klik op onderstaande links om naar de reisverslagen en/of foto's te gaan

REISVERSLAGEN:
FOTO'S:
ALGEMEEN:
 REISVERSLAG  URUGUAY  - 2018-19

​DEEL 1
19  november 2018 – vertrek Amsterdam Schiphol – aankomst Montevideo (Uruguay)

Eindelijk was het dan zover! ToyLa was na een lange reis in een container op een schip al ruim een maand eerder aan haar reis begonnen en op 15 november in de haven van Montevideo aangekomen. Precies op de juiste datum van het vaarschema. 
En nu wij nog! 
Om 5 uur liep de wekker al af want om 6.15 uur zou de taxi voor rijden om ons naar Schiphol te brengen. Kwartiertje ervoor krijgen we telefoon……euh…iets vertraging…..het wordt 3 minuten later!  Geen enkel probleem want we plannen altijd ruim op tijd te zijn. In dit geval maar goed want door een ongeluk op de A2 meteen al file. Na 1,5 uur op Schiphol. Onze instapkaarten voor beide vluchten  hadden we al dus alleen bagage nog afgeven en door alle controles. 
Daarna rust en tijd voor een broodje en kop cappuccino! Daar waren we aan toe. Vanaf nu in de relax mode voorbereiden op een lange vlucht. Ik weet meteen weer waarom we eigenlijk een hekel hebben aan dagvluchten. Ze duren veeeeeeel te lang. Onderuit hangen, filmpjes kijken, wat lezen en zo af en toe een beetje dommelen. Geef mij maar een nachtvlucht want dan vliegen de uren voorbij in je slaap.
In Soa Paulo (Brazilië) een overstap stop. Het kwam hier met bakken uit de lucht maar wij zaten droog! Op ons gemak van terminal 3 naar terminal 2 gelopen. Heerlijk wat beweging van ruim een kwartier. Inmiddels was het voor ons al middernacht maar hier begon de avond pas! De vermoeidheid neemt toe! Met iets vertraging vertrokken voor een nog 2,5 uur durende vlucht naar Montevideo waar we lokale tijd ook weer rond middernacht aankwamen. Voor ons al 4 uur. Al bijna klokje rond.
Gelukkig stond de hotel shuttle van het Don Boutique Hotel ons al op te wachten en binnen half uur waren we bij ons hotel. Als een speer naar onze mooie kamer en bed. Morgen nieuwe dag.


20 november 2018 – Montevideo – rustdag

Door de jetlag ondanks laat tijdstip naar bed toch vroeg wakker.  Een heerlijke ruime kamer. We kunnen zelfs in het 2-persoons bad lekker bubbelen als we dat willen. Alles zit er prima uit en van alle gemakken voorzien. 
We nemen rustig de tijd om te ontbijten. Het ziet er allemaal weer heerlijk uit en tja, dan ga je je meestal te buiten. We sluiten af met een heerlijke cappuccino.  De dag kan beginnen. De zon schijnt volop en de temperatuur zal stijgen na zo’n 28 graden. Ook dat is even wennen vanuit het koude Nederland.
Het hotel ligt echt super centraal in het oude centrum bij de haven. Alles op loopafstand en de instanties waar wij moeten zijn om ToyLa weer in ons bezit te krijgen. Allemaal best wel spannend.
Door misverstand was Eduardo – de shipping agent – niet bij ons hotel om 10 uur maar dacht hij dat wij naar zijn kantoor zouden komen. Ook geen probleem. Kantoor zit in dezelfde straat als het hotel op nog geen10 minuten lopen. Ongelofelijk…..daar lopen we dan in de zon en in ons  T-shirt. Weliswaar een beetje brak maar toch!  In het kantoor moesten er van onze papieren de nodige kopieën gemaakt worden, verklaringen getekend dat Eduardo alles mocht regelen. Hij heeft ons daarna (ook om de hoek) naar het kantoor van de Nationale Immigratiedienst gebracht waar we ook een document moesten halen die we nodig hadden voor het verkrijgen van onze ToyLa. Maar…..na een half uur al weer buiten. Eduardo vertelde nog dat er hier maar 2 belangrijke woorden bestonden: Tranquillo en Manana! Rustig aan en Morgen…..
Daarna – inmiddels middag – hadden we de rest van de dag vrij en ging Eduardo aan het werk om de container met Toyla uit de containerhaven te krijgen naar de kade waar het geopend zou gaan worden. Wij zouden mailtje krijgen of alles gelukt zou zijn en dan waarschijnlijk morgenmiddag de ToyLa uit de container kunnen halen. 
Nou de middag goed besteed! Eerst nog even een rondje gemaakt door de tegenover ons hotel gelegen Mercado del Puerto – Food Hall met wat kleine souvenir winkeltjes. Wat een drukte! Lijkt wel of iedereen hier tussen de middag gaat eten. En wat een stukken vlees liggen hier allemaal op de borden. Niet normaal. Wij doen het maar even met een empanada Een soort deegwaar met groente of vleesvulling wat gefrituurd wordt.
Terug op onze kamer zijn wij neergeploft op ons heerlijke bed en binnen no-time lagen we in diepe slaap. Tja……zo’n jetlag valt niet mee.
Gelukkig weer een beetje uitgerust wat rondgewandeld in de omgeving. Het is een beetje een rommelige stad. Prachtige oude panden wisselen af met moderne panden maar ook met verschrikkelijke lelijke gebouwen. Morgen maar verder ontdekken.
Voor het avondeten kiezen we een restaurant dicht bij het hotel. Geen zin om ver te lopen en we kunnen hier nog lekker buiten op het terras zitten. Onze eerste echte avond in Uruguay! En wat eet je dan? Uiteraard Lomo! Gelukkig bestellen we alleen een hoofdgerecht met een salade want dat is meer dan genoeg.  De porties vlees zijn enorm! Maar in gezelschap van wat water en WIJN krijgen we dat wel weg.
Nu hebben we al veel meegemaakt tijdens onze reizen en je komt dan allerlei mensen tegen die wat van je willen. Schoenen poetsen, bloemen verkopen, kettingen en ga zo maar door. Uiteraard om wat geld bij te verdienen. Maar nu  wat nieuws! Een man in een witte jas met een stethoscoop om zijn nek en bloeddruk meter. Hij liep alle tafeltjes al om wat bij te verdienen. 
Na het eten – vermoeidheid, drank en tijdsverschil – maar door naar onze hotelkamer gegaan. Lang hebben we het niet volgehouden want om half 10 ging letterlijk en figuurlijk het licht uit. Morgen een nieuwe dag met ……..ToyLa!


21 november 2018 – Montevideo – rustdag

​Na even om 4 uur vannacht wakker te zijn geweest toch nog kunnen doorslapen tot 7 uur. Jawel. Heerlijk ontbijt met fruit, muesli, verse jus, roerei, broodjes, cakes en cappuccino waren we weer klaar voor een nieuwe dag. Nog even naar het kantoor van Eduardo omdat een aantal gemaakte kopieën van gisteren niet leesbaar waren voor de douane. Opnieuw gemaakt maar dan ook maar direct vergroot.
Afgesproken dat Eduardo om ons 14.00 uur bij hotel zou afhalen om alles  verder te regelen en wij ToyLa uit container konden halen. En daar stond de container!!! Helaas op een te krappe plek want er was te weinig ruimte om de auto eruit te rijden. Er  stonden wel 6 mannen klaar om de klus te klaren! Zegel verbreken met grote tang en daarna iedereen aan de slag om ToyLa vrij te krijgen van balken en sjorbanden. Harry moest wel persoonlijk ToyLa eruit rijden. Accu’s aangekoppeld (stonden nog op 12.8) en starten maar. Als een zonnetje. Poging gewaagd eruit te komen maar nee hoor. Kon geen draai maken. Maar overal oplossing voor. Container moest iets opgeschoven worden. Met sjorband ging dat niet (brak), logisch. Dat denk je…….een container en nog een auto van 3500kg. Toen dachten ze met een heftruck het op te tillen. Nou neeeee……
Maar daarna met heftruck en dikke ketting container wat opzij gerukt…..paar keer… en dat was voldoende om ToyLa er recht uit te kunnen rijden.  Alleen de achterkant kwam iets te veel omhoog waardoor het dak tegen de rand van de ingang zou komen. Geen probleem! Met aan beide kanten 2 zware mannen hangend voor extra gewicht reed Harry de auto zonder problemen eruit. Yesssss…….daar stond ze dan.  Klus geklaard. Toch wel spannend allemaal.
Daarna nog een laatste maar heel belangrijk papiertje halen! Bij het douane kantoor in de haven het TIP (Temporarely Import Permit) halen. Bij elke grensovergang in of uit laten stempelen. In Uruguay geldig voor een jaar waardoor we hier in dit land ToyLa dan ook achter kunnen laten.
Ook hier ging alles bijzonder vlot en niemand hoefde zelfs maar onze ToyLa te zien. We zijn hier nu officieel met ToyLa in het land!!!! Afscheid nemen van Eduardo en uiteraard alle kosten betalen en bedanken voor zijn hulp. Super makkelijk voor ons geweest.
Daarna met een dikke grijns achter het stuur naar het hotel gereden 2 minuten van het douane kantoor. Dat voelt goed en gek om hier aan nieuwe avonturen te gaan beginnen. ToyLa inmiddels in de garage van het hotel kunnen stallen. Morgen een dagje rust voordat we vrijdag echt op pad gaan. 
Uruguay is trouwens niet goedkoop. Zeker zelfde prijzen als in Nederland. Gisterenavond waren we voor 2 hoofdgerechten Lomo, grote salade, 1 liter water en klein flesje wijn bijna 81 euro kwijt. Zijn even andere prijzen dan in Afrika!
Ook voor een cappuccino betaal je al gauw 3,20!
Het was vandaag ook een snikhete dag met 34grd! Ook dat is wennen.  Nadat we ToyLa neer hadden gezet hier om de hoek het gaan vieren met cappuccino en gebak! Blij dat alles goed gegaan is.
Eigenlijk hebben we ’s avonds niet veel trek maar gaan toch een lekker visje eten. Nou visje…..ook hier ligt er weer een enorm stuk vis op ons bord. We eten er weer heerlijk en met een fles wijn erbij komen we de avond weer door.
22 november 2018 – Montevideo – rustdag

Uitgeslapen, lekker ontbijt en aan de wandel door de oude binnenstad die eigenlijk aan 3 kanten omgeven wordt door water. Deels de havens en aan de andere kant de Rambla die helemaal doorloopt om de stad heen naar het noorden…..
We wandelen (zoveel mogelijk in de schaduw) op ons gemak door de straten en langs de grote pleinen zoals de Plaza Zabala, Plaza de La Constitución, Plaza Independencia en Plaza Fabini. Ondertussen ons vergaapt aan de grote verschillen in architectuur. Er staan prachtige gebouwen tussen maar toch is het geen stad die diepe indruk op ons maakt. Het is allemaal een beetje kleurloos. Niet echt een drukke verkeerstad behalve de vele bussen die hier in grote aantallen rijden. Oude grote, soms fel gekleurde kolossen die volgens mij niet eens tot de euro 1 komen! 
In de Catedral Metropolitana speciaal voor Hilde een kaarsje aangestoken. Kan ze in deze tijd goed gebruiken!
We “ontvluchten” de stad en lopen via de Rambla (boulevard langs het strand) weer langzaam terug naar onze oude binnenstad en hotel. Hier en daar komen we in de meer toeristische delen van de stad wat bandjes tegen die met trommels een hoop geluid maken. 
We lopen nog even bij de supermarkt binnen om daarna op onze hotelkamer een kleine siësta te houden. We hebben de lunch overgeslagen door het late ontbijt en besluiten vroeg te gaan eten. In een leuk restaurant bestellen we het nationale gerecht van Uruguay – Chivito. Een soort variant op een hamburger maar dan met veel meer smaak.
Was de temperatuur vandaag weer behoorlijk hoog, halverwege de middag werd het aanzienlijk koeler met veel meer wind. Er schijnen wat mindere dagen aan te komen. Onze app zegt……wat regen! 
Tot onze verbazing zien we hier ook de Jacaranda bomen! Die kennen we eigenlijk alleen nog van Zuid Afrika. De grote bomen die in bloeitijd helemaal lila gekleurd zijn. Super mooi.
Waar zouden we trouwens zijn zonder internet. We mailen en zoeken wat af in de tijd dat we al hier zijn. Dat zal wel anders worden als we de afgelegen gebieden intrekken. Maar nu is het wel leuk om het thuisfront zo af en toe al wat te laten weten. 
Vanavond nog een laatste nachtje in een luxe kamer, groot bed en ruime badkamer.  Maar we kijken enorm uit om toch lekker knus in onze ToyLa te kunnen zijn. Zodra we op de camping zijn waar Arie en Marga ons al op wachten gaan we ons installeren.


23 november 2018 – Montevideo – Atlántida – 57km

​Eindelijk is het dan zover! Ontbijten, tassen inpakken en uitchecken hotel. Rond een uur of half 11 rijden we met een volle ToyLa de garage van het hotel uit. Na al die warme dagen is het vandaag een stuk frisser, veel wind met soms ook wat miezer regen! Ziet er meteen triest uit.
We besluiten om toch maar de route langs de kust – Rambla – te nemen. Aan de ene kant de stad en de andere kant de zee.
Eerst langs een tankstation want echt veel brandstof hebben we niet meer en ook de banden laten we weer vollopen met wat extra lucht. Pffff……ook de diesel is hier niet echt goedkoop. We betalen voor een liter diesel 60 pesos (1,63) en er gaan wat liters in!
Het eerste deel van de routes brengt ons langs hoge, vaak lelijke torenflats langs de boulevard. Het ziet er niet uit! Daarna verlaten we de stad en worden het vrijstaande huizen langs de kust. Tja, over smaak valt te twisten. 
Na een klein uurtje komen we op de camping La Chacra Holandesa aan van Jan en Marieke. Die zijn nu op vakantie en onze vrienden Marga en Arie zwaaien nu de scepter over de B&B en camping. Zij hebben al een jaar eerder met hun camper de overtocht naar Zuid Amerika gemaakt en aangeboden hier wel 14 dagen de honneurs waar te nemen. 
Hoe leuk is het dan om een aantal dagen samen door te brengen! We werden niet alleen enthousiast door hun begroet maar ook direct door 3 honden, een poes, een aantal kippen waarvan Bessie de “huiskip” is! De paarden lopen in de wei en op 2 Engelse gasten in de B&B hebben wij het rijk samen voor ons alleen.
Helaas werkt het weer niet echt mee maar dat kan de pret van het weerzien niet drukken. Genoeg bij te kletsen onder het genot van een hapje en een drankje. Bij bijzonder is het om elkaar zo ver weg van huis te zien. Hier houden we het wel een paar dagen uit! Eerst maar eens plaats maken in de ToyLa! De meegenomen banden voor Betty en Gerard eruit, daarna alle meegenomen spullen voor Jan en Marieke en ook nog wat voor Arie en Marga. We lijken wel een soort verhuisbedrijf! Daarna ToyLa met neus in de wind op mooie plek gezet en konden wij onze tassen gaan uitpakken en alles weer een vaste plaats geven. Koelkast aan, zekeringen er weer in en we hadden al snel het oude vertrouwde reis gevoel te pakken. 
Gelukkig konden we bij Arie en Marga in het huis zitten want het weer blijft fris en wat miezerige regen. Maar daar hadden we happy hour voor! Super gezellig met elkaar en zij hadden al voor eten gezorgd dus we konden zo aanschuiven. Heerlijk gegeten!
Dan vliegt de avond zo voorbij en voor je het weet kruipen we voor onze eerste nacht weer in ons bedje in ToyLa onder de wol! Yes……..we zijn weer op reis!!!
 
We zaten nog even onze bonnen van het eten (restaurants in Montevideo) met de afschrijving (Visa betaling) met het rekeningoverzicht te vergelijken. Controleren is niet verkeerd denken we altijd en toen kwamen we erachter dat bij elke betaling een ander bedrag van onze rekening werd afgeschreven. Gelukkig een stuk minder maar wel vreemd. Toch maar even googelen…… wat bleek…….als je als buitenlander met je creditcard betaald bij restaurants, hotel of autohuur dan wordt direct de VAT (BTW) van 22% in mindering wordt gebracht. Dus ons “dure” eten was ineens een stuk minder prijzig! 
24 november 2018 – Atlántida – rustdag

Vandaag helaas nog een frisse, winderige en wat natte dag! Maar toch redelijk kunnen slapen onze eerste nacht. Ik (Ella) inmiddels beetje verkouden geworden en dus wat snotterig. Wat paracetamol erin en gaan maar weer.  We werden eerst al vroeg gewekt door een over-enthousiaste haan! Gelukkig liet hij het bij een aantal keren kraaien en konden wij ons daarna weer rustig omdraaien. Op ons gemak aan de dag begonnen.
Gezellig met z’n viertjes uitgebreid genoten van het ontbijt met uiteraard super verse eieren van de 7 kippen die er hier zijn! Met gevaar voor eigen leven is het een kunst om ze dan wel weer weg te krijgen onder de kippen vandaan! Arie was al naar de bakker geweest (had er zo over op lopen scheppen) maar die had vakantie genomen! Dus maar een alternatief opgezocht die ook lekkere verse stokbroden had.
In de loop van de morgen en uiteraard na de cappuccino (Harry zijn specialiteit) zijn wij met z’n viertjes naar de stad gereden in het “bakkie” van Jan en Marieke om boodschappen te doen. Hobbel hobbel over een aantal onverharde, rode modderige wegen met soms diepe kuilen. In de supermarkt weer wat voorraad ingeslagen en waarbij het bier en de wijn niet ontbrak! Arie liet ons daarna nog Atlántida en vooral de kustweg met de zandduinen zien. Leuk als het mooi weer zou zijn!
Nog net op tijd om bij hun favoriete slagertje vlees te halen waren we begin van de middag weer thuis!
Het was nog steeds geen weer om lekker buiten te zitten dus iedereen ging lekker zijn gang tot aan happy hour! Siësta houden,  wat lezen enz enz.
Ik kan gelukkig met mijn kennis als Apple vrouwtje, Arie en Marga ervan overtuigen om hun foto’s verdeeld over allerlei apparaten te bundelen in de CLOUD zonder steeds meldingen te krijgen dat er apparaten met een vol geheugen waren. Weer blije mensen en daar hebben we uiteraard op geproost! 
We hebben zoveel plezier met elkaar en lachen wat af! Voor het avondeten hebben we ook onze krachten gebundeld maar niet in de CLOUD maar gewoon in de keuken. Heerlijk vlees, aardappelen en verse roerbakgroente (zappallito). Iedereen had zijn taak!
Daarna lekker onderuit en voor je het weet is er weer een dag voorbij! Maar de vooruitzichten zijn morgen…..mooi weer! Yes!!!
Gisteren en vandaag veel contact met thuisfront gehad en dan met name Hilde. Zij was vrijdag aan haar eerste chemokuur begonnen en waren uiteraard benieuwd naar het verloop. Het voelt nog steeds vreemd dat we nu zo ver weg zijn. Maar we branden in ieder geval veel kaarsjes!


25 november 2018 – Atlántidag – rustdag

Eindelijk…….opstaan met een strakblauwe lucht! Dat ziet er echt wel een stuk mooier uit.  Nu kunnen we eindelijk lekker naar buiten gaan en zitten! 
Het ochtend ritueel herhaald zich weer – behalve dat Harry en Arie samen in de loop van de ochtend naar de slager gaan om wat lekker vlees te kopen. Je merkt wel dat het hier echt een vleesland is. Je kan beter een kilo vlees kopen dan een zak chips. Veel duurder!
Harry pakt fiets en Arie een soort gemotoriseerde fiets (voorloper E-bike) en samen gaan ze op pad. De wasmachine draait en binnen no-time hangt de was vrolijk aan de lijn droog te wapperen.  
Maar voordat dit alles plaatsvindt hebben wij via een omslachtige manier toch de laatste formule 1 wedstrijd van het jaar kunnen zien. Gelukt! Jolanda had in ons huis in Zeist de ipad voor onze TV gezet en via Facetime konden wij het hier op mijn laptop toch de race volgen. Onze Max toch nog een 3eplaats! We hebben toch nog mee kunnen genieten.
Daarna was het toch echt tijd om de stoelen buiten in de zon te zetten en het luieren kon beginnen. Iedereen strekt zich vandaag lui neer. Niet alleen wij maar het beestenspul doet vrolijk mee. Ook vandaag gaat de tijd weer vliegensvlug voorbij en voordat we het weten zitten we dit keer buiten happy hour te houden op de speciale plaats hier op de camping. We hebben vandaag allemaal weer een kleurtje erbij gekregen door de zon.
De 2 Engelsen schuiven ook aan. Een vader en een zoon die hier al bijna 3 maanden zijn. Klussen aan oude Landrovers die ze hier in Uruguay op de kop getikt hebben voor weinig en die ze willen exporteren naar Engeland. Zitten behoorlijk wat haken en ogen aan vandaar dat ze hier al zo lang zijn. Maar begrijp dat het over een week moet gaan lukken. Ze zijn aardig maar niet echt spraakzaam en beetje eenrichtingsverkeer. 
Daarna hebben we weer allemaal onze taak in de keuken voor en na het eten! We smikkelen weer heerlijk van het avondeten en we tellen uiteraard de flessen wijn en bier die er doorheen gaan niet.  Om de avond compleet te maken installeren we ons voor de TV – uitzending gemist – om Boer zoekt Vrouw te kijken! Nou je had onze commentaren moeten horen! 
Je merkt direct dat je een “buitendag” achter de rug hebt dus we zijn allemaal een beetje extra moe! Iets na 10 uur vertrekt iedereen al naar zijn lekkere bedje om dromenland op te gaan zoeken………wat een rust en stilte…..
Een heerlijke zonnige dag met temperaturen rond de 21 graden!

26 november 2018 – Atlántida – rustdag

Weer een mooie dag als we opstaan! Als Harry al rondloopt en ik nog even lig na te genieten in bed krijg ik opeens onverwachts gezelschap! Springt opeens Bessie de kip naast mij op bed! Schrik me helemaal een ongeluk! Wat is dat nou weer. De deur stond open en vaak hangt er wel een gordijn voor maar nu dus even niet. Dat had Bessie snel door en dacht ik zoek even wat gezelschap op! Ik geef haar gauw een swieper en hup, eruit! We ontbijten weer lekker op ons gemak voordat de mannen zich klaarmaken om met de auto (Jan en Marieke) even naar UY-storage te gaan om daar rond te kijken en waar wij afgesproken hebben om onze ToyLa te stallen als wij weer terug gaan naar huis. Maar dat is nog ver weg. Daarna gaan de boys nog naar de supermarkt om de lijst met boodschappen te kopen. 
Ondertussen hebben wij – de vrouwen – het rijk voor ons alleen. Er hangt weer een wasje te wapperen, huis is weer schoon en de dieren voorzien van eten en drinken en hebben de beweging ook weer gehad. Er hebben zich tot nu toe nog geen nieuwe campinggasten gemeld. 
Buiten is het weer goed vertoeven al is het met wat bewolking bij 24 grd niet koud maar wel wat benauwd. Ach, het kan erger toch……4 graden en regen in NL???
Ondertussen probeer ik mijn website ook weer bij te werken want met al dat gezelschap om je heen loop je zo weer een stuk achter.
Bijna halverwege de middag zijn de mannen weer thuis. Was blijkbaar wat moeilijk om UY-storage te vinden of was het omdat het adres niet juist was ingegeven. Ach, lag natuurlijk aan het apparaat! De koelkast wordt weer gezellig en voordat je het weet is het al weer Happy Hour! Dit keer zitten we gezellig buiten en ook de 2 Engelsen komen ons gezelschap houden. We maken wat foto’s voor het nageslacht en hebben weer de grootste lol met elkaar. 
Arie duikt de keuken in om van de vele eieren die er nog zijn een heerlijk groente omelet te maken als avond eten. Niemand heeft grote trek maar dit is toch wel weer heel smakelijk!
De avond brengen we samen door op de bank voor de TV om DWDD en Pauw te kijken en voorzien wij het van commentaar. Al weer de laatste avond met z’n viertjes. Nou ja  en 3 honden, poes en kippen. Niet al te laat duiken we weer lekker ons bedje in.  Ook Marga is vandaag iets minder lekker. Ik zou haar toch niet aangestoken hebben want ik hoest nog behoorlijk en mijn neus loopt leeg! Bah!!!

27 november 2018 – Atlántida - rustdag

We staan niet al te laat op begin van de middag komen Jan en Marieke weer thuis. We willen alles nog een beetje poetsen en opruimen. De mannen gaan bij de slager een lekker stuk suddervlees halen en duiken direct de keuken in om daarmee aan de gang te gaan. Yummie……dat geurt al snel heel lekker. Tussendoor voorziet Harry ons van een cappuccino en buiten schijnt de zon en loopt de temperatuur weer lekker op naar zo’n 24 graden.  Al een vroege lunch en iedereen rommelt wat rondom zijn camper want morgen gaan we weer ieder zijn eigen weg.
Rond het middaguur komen Jan en Marieke aanrijden. Na bijna 2 weken weg te zijn geweest vonden ze het wel weer fijn thuis te zijn. Een leuke kennismaking. Uiteraard allemaal verhalen uitwisselen, de nieuwe, door Jan gekochte JBL speakerbox moest natuurlijk goed uitgetest worden en ja, dan kan je ook maar beter op tijd aan Happy Hour beginnen.  Wijn en bier erbij met wat pinda’s en pepernoten.   Jan en Marieke waren ook nog een paar uur Brazilië in geweest waar alles bijna de helft goedkoper is dan in Uruguay. Kruiwagens vol werden uit het campertje gereden! (koffie, wasmiddel,  enz. enz.) Heerlijk zo’n middag vol met uitwisselen van (levens), (reis) verhalen, anekdotes  en gewoon slap gekletst.  Eind van de middag kwamen de Engelsen John en Matthew ons ook nog gezelschap houden.
Voor de verandering en na al die drank vonden we het wel zo verstandig wat vroeger te  eten dan anders. Een super maaltijd want het vlees was zo mals dat je het bijna naar binnen kon zuigen. Kost hier ook bijna niets voor de verandering. Een zak chips is bijna net zo duur als een kilo vlees. (ca. 3,50 – 4,00 euro)
Lekkere wat aardappelen met salade erbij en ieder zijn buikje was goed gevuld. Echt een super gezellig avond met elkaar.
Na de vaat – tja, dan zou een vaatwasser wel handig zijn – nog een afzakkertje en toen gingen we eigenlijk al lekker vroeg ons bedje opzoeken. Morgen weer verder!!!


28 november 2018 – Atlántida – Trinidad – 235km
 
Nieuwe dag – regen!!!! We hoorden het vannacht al op ons dakje tikken en de weersvoorspelling kwam dus uit! Bah!!! Meteen zo’n natte boel en ja, we waren nu toch wel weer aangewezen op onze ToyLa en Arie en Marga weer aan hun eigen blauwe buscamper!
In het kleine huisje voor de campinggasten waar de toilet en douche ook is zijn wij maar gaan zitten voor het ontbijt met z’n viertjes.  Beetje yogurt, muesli en sapje. Onder het dak een emmer want helemaal waterdicht was het dak ook niet. Harry nog een warme douche maar daarna was het water op! Euhhh……Jan was vergeten om een knop om te zetten. Daarna had behalve Arie niemand zin meer om te wachten om een douche te nemen. Kamperen is soms een beetje behelpen. De regen bleef maar doorgaan……soms hard en soms wat zachter. Nou dan maar nog een cappuccino! Harry aan de slag want er zat ook nog een keukenblok en gasfornuis in het vroegere huisje van Jan en Marieke. 
Rond 12 uur besloten om dan toch maar op te breken in wat miezer regen. Even weer wennen aan ons standaard “ritueel” na Afrika. 
Hartelijke afscheid genomen van onze lieve vrienden Arie en Marga! Wat hebben wij een plezier gehad met elkaar! Gewoon ons zelf kunnen zijn met elkaar. Top! Van Marieke hadden we gisterenavond al afscheid genomen dus het was nu alleen nog maar Jan en uiteraard de honden die we gedag moesten zeggen.  Maar niet voor lang want aan het eind van onze trip komen we in maart nog wel een paar dagen bij hun terug.
We zwaaien Arie en Marga uit en als wij klaar zijn rijden we eerst naar de supermarkt om de koelkast gezellig te maken. Niet te veel want voordat we het weten zijn we al weer bij Pablo en Lola (onze Argentijnse vrienden in Buenos Aires).
We kopen het hoognodige in het dure Uruguay! Voor de lunch kopen we ook warme empanades die we meteen in de auto opeten. Warme hap en dus voor het avondeten een bruine boterham!
Daarna is het eindelijk dan zover! We rijden naar onze volgende bestemming. Doordat we pas laat vertrokken zijn en ik (Ella) toch door de verkoudheid nog steeds behoorlijk gammel ben, willen we niet al te veel kilometers maken.  Via de route 11 en 3 rijden we noordwestelijke richting waar we morgen de grens over willen gaan naar Argentinië.
Het weer: nog steeds nat, somber, miezerig. Het landschap: nog een beetje saai…….. wel wat heuvelachtig en noordelijker iets meer. Veel graslandschappen met koeien, paarden en schapen. Hier en daar wat palmboom straten maar super enthousiast zijn wij nog niet. Nu werkt het weer natuurlijk ook niet mee. Onderweg stoppen we nog een keer bij een restaurant waar wij geen kilo’s vlees naar binnen werken maar 2 cortado’s (smaakt als kleinere sterke cappuccino’s).  Zooooooo…….hoe bedoel je aan de prijs?!?! Bijna 6,50 euro! Nou de volgende wordt zelf maken of wachten tot we in Argentinië zijn. Niet normaal en lekker???? Niet echt.
Gelukkig hebben ze dan wel weer free wifi en daardoor kunnen we toch nog even via whatsapp bellen naar Waldo en Marianka om ze te feliciteren met de officiële aankoop van hun prachtige opknap huis! Ze hebben net getekend en lopen “toevallig” door hun huis. Techniek staat voor niets!
Bij Trinidad (nee gewoon in Uruguay) even kleine 8 km oostwaarts en daar vinden we onze volgende camping direct aan de rivier. Mooie grasplekken, stroom,  BBQ plaatsen, toilet en douches (zonder deur en gordijn) en geen idee of hier iemand komt om geld op te halen. We staan hier helemaal alleen! 
Gelukkig is het wel droog geworden maar we zijn best moe en zitten knus binnen. We eten een lekkere boterham met ham en kaas en we lezen, computeren en kletsen nog wat. Het zal wel niet erg laat worden denk ik zo………voorlopig onze laatste nacht in Uruguay


29 november 2018 – Trinidad (Uruguay) – Gualeguaychu (Argentinië) – 330km

Een heerlijke rustige nacht gehad en vanmorgen liepen er al mensen rond voor het onderhoud van het park/camping/picknickplaats. Je mag hier blijkbaar gratis staan. Nou dat is dan wel weer fijn in dit dure land. 
We wassen ons maar bij ons eigen fonteintje want hier laat het wat te wensen over. Je kan niet alles hebben voor geen geld! De plek is geweldig in ieder geval. We zijn vroeg dus voor vertrek maakt Harry eerst nog een cappuccino! Daarna worden we vrolijk uitgezwaaid door de tuinmannen en gaan noordwest waarts naar de grensplaats Paysandú waar we de grens over willen steken. 
Gelukkig is het vandaag droog en dan ziet het er meteen wat gezelliger uit. Om op “onze” weg nr. 3 te komen rijden we eerst dwars door de stad. Hier lijkt wel een soort dambord patroon getekend te zijn maar dan met straten. Het is wel heel handig rijden al moet je wel elke straat in de gaten houden. Ook hier heel veel éénrichtingsverkeer.
Daarna vervolgen we weg 3 een rustige 2-baans tolweg. Ergens halverwege staan er tolpoortjes en dan mag je betalen. Voor 95 pesos (ca. 2,70) mogen we weer doorrijden.
Het landschap wisselt van golvend naar heuvelachtig met aardig wat biefstukken in de wei! Niet gek in zo’n vleesland. Maar noordelijk is er hier zelfs wat landbouw. Jaloersmakende, rustige en goed onderhouden wegen maar het landschap is wat aan de saaie kant (vinden wij hoor). 
Het blijft vandaag wat bewolkt en rond de 22 graden. Prima reisweer. We passeren een groot merengebied (Lago de Paso Palmar) waar het nu nog rustig is maar dat zal in het hoofdseizoen wel anders zijn.
Net nadat Harry te kennen gaf toch wel trek te hebben in een cappu komen we net langs een soort zelfde camping/picknick plek als waar we vandaan kwamen. De weg af, picknicktafel uitzoeken en cappu zetten. Harry is weer helemaal in zijn element. 
Met de nodige cafeïne in ons lijf zijn wij klaar voor de voorlopig laatste 25 kilometers in Uruguay. Net voor het douane kantoor moeten we bij een politiepost nog stoppen. Daar wordt alles genoteerd en moeten we wel papieren laten zien – rijbewijs, kentekenbewijs, TIP, paspoorten. Ze zijn super vriendelijk en met handen en voeten proberen we een beetje Spaans/Engels met elkaar te spreken. Daarna worden we uitgezwaaid en rijden zo de grenspost Uruguay/Argentinië in.
Dit is hier een gecombineerde grenspost. Super snel allemaal. Binnen een kwartier waren we er al doorheen. Paspoorten gestempeld en TIP (tempory Import Permit) voor ToyLa. Super vriendelijke mensen.
We konden gelukkig nog met Urugayaanse pesos ( 270 = 7,30) de tolweg betalen waar we meteen op reden omdat we nog niet hadden kunnen pinnen. 
En toen was het tijd de grens over te gaan Argentinië in. Een hoge brug over de Rio Uruguay die beide landen met elkaar verbind.
Direct naar Colon gereden om geld te pinnen en om een late lunch te nemen. Het eerste wilde niet lukken maar de lunch wel. Wat ook wel fijn is dat de prijzen hier een stuk later liggen! We hadden allebei een grote spies met lomo, frites, grote salade en water erbij voor nog geen 21 euro! We konden gelukkig met onze Visa kaart betalen. Nog een poging om te pinnen maar helaas. Dan maar in de volgende plaats. 
Via Route National 14 zuidwaarts richting Buenos Aires. Wel wat meer vrachtverkeer maar nog niet echt super druk. Via I-overlanders hadden we al gelezen dat er halverwege een checkpoint politie is die als het uitkomt wel eens corrupt zou kunnen zijn. Net voor dat punt gewoon strak achter vrachtwagen gaan hangen waardoor wij in ieder geval amper te zien waren. Op het laatst verschijnen we dan stapvoets en hebben ze geen tijd om snel te “schakelen”. Maar eigenlijk werd iedereen door gezwaaid om door te rijden….. drukte om niks???
In de plaats met de onuitspreekbare naam op zoek naar een bank waar we wilden pinnen. Nou genoeg in ieder geval maar allemaal midden in het centrum waar het ook nog eens druk was. Amper een plek voor ToyLa. Dan maar stukje lopen. 
Verschillende banken uitgeprobeerd maar we kunnen per transactie maar weinig uit de ATM krijgen. Maximaal 4000 pesos = ca. 93 euro en dan komen er ook nog eens 237 pesos (5,55) lokale bankkosten bij. Boeven! Is geen probleem als je behoorlijk wat zou kunnen pinnen. Dus we betalen hier zoveel mogelijk met Visa kaart.
Dan eindelijk op naar de camping die Arie en Marga ons geadviseerd hadden en goede reviews krijgt. Helaas…….duurt nog een week voordat ze open gaan.  We staan nu ca. 1.5km buiten de stad. Ook hier nog steeds erg rustig. Grote ruime grasplekken met gelukkig bomen voor de schaduw indien nodig. Het seizoen begint net want hier begint het zwembad ook net vol te lopen.
We installeren ons – bekijken het sanitair – we zullen het wel Zuid-Amerikaans noemen want het ziet er niet uit! Ach, alles is wennen…….
Gelukkig wel weer free wifi al is het signaal van wisselende sterkte. In ieder geval genoeg om het thuisfront weer te informeren over onze reis, Pablo en Lola onze wensen kenbaar te maken mbt de suggesties die ze ons doen voor ons bezoek en verder alle reizende met ons om elkaar weer op de hoogte te houden. 
Door de late lunch hebben we geen trek meer op wat knabbeltjes en wat drinken na. Morgen ook hier een relax dag en we besluiten op tijd ons bedje in te duiken omdat het toch wel wat afkoelt en onder de wol toch beter ligt!
klik op onderstaande links om naar de reisverslagen en/of foto's te gaan

REISVERSLAGEN:
FOTO'S:
ALGEMEEN: