond een uur of 9 de poort weer uit. Eerst even ToyLa warmgedraaid want we wisten dat ze meteen aan de bak zou moeten! Wat hebben we trouwens veel plezier van modificatie in de auto waardoor ze veel meer lucht en daardoor trekkracht heeft gekregen. Zeker hier nu in de bergen. Top beslissing.
Poort uit, bocht om en stijgen maar! Meteen de eerste pas weer voor onze kiezen van 2797m gevolgd door de tweede van 2897m. Daartussen daal je uiteraard weer pittig af naar ca. 1800m voordat je weer begint te klimmen. Bovenop de toppen blijf je vaak een lange tijd heen en weer, op en neer slingeren hoog bovenop de kammen van dit supermooie gebergte. Dat hiertussen soms nog kleine dorpjes liggen geloof je bijna niet. Zo onherbergzaam en verlaten……denk je dan. Maar altijd zie je wel mensen en dieren lopen. Zodra er zelfs een stukje helling is waar op verbouwd kan worden zie je daar ook weer mensen aan het werk.
En altijd die wind hoog in de bergen! Maar wat een uitzichten heb je hier dan weer. Enorme ravijnen en kloven. Soms een beetje Grand Canyon achtig als je ook nog eens diep beneden een rivier ziet stromen. Soms ook een beetje als het Andes gebergte……desolaat! Ali, onze vriend vond het heel erg op Afghanistan lijken.
De vooruitgang zie je ook hier. Was deze weg tot voor kort nog gedeeltelijke geasfalteerd, nu was de hele route (A3) tot Thaba-Tseka dit al. Hier op een hoogte van ca. 2200m sloegen wij af de onverharde weg richting Katse Dam in. Eerst maar even lucht uit de banden want dat rijdt echt wel een stuk fijner. Ca. 60km te gaan.
Maar wat een feest was dat weer! Van het landschap worden we nog steeds stil. Dachten we een gebied in te rijden waar we niks tegen zouden komen, maar niks was minder waar. Het ene kleine dorpje na het andere en prachtig gelegen. Maar zullen zij ook die fantastische uitzichten zien als ze naar buiten kijken? Bijna elk huisje heeft wel een eigen toilet. Maar die staat wel op een afstand naast het huis. Vaak een soort hok van golfplaat maar ziet er keurig uit. Van afstand natuurlijk want we zijn daar niet zelf in geweest.
Onderweg alsmaar zwaaien naar de mensen. Op het land wordt weer hard gewerkt, de herders zijn weer druk met de kuddes en vaak groepjes kinderen die uit school komen in hun nette schooluniform. Het valt ons op de de vrouwen hier over het algemeen enorme zware borsten hebben!!!! Ze hangen zowat op hun enkels!
We hebben vandaag weer wat bochten gemaakt! Hemelsbreed was het niet eens zo’n grote afstand maar je maakt soms enorme slingers langs de bergranden om aan de overkant van het ravijn weer uit te komen.
Maar daar waren we dan ineens bij de Katse Dam. Wat een uitzicht! Het stuwmeer wat zich daardoor gevormd heeft is enorm groot en prachtig om te zien midden tussen de enorme bergen.
Harry had het slimme idee om bij de Katse Lodge lekker te gaan lunchen zodat we vanavond lekker makkelijk met een boterham uit de voeten kunnen. Trouwens…..de koelkast is half zo gezellig tegenwoordig. Moet binnenkort toch maar eens aangevuld worden.
Na een heerlijke lunch – salade, beef, frites, groente en een kip/curry – waren we zelfs in de gelegenheid om even wifi hier te gebruiken. Na een aantal dagen het thuisfront even laten weten hoe het met ons gaat. Vlug wat foto’s op Facebook plaatsen want voorlopig nog geen mogelijkheid om een snelle internetverbinding te vinden voor het uploaden van de website.
Daarna was het tijd om naar “de camping“ te gaan. Het is eigenlijk een soort bewaking van de dam wat 24 uur bemand is en tevens mogelijkheid biedt aan vooral overlanders om hier met hun auto te staan. Afgesloten hek, toilet en douches en een uitzicht eerste klas! Vanmiddag stond er nog enorm veel wind dus zijn wij strak naast het gebouw gaan staan. Maar nu is de wind al weer gaan liggen. We kijken nu op een mooi verlichte dam uit en een volle maan boven ons. Eind van de middag is er nog een overlander bij gekomen dus we staan dit keer niet eens alleen.
Nu lekker onderuit met een wijntje en een boek! Morgen weer verder. Waarschijnlijk nog 2 dagen in dit mooie land voordat wij weer de grens naar Zuid Afrika overgaan.
9 oktober 2016 – Malealea – rustdag
Wakker worden met een strakblauwe lucht boven je hoofd! Nou ja, als je dan de vieze gele zanddruppels niet meetelt die op de ruit liggen! Oh jee…..gisteren zeker zand meegekomen met de regendruppels. Lekker op een zwarte auto….die ziet er dus niet uit. Jammer dan.
Hup, stoelen buiten en ontbijten met een geweldig uitzicht op de hoge bergen. Nog een beetje fris want op 1800m hoogte koelt het na zonsondergang heel snel af tot ca 4 grd ’s nachts en het duurt ook even voordat wij ons echt kunnen warmen in de zon.
Rustig aan gedaan en een rondje gemaakt over het terrein. Bij Bob (hij wist precies hoe dat in NL zat als je de BOB ook was) hebben wij een paar inlogcodes voor wifi gehaald. Kunnen we toch zo af en toe even contact met de buitenwereld hebben.
Ook het eea gelezen over de ontdekking van deze vallei, het ontstaan van in eerste instantie dit dorpje als handelspost en vele jaren later pas in gebruik genomen als plek waar onderkomens gebouwd zijn en paardentochten georganiseerd werden (1-2 of meerdere daags tochten) in de omgeving en de beroemde watervallen op een paar uur hier vandaan. Daar zijn nu ook mountainbike tours bijgekomen.
Een oase van rust zodra je hier het hek doorkomt. Allervriendelijkste ontvangst (gisteren was er een groep die zelfs met ons op de foto wilde) en je hebt keuze uit verschillende onderkomens. Vooral de bewerkte rondavels zijn schitterend om te zien. Je hebt een bar met terras, restaurant, coffeeshop met een geweldig uitzicht, zwembad met hangmatten. Echt een geweldige plek midden in het groen.
Na de verkenning van het terrein en een bezoek aan de coffeeshop was het tijd om even aan de wandel te gaan. Wat een uitzichten. Vriendelijke mensen en kinderen die natuurlijk wel een praatje willen maken. Het landschap leent zich goed om met een pony of paard doorheen te trekken. Voor de locals is dit een ideaal vervoer middel. Het landschap is een kleurschakering van diverse rood tinten. Vaak in terrasvorm door de hoogteverschillen wordt het land bewerkt. Toch zie je hier behoorlijk wat groen maar na de maanden oktober en november schijnen de stortregens toch meer aanwezig te zijn.
Voorlopig ziet het er de komende dagen nog prima uit. Gaat zelfs nog wat warmer worden. Vandaag komt de temperatuur ’s middags tot 18 graden maar in de zon is dat echt wel lekker!
Na onze wandeling door de omgeving en een bezoek aan de locale winkels in de straat – die niet open waren en bestonden uit golfplaten met het soort “winkel” op een bord geschreven, waren wij weer op de camping terug. Na een late lunch, de boeken erbij en de route voor morgen bekeken. Deels onverhard en deels verhard. Het asfalteren van de onverharde wegen gaat steeds sneller. Eigenlijk best jammer want dat is wel een stuk charme en ongereptheid van dit land. Maar voor de bewoners hier is het natuurlijk veel fijner. Na een fikse regenbui bestaat de weg dan nog steeds!
Morgen hopen we weer een mooie route te hebben en nog meer van de natuur en de mensen te zien. Vandaag een fantastische dag. Niet te laat naar bed want we willen morgen een beetje op tijd gaan rijden.
10 oktober 2016 – Malealea – Semongkong - 136km
Wat een fantastische dag! Weer één met hoofdletters! Maar laat ik eerst maar bij het begin beginnen! Nadat het gisteren een onbewolkte dag was, werd het ook een onbewolkte nacht. Tel daarbij op dat we rond de 1800m zaten dus was het een behoorlijk koude nacht! De koudste tot nu toe. Maar diep weggedoken onder een lekker dik dekbed inclusief een extra fleeche deken was het heerlijk slapen! Vroeg uit bedje, ontbijt door de kou toch maar even binnen opgegeten en na het betalen van de overnachtingen reden we onder een strakblauwe lucht en een vrolijk zonnetje rond een uur of half 9 weg.
Een route van ca. 65km geheel onverhard was een enerverende ervaring! Van dit landschap wordt je stil en het is gewoon onbeschrijflijk mooi! Het lijkt wel of de kleuren hier zoveel intenser binnenkomen. Diepe ravijnen en kloven, klaterende watervallen, snelstromende riviertjes, kleine dorpjes met verspreide huisjes in allerlei soorten en maten. Kuddes koeien en schapen, heel veel vriendelijke herders, vrouwen, kinderen! Allemaal lachend en zwaaiend. Hier gelukkig geen gezeur om snoepjes maar gewoon een praatje maken vinden vooral de kinderen al geweldig. Wat een totaal ander leven is het hier. In de valleien wordt op het rode land gewerkt, dat vaak uit terrassen bestaat omdat je hier hoog in de bergen zit en een vlak stuk land gewoon niet bestaat.
Met een paar ossen en een primitieve zaaimachine erachter wordt er in deze tijd van het jaar vooral mais gezaaid. Terwijl uit een bak de mais valt komt er gelijktijdig een beetje gedroogde koemest uit een andere bak de grond in.
De route die wij hebben genomen was op sommige stukken erg pittig! Petje af voor Harry want soms was het gewoon een weg zoeken tussen het zand en de rotsblokken. Vooral het stuk vanuit een ravijn omhoog was heel erg steil. De bochten waren hier erg uitgesleten maar met beleid en heel rustig de auto haar werk laten doen ging het goed! Toch wel spannend hoor! Daarna slingerde wij van berg naar berg, omhoog, naar beneden en ga zo maar door. Maar wat een uitzichten! Nog zo ongerept, zo afwisselend……zo bijzonder om hier doorheen te mogen rijden.
Uiteraard de nodige (foto)stops gemaakt! Je raakt niet uitgekeken! De mensen die hier wonen lopen of rijden (ezeltjes, paardjes of pony’s) wat af! Hier geen elektriciteit maar heel af en toe een klein solar paneel. De waterpomp bij een dorpje is alles wat ze hebben. Wat ons wel opvalt dat het overal zo ontzettend opgeruimd en schoon is. Ook de bevolking ziet er schoon en fris uit. Ze hebben allemaal zulke lieve snoetjes. Vooral de kleine kinderen die je met een grote stralende witte glimlach aankijken. Dan smelt je gewoon.
Na 65km en ruim 4,5 uur rijden kwamen wij dan eindelijk weer in de “bewoonde” wereld en op het asfalt de A5.
Rechtsaf zuidwaarts zijn wij verder gereden….wat een stilte over zo’n glad weggetje. Super asfalt zonder ook maar één pothole! Volgens mij net klaar zo te zien.
Als je dan denkt op te kunnen schieten omdat het weer verhard is…..vergeet het maar. Dan spelen ineens de hoge bergen ook weer een grote rol. Reden we onverhard ergens tussen de 1700-1900m hoogte, hier gingen we toch wel wat meer de hoogte in. In Europa gaat dat iets geleidelijke dan hier. Desnoods wat haarspeldbochten. Nou, die zijn hier alleen als er echte noodzaak voor is. Hier gaat de weg met heeeeel veeeel procenten gewoon recht omhoog. Tussendoor nog even een tussenstop in Ramabanta gemaakt. Hier ook weer bij een lodge waar zelfs een campingmogelijkheid is. Alleen wat gedronken want in het restaurant werd niets geserveerd. Dan maar een eigen lunchstop iets verderop.
De route hier naar toe was weer adembenemend! De hoogste pas vandaag lag op ca. 2750m. We bleven lang op grote hoogte op en neer slingeren…….bergen bergen bergen. Vaak met een zweem van groen en hierboven helemaal geen bewoning of kuddes dieren.
Maar eindelijk was het dan zover…..na bijna 7 uur onderweg te zijn geweest kwamen we dan hier in de Semonkong Lodge aan. Nog even een stukje onverhard vanuit de plaats afdalen naar de rivier en daar was de camping. Prachtig gelegen in een soort gorge en aan de rivier Maletsunyane en van alle gemakken voorzien. De campingplaats is niet zo groot en het sanitair is eenvoudig maar super schoon. Heerlijke warme douches! Daarnaast een bar, restaurant en een winkeltje. Ook hier vandaan kan je weer allerlei excursies maken. Beetje outdoor gebeuren.
Voor ons was de keuze niet zo moeilijk….koken of gebruik maken van het restaurant. Een gezellig restaurant met een lekker warm haardvuur aan, kaarsjes op tafel en muziekje erbij. Lekker ons buikje weer vol gegeten.
Was ook even hilariteit…..de serveerster en waarschijnlijk hulp voor nog veel meer kwam aan alle mensen aan tafel vragen of ze het fijn vonden dat het haardvuur in hun kamer/huisje ook aangemaakt zou worden. Lekker warm en gezellig. Zo ook bij ons terwijl wij al verteld hadden (ivm de rekening) dat wij op de camping stonden.
Dus heel vriendelijk of ze het vuur bij ons ook aan moesten steken…..ja lekker….in de camper????? Iedereen moest wel erg lachen. Je denken jullie misschien…..haardvuur? Kou???? Jawel hoor! We zitten hier op 2200m en dan gaat het heel snel kouder worden als de zon weg is. Vooral de plaatselijke bevolking loopt hier nog steeds met dikke kleding rond. Overdag als de temperatuur tot ca. 21grd stijgt is het lekker maar ’s avonds gewoon binnen zitten. Oh oh oh wat is het dan knus in de ToyLa! Een echt eigen huisje gevoel. Dan missen we onze grote “vrachtwagen” niet eens. Alles went!
Onze buurman in zijn tent is een Schot die al veel door Afrika gereisd heeft. Gaf ons ook weer goede tips mbt dit land.
Morgen gaan we weer verder. Misschien nog naar beroemde waterval niet ver hier vandaan genoemd naar de rivier die hier langs stroomt. Maar hoorde ook dat er niet veel water naar beneden komt. We zullen zien. Maar wat een prachtige natuur dit land. Ongekende schoonheid en hierdoor heel veel kippenvel momenten vandaag.
Dan kijken we elkaar aan en zien het grote genieten in elkaars ogen!
11 oktober 2016 – Semongkong – Marakabei - 173km
Opnieuw een strakke blauwe lucht! Heerlijk opstaan zo! Vreemd maar vannacht was het ondanks dat het helder was en we erg hoog zaten toch niet echt koud. Gewoon…lekker!
Na onze gebruikelijke ontbijt van kiwi, yogurt en muesli was het weer tijd om te vertrekken. Al snel nadat we de klim vanaf de rivier naar het dorp hadden gehad moesten de banden weer even met wat extra lucht gevuld worden. Vandaag stond er een asfalt dag op het programma dus dan rijden iets hardere band beter.
Een relatief korte tocht van …….. km maar daar doe je toch uren over ondanks het super gladde en geweldige asfalt. Gemiddeld rij je nauwelijks 40km per uur!
Maar wat was het weer een mooie rit! Je krijgt gewoon een brok in je keel als je om je heen kijkt! In sommige valleien lijkt het wel of de tijd hier gewoon stil gestaan heeft. Op de terrasvormige akkers wordt met ossen en een kleine kar gezaaid, de vrouwen lopen met grote wasmanden misschien wel een kilometer naar een klein stroompje water (helemaal dal in) waar ze dan de was gaan staan doen. Herders lopen door de bergen met hun kuddes. De boodschappen worden met de pony’s gedaan. Bij de winkel geen parkeerplaats voor auto’s maar een balk waar de pony’s aan gebonden worden. Dit is hier HET vervoermiddel.
De hutten verspreid door het landschap, de intense kleuren die je ziet……ik hoop dat de foto’s een beeld kunnen geven hoe wij ons hier voelen.
Een dan de wegen! Een bergland…..zeg dat wel. Ook vandaag weer geen enkel stuk rechte weg! De passen die we overgaan hebben niet eens allemaal een naam gekregen. Vandaag alleen al op de A3 richting Marakabei hadden we er al 3 stuks! De Buschmen Pass van 2263m, God help Me Pass 2281m en Blue Mountain Pass 2633m. Maar dan ben ik de tel kwijt geraakt van alle andere passen waar we over heen zijn gegaan. Bijna 2800m was de hoogste. Je stijgt omhoog, vliegt als een gek weer naar beneden, tikt daar vaak dan weer een rivier aan en hup, omhoog dan maar weer. Er zijn hellingen bij die makkelijk de 25% halen! Voor echte klimgeiten die hier in de bergen willen trainen op hoogte is dit een prima land.
In Roma, omgeving door witte hoge kalksteenrotsen waren we even “laag” op ca 1500m! Tjonge, onze ToyLa heeft wat afgezwoegd vandaag. Hier vind je geen café’s waar je even een cappu kan drinken dus moeten we helemaal self-supporting zijn! Maar als je dan op een plek staat met een uitzicht waar je stil van wordt, dan is dat geen probleem. Zodra je staat komt er wel een herder naar je toe voor een praatje. Helemaal ingepakt in de nationale klederdracht van dit land – zomer of winter - een grote dikke deken omgeslagen, rubberen laarzen aan en een strooien hoed, warme muts of zelfs een bivakmuts.
Ondanks dat al het vee gewoon los rondloopt maakt alles een nette indruk. Schooltjes kom je hier toch veel tegen. De kinderen lopen allemaal in eenzelfde uniform. Wat een koppies toch!
Rond een uur of half 4 waren we het wel zat! Enorm vermoeiend om hier in de bergen te rijden. Dan zijn de bergen van in Europa echt een makkie!
In Roma was trouwens geen brandstof verkrijgbaar. De pompbediendes zaten lekker onderuit in de zon en dachten dat waarschijnlijk vanmiddag weer geleverd zou worden. Nu hadden we pas de kleine tank van 50 liter leeggereden, maar als de kans zich voordoet willen we altijd tanken zodat we vol zijn. Nu wisten we dat er op onze route ook nog wat tankstations zouden zijn maar toch…..die kleine dorpjes. Geen risico nemen. Dus even een andere route op gereden en bij de eerstvolgende…..ook geen brandstof meer. Dan nog maar 5 km verder en ja hoor…..dichter bij een grotere stad konden we weer volgooien. De diesel is hier trouwens goedkoper dan in Zuid Afrika – ca. 0,60 eurocent (ZA 0,78). Leuk tanken hoor!
Bij een lieve dame die ook langs kwam met een mand vol cupcakes 4 stuks gekocht voor wel 1 euro samen. Iedereen blij! Nu dan eindelijk de route weer volgen naar onze eindbestemming voor vandaag.
We hadden een lodge gevonden met een aantal camperplekken aan de rivier de Mantsonyane, precies op het laagste punt tussen – uiteraard – 2 passen! Helaas een beetje vergane glorie. De bar en het restaurant waren gesloten en later op de avond kwamen nog wat andere gasten in de eenvoudige lodges. Maar de mensen zijn vriendelijk en Harry liet ze dan maar even zien hoe wij dan zelf maar aan het koken waren. Meteen rondleiding ToyLa en dat vonden ze helemaal geweldig.
Na een heerlijk zelfgemaakt diner – aardappelen en groente in currysaus – was het zelf nog heel lekker om een tijd buiten te zitten in het donker met onze lantaarn. Nu tijd voor ons wijntje en dan kunnen we weer lekker duiken.
12 oktober 2016 – Marakabei – Katse Dam - 121km
Wat is het in dit land toch genieten! Zo mooi hadden we het ons niet voorgesteld. Mits je natuurlijk wel van dit soort landschap houdt. Na het ontbijt reden wij in de zon rond een uur of 9 de poort weer uit. Eerst even ToyLa warmgedraaid want we wisten dat ze meteen aan de bak zou moeten! Wat hebben we trouwens veel plezier van modificatie in de auto waardoor ze veel meer lucht en daardoor trekkracht heeft gekregen. Zeker hier nu in de bergen. Top beslissing.
Poort uit, bocht om en stijgen maar! Meteen de eerste pas weer voor onze kiezen van 2797m gevolgd door de tweede van 2897m. Daartussen daal je uiteraard weer pittig af naar ca. 1800m voordat je weer begint te klimmen. Bovenop de toppen blijf je vaak een lange tijd heen en weer, op en neer slingeren hoog bovenop de kammen van dit supermooie gebergte. Dat hiertussen soms nog kleine dorpjes liggen geloof je bijna niet. Zo onherbergzaam en verlaten……denk je dan. Maar altijd zie je wel mensen en dieren lopen. Zodra er zelfs een stukje helling is waar op verbouwd kan worden zie je daar ook weer mensen aan het werk.
En altijd die wind hoog in de bergen! Maar wat een uitzichten heb je hier dan weer. Enorme ravijnen en kloven. Soms een beetje Grand Canyon achtig als je ook nog eens diep beneden een rivier ziet stromen. Soms ook een beetje als het Andes gebergte……desolaat! Ali, onze vriend vond het heel erg op Afghanistan lijken.
De vooruitgang zie je ook hier. Was deze weg tot voor kort nog gedeeltelijke geasfalteerd, nu was de hele route (A3) tot Thaba-Tseka dit al. Hier op een hoogte van ca. 2200m sloegen wij af de onverharde weg richting Katse Dam in. Eerst maar even lucht uit de banden want dat rijdt echt wel een stuk fijner. Ca. 60km te gaan.
Maar wat een feest was dat weer! Van het landschap worden we nog steeds stil. Dachten we een gebied in te rijden waar we niks tegen zouden komen, maar niks was minder waar. Het ene kleine dorpje na het andere en prachtig gelegen. Maar zullen zij ook die fantastische uitzichten zien als ze naar buiten kijken? Bijna elk huisje heeft wel een eigen toilet. Maar die staat wel op een afstand naast het huis. Vaak een soort hok van golfplaat maar ziet er keurig uit. Van afstand natuurlijk want we zijn daar niet zelf in geweest.
Onderweg alsmaar zwaaien naar de mensen. Op het land wordt weer hard gewerkt, de herders zijn weer druk met de kuddes en vaak groepjes kinderen die uit school komen in hun nette schooluniform. Het valt ons op de de vrouwen hier over het algemeen enorme zware borsten hebben!!!! Ze hangen zowat op hun enkels!
We hebben vandaag weer wat bochten gemaakt! Hemelsbreed was het niet eens zo’n grote afstand maar je maakt soms enorme slingers langs de bergranden om aan de overkant van het ravijn weer uit te komen.
Maar daar waren we dan ineens bij de Katse Dam. Wat een uitzicht! Het stuwmeer wat zich daardoor gevormd heeft is enorm groot en prachtig om te zien midden tussen de enorme bergen.
Harry had het slimme idee om bij de Katse Lodge lekker te gaan lunchen zodat we vanavond lekker makkelijk met een boterham uit de voeten kunnen. Trouwens…..de koelkast is half zo gezellig tegenwoordig. Moet binnenkort toch maar eens aangevuld worden.
Na een heerlijke lunch – salade, beef, frites, groente en een kip/curry – waren we zelfs in de gelegenheid om even wifi hier te gebruiken. Na een aantal dagen het thuisfront even laten weten hoe het met ons gaat. Vlug wat foto’s op Facebook plaatsen want voorlopig nog geen mogelijkheid om een snelle internetverbinding te vinden voor het uploaden van de website.
Daarna was het tijd om naar “de camping“ te gaan. Het is eigenlijk een soort bewaking van de dam wat 24 uur bemand is en tevens mogelijkheid biedt aan vooral overlanders om hier met hun auto te staan. Afgesloten hek, toilet en douches en een uitzicht eerste klas! Vanmiddag stond er nog enorm veel wind dus zijn wij strak naast het gebouw gaan staan. Maar nu is de wind al weer gaan liggen. We kijken nu op een mooi verlichte dam uit en een volle maan boven ons. Eind van de middag is er nog een overlander bij gekomen dus we staan dit keer niet eens alleen.
Nu lekker onderuit met een wijntje en een boek! Morgen weer verder. Waarschijnlijk nog 2 dagen in dit mooie land voordat wij weer de grens naar Zuid Afrika overgaan.
13 oktober 2016 – Katse Dam – Liphofung - 179km
Opnieuw een stralende dag met veel hoogtemeters! Na het ontbijt eerst nog even met onze Zuid Afrikaanse overlander buurman (Defender-----oh oh oh) wat informatie uitgewisseld. Nou ja….hij gaf informatie en dat vonden wij prima maar vragen stellen stond niet op zijn CV! Laat staan een opmerking maken over ToyLa die hij helemaal over het hoofd zag terwijl hij er echt naast stond.
Rond een uur of 9 zijn wij weer vertrokken na afscheid genomen te hebben van onze aardige vriend van de bewaking. Vriendelijk uitgezwaaid vertrokken voor een - hoe kan het hier ook anders – bergrit!
Ook rondom het stuwmeer was het behoorlijk stijgen en dalen geblazen. Eerst maar even de Nkaobee Pass over van 2510m en daarna de Laitsoka Pass van 2650m hoogte. Tussendoor daal je dan weer vrolijk af, passeert leuke plaatsen en genieten vooral van het geweldige landschap. Hoe vaak zeggen we niet tegen elkaar “echt niet normaal hé?”
We hadden trouwens vanmorgen wel weer wat extra lucht in de banden laten lopen want vanaf nu is het allemaal weer asfalt. De laatste pas van vandaag was tevens de hoogste en de meest spectaculaire! Bovenop de top van de Magika-Lisiu Pass 3090m waaide je zowat uit je hemd! En ook maar 13grd. Vanaf een uitzichtpunt keek je de diepte in en zag je de weg stevig dalen naar het dal op ca.1500m. Behoorlijk remmend op vooral de motor ging het er stevig aan toe. Hellingen van rond de 20-25% waren het zeker. Binnen 5km waren we al 1000m gedaald. Gelukkig steeg de temperatuur ook weer behoorlijk. In het “dal” werd het al snel weer rond de 27grd.
In een relatief grotere plaats precies op de kruising A25 en A1 Hlotse (Leribe) konden we de koelkast weer gezellig maken en de tanks weer volgooien. Gelukkig hadden we halverwege onze route eindelijk weer eens een normale cappu stop kunnen nemen zonder direct bezoek te krijgen van de bevolking. Wel heel leuk hoor maar soms voel je je dan een beetje opgelaten als je daar zo lekker aan de koffie zit.
Zelfs al denk je een rustig plekje gevonden te hebben waar niemand is…..ze weten je toch altijd weer te vinden.
In de supermarkt hadden ze een verrassend groot assortiment van groente en fruit, zuivelproducten, vlees, brood enz. Eigenlijk alles. Je ziet hier trouwens nauwelijks blanke mensen en wij zijn dan altijd wel een bezienswaardigheid. Maar allemaal vriendelijk groeten en lachen….euh….om ons?
Weer helemaal vol geladen, verder op de A1 die ons morgen uiteindelijk de beroemde Sani Pass over zal brengen. Daar is tevens weer de grens met Zuid Afrika.
Onderweg nog even een boterham naar binnen gewerkt en rond een uur of 4 aangekomen in Liphofung Cultural Reserve. Op de kaart hadden we daar een camping zien staan. Een prima plek en we staan er helemaal alleen. Je kan hier ook grotten bezoeken maar dat zijn over het algemeen dagjes mensen. Verder staan er schitterende bungalows die je kan huren, compleet met mooie keuken, granieten aanrecht, koel/vrieskast en deels vloerbedekking. Maar……ze staan gewoon leeg en worden ze eigenlijk niet meer gebruikt en zijn best al wel in verval. Ze liggen is werkelijk schitterend. Wij hebben uitzicht op de omringende bergen, mooie ondergaande zon en een heerlijk bakje noodles als diner! Van een stilte nu…..we gaan weer lekker slapen!
14 oktober 2016 – Liphofung – Underberg (Zuid Afrika) - 214km
Een wat onrustige nacht want zo stil was het helemaal niet. Ergens uit de bergen zat iemand de hele nacht muziek te draaien. Vanuit de verte een dreunend boem boem boem…..echt niet lekker! Geen idee waar het preceis vandaan kwam.
Wat vroeger opgestaan dan normaal want we wilden na het ontbijt rond 8 uur toch wel wegrijden. Na 1,5 km zaten we weer op de A1 en het was meteen behoorlijk klimmen geblazen. De Moteng Pass was de eerste die we op gingen en al snel waren we weer op een hoogte van 2820m. Zo vroeg was het ook nog behoorlijk fris. Maar ook was het weer genieten en het besef dat dit waarschijnlijk de laatste dag in dit bijzondere land zou zijn.
Op de Tlaeng Pass 3222m zaten we ineens midden in een skigebied! Afrikaski…..te bizar voor woorden. Natuurlijk niet bedoeld voor de bevolking van Lesotho maar voor de happy view die het kicken vindt om in Afrika te kunnen skiën. De chalets hebben allemaal namen van beroemde ski oorden in Europa, een bar voor aprés ski en een goed restaurant. In de wintermaanden juni-juli-augustus ligt hier een pak sneeuw.
In het restaurant hebben wij na een uur rijden even genoten van een heerlijke cappuccino! Trouwens….je kon er zelfs Kaiserschmarren eten….een typisch Oostenrijks gerecht.
Daarna verder over de hoogst gelegen geasfalteerde weg van Afrika! Slingerend, op en neer en steeds rond de 3000m! En wat een uitzichten! Die gaan we zeker missen. Er kwam steeds meer wind en de temperatuur zag je dalen tot rond de 13 grd. Brrrrr……. Voor het eerst hebben we zelfs 2 x een politiecontrole gehad. Niks geen papieren zien maar vonden het gewoon leuk om even een praatje te maken.
Hier hoog in de bergen en zo afgelegen zag je toch ook wel dat hier meer armoede is. 68% van de bevolking van Lesotho leeft onder de armoede grens. In de grotere steden heeft 40% van de bevolking HIV of Aids. Triest hoor. Gelukkig zagen we ook Europese projecten voor watervoorziening en sanitair. Waterpompen in het dorp en bij de hutten een eigen toilet. Toch wat vooruitgang.
Was dit voor een aantal jaren geleden nog een onverharde weg naar de grens met Zuid Afrika – meer avontuurljjker, nu is dat wel anders. De Chinezen hebben hier een super gladde asfaltweg neergelegd…..tot de grens en de beroemde Sani Pass.
Net voor het bereiken van de Pass zagen we de bewolking al hangen……oh jee…..gaan we wel wat zien in de afdaling???? We zaten nog behoorlijk hoog en de afdaling is alleen geschikt voor 4x4 auto’s want deze is helemaal onverhard, steil en met stevige haarspeldbochten.
Omdat het vandaag allemaal zo vlot verliep hadden we al besloten hierboven niet te overnachten op de camping. Te hoog, te koud en te veel wind. Maar eerst moest natuurlijk wel de hoogst gelegen pub van Afrika bezocht worden op 2874m! En wij waren daar niet alleen! Vanuit Zuid Afrika komen er 4x4 busjes met toeristen elke dag naar boven om deze pub te bezoeken en natuurlijk de wereldberoemde spectaculaire Sani Pass op en af te rijden.
Wij besloten om hier wat te drinken en meteen wat te eten. Harry ging voor een lekker visje en ik een geweldige steak. De busjes gingen al rijden dus het werd lekker rustig. Dat niet alleen……de bewolking trok steeds meer weg en we konden gelukkig weer de diepte in kijken!!!!
Om 3 uur was het zover! Hup…….dalen maar. Eerst nog even de grenscontrole om Lesotho uit te komen. Paspoort stempel en carnet de passage…..even kletsen en na 5 minuten was het al gepiept. Auto in en gaan! Toch wel een spannend gevoel hoor! Veel stops gemaakt voor filmpjes en foto’s! Maar wat een gave afdaling en wat een uitzichten!!! Te gek om dit te doen! Na ca. 6km afdalen was daar ook dan de grenscontrole om Zuid Afrika in te komen. Voor ons gevoel nog sneller! Bij de grens kwamen we Chris en Marinda in hun Landrover weer tegen. We hadden hun ontmoet bij de Katse Dam en hadden een goede camping doorgekregen om te overnachten. Nou, daar waren zjj ook op weg naar toe.
In Underberg bij de Spar nog even boodschappen gedaan en toen zijn wij achter hun aan gereden naar een nieuwe camping The Shed! Echt super!!!!
Maar een vermoeiende dag toch wel! Maar wat hebben wij genoten van die week door Lesotho. Dat zullen we niet snel vergeten. Wat een bijzonder land, wat een natuur en wat een lieve mensen. Hopen hier toch nog wel een keer terug te komen.
Maar wat een cultuurshock krijg je ook zodra je weer in Zuid Afrika bent! Vooral hier in deze streek. Niet te vergelijking met elkaar. Zoveel groener, zoveel meer welvaart (betrekkelijk dan wel), weg hutten maar grote huizen, alles is zoveel gecultiveerder. Het moet allemaal even bezinken……
We zitten later op de avond nog lekker buiten wat na te praten maar duiken al gauw moe ons bedje in. Besloten om hier morgen ook nog een dagje te bleven. Er komt ook nog een stel die wij ook eerder in Semonkong hebben ontmoet. Wat is de wereld dan klein……
Opnieuw een stralende dag met veel hoogtemeters! Na het ontbijt eerst nog even met onze Zuid Afrikaanse overlander buurman (Defender-----oh oh oh) wat informatie uitgewisseld. Nou ja….hij gaf informatie en dat vonden wij prima maar vragen stellen stond niet op zijn CV! Laat staan een opmerking maken over ToyLa die hij helemaal over het hoofd zag terwijl hij er echt naast stond.
Rond een uur of 9 zijn wij weer vertrokken na afscheid genomen te hebben van onze aardige vriend van de bewaking. Vriendelijk uitgezwaaid vertrokken voor een - hoe kan het hier ook anders – bergrit!
Ook rondom het stuwmeer was het behoorlijk stijgen en dalen geblazen. Eerst maar even de Nkaobee Pass over van 2510m en daarna de Laitsoka Pass van 2650m hoogte. Tussendoor daal je dan weer vrolijk af, passeert leuke plaatsen en genieten vooral van het geweldige landschap. Hoe vaak zeggen we niet tegen elkaar “echt niet normaal hé?”
We hadden trouwens vanmorgen wel weer wat extra lucht in de banden laten lopen want vanaf nu is het allemaal weer asfalt. De laatste pas van vandaag was tevens de hoogste en de meest spectaculaire! Bovenop de top van de Magika-Lisiu Pass 3090m waaide je zowat uit je hemd! En ook maar 13grd. Vanaf een uitzichtpunt keek je de diepte in en zag je de weg stevig dalen naar het dal op ca.1500m. Behoorlijk remmend op vooral de motor ging het er stevig aan toe. Hellingen van rond de 20-25% waren het zeker. Binnen 5km waren we al 1000m gedaald. Gelukkig steeg de temperatuur ook weer behoorlijk. In het “dal” werd het al snel weer rond de 27grd.
In een relatief grotere plaats precies op de kruising A25 en A1 Hlotse (Leribe) konden we de koelkast weer gezellig maken en de tanks weer volgooien. Gelukkig hadden we halverwege onze route eindelijk weer eens een normale cappu stop kunnen nemen zonder direct bezoek te krijgen van de bevolking. Wel heel leuk hoor maar soms voel je je dan een beetje opgelaten als je daar zo lekker aan de koffie zit.
Zelfs al denk je een rustig plekje gevonden te hebben waar niemand is…..ze weten je toch altijd weer te vinden.
In de supermarkt hadden ze een verrassend groot assortiment van groente en fruit, zuivelproducten, vlees, brood enz. Eigenlijk alles. Je ziet hier trouwens nauwelijks blanke mensen en wij zijn dan altijd wel een bezienswaardigheid. Maar allemaal vriendelijk groeten en lachen….euh….om ons?
Weer helemaal vol geladen, verder op de A1 die ons morgen uiteindelijk de beroemde Sani Pass over zal brengen. Daar is tevens weer de grens met Zuid Afrika.
Onderweg nog even een boterham naar binnen gewerkt en rond een uur of 4 aangekomen in Liphofung Cultural Reserve. Op de kaart hadden we daar een camping zien staan. Een prima plek en we staan er helemaal alleen. Je kan hier ook grotten bezoeken maar dat zijn over het algemeen dagjes mensen. Verder staan er schitterende bungalows die je kan huren, compleet met mooie keuken, granieten aanrecht, koel/vrieskast en deels vloerbedekking. Maar……ze staan gewoon leeg en worden ze eigenlijk niet meer gebruikt en zijn best al wel in verval. Ze liggen is werkelijk schitterend. Wij hebben uitzicht op de omringende bergen, mooie ondergaande zon en een heerlijk bakje noodles als diner! Van een stilte nu…..we gaan weer lekker slapen!
14 oktober 2016 – Liphofung – Underberg (Zuid Afrika) - 214km
Een wat onrustige nacht want zo stil was het helemaal niet. Ergens uit de bergen zat iemand de hele nacht muziek te draaien. Vanuit de verte een dreunend boem boem boem…..echt niet lekker! Geen idee waar het preceis vandaan kwam.
Wat vroeger opgestaan dan normaal want we wilden na het ontbijt rond 8 uur toch wel wegrijden. Na 1,5 km zaten we weer op de A1 en het was meteen behoorlijk klimmen geblazen. De Moteng Pass was de eerste die we op gingen en al snel waren we weer op een hoogte van 2820m. Zo vroeg was het ook nog behoorlijk fris. Maar ook was het weer genieten en het besef dat dit waarschijnlijk de laatste dag in dit bijzondere land zou zijn.
Op de Tlaeng Pass 3222m zaten we ineens midden in een skigebied! Afrikaski…..te bizar voor woorden. Natuurlijk niet bedoeld voor de bevolking van Lesotho maar voor de happy view die het kicken vindt om in Afrika te kunnen skiën. De chalets hebben allemaal namen van beroemde ski oorden in Europa, een bar voor aprés ski en een goed restaurant. In de wintermaanden juni-juli-augustus ligt hier een pak sneeuw.
In het restaurant hebben wij na een uur rijden even genoten van een heerlijke cappuccino! Trouwens….je kon er zelfs Kaiserschmarren eten….een typisch Oostenrijks gerecht.
Daarna verder over de hoogst gelegen geasfalteerde weg van Afrika! Slingerend, op en neer en steeds rond de 3000m! En wat een uitzichten! Die gaan we zeker missen. Er kwam steeds meer wind en de temperatuur zag je dalen tot rond de 13 grd. Brrrrr……. Voor het eerst hebben we zelfs 2 x een politiecontrole gehad. Niks geen papieren zien maar vonden het gewoon leuk om even een praatje te maken.
Hier hoog in de bergen en zo afgelegen zag je toch ook wel dat hier meer armoede is. 68% van de bevolking van Lesotho leeft onder de armoede grens. In de grotere steden heeft 40% van de bevolking HIV of Aids. Triest hoor. Gelukkig zagen we ook Europese projecten voor watervoorziening en sanitair. Waterpompen in het dorp en bij de hutten een eigen toilet. Toch wat vooruitgang.
Was dit voor een aantal jaren geleden nog een onverharde weg naar de grens met Zuid Afrika – meer avontuurljjker, nu is dat wel anders. De Chinezen hebben hier een super gladde asfaltweg neergelegd…..tot de grens en de beroemde Sani Pass.
Net voor het bereiken van de Pass zagen we de bewolking al hangen……oh jee…..gaan we wel wat zien in de afdaling???? We zaten nog behoorlijk hoog en de afdaling is alleen geschikt voor 4x4 auto’s want deze is helemaal onverhard, steil en met stevige haarspeldbochten.
Omdat het vandaag allemaal zo vlot verliep hadden we al besloten hierboven niet te overnachten op de camping. Te hoog, te koud en te veel wind. Maar eerst moest natuurlijk wel de hoogst gelegen pub van Afrika bezocht worden op 2874m! En wij waren daar niet alleen! Vanuit Zuid Afrika komen er 4x4 busjes met toeristen elke dag naar boven om deze pub te bezoeken en natuurlijk de wereldberoemde spectaculaire Sani Pass op en af te rijden.
Wij besloten om hier wat te drinken en meteen wat te eten. Harry ging voor een lekker visje en ik een geweldige steak. De busjes gingen al rijden dus het werd lekker rustig. Dat niet alleen……de bewolking trok steeds meer weg en we konden gelukkig weer de diepte in kijken!!!!
Om 3 uur was het zover! Hup…….dalen maar. Eerst nog even de grenscontrole om Lesotho uit te komen. Paspoort stempel en carnet de passage…..even kletsen en na 5 minuten was het al gepiept. Auto in en gaan! Toch wel een spannend gevoel hoor! Veel stops gemaakt voor filmpjes en foto’s! Maar wat een gave afdaling en wat een uitzichten!!! Te gek om dit te doen! Na ca. 6km afdalen was daar ook dan de grenscontrole om Zuid Afrika in te komen. Voor ons gevoel nog sneller! Bij de grens kwamen we Chris en Marinda in hun Landrover weer tegen. We hadden hun ontmoet bij de Katse Dam en hadden een goede camping doorgekregen om te overnachten. Nou, daar waren zjj ook op weg naar toe.
In Underberg bij de Spar nog even boodschappen gedaan en toen zijn wij achter hun aan gereden naar een nieuwe camping The Shed! Echt super!!!!
Maar een vermoeiende dag toch wel! Maar wat hebben wij genoten van die week door Lesotho. Dat zullen we niet snel vergeten. Wat een bijzonder land, wat een natuur en wat een lieve mensen. Hopen hier toch nog wel een keer terug te komen.
Maar wat een cultuurshock krijg je ook zodra je weer in Zuid Afrika bent! Vooral hier in deze streek. Niet te vergelijking met elkaar. Zoveel groener, zoveel meer welvaart (betrekkelijk dan wel), weg hutten maar grote huizen, alles is zoveel gecultiveerder. Het moet allemaal even bezinken……
We zitten later op de avond nog lekker buiten wat na te praten maar duiken al gauw moe ons bedje in. Besloten om hier morgen ook nog een dagje te bleven. Er komt ook nog een stel die wij ook eerder in Semonkong hebben ontmoet. Wat is de wereld dan klein……
15 oktober 2016 – Underberg - rustdag
Heerlijk uitgeslapen…… Ondanks dat we hier nog steeds rond de 1700m hoogte zitten is de temperatuur een stuk hoger dan de afgelopen week. Vandaag zelfs een lekkere 28grd. Dus korte broeken weer! Dat is even geleden!!
Deze camping is wel heel bijzonder. Niet echt groot maar prachtig gelegen om een heuvel met een super uitzicht op de omringende bergen en de rivier beneden ons. De Shed….een soort grote open schuur met badkamers en toiletten, zelfs een slaapkamer voor 4 personen. Een complete keuken, braai, grote eettafel met stoelen, houtkachel enz enz. Je kan je auto er zelfs onder rijden. Dat hebben wij niet gedaan maar Chris en Marinda wel. Voor een auto met daktent is dat wel heel luxe! Ach, hebben wij niet nodig. Wij kunnen ons binnen prima redden.
Eindelijk weer eens een heerlijke warme douche! Lekkere tut ochtend gehad! Daarna lekker in de schaduw gezeten en onder het genot van een heerlijke cappuccino ons verdiept in het vervolg van de route en de campings. Daarna beetje lezen en natuurlijk klets klets.
In de middag kwam Johan en Betsie ook naar deze camping. Hadden ook via Chris en Marinda gehoord dat je er een kamer kon huren. Zij overnachten normaal gesproken in Lodges. Maar vonden dit toch ook wel leuk.
’s Middags gezellig met z’n zessen bij elkaar gezeten en veel gekletst en wat gedronken. Super gezellig en veel over en weer informatie uitgewisseld.
Eind van de dag nodigde zei ons uit om met hun mee te eten…..3 x raden….jawel Braai!!!! Dat doen ze gemiddeld wel 3 tot 4 x per week! Nou, daar moeten even niet aan denken.
Maar het werd een lange avond……heerlijk gegeten, lekker veel gedronken en dan is het wel lekker dat je maar een paar meter af hoeft te leggen om je bedje in te duiken.
Begin van de avond zag het er naar uit dat het weer om zou slaan. Zo ontzettend veel wind dat wij zelfs voor de zekerheid het dak van onze ToyLa maar even naar beneden hebben gedaan. 3 regendrupjes gevallen en verder niets. Een paar uur later was het weer helemaal windstil. Maar wij zaten met z’n allen in de Shed en wij hadden dus nergens last van. Een echte aanrader. De eigenaren Cath en Croz waren super vriendelijk.
Eind van de avond waren we dan ook blij dat we ons bedje weer in konden duiken.
Echt een super gezellig avond met elkaar gehad en leuk om alle levensverhalen met elkaar uit te wisselen. Leuke Zuid Afrikanen……
16 oktober 2016 – Underberg – Dragons Peaks - 176km
Na het ontbijt was het tijd om afscheid te nemen! Iedereen ging weer zijn eigen weg! Mailadressen uitgewisseld om wat foto’s over en weer door te sturen.
Wij waren de laatste die vertrokken en hadden een mooie route uitgezocht om naar onze volgende camping te rijden. Dwars door het berggebied de Drakensbergen die tevens de afscheiding vormt met Lesotho.
Op en neer al slingerend over voornamelijk onverharde paden. Wat een groen landschap en wat een vette koeien kom je hier tegen! Veel veeteelt in deze streek. Aan onze linkerkant staken de enorme bergpieken van de Champagne en Giants Castle (3377m en 3315m) omhoog. Het werd ook alsmaar warmer en warmer! Eindelijk weer eens in onze korte broek aan het rijden ondanks dat we toch tussen een hoogte van 1400-1800 bleven rijden. Onderweg eindelijk weer eens een ouderwetse koffiestop! Stoelen naar buiten, cappuccino gemaakt…..nou ja, Harry dan en vooral genieten van de plek waar we stonden. Nog een bezoekje van een aardig Zuid Afrikaans stel. Zag onze auto met vreemd kenteken staan, draaide iets verderop om en wilde graag alles van ons weten. Zo leuk!
De volgende bof was dat we rond lunchtijd langs een klein intiem resort kwamen met een restaurant in een prachtige tuin. Zwembad en schattige huisjes en zelfs campingmogelijkheid. Helaas nog even te vroeg voor ons maar een lunch ging er wel in. Prachtig gelegen – Glengarry bijna langs de P28.
Daarna verder gereden door zelfs wat bosrijk gebied. Aangelegd want de bomen stonden strak in de rij! Inmiddels was de temperatuur naar een behoorlijk niveau gestegen van 35grd! Tjonge, dat was een tijd geleden. Ook weer even wennen. Op de P10 sloegen we de R700 op. Een prachtige groen gebied met uitzicht op de hoge bergen. Langs deze weg vindt je overnachtingsmogelijkheden voor elke portemonnee! Van exclusieve resorts waar je zelfs met een helicopter naar toe gebracht kan worden als eenvoudige backpackers onderkomens. Voor elk wat wils. Wij zijn neergestreken bij Dragons Peak, een grote camping met zwembad en restaurant. Harry heeft zelfs nog wat baantjes gezwommen in het steeeeenkoude water! Voor wandelliefhebbers is ook een walhalla!
Bij de receptie een aparte ruimte met wifi! Yess…..konden we toch snel even wat filmpjes plaatsen. Maar helaas zoooooo langzaam….website gaat ook hier niet lukken.
Waar een restaurant is zijn….WIJ! Ja, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Heerlijk gegeten en nog eens extra romantisch want onder het eten viel de stroom uit! Dit duurde wel een paar uur. Was reuze gezellig! Kaarsje aan en wijntje erbij! Helaas konden wij daarna ook niet meer van internet mogelijkheid gebruik maken dus lekker naar ToyLa gegaan waar wij onze eigen stroombron hebben!
Het begon al behoorlijk af te koelen en de voorspelling voor morgen…..is maar 16 graden! Dus…hup lekker bedje in!
17 oktober 2016 – Dragons Peak – Vryheid - 222km
Zo….dat is even anders opstaan! Vannacht al wat regen en nu ook somber en bewolkt en…..behoorlijk fris!
Wat een overgang. Vandaag kan dus de korte broek weer opgeborgen worden en is het tijd voor de lange broek en de trui! Omdat we vandaag niet echt een lange afstand te rijden hadden en alles ook nog eens geasfalteerd hebben we lekker de tijd genomen!
Op ons gemak ontbeten – binnen!!! Daarna even afrekenen, nog even internetten en inmiddels half 11 gingen we pas op pad. Na 20 minuten was het al tijd voor een cappu stop bij de Purple Giraffe met een lekkere warme muffin. Ook gewoon….binnen!
De hoge bergen zag je door de laaghangende bewolking niet eens liggen! Maar iedereen (behalve wij) is juist harstikke blij met deze regen, al was het maar een beetje. Alles is nog steeds veel te droog en het water in diverse stuwmeren staan nauwelijks halverwege en de zomer moet nog gaan beginnen.
Na onze stop gingen we nu in noordelijke richting – op naar VRYHEID! Amsterdam, Utrecht, Ermelo en Amersfoort hebben we maar laten liggen. Die kunnen we in Nederland wel bezoeken. Wel gek hoor om die namen op de kaart tegen te komen.
In Winterton bij de Superspar weer een wagen volgeladen – inclusief wijn! Ze zitten weer nokkie vol! Zooooo gezellig als de koelkast opengaat!
Pas om 2 uur ergens een plekje langs de route uitgezocht voor een boterham – ook binnen…..en daarna via Ladysmith naar een camping hier in Vryheid gereden.
Het was deels een mooie route – we raken natuurlijk wel behoorlijk verwend! Een beetje slingerend door het landschap, wat veeteelt en wat landbouw. Hier geen ossen voor een karretje om te zaaien maar grote machines die het land bewerken.
We hebben zelfs in de verte een aantal zebra’s en een hertensoorten gezien. Maar achter een hek dus die zullen wel bij een private game resort horen!
Nu zitten we op een mooie plek bij de Lancaster Lodge met een 4-tal bungalows en die ook een tweetal campingplekken heeft. Een kleine kilometer van de weg af het bos in en ook nog eens flink omhoog. Maar zoooooo stil! Hier kan ook getrouwd worden……nee, niks voor ons hoor…...wees maar niet bang.
De eigenaren zijn een aardig stel van onze leeftijd die het graag willen verkopen en reizen zoals wij. Nu nog een koper zien te vinden.
Vanavond hebben we voor de verandering maar eens zelf gekookt. Binnen…..want vandaag was het een echte binnendag! Lekkere macaroni dus dat was smullen.
Als het beter weer zou zijn dan waren we hier nog wel een dag gebleven want het is hier schitterend en dan hadden we lekker onderuit in ligstoelen bij het zwembad kunnen zitten. Ach, je kan niet alles hebben. Dus morgen weer verder en steken we weer een grens over naar Swaziland. Zijn benieuwd…….
15 oktober 2016 – Underberg - rustdag
Heerlijk uitgeslapen…… Ondanks dat we hier nog steeds rond de 1700m hoogte zitten is de temperatuur een stuk hoger dan de afgelopen week. Vandaag zelfs een lekkere 28grd. Dus korte broeken weer! Dat is even geleden!!
Deze camping is wel heel bijzonder. Niet echt groot maar prachtig gelegen om een heuvel met een super uitzicht op de omringende bergen en de rivier beneden ons. De Shed….een soort grote open schuur met badkamers en toiletten, zelfs een slaapkamer voor 4 personen. Een complete keuken, braai, grote eettafel met stoelen, houtkachel enz enz. Je kan je auto er zelfs onder rijden. Dat hebben wij niet gedaan maar Chris en Marinda wel. Voor een auto met daktent is dat wel heel luxe! Ach, hebben wij niet nodig. Wij kunnen ons binnen prima redden.
Eindelijk weer eens een heerlijke warme douche! Lekkere tut ochtend gehad! Daarna lekker in de schaduw gezeten en onder het genot van een heerlijke cappuccino ons verdiept in het vervolg van de route en de campings. Daarna beetje lezen en natuurlijk klets klets.
In de middag kwam Johan en Betsie ook naar deze camping. Hadden ook via Chris en Marinda gehoord dat je er een kamer kon huren. Zij overnachten normaal gesproken in Lodges. Maar vonden dit toch ook wel leuk.
’s Middags gezellig met z’n zessen bij elkaar gezeten en veel gekletst en wat gedronken. Super gezellig en veel over en weer informatie uitgewisseld.
Eind van de dag nodigde zei ons uit om met hun mee te eten…..3 x raden….jawel Braai!!!! Dat doen ze gemiddeld wel 3 tot 4 x per week! Nou, daar moeten even niet aan denken.
Maar het werd een lange avond……heerlijk gegeten, lekker veel gedronken en dan is het wel lekker dat je maar een paar meter af hoeft te leggen om je bedje in te duiken.
Begin van de avond zag het er naar uit dat het weer om zou slaan. Zo ontzettend veel wind dat wij zelfs voor de zekerheid het dak van onze ToyLa maar even naar beneden hebben gedaan. 3 regendrupjes gevallen en verder niets. Een paar uur later was het weer helemaal windstil. Maar wij zaten met z’n allen in de Shed en wij hadden dus nergens last van. Een echte aanrader. De eigenaren Cath en Croz waren super vriendelijk.
Eind van de avond waren we dan ook blij dat we ons bedje weer in konden duiken.
Echt een super gezellig avond met elkaar gehad en leuk om alle levensverhalen met elkaar uit te wisselen. Leuke Zuid Afrikanen……
16 oktober 2016 – Underberg – Dragons Peaks - 176km
Na het ontbijt was het tijd om afscheid te nemen! Iedereen ging weer zijn eigen weg! Mailadressen uitgewisseld om wat foto’s over en weer door te sturen.
Wij waren de laatste die vertrokken en hadden een mooie route uitgezocht om naar onze volgende camping te rijden. Dwars door het berggebied de Drakensbergen die tevens de afscheiding vormt met Lesotho.
Op en neer al slingerend over voornamelijk onverharde paden. Wat een groen landschap en wat een vette koeien kom je hier tegen! Veel veeteelt in deze streek. Aan onze linkerkant staken de enorme bergpieken van de Champagne en Giants Castle (3377m en 3315m) omhoog. Het werd ook alsmaar warmer en warmer! Eindelijk weer eens in onze korte broek aan het rijden ondanks dat we toch tussen een hoogte van 1400-1800 bleven rijden. Onderweg eindelijk weer eens een ouderwetse koffiestop! Stoelen naar buiten, cappuccino gemaakt…..nou ja, Harry dan en vooral genieten van de plek waar we stonden. Nog een bezoekje van een aardig Zuid Afrikaans stel. Zag onze auto met vreemd kenteken staan, draaide iets verderop om en wilde graag alles van ons weten. Zo leuk!
De volgende bof was dat we rond lunchtijd langs een klein intiem resort kwamen met een restaurant in een prachtige tuin. Zwembad en schattige huisjes en zelfs campingmogelijkheid. Helaas nog even te vroeg voor ons maar een lunch ging er wel in. Prachtig gelegen – Glengarry bijna langs de P28.
Daarna verder gereden door zelfs wat bosrijk gebied. Aangelegd want de bomen stonden strak in de rij! Inmiddels was de temperatuur naar een behoorlijk niveau gestegen van 35grd! Tjonge, dat was een tijd geleden. Ook weer even wennen. Op de P10 sloegen we de R700 op. Een prachtige groen gebied met uitzicht op de hoge bergen. Langs deze weg vindt je overnachtingsmogelijkheden voor elke portemonnee! Van exclusieve resorts waar je zelfs met een helicopter naar toe gebracht kan worden als eenvoudige backpackers onderkomens. Voor elk wat wils. Wij zijn neergestreken bij Dragons Peak, een grote camping met zwembad en restaurant. Harry heeft zelfs nog wat baantjes gezwommen in het steeeeenkoude water! Voor wandelliefhebbers is ook een walhalla!
Bij de receptie een aparte ruimte met wifi! Yess…..konden we toch snel even wat filmpjes plaatsen. Maar helaas zoooooo langzaam….website gaat ook hier niet lukken.
Waar een restaurant is zijn….WIJ! Ja, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Heerlijk gegeten en nog eens extra romantisch want onder het eten viel de stroom uit! Dit duurde wel een paar uur. Was reuze gezellig! Kaarsje aan en wijntje erbij! Helaas konden wij daarna ook niet meer van internet mogelijkheid gebruik maken dus lekker naar ToyLa gegaan waar wij onze eigen stroombron hebben!
Het begon al behoorlijk af te koelen en de voorspelling voor morgen…..is maar 16 graden! Dus…hup lekker bedje in!
17 oktober 2016 – Dragons Peak – Vryheid - 222km
Zo….dat is even anders opstaan! Vannacht al wat regen en nu ook somber en bewolkt en…..behoorlijk fris!
Wat een overgang. Vandaag kan dus de korte broek weer opgeborgen worden en is het tijd voor de lange broek en de trui! Omdat we vandaag niet echt een lange afstand te rijden hadden en alles ook nog eens geasfalteerd hebben we lekker de tijd genomen!
Op ons gemak ontbeten – binnen!!! Daarna even afrekenen, nog even internetten en inmiddels half 11 gingen we pas op pad. Na 20 minuten was het al tijd voor een cappu stop bij de Purple Giraffe met een lekkere warme muffin. Ook gewoon….binnen!
De hoge bergen zag je door de laaghangende bewolking niet eens liggen! Maar iedereen (behalve wij) is juist harstikke blij met deze regen, al was het maar een beetje. Alles is nog steeds veel te droog en het water in diverse stuwmeren staan nauwelijks halverwege en de zomer moet nog gaan beginnen.
Na onze stop gingen we nu in noordelijke richting – op naar VRYHEID! Amsterdam, Utrecht, Ermelo en Amersfoort hebben we maar laten liggen. Die kunnen we in Nederland wel bezoeken. Wel gek hoor om die namen op de kaart tegen te komen.
In Winterton bij de Superspar weer een wagen volgeladen – inclusief wijn! Ze zitten weer nokkie vol! Zooooo gezellig als de koelkast opengaat!
Pas om 2 uur ergens een plekje langs de route uitgezocht voor een boterham – ook binnen…..en daarna via Ladysmith naar een camping hier in Vryheid gereden.
Het was deels een mooie route – we raken natuurlijk wel behoorlijk verwend! Een beetje slingerend door het landschap, wat veeteelt en wat landbouw. Hier geen ossen voor een karretje om te zaaien maar grote machines die het land bewerken.
We hebben zelfs in de verte een aantal zebra’s en een hertensoorten gezien. Maar achter een hek dus die zullen wel bij een private game resort horen!
Nu zitten we op een mooie plek bij de Lancaster Lodge met een 4-tal bungalows en die ook een tweetal campingplekken heeft. Een kleine kilometer van de weg af het bos in en ook nog eens flink omhoog. Maar zoooooo stil! Hier kan ook getrouwd worden……nee, niks voor ons hoor…...wees maar niet bang.
De eigenaren zijn een aardig stel van onze leeftijd die het graag willen verkopen en reizen zoals wij. Nu nog een koper zien te vinden.
Vanavond hebben we voor de verandering maar eens zelf gekookt. Binnen…..want vandaag was het een echte binnendag! Lekkere macaroni dus dat was smullen.
Als het beter weer zou zijn dan waren we hier nog wel een dag gebleven want het is hier schitterend en dan hadden we lekker onderuit in ligstoelen bij het zwembad kunnen zitten. Ach, je kan niet alles hebben. Dus morgen weer verder en steken we weer een grens over naar Swaziland. Zijn benieuwd…….
18 oktober 2016 – Vryheid – Mlilwane NP (Swaziland) - 186km
De hele nacht miezerregen! Bah…..en nog behoorlijk fris ook en een wind die het nog kouder maakt! Alles ziet er dan een stuk troostelozer uit! Maar we hebben weer lekker geslapen en het was echt super stil.
Na het ontbijt nog een heerlijke warme douche genomen. Sanitair ziet er hier ook weer schitterend uit. Daarna nog even naar een grote waterpoel gelopen naast een steile rotswand. Normaal gesproken komen hier 2 watervallen naar beneden maar er is veel te weinig gevallen de laatste tijd.
Daarna afscheid genomen van onze gastheer- en vrouw en zijn wij noordwaarts vertrokken richting Swaziland via Paulpietersburg (een cappu stop voor ons) en Piet Retief (een brandstofstop voor ToyLa). De afslag Utrecht maar niet genomen! Dat duurt nog een 2 maanden! Ook passeerde wij de grens naar een andere provincie. Van Kwaza-Zulu Natal kwamen we nu in…….jawel…spreek het maar uit…..Mpumalanga!
De route was mooi door veel bosbouwgebieden. Een beetje heuvelend en soms had je zelfs het gevoel dat het gewoon ergens in Europa was. Stukken waar bomen strak in rijen stonden en ook grote lege stukken waar de bomen al verdwenen waren. Tussendoor worden er dan weer nieuwe stukken aangepland.
De laatste 20km naar de grens zaten vol met potholes! Dat zijn soms enorme gaten in het asfalt waar je omheen moet slingeren en dus je snelheid rap naar beneden gaat!
En rond het middaguur was daar dan eindelijk de grensovergang Emahlatini met Swaziland. Een kleine grensovergang dus we gingen als een speer. Aan beide kanten ging het super vlot – Immigratie (paspoortstempel) – Custom voor een stempel en handtekening in het Carnet de Passage. Politie…..tja….daar geef je weer een papiertje aan af bij de slagboom en vriendelijk lachen! Dit allemaal aan beide kanten maar bij de douane in Swaziland moesten we nog roadtax betalen van wel 50 rand! (3,50).
Na totaal 20 minuten reden we Swaziland in. Helaas was het nog steeds somber en koud! Als we wat hoger zaten kwam de thermometer niet verder dan 13grd! Brrrrr…… de lunch dus maar binnen in de auto opgegeten.
De wegen zijn goed, we dalen ondertussen af naar een 850m hoogte en waardoor de temperatuur gelukkig ook een paar graden opliet. Ook hier zie je weer overal bergen om je heen. Ondertussen passeren we af en toe een dorpje waarbij opvalt dat er veel groente- en fruitstalletjes langs de weg staan.
Swaziland is ook net zoals Lesotho een klein Koningrijk grenzend aan Zuid Afrika en Mozambique. Weer net een wat kleiner dan België me een prima infrastructuur. Maar ook hier krijg je niet echt een Afrika gevoel als je hierdoor heen rijdt. Natuurljk wel als door plaatjes komt.
We schrokken eigenlijk wel toen we lazen hier dit land besmet is met het hoogst aantal HIV/Aids ter wereld!!
Komt waarschijnlijk ook omdat polygamie hier heen gewoon is. Als je je het kan veroorloven dan neem je gewoon meerdere vrouwen.
De huidige koning Mswati III had voor zijn 30ste al 10 vrouwen en zijn vader had er helemaal wel zin in! Die had er op zijn 83ste meer dan honderd. Hij zat niet stil want er lopen wel 600 kinderen van hem rond. Ben benieuwd of hij ze allemaal kent!!
Besloten om direct noordwaarts naar het Mlilwane NP (oostelijk van Manzini) door te rijden waar we morgen in rond willen rijden. Eindelijk een beetje wild gaan zien!
We boffen want ook hier is onze Wildcard SA voor de Nationale Parken geldig waardoor we geen entree hoeven te betalen. Een mooie plek op de rustige camping gevonden. Er zijn hier maar 3 plaatsen bezet! Dat kan je niet zeggen van de chalets, hutten en wat dan nog meer. Bussen vol toeristen komen hier naar toe! En wat denk je…….alleen maar Nederlanders. Het lijkt wel een invasie!!!
We hebben vanavond in het restaurant gegeten – buffet! Nou, we hebben ons buikje weer vol gegeten. Lekker een fles wijn erbij, romantisch bij een olielamp op tafel. Volle bak want ook de groepen waren aanwezig!!! Tja…..het zou leuker kunnen zijn. Hahahahaha! Met een lekkere fleechejas aan was het zelfs te doen om op het overdekte buiten terras te zitten.
Hier lopen trouwens de beesten gewoon rond! De aardvarkens liggen lui en uitgestrekt bij het grote buiten haardvuur, de gazelles lopen rond op de camping en je wordt gewaarschuwd goed om je heen te kijken als je rond gaat lopen. Gelukkig hier nog niet de Big 5 want dan bleef ik gewoon binnen!!! Op de weg naar de camping toe zagen we nog een krokodil door het water zwemmen! Hier maar een eind uit de buurt blijven. Als je trouwens ’s avonds van het restaurant terugloopt naar de camping en je schijnt met een zaklantaarn in het rond zie je overal oogjes glimmen door het schijnsel. Her en der liggen en staan groepjes dieren……maar die doen niks hoor! Alleen voor de hippo’s moet je even uitkijken……. Blijft toch spannend!
Toen we ons vanmiddag hadden geïnstalleerd hebben we lekker op bed even een klein tukje gedaan. De dinsdag is voor Harry over het algemeen altijd een vervelende dag omdat hij de dag na het inspuiten van zijn medicijnen zich niet altijd lekker voelt. Dus gewoon……bedje opzoeken!
En dat gaan we zo ook lekker doen en ons ondertussen verheugen op morgen.
19 oktober 2016 – Mlilwane NP – rustdag
Bijna de hele nacht geregend! Dus gewoon wat langer blijven liggen en na het ontbijt werd het zowaar wat droger! Besloten om hier toch nog een nachtje te blijven en niet te vertrekken nadat we het park verkend zouden hebben.
Besloten om na een cappuccino op het terras bij het restaurant met uitzicht op een grote waterpoel met een dikke vette luie krokodil en een boom vol met volgens, om de HIPPO trail te gaan lopen. “Maar” 6,5km lang maar geen stukje vlak! In principe hoef je niet bang te zijn om hier rond te lopen in plaats van in een auto rond te rijden en beslist niet uit te stappen zoals in andere wildparken. Maar……..goed uitkijken en je toch aanmelden wanneer je vertrekt voor je “wandeling” en je afmelden als je weer terug bent. Tja…..zegt toch wel genoeg.
Maar het was een heerlijke, pittige wandeling. Toch wel lekker om wat beweging te hebben als je zoveel in de auto zit. Ook wel leuk om veel wilde dieren – die heus wel wat mensen gewend zijn – te voet te passeren. Springbokken, zebra’s, elanden, kudu’s, antilopensoorten, hartebeesten, aardvarkens enz enz. En toen we langs een grote waterpoel kwamen……ja hoor….daar keken 2 paar oogjes ons nieuwsgierig aan…..Hippo’s!!!! Maar ze waren gewoon lekker lui dus veel beweging zat er niet in. Geeft niet want die zie ik liever uit het water als ik zelf in de auto zit!!!
We durfden bij andere waterpoels toch niet te dichtbij te komen…..stel dat er een krokodil langs de kant lag! Dan zijn wij toch wel een stelletjes bangeriken hoor!
Gelukkig was het tijdens de wandeling droog maar de rode kleigrond was behoorlijk nat door de vele regen van de afgelopen nacht. Wat een glibberpartij soms! Op en af, tussen de bomen, langs steile wanden en dan weer langs water. Tussen al het groen staan ook schitterende paarse/lila jacaranda’s (bomen) Helaas is de bloeitijd bijna voorbij. Moe maar voldaan waren we rond een uur of half 3 weer terug. Lekker allebei een salade gegeten in het restaurant en de rest van de middag gewoon een beetje lui gedaan.
Tja……en dan ga je ook maar niet koken!!! Gewoon weer aan het buffet in het restaurant waar de Nederlanders nog steeds in overvloed zijn. Morgen weer verder……..
20 oktober 2016 – Mlilwane NP – Hlane NP - 129km
Vannacht voor de verandering droog gebleven! Nog wel steeds zware bewolking maar niet koud. Toch ziet het er met een zonnetjes altijd veel mooier uit.
De vochtigheidsgraad is hier wel een stuk hoger want kleding droogt hier amper!
Rond een uur of half 10 reden we dan eindelijk weer het park uit. Besloten om eerst door de prachtige Ezulwine-vallei richting de hoofdstad Mbabane te rijden. Met dit sombere weer kijk je daar toch anders tegenaan. Eerst maar even cultuur opgesnoven in het Swaziland National Museum. Het viel een beetje tegen al hebben we nu wel wat meer informatie. Nu moeten we zeggen dat we de bevolking niet het allervriendelijkste vinden, uitzonderingen daargelaten. Maar het lijkt wel of alles veeeeel te veeeeel moeite kost om iets te vertellen. Dan doen ze het ook vaak zo zacht en binnensmonds dat je het soms wel 3 x moet vragen wat ze zeggen. Er kan soms geen lachje af! Wat een verschil met de mensen in Zuid Afrika en Lesotho! We merken het overal!
Na het cultuurrondje verder gereden over zeer goede wegen! Links en rechts wordt er flink gebouwd en je merkt dat deze vallei de komende jaren vol gebouwd zal zijn met grote luxe resorts!
Net voordat je uit de vallei weer de grote “4-baans snelweg” MR3 opdraait heb je daar een superdeluxe shopping Mall! De ene luxe winkel na de andere! Ook hier in dit land weer grote inkomensverschillen. De een woont in een hutje of klein cementen huisje op het platte land en de ander rijdt in een dikke mercedes rond.
Maar voor ons was het even lekker om bij Mug & Beans aan de cappu te gaan en zowaar…..even te kunnen internetten. Leuk even met het thuisfront chatten en snel wat op FB plaatsen.
Harry vond een kapper en heeft weer een snelle coupe voor 50 rand (3,50). Nog even wat boodschappen gedaan bij een supermarkt die je niet eens zo snel in Nederland zou vinden!
Oh ja……en bij de publieke toiletten staat een grote doos met condooms……gratis mee te nemen met als waarschuwing dat het verstandig is deze te gebruiken bij seks om HIV/Aids te voorkomen!
Helaas begon het onderweg weer wat te regenen dus onze late lunch maar in ToyLa gegeten. Ach, je zit droog.
Daarna verder over het gladde asfalt. Waar je hier altijd voor op moet passen zijn overstekende dieren! Maakt niet uit wat voor soort weg het is. Ook als je een school passeert hebben ze zomaar drempels in de weg zitten. Ga daar maar met een slakkengang overheen anders wordt je uit je stoel gelanceerd!
Rondom het nationale vliegveld waren we de weg even kwijt. Hier was een waar nieuw wegennet aangelegd met zelfs fly-overs! Maar waar waren de auto’s???? Gewoon niet te geloven!!! Maar gelukkig zaten we na een tijdje weer helemaal goed en konden we onze weg naar Hlane Royal NP weer vervolgen. Hier zit als het goed is wel de Big 5! We gaan het morgen zien want we blijven in ieder geval hier 2 nachten.
Op het campinggedeelte is het niet druk….we staan alleen. De huisjes en rondavels zijn wel bezet. Helaas nog steeds regen dus lekker buiten zitten aan de waterpoel zat er niet in. Hier is trouwens ook geen elektriciteit. Nergens…..alleen in het restaurant en receptie door zonnepanelen! Er branden zelfs olielampen bij de sanitaire voorzieningen! Enne….hoe zit het dan met het warme water om te douchen??? Overal een oplossing voor. Achter het sanitair gebouw staat een enorme grote ketel en daaronder stoken ze de hele dag een vuur om het water in de ketel te verhitten. Door een vernuftig buizensysteem komt er dus uit elke douchekop heerlijk warm water! Enne……wij zijn de enige hier waar lichtjes branden…..Lang leve onze zonnepanelen!
Zelf gekookt….macaroni…oh nee…..opgewarmd want dat hadden we nog over! Lekker makkelijk. Nu tikt de regen gezellig op ons dak en de heftige onweersbui is weer verdwenen. Harry hangt onderuit met een boek en ik ga de foto’s eens lekker sorteren voor de website.
21 oktober 2016 – Hlane NP – rustdag
Beetje uitgeslapen want we hadden geen zin om al om 6 uur bed uit te gaan en een gamedrive te doen. Achteraf maar goed ook! Vertel ik zo.
Gisteravond tijdens de lekkere relaxte avond opeens een geluid…..brullende leeuwen! En niet zo zachtjes ook. Zo, dat is even schrikken maar tegelijkertijd een soort spannend gevoel. Buiten, op ons buitenlampje na, stikken donker! Tja, en toen moest Harry naar de toilet. We stonden niet echt ver er vandaan maar toch! Heeeeeel voorzichtig deur open…. Nou zou je denken dat er door het hek rondom de camping, restaurant enz enz. hier echt geen wilde dieren zouden lopen. Maar toch.....tenslotte hadden we ook al wat springbokjes hier door het hek zien gaan. Dus zekere voor het onzekere nemen is toch niet verkeerd.
Harry met bonzend hart hup als een speer naar de toilet. Die leeuwen brullen toch wel erg luidruchtig en het lijkt haast wel bijna naast ons! Nou, deze schijterd is niet eens meer bij ToyLa uit de buurt geweest. Bij het buitenkraantje tanden poetsen was wel even genoeg.
In bed lagen we nog het gebrul te luisteren en Harry was zelfs druk om daar geluidsopnames van te maken!!!
Maar toch behoorlijk goed geslapen.
Vanochtend nog zwaar bewolkt maar gelukkig droog en niet koud. Wel behoorlijk vochtig! Dus eindelijk weer eens een buitenontbijt. Daarna zijn wij eindelijk aan onze gamedrive begonnen. Nou zou hier de Big5 moeten zitten maar het is hier echt niet zo groot dus waren we wel benieuwd. Omdat er al vroeg regen in het seizoen gevallen was is het wild wat lastiger op te sporen.
Maar we hebben anderhalf uur rondgereden maar konden door de slechte ondergelopen paden niet overal komen. We zagen het niet zitten om ergens vast te zitten waar het wild om ons heen een feestje viert!
Het park viel ons eigenlijk een beetje tegen. We zijn natuurlijk al behoorlijk verwend en hebben al veel gezien.
In ieder geval 2 olifanten!!! Ook wat klein wild maar dat mag geen naam hebben. In dit deel zaten ook de leeuwen niet hoorde wij later. Dus die toer hebben wij eind van de middag gedaan.
’s Middags lekker buiten gezeten want eindelijk kwam de zon door en was het ook direct bloedheet! Zooooo al dat vocht verdampt lekker! Onze route voor de komende dagen bekeken en waar we gaan rijden door het Krugerpark. Maar eerst morgen de grens met Mozambique over voor de benodigde stempels omdat wij niet langer dan een jaar achter elkaar met onze eigen auto in Zuid Afrika en de bijbehorende SACU landen (unie van Zuidafrikaanse landen) mogen blijven. Gedoe zeg!!! Maar het is niet anders! Verstand op nul een gaan.
Eind van de middag werd het ook drukker op de camping en staan we niet meer alleen. Zo af en toe komt er iemand nieuwsgierig naar ons toe want we krijgen toch vaak te horen….zijn jullie helemaal uit Nederland hier naar toe gekomen?
Daarna zijn wij nog een uurtje de andere kant van het park doorgereden. Nou dat was echt een aanfluiting. Wij speuren en speuren…..olifanten, giraffen, leeuwen…..waar zijn ze nou???? Vooral nog een A4tje meegekregen met allerlei waarschuwingen! Niet uit de auto, wat te doen bij enz enz. Komen we een picknick plek aan gelegen aan een waterhole en wat blijkt? Helemaal niet afgesloten en je kan er zo naar toe lopen. Staat wel bij dat je uit moet kijken voor Hippo’s, krokodillen maar verder kan je daar zo op stoeltjes zitten. Enne…..hoe zit het dan met de leeuwen en olifanten die hier rondlopen?????? Wat blijkt nou.....staan we ineens voor een hek dat afgesloten is en op de kaart staat ook dat je daar niet in mag. Oke! Maar later spraken we daar een ranger over aan en wat blijkt! Alleen als je bij het park een gamedrive boekt en meegaat in zo’n auto dan ga je het hek door en zie je de leeuwen! Wat een nep en dat hadden ze ons ook wel kunnen vertellen!!!
Nou ja, heeft geen zin je hier over op te winden dus doen wij dat maar niet. Binnenkort hopen we massa’s wilde dieren te zien dus we komen zeker nog wel aan onze trekken.
Hoe leuk kan trouwens een gamedrive door dit park zijn met kinderen???? Men neme 33 kinderen in de leeftijd van 4-5 jaar! 5 volwassenen om ze te begeleiden. Tot zover niks mis mee. Staan allemaal te stuiteren om dieren te zien. Maar dan…..het busje!!!! Een klein Toyota busje…..ÉÉN…… en dat gaat HELEMAAL vol!!!! Met die 33 kinderen en 5 volwassenen!!!! Als we het niet met eigen ogen gezien zouden hebben dan zou je het echt niet geloven!!!! Ongelofelijk!!!! Het leek wel een film! Helaas geen foto van het volgepakte busje maar wel toen ze er allemaal uit waren! Keken nog blij ook. Hoezo rijvoorschriften en gordels? Niet alleen door het park maar ze waren hier ook zo gekomen……over de weg!!! Het bleken veelal weeskinderen te zijn die een dagje uit waren georganiseerd door een missie school. Ouders zijn door Aids/HIV al overleden. Triest hoor. Maar wat een blije koppies door zo’n dag.
Inmiddels weer donker (om 6 uur al) en na ons lekker opgefrist te hebben onder een heerlijke warme douche gaan we zo het restaurant maar met een bezoek vereren! Nu we toch weten dat we hier niet bang hoeven te zijn voor de leeuwen durven we hier wel rond te lopen in het donker! Ondertussen hoor ik al weer hard gebrul om mij heen……maar ik weet…..ver weg…of in ieder geval ver genoeg!
De hele nacht miezerregen! Bah…..en nog behoorlijk fris ook en een wind die het nog kouder maakt! Alles ziet er dan een stuk troostelozer uit! Maar we hebben weer lekker geslapen en het was echt super stil.
Na het ontbijt nog een heerlijke warme douche genomen. Sanitair ziet er hier ook weer schitterend uit. Daarna nog even naar een grote waterpoel gelopen naast een steile rotswand. Normaal gesproken komen hier 2 watervallen naar beneden maar er is veel te weinig gevallen de laatste tijd.
Daarna afscheid genomen van onze gastheer- en vrouw en zijn wij noordwaarts vertrokken richting Swaziland via Paulpietersburg (een cappu stop voor ons) en Piet Retief (een brandstofstop voor ToyLa). De afslag Utrecht maar niet genomen! Dat duurt nog een 2 maanden! Ook passeerde wij de grens naar een andere provincie. Van Kwaza-Zulu Natal kwamen we nu in…….jawel…spreek het maar uit…..Mpumalanga!
De route was mooi door veel bosbouwgebieden. Een beetje heuvelend en soms had je zelfs het gevoel dat het gewoon ergens in Europa was. Stukken waar bomen strak in rijen stonden en ook grote lege stukken waar de bomen al verdwenen waren. Tussendoor worden er dan weer nieuwe stukken aangepland.
De laatste 20km naar de grens zaten vol met potholes! Dat zijn soms enorme gaten in het asfalt waar je omheen moet slingeren en dus je snelheid rap naar beneden gaat!
En rond het middaguur was daar dan eindelijk de grensovergang Emahlatini met Swaziland. Een kleine grensovergang dus we gingen als een speer. Aan beide kanten ging het super vlot – Immigratie (paspoortstempel) – Custom voor een stempel en handtekening in het Carnet de Passage. Politie…..tja….daar geef je weer een papiertje aan af bij de slagboom en vriendelijk lachen! Dit allemaal aan beide kanten maar bij de douane in Swaziland moesten we nog roadtax betalen van wel 50 rand! (3,50).
Na totaal 20 minuten reden we Swaziland in. Helaas was het nog steeds somber en koud! Als we wat hoger zaten kwam de thermometer niet verder dan 13grd! Brrrrr…… de lunch dus maar binnen in de auto opgegeten.
De wegen zijn goed, we dalen ondertussen af naar een 850m hoogte en waardoor de temperatuur gelukkig ook een paar graden opliet. Ook hier zie je weer overal bergen om je heen. Ondertussen passeren we af en toe een dorpje waarbij opvalt dat er veel groente- en fruitstalletjes langs de weg staan.
Swaziland is ook net zoals Lesotho een klein Koningrijk grenzend aan Zuid Afrika en Mozambique. Weer net een wat kleiner dan België me een prima infrastructuur. Maar ook hier krijg je niet echt een Afrika gevoel als je hierdoor heen rijdt. Natuurljk wel als door plaatjes komt.
We schrokken eigenlijk wel toen we lazen hier dit land besmet is met het hoogst aantal HIV/Aids ter wereld!!
Komt waarschijnlijk ook omdat polygamie hier heen gewoon is. Als je je het kan veroorloven dan neem je gewoon meerdere vrouwen.
De huidige koning Mswati III had voor zijn 30ste al 10 vrouwen en zijn vader had er helemaal wel zin in! Die had er op zijn 83ste meer dan honderd. Hij zat niet stil want er lopen wel 600 kinderen van hem rond. Ben benieuwd of hij ze allemaal kent!!
Besloten om direct noordwaarts naar het Mlilwane NP (oostelijk van Manzini) door te rijden waar we morgen in rond willen rijden. Eindelijk een beetje wild gaan zien!
We boffen want ook hier is onze Wildcard SA voor de Nationale Parken geldig waardoor we geen entree hoeven te betalen. Een mooie plek op de rustige camping gevonden. Er zijn hier maar 3 plaatsen bezet! Dat kan je niet zeggen van de chalets, hutten en wat dan nog meer. Bussen vol toeristen komen hier naar toe! En wat denk je…….alleen maar Nederlanders. Het lijkt wel een invasie!!!
We hebben vanavond in het restaurant gegeten – buffet! Nou, we hebben ons buikje weer vol gegeten. Lekker een fles wijn erbij, romantisch bij een olielamp op tafel. Volle bak want ook de groepen waren aanwezig!!! Tja…..het zou leuker kunnen zijn. Hahahahaha! Met een lekkere fleechejas aan was het zelfs te doen om op het overdekte buiten terras te zitten.
Hier lopen trouwens de beesten gewoon rond! De aardvarkens liggen lui en uitgestrekt bij het grote buiten haardvuur, de gazelles lopen rond op de camping en je wordt gewaarschuwd goed om je heen te kijken als je rond gaat lopen. Gelukkig hier nog niet de Big 5 want dan bleef ik gewoon binnen!!! Op de weg naar de camping toe zagen we nog een krokodil door het water zwemmen! Hier maar een eind uit de buurt blijven. Als je trouwens ’s avonds van het restaurant terugloopt naar de camping en je schijnt met een zaklantaarn in het rond zie je overal oogjes glimmen door het schijnsel. Her en der liggen en staan groepjes dieren……maar die doen niks hoor! Alleen voor de hippo’s moet je even uitkijken……. Blijft toch spannend!
Toen we ons vanmiddag hadden geïnstalleerd hebben we lekker op bed even een klein tukje gedaan. De dinsdag is voor Harry over het algemeen altijd een vervelende dag omdat hij de dag na het inspuiten van zijn medicijnen zich niet altijd lekker voelt. Dus gewoon……bedje opzoeken!
En dat gaan we zo ook lekker doen en ons ondertussen verheugen op morgen.
19 oktober 2016 – Mlilwane NP – rustdag
Bijna de hele nacht geregend! Dus gewoon wat langer blijven liggen en na het ontbijt werd het zowaar wat droger! Besloten om hier toch nog een nachtje te blijven en niet te vertrekken nadat we het park verkend zouden hebben.
Besloten om na een cappuccino op het terras bij het restaurant met uitzicht op een grote waterpoel met een dikke vette luie krokodil en een boom vol met volgens, om de HIPPO trail te gaan lopen. “Maar” 6,5km lang maar geen stukje vlak! In principe hoef je niet bang te zijn om hier rond te lopen in plaats van in een auto rond te rijden en beslist niet uit te stappen zoals in andere wildparken. Maar……..goed uitkijken en je toch aanmelden wanneer je vertrekt voor je “wandeling” en je afmelden als je weer terug bent. Tja…..zegt toch wel genoeg.
Maar het was een heerlijke, pittige wandeling. Toch wel lekker om wat beweging te hebben als je zoveel in de auto zit. Ook wel leuk om veel wilde dieren – die heus wel wat mensen gewend zijn – te voet te passeren. Springbokken, zebra’s, elanden, kudu’s, antilopensoorten, hartebeesten, aardvarkens enz enz. En toen we langs een grote waterpoel kwamen……ja hoor….daar keken 2 paar oogjes ons nieuwsgierig aan…..Hippo’s!!!! Maar ze waren gewoon lekker lui dus veel beweging zat er niet in. Geeft niet want die zie ik liever uit het water als ik zelf in de auto zit!!!
We durfden bij andere waterpoels toch niet te dichtbij te komen…..stel dat er een krokodil langs de kant lag! Dan zijn wij toch wel een stelletjes bangeriken hoor!
Gelukkig was het tijdens de wandeling droog maar de rode kleigrond was behoorlijk nat door de vele regen van de afgelopen nacht. Wat een glibberpartij soms! Op en af, tussen de bomen, langs steile wanden en dan weer langs water. Tussen al het groen staan ook schitterende paarse/lila jacaranda’s (bomen) Helaas is de bloeitijd bijna voorbij. Moe maar voldaan waren we rond een uur of half 3 weer terug. Lekker allebei een salade gegeten in het restaurant en de rest van de middag gewoon een beetje lui gedaan.
Tja……en dan ga je ook maar niet koken!!! Gewoon weer aan het buffet in het restaurant waar de Nederlanders nog steeds in overvloed zijn. Morgen weer verder……..
20 oktober 2016 – Mlilwane NP – Hlane NP - 129km
Vannacht voor de verandering droog gebleven! Nog wel steeds zware bewolking maar niet koud. Toch ziet het er met een zonnetjes altijd veel mooier uit.
De vochtigheidsgraad is hier wel een stuk hoger want kleding droogt hier amper!
Rond een uur of half 10 reden we dan eindelijk weer het park uit. Besloten om eerst door de prachtige Ezulwine-vallei richting de hoofdstad Mbabane te rijden. Met dit sombere weer kijk je daar toch anders tegenaan. Eerst maar even cultuur opgesnoven in het Swaziland National Museum. Het viel een beetje tegen al hebben we nu wel wat meer informatie. Nu moeten we zeggen dat we de bevolking niet het allervriendelijkste vinden, uitzonderingen daargelaten. Maar het lijkt wel of alles veeeeel te veeeeel moeite kost om iets te vertellen. Dan doen ze het ook vaak zo zacht en binnensmonds dat je het soms wel 3 x moet vragen wat ze zeggen. Er kan soms geen lachje af! Wat een verschil met de mensen in Zuid Afrika en Lesotho! We merken het overal!
Na het cultuurrondje verder gereden over zeer goede wegen! Links en rechts wordt er flink gebouwd en je merkt dat deze vallei de komende jaren vol gebouwd zal zijn met grote luxe resorts!
Net voordat je uit de vallei weer de grote “4-baans snelweg” MR3 opdraait heb je daar een superdeluxe shopping Mall! De ene luxe winkel na de andere! Ook hier in dit land weer grote inkomensverschillen. De een woont in een hutje of klein cementen huisje op het platte land en de ander rijdt in een dikke mercedes rond.
Maar voor ons was het even lekker om bij Mug & Beans aan de cappu te gaan en zowaar…..even te kunnen internetten. Leuk even met het thuisfront chatten en snel wat op FB plaatsen.
Harry vond een kapper en heeft weer een snelle coupe voor 50 rand (3,50). Nog even wat boodschappen gedaan bij een supermarkt die je niet eens zo snel in Nederland zou vinden!
Oh ja……en bij de publieke toiletten staat een grote doos met condooms……gratis mee te nemen met als waarschuwing dat het verstandig is deze te gebruiken bij seks om HIV/Aids te voorkomen!
Helaas begon het onderweg weer wat te regenen dus onze late lunch maar in ToyLa gegeten. Ach, je zit droog.
Daarna verder over het gladde asfalt. Waar je hier altijd voor op moet passen zijn overstekende dieren! Maakt niet uit wat voor soort weg het is. Ook als je een school passeert hebben ze zomaar drempels in de weg zitten. Ga daar maar met een slakkengang overheen anders wordt je uit je stoel gelanceerd!
Rondom het nationale vliegveld waren we de weg even kwijt. Hier was een waar nieuw wegennet aangelegd met zelfs fly-overs! Maar waar waren de auto’s???? Gewoon niet te geloven!!! Maar gelukkig zaten we na een tijdje weer helemaal goed en konden we onze weg naar Hlane Royal NP weer vervolgen. Hier zit als het goed is wel de Big 5! We gaan het morgen zien want we blijven in ieder geval hier 2 nachten.
Op het campinggedeelte is het niet druk….we staan alleen. De huisjes en rondavels zijn wel bezet. Helaas nog steeds regen dus lekker buiten zitten aan de waterpoel zat er niet in. Hier is trouwens ook geen elektriciteit. Nergens…..alleen in het restaurant en receptie door zonnepanelen! Er branden zelfs olielampen bij de sanitaire voorzieningen! Enne….hoe zit het dan met het warme water om te douchen??? Overal een oplossing voor. Achter het sanitair gebouw staat een enorme grote ketel en daaronder stoken ze de hele dag een vuur om het water in de ketel te verhitten. Door een vernuftig buizensysteem komt er dus uit elke douchekop heerlijk warm water! Enne……wij zijn de enige hier waar lichtjes branden…..Lang leve onze zonnepanelen!
Zelf gekookt….macaroni…oh nee…..opgewarmd want dat hadden we nog over! Lekker makkelijk. Nu tikt de regen gezellig op ons dak en de heftige onweersbui is weer verdwenen. Harry hangt onderuit met een boek en ik ga de foto’s eens lekker sorteren voor de website.
21 oktober 2016 – Hlane NP – rustdag
Beetje uitgeslapen want we hadden geen zin om al om 6 uur bed uit te gaan en een gamedrive te doen. Achteraf maar goed ook! Vertel ik zo.
Gisteravond tijdens de lekkere relaxte avond opeens een geluid…..brullende leeuwen! En niet zo zachtjes ook. Zo, dat is even schrikken maar tegelijkertijd een soort spannend gevoel. Buiten, op ons buitenlampje na, stikken donker! Tja, en toen moest Harry naar de toilet. We stonden niet echt ver er vandaan maar toch! Heeeeeel voorzichtig deur open…. Nou zou je denken dat er door het hek rondom de camping, restaurant enz enz. hier echt geen wilde dieren zouden lopen. Maar toch.....tenslotte hadden we ook al wat springbokjes hier door het hek zien gaan. Dus zekere voor het onzekere nemen is toch niet verkeerd.
Harry met bonzend hart hup als een speer naar de toilet. Die leeuwen brullen toch wel erg luidruchtig en het lijkt haast wel bijna naast ons! Nou, deze schijterd is niet eens meer bij ToyLa uit de buurt geweest. Bij het buitenkraantje tanden poetsen was wel even genoeg.
In bed lagen we nog het gebrul te luisteren en Harry was zelfs druk om daar geluidsopnames van te maken!!!
Maar toch behoorlijk goed geslapen.
Vanochtend nog zwaar bewolkt maar gelukkig droog en niet koud. Wel behoorlijk vochtig! Dus eindelijk weer eens een buitenontbijt. Daarna zijn wij eindelijk aan onze gamedrive begonnen. Nou zou hier de Big5 moeten zitten maar het is hier echt niet zo groot dus waren we wel benieuwd. Omdat er al vroeg regen in het seizoen gevallen was is het wild wat lastiger op te sporen.
Maar we hebben anderhalf uur rondgereden maar konden door de slechte ondergelopen paden niet overal komen. We zagen het niet zitten om ergens vast te zitten waar het wild om ons heen een feestje viert!
Het park viel ons eigenlijk een beetje tegen. We zijn natuurlijk al behoorlijk verwend en hebben al veel gezien.
In ieder geval 2 olifanten!!! Ook wat klein wild maar dat mag geen naam hebben. In dit deel zaten ook de leeuwen niet hoorde wij later. Dus die toer hebben wij eind van de middag gedaan.
’s Middags lekker buiten gezeten want eindelijk kwam de zon door en was het ook direct bloedheet! Zooooo al dat vocht verdampt lekker! Onze route voor de komende dagen bekeken en waar we gaan rijden door het Krugerpark. Maar eerst morgen de grens met Mozambique over voor de benodigde stempels omdat wij niet langer dan een jaar achter elkaar met onze eigen auto in Zuid Afrika en de bijbehorende SACU landen (unie van Zuidafrikaanse landen) mogen blijven. Gedoe zeg!!! Maar het is niet anders! Verstand op nul een gaan.
Eind van de middag werd het ook drukker op de camping en staan we niet meer alleen. Zo af en toe komt er iemand nieuwsgierig naar ons toe want we krijgen toch vaak te horen….zijn jullie helemaal uit Nederland hier naar toe gekomen?
Daarna zijn wij nog een uurtje de andere kant van het park doorgereden. Nou dat was echt een aanfluiting. Wij speuren en speuren…..olifanten, giraffen, leeuwen…..waar zijn ze nou???? Vooral nog een A4tje meegekregen met allerlei waarschuwingen! Niet uit de auto, wat te doen bij enz enz. Komen we een picknick plek aan gelegen aan een waterhole en wat blijkt? Helemaal niet afgesloten en je kan er zo naar toe lopen. Staat wel bij dat je uit moet kijken voor Hippo’s, krokodillen maar verder kan je daar zo op stoeltjes zitten. Enne…..hoe zit het dan met de leeuwen en olifanten die hier rondlopen?????? Wat blijkt nou.....staan we ineens voor een hek dat afgesloten is en op de kaart staat ook dat je daar niet in mag. Oke! Maar later spraken we daar een ranger over aan en wat blijkt! Alleen als je bij het park een gamedrive boekt en meegaat in zo’n auto dan ga je het hek door en zie je de leeuwen! Wat een nep en dat hadden ze ons ook wel kunnen vertellen!!!
Nou ja, heeft geen zin je hier over op te winden dus doen wij dat maar niet. Binnenkort hopen we massa’s wilde dieren te zien dus we komen zeker nog wel aan onze trekken.
Hoe leuk kan trouwens een gamedrive door dit park zijn met kinderen???? Men neme 33 kinderen in de leeftijd van 4-5 jaar! 5 volwassenen om ze te begeleiden. Tot zover niks mis mee. Staan allemaal te stuiteren om dieren te zien. Maar dan…..het busje!!!! Een klein Toyota busje…..ÉÉN…… en dat gaat HELEMAAL vol!!!! Met die 33 kinderen en 5 volwassenen!!!! Als we het niet met eigen ogen gezien zouden hebben dan zou je het echt niet geloven!!!! Ongelofelijk!!!! Het leek wel een film! Helaas geen foto van het volgepakte busje maar wel toen ze er allemaal uit waren! Keken nog blij ook. Hoezo rijvoorschriften en gordels? Niet alleen door het park maar ze waren hier ook zo gekomen……over de weg!!! Het bleken veelal weeskinderen te zijn die een dagje uit waren georganiseerd door een missie school. Ouders zijn door Aids/HIV al overleden. Triest hoor. Maar wat een blije koppies door zo’n dag.
Inmiddels weer donker (om 6 uur al) en na ons lekker opgefrist te hebben onder een heerlijke warme douche gaan we zo het restaurant maar met een bezoek vereren! Nu we toch weten dat we hier niet bang hoeven te zijn voor de leeuwen durven we hier wel rond te lopen in het donker! Ondertussen hoor ik al weer hard gebrul om mij heen……maar ik weet…..ver weg…of in ieder geval ver genoeg!