ga verder naar:
REISVERSLAG ZEIST - ROME 2002
31 mei 2002 - Zeist - Son - 88km (5.04 uur - gem. 17,2km)
Bepakt vertrokken om 9.30 uur. Behoorlijk bewolkt maar in de loop van de dag werd het gelukkig steeds beter. Even wennen aan de voortassen. Lekker doorgereden via Houten - Culemborg - Zaltbommel - Den Bosch - Best tot Son.
Rond 17.00 uur waren wij in Son bij Carla en Gerard. Uiteraard heerlijk gegeten en 's avonds wat gedronken. Om half 2 pas ons bedje op gezocht.
1 juni 2002 - rustdag Son
Uitgeslapen tot 9 uur. Ella en Carla 's morgens naar de markt en 's middags lekker in de tuin gezeten. Heerlijk zonnig weer en zelfs wat verbrand! 's avonds al weer lekker gegeten maar dat kan je wel aan Carla overlaten. Moe maar zeer voldaan om 23.45 uur ons bedje opgezocht.
2 juni 2002 - Son - Bemelen - 104km (6.15 uur - gem. 16,5km)
Opgestaan om 8 uur. Na een lekker en gezellig ontbijt met z'n allen was het tijd om op de pendalen te gaan staan. De hele dag lekker warm weer. Via Valkenswaard - Achel - Bree - Lanaken naar Maastricht. Daar besloten om toch door te rijden naar Bemelen. Vanuit Maastricht behoorlijk om gereden maar om 18.30 uur in Hotel Bergzicht aangekomen. Kamer met ontbijt 74 euro. Mooie plek!
Terug naar het dorp gefietst waar we chinees hebben gegeten. Om 21.30 uur weer terug in het hotel. Een beetje TV gekeken en onder de wol gekropen.
3 juni 2002 - Bemelen - Robertville - 75km (6.00 uur - gem. 12,4km)
Na een goed ontbijt zaten we om 9.30 uur weer op de fiets. In de loop van de dag steeds meer bewolking maar eind van de middag steeds meer zon. Via Plombières - Walhorn - Roeren - de gehele weg pittig klimmen en weinig dalen. Na Eupen door de Hoge Vennen en de Hoge Fagres (=het grootste natuurgebied van België). Dit is veel autovrij, met soms wat onverharde wegen. Meestal stijgen tot het hoogste punt van de Ardennen (640m). Uiteindelijk na weer een lange fietsdag om 19.00 uur in Robertville. Hotel Residence de Luc een kamer met ontbijt 55 euro. Eén restaurant (nou ja, meer een snackbar) open. Daar toch maar gegeten.
4 juni 2002- Robertville - Burg Reuland - 52km (3.50 uur - gem. 13,5km)
Opnieuw goed ontbijt en om 9.30 uur weer op de fiets gestapt. Bij voorbaat hadden wij de route al ingekort omdat het steeds dalen en klimmen toch veel van je condities vergt. Ook de kilometers gaan in je benen zitten. Het is voor de zoveelste keer weer prachtig fietsweer. Korte broek en T-shirt. We moeten ons zelfs goed insmeren. Vandaag was ons hoogste punt 620m. Er zaten wel venijnige klimmetjes bij. Maar een schitterende natuur.
Onderweg verse broodjes gekocht en op een picknickplaats langs de Our opgegeten in de vrije natuur. Op tijd deze keer een hotel opgezocht. De tijd valt vaak wat tegen want vandaag later er weer volop onverharde paden bij.
Globale route: Robertsville - Bütgenbach - Billigen - Honsveld - Schönveld (koffie en gebak) - Burg Reuland. Als je niet direct alles opschrijft dan vergeet je echt alles.
Goed hotel gevonden - Hotel Ulftaller Schenke HP 52 euro pp. Uitstekend 4-gangen menu!
5 juni - Burg Reuland - Vianden - 47km (3.20 uur - gem. 14,2km)
De laatste etappe voor onze rustdag. Na 2 kilometer begonnen aan een klim van 10-12% van 4km lang door een bos. Dat was behoorlijk zweten. Het weer was wat minder (gisterenavond nog flink wat onweer) maar wel korte broek. Soms even een lichte druppel op ons neus. Na de klim verder op een plateau (wel soms klimmen en dalen) met een prachtig uitzicht. Via Lutzkampen naar Dasburg en de grens over naar Luxemburg. De laatste 20km naar Vianden via het dal van de Our. Langzaam dalend naar 215m hoogte. Om 14.00 uur aangekomen en we hebben hier geen hotel maar een kamer genomen net buiten de stad voor 40 euro LO. Vanmiddag lekker geslapen en ook de "was" gedaan. We kijken allebei uit naar onze rustdag morgen. "s avonds lekker gegeten bij Café du Pont.
Bepakt vertrokken om 9.30 uur. Behoorlijk bewolkt maar in de loop van de dag werd het gelukkig steeds beter. Even wennen aan de voortassen. Lekker doorgereden via Houten - Culemborg - Zaltbommel - Den Bosch - Best tot Son.
Rond 17.00 uur waren wij in Son bij Carla en Gerard. Uiteraard heerlijk gegeten en 's avonds wat gedronken. Om half 2 pas ons bedje op gezocht.
1 juni 2002 - rustdag Son
Uitgeslapen tot 9 uur. Ella en Carla 's morgens naar de markt en 's middags lekker in de tuin gezeten. Heerlijk zonnig weer en zelfs wat verbrand! 's avonds al weer lekker gegeten maar dat kan je wel aan Carla overlaten. Moe maar zeer voldaan om 23.45 uur ons bedje opgezocht.
2 juni 2002 - Son - Bemelen - 104km (6.15 uur - gem. 16,5km)
Opgestaan om 8 uur. Na een lekker en gezellig ontbijt met z'n allen was het tijd om op de pendalen te gaan staan. De hele dag lekker warm weer. Via Valkenswaard - Achel - Bree - Lanaken naar Maastricht. Daar besloten om toch door te rijden naar Bemelen. Vanuit Maastricht behoorlijk om gereden maar om 18.30 uur in Hotel Bergzicht aangekomen. Kamer met ontbijt 74 euro. Mooie plek!
Terug naar het dorp gefietst waar we chinees hebben gegeten. Om 21.30 uur weer terug in het hotel. Een beetje TV gekeken en onder de wol gekropen.
3 juni 2002 - Bemelen - Robertville - 75km (6.00 uur - gem. 12,4km)
Na een goed ontbijt zaten we om 9.30 uur weer op de fiets. In de loop van de dag steeds meer bewolking maar eind van de middag steeds meer zon. Via Plombières - Walhorn - Roeren - de gehele weg pittig klimmen en weinig dalen. Na Eupen door de Hoge Vennen en de Hoge Fagres (=het grootste natuurgebied van België). Dit is veel autovrij, met soms wat onverharde wegen. Meestal stijgen tot het hoogste punt van de Ardennen (640m). Uiteindelijk na weer een lange fietsdag om 19.00 uur in Robertville. Hotel Residence de Luc een kamer met ontbijt 55 euro. Eén restaurant (nou ja, meer een snackbar) open. Daar toch maar gegeten.
4 juni 2002- Robertville - Burg Reuland - 52km (3.50 uur - gem. 13,5km)
Opnieuw goed ontbijt en om 9.30 uur weer op de fiets gestapt. Bij voorbaat hadden wij de route al ingekort omdat het steeds dalen en klimmen toch veel van je condities vergt. Ook de kilometers gaan in je benen zitten. Het is voor de zoveelste keer weer prachtig fietsweer. Korte broek en T-shirt. We moeten ons zelfs goed insmeren. Vandaag was ons hoogste punt 620m. Er zaten wel venijnige klimmetjes bij. Maar een schitterende natuur.
Onderweg verse broodjes gekocht en op een picknickplaats langs de Our opgegeten in de vrije natuur. Op tijd deze keer een hotel opgezocht. De tijd valt vaak wat tegen want vandaag later er weer volop onverharde paden bij.
Globale route: Robertsville - Bütgenbach - Billigen - Honsveld - Schönveld (koffie en gebak) - Burg Reuland. Als je niet direct alles opschrijft dan vergeet je echt alles.
Goed hotel gevonden - Hotel Ulftaller Schenke HP 52 euro pp. Uitstekend 4-gangen menu!
5 juni - Burg Reuland - Vianden - 47km (3.20 uur - gem. 14,2km)
De laatste etappe voor onze rustdag. Na 2 kilometer begonnen aan een klim van 10-12% van 4km lang door een bos. Dat was behoorlijk zweten. Het weer was wat minder (gisterenavond nog flink wat onweer) maar wel korte broek. Soms even een lichte druppel op ons neus. Na de klim verder op een plateau (wel soms klimmen en dalen) met een prachtig uitzicht. Via Lutzkampen naar Dasburg en de grens over naar Luxemburg. De laatste 20km naar Vianden via het dal van de Our. Langzaam dalend naar 215m hoogte. Om 14.00 uur aangekomen en we hebben hier geen hotel maar een kamer genomen net buiten de stad voor 40 euro LO. Vanmiddag lekker geslapen en ook de "was" gedaan. We kijken allebei uit naar onze rustdag morgen. "s avonds lekker gegeten bij Café du Pont.
6 juni 2002 - Vianden - rustdag
Goed ontbeten bij onze gastvrouw Madame Greta Willemsen-Kickerten, 5A Rue de la Frontiere L9412 Vianden. Tel. 834687. Dat je het maar weet. Daarna naar het kasteel en naar het eindpunt van de kabelbaan gelopen. Boven van het uitzicht genoten. Om 14.30 uur weer op de kamer geluncht. Eind van de middag lekker in de zon op een terras gezeten. Onszelf verwent met een lekker ijsje. Daarna nasi gegeten. Tijdens het eten veel regen. Om 20.30 uur terug op de kamer. Ella haar hoestbuien zijn weer helemaal terug! Weer pillen ingenomen!
7 juni 2002 - Vianden - Remich - 72km (3.40 uur - gem. 15,3km)
Ontbeten, brood gehaald en om 9.15 uur vertrokken. Helemaal bewolkt maar droog. Prachtige route, licht heuvelachtig langs de Our tot Wallendorf. Daar de komt de Sure bij de Our en gaat verder als de rivier de Sauer. Na Grundhof volgen we de Ernst. Mooie rivier door het Müllerthal tot iets voorbij Jonglinster. Via Ollingen en Mensdorf tot Wormeldange. Hier hebben wij nog een Australisch stel ontmoet die ook op de fiets een deel van onze route aan het volgen waren. Daarna gingen door Frankrijk via Ierland weer naar huis. Totaal 5 maanden.
Vanaf Wormeldange gaan wij de Moezel volgen. Een prachtig vlak fietspad! Wij moesten 2 x het spoor oversteken. Leuk hoor. Dan moet je eerst via een soort intercom vragen of de spoorbomen open kunnen. Na goedkeuring doen ze de bomen open. In Remich, een toeristenplaats met boulevard, waar de Moezelrondvaartboten aanmeren, hebben wij een hotel genomen voor 57 euro LO. 's Avonds onder het hotel in een kelder, een pizza en salade gegeten. Op mijn erg "krakende" fiets na weer een droge en mooie fietsdag.
8 juni 2002 - Remich - Metz 88km (6.11 uur - gem. 14,2km)
Om 9.30 uur was het weer vertrektijd voor opnieuw een mooie route. Het 1e deel over een apart fietspad langs de Moezel, met langs de zuidhellingen de wijngaarden. Na Sierch-les-Bains hebben wij de Moezel verlaten via een pittige klim. Ondanks dat sommige delen vlak worden aangegeven zijn er toch wel klimmetjes vanuit de dorpjes waarnaar we eerst zijn afgedaald. Zooooooooo!!!! Zo'n dorpje zie je meestal van ver al liggen door de kerktoren, maar verder zijn er om de kerk enkele huizen en verder niets. Ook geen winkels. Hier komt regelmatig de zgn. SRV-wagen door de dorpjes. Aan het eind van de dag wilde wij overnachten in Courcelles-Chaussy, maar het enige hotel in deze omgeving was gesloten. Dit was balen want nu waren wij genoodzaakt om door te rijden naar Metz. Op één of andere manier kwamen we zelfs op de snelweg terecht, uiteraard verboden voor fietsers. Dus toch maar van de snelweg af en door de buitenwijken van Metz naar het centrum gefietst. Deze buitenwijken bestaan uit heel veel flats, doen triest aan, zijn veel onbewoond en gehavend en worden veelal door gastarbeiders bewoond.
In het drukke centrum eerst in het Novotel hotel gekeken maar de prijs van 102 euro zonder ontbijt vonden wij niet leuk. Via het VVV naar Hotel Metz gegaan. Hier betaalden wij 70 euro LO voor de kamer en 3 euro per fiets!!!! Hier bleek ook dat de borgmoer van het balhoofd van mijn fiets (Harry) kapot was. Ik heb nog gereedschap bij het hotel en bij de bakker kunnen lenen. Aangezien het morgen zondag en alle winkels dicht, restte ons niet anders dan met dit mankement de volgende dag te vertrekken en in Sarrebourg een oplossing zien te vinden.
Al met al waren wij om 19.00 uur op de kamer en behoorlijk gesloopt door deze weer lange en pittige dag. Maar niet getreurd, wij hadden weer een droge dag met goede temperaturen. 's Avonds in het centrum gegeten tegenover de gigantische kathedraal (deze werd gerenoveerd). Om 22.30 uur met de hoofdjes op de kussens.
9 juni 2002 - Metz - Sarrebourg 105km (6.24 uur - gem. 16,4km)
Op de kamer ontbijt klaargemaakt en om 8.15 uur op de fiets. Om uit Metz te komen via de D955 ging in één keer goed. Via de D999 na 36km weer terug op onze "normale" route. Gelukkig nu minder heuvelachtige landweggetjes en konden wij weer lekker opschieten. De hele dag rijden wij weer hoofdzakelijk door landschap met vooral graan maar ook wat maïs en aardappelen afgewisseld met hier en daar een stuk bos. Vanaf Mittersheim volgen wij (alleen voor fietsers) het Canal de Houillierres de la Sarre dwars door het Forêt de Fenetrange. Dit kanaal is in vroegere tijden aangelegd om steenkool uit dit gebied langs de Saar weg te voeren en is voorzien van ca. 10 sluizen om het hoogteverschil te overbruggen. Na 9km het kanaal gevolgd te hebben zijn wij afgeslagen om weg D27 te nemen voor de laatste 11km naar Sarrebourg. Bij aankomst daar tijdens het zoeken naar een hotel kregen wij onze eerste regenbui. Na een hotel bekeken te hebben en een bezoek aan het VVV hebben wij een kamer genomen voor 2 nachten á 42 euro per nacht LO. Dit hotel was van Vietnamezen. 's avonds hebben wij hier overheerlijk gegeten. Dat was ook wel verdiend na 105km trappen. Om 22.30 uur doodmoe plat!
10 juni 2002 - Sarrebourg - rustdag
Uitgeslapen tot 9.30 uur!!!! Heerlijk!!! Klein wasje gedaan en daarna naar het centrum gelopen waar bijna alle winkels dicht waren. Thee gedronken en een internetcafé ontdekt! Helaas geen contact met Hotmail. We zullen het later nog eens proberen. Na enig zoeken een supermarkt gevonden en inkopen gedaan. Helaas is de enige fietsenwinkel hier vandaag ook gesloten. Geluncht op de kamer. Daarna heeft Harry was voetbal gekeken en de later de fietsen wat onderhoud gegeven. Ella lekker wat gelezen. Na het eten (weer heerlijk) toch een poging gewaagd om te internetten. Eindelijk gelukt. Yeahhhhhhh
11 juni 2002 - Sarrebourg - Villé - 77km (5.30 uur - gem. 13,9km)
Onze 1e bewolkte dag! Voor het eerst zelfs een lange broek aan. Harry eerst zijn iets bij de fietsenmaker na laten kijken. Nieuw balhoofdmoer erop gezet. Nu zit alles goed. Dit wordt een klimdag. Eerst weer even wennen. Behoorlijk bewolkt en langzaam begint de klim richting Col du Donon (799m) vanuit Turqustein 11km naar de top. Ella geen 1 x gestopt!!! Op het eind begon het te miezeren en bij de afdaling voor het eerst onze regenjassen aangetrokken. 3km na de top koffie en bosbessentaart gegeten. Toen de afdaling ingezet! Koud hoor! Verkleumde handen. De regen hield al snel op en in Schmirneck scheen zelfs de zon al weer. Lunch in de zon op een bankje. Besloten om toch nog maar door te gaan. via enkele dorpjes richting Col du Steige. Dit viel wel mee! Het weer was prima en de afdaling prachtig. Wij zoefden naar beneden. Zo verlieten wij de Vogezen en "vlogen" wij de Elzas binnen. Mooie dorpjes met veel gekleurde huizen. Al met al viel de dag reuze mee. Wij hebben in Villé overnacht in hotel La Bonne Franquette voor 46 euro (L). Gezellig midden in het dorp. 's middags zelfs tijd om buiten op een terras thee te drinken. Na een heerlijk diner voldaan gaan slapen.
Goed ontbeten bij onze gastvrouw Madame Greta Willemsen-Kickerten, 5A Rue de la Frontiere L9412 Vianden. Tel. 834687. Dat je het maar weet. Daarna naar het kasteel en naar het eindpunt van de kabelbaan gelopen. Boven van het uitzicht genoten. Om 14.30 uur weer op de kamer geluncht. Eind van de middag lekker in de zon op een terras gezeten. Onszelf verwent met een lekker ijsje. Daarna nasi gegeten. Tijdens het eten veel regen. Om 20.30 uur terug op de kamer. Ella haar hoestbuien zijn weer helemaal terug! Weer pillen ingenomen!
7 juni 2002 - Vianden - Remich - 72km (3.40 uur - gem. 15,3km)
Ontbeten, brood gehaald en om 9.15 uur vertrokken. Helemaal bewolkt maar droog. Prachtige route, licht heuvelachtig langs de Our tot Wallendorf. Daar de komt de Sure bij de Our en gaat verder als de rivier de Sauer. Na Grundhof volgen we de Ernst. Mooie rivier door het Müllerthal tot iets voorbij Jonglinster. Via Ollingen en Mensdorf tot Wormeldange. Hier hebben wij nog een Australisch stel ontmoet die ook op de fiets een deel van onze route aan het volgen waren. Daarna gingen door Frankrijk via Ierland weer naar huis. Totaal 5 maanden.
Vanaf Wormeldange gaan wij de Moezel volgen. Een prachtig vlak fietspad! Wij moesten 2 x het spoor oversteken. Leuk hoor. Dan moet je eerst via een soort intercom vragen of de spoorbomen open kunnen. Na goedkeuring doen ze de bomen open. In Remich, een toeristenplaats met boulevard, waar de Moezelrondvaartboten aanmeren, hebben wij een hotel genomen voor 57 euro LO. 's Avonds onder het hotel in een kelder, een pizza en salade gegeten. Op mijn erg "krakende" fiets na weer een droge en mooie fietsdag.
8 juni 2002 - Remich - Metz 88km (6.11 uur - gem. 14,2km)
Om 9.30 uur was het weer vertrektijd voor opnieuw een mooie route. Het 1e deel over een apart fietspad langs de Moezel, met langs de zuidhellingen de wijngaarden. Na Sierch-les-Bains hebben wij de Moezel verlaten via een pittige klim. Ondanks dat sommige delen vlak worden aangegeven zijn er toch wel klimmetjes vanuit de dorpjes waarnaar we eerst zijn afgedaald. Zooooooooo!!!! Zo'n dorpje zie je meestal van ver al liggen door de kerktoren, maar verder zijn er om de kerk enkele huizen en verder niets. Ook geen winkels. Hier komt regelmatig de zgn. SRV-wagen door de dorpjes. Aan het eind van de dag wilde wij overnachten in Courcelles-Chaussy, maar het enige hotel in deze omgeving was gesloten. Dit was balen want nu waren wij genoodzaakt om door te rijden naar Metz. Op één of andere manier kwamen we zelfs op de snelweg terecht, uiteraard verboden voor fietsers. Dus toch maar van de snelweg af en door de buitenwijken van Metz naar het centrum gefietst. Deze buitenwijken bestaan uit heel veel flats, doen triest aan, zijn veel onbewoond en gehavend en worden veelal door gastarbeiders bewoond.
In het drukke centrum eerst in het Novotel hotel gekeken maar de prijs van 102 euro zonder ontbijt vonden wij niet leuk. Via het VVV naar Hotel Metz gegaan. Hier betaalden wij 70 euro LO voor de kamer en 3 euro per fiets!!!! Hier bleek ook dat de borgmoer van het balhoofd van mijn fiets (Harry) kapot was. Ik heb nog gereedschap bij het hotel en bij de bakker kunnen lenen. Aangezien het morgen zondag en alle winkels dicht, restte ons niet anders dan met dit mankement de volgende dag te vertrekken en in Sarrebourg een oplossing zien te vinden.
Al met al waren wij om 19.00 uur op de kamer en behoorlijk gesloopt door deze weer lange en pittige dag. Maar niet getreurd, wij hadden weer een droge dag met goede temperaturen. 's Avonds in het centrum gegeten tegenover de gigantische kathedraal (deze werd gerenoveerd). Om 22.30 uur met de hoofdjes op de kussens.
9 juni 2002 - Metz - Sarrebourg 105km (6.24 uur - gem. 16,4km)
Op de kamer ontbijt klaargemaakt en om 8.15 uur op de fiets. Om uit Metz te komen via de D955 ging in één keer goed. Via de D999 na 36km weer terug op onze "normale" route. Gelukkig nu minder heuvelachtige landweggetjes en konden wij weer lekker opschieten. De hele dag rijden wij weer hoofdzakelijk door landschap met vooral graan maar ook wat maïs en aardappelen afgewisseld met hier en daar een stuk bos. Vanaf Mittersheim volgen wij (alleen voor fietsers) het Canal de Houillierres de la Sarre dwars door het Forêt de Fenetrange. Dit kanaal is in vroegere tijden aangelegd om steenkool uit dit gebied langs de Saar weg te voeren en is voorzien van ca. 10 sluizen om het hoogteverschil te overbruggen. Na 9km het kanaal gevolgd te hebben zijn wij afgeslagen om weg D27 te nemen voor de laatste 11km naar Sarrebourg. Bij aankomst daar tijdens het zoeken naar een hotel kregen wij onze eerste regenbui. Na een hotel bekeken te hebben en een bezoek aan het VVV hebben wij een kamer genomen voor 2 nachten á 42 euro per nacht LO. Dit hotel was van Vietnamezen. 's avonds hebben wij hier overheerlijk gegeten. Dat was ook wel verdiend na 105km trappen. Om 22.30 uur doodmoe plat!
10 juni 2002 - Sarrebourg - rustdag
Uitgeslapen tot 9.30 uur!!!! Heerlijk!!! Klein wasje gedaan en daarna naar het centrum gelopen waar bijna alle winkels dicht waren. Thee gedronken en een internetcafé ontdekt! Helaas geen contact met Hotmail. We zullen het later nog eens proberen. Na enig zoeken een supermarkt gevonden en inkopen gedaan. Helaas is de enige fietsenwinkel hier vandaag ook gesloten. Geluncht op de kamer. Daarna heeft Harry was voetbal gekeken en de later de fietsen wat onderhoud gegeven. Ella lekker wat gelezen. Na het eten (weer heerlijk) toch een poging gewaagd om te internetten. Eindelijk gelukt. Yeahhhhhhh
11 juni 2002 - Sarrebourg - Villé - 77km (5.30 uur - gem. 13,9km)
Onze 1e bewolkte dag! Voor het eerst zelfs een lange broek aan. Harry eerst zijn iets bij de fietsenmaker na laten kijken. Nieuw balhoofdmoer erop gezet. Nu zit alles goed. Dit wordt een klimdag. Eerst weer even wennen. Behoorlijk bewolkt en langzaam begint de klim richting Col du Donon (799m) vanuit Turqustein 11km naar de top. Ella geen 1 x gestopt!!! Op het eind begon het te miezeren en bij de afdaling voor het eerst onze regenjassen aangetrokken. 3km na de top koffie en bosbessentaart gegeten. Toen de afdaling ingezet! Koud hoor! Verkleumde handen. De regen hield al snel op en in Schmirneck scheen zelfs de zon al weer. Lunch in de zon op een bankje. Besloten om toch nog maar door te gaan. via enkele dorpjes richting Col du Steige. Dit viel wel mee! Het weer was prima en de afdaling prachtig. Wij zoefden naar beneden. Zo verlieten wij de Vogezen en "vlogen" wij de Elzas binnen. Mooie dorpjes met veel gekleurde huizen. Al met al viel de dag reuze mee. Wij hebben in Villé overnacht in hotel La Bonne Franquette voor 46 euro (L). Gezellig midden in het dorp. 's middags zelfs tijd om buiten op een terras thee te drinken. Na een heerlijk diner voldaan gaan slapen.
12 juni 2002 - Villé - Logelheim - 54km (3.34 uur - gem. 15,0km)
Eerst even bewolkt maar toen kwam de zon door en het was weer korte broeken weer! Lastig opstarten. Toch de kilometers van gisteren nog in de benen. Route eerst door bossen en later door kleine mooie wijndorpjes die op de route Du Vin liggen. o.a. Bergheim. Daarna de route door de bossen en velden genomen. Lekker vlak. Veel wind dus onze benen werden steeds zwaarder. De afstand vandaag een beetje korter gemaakt omdat het steeds warmer werd (27grd) en wij graag wilden luieren en in de zon zitten. Nu zijn wij in hotel A la Vigne in Logelheim. Dit is echt een gat waar niets te doen is. Maar een hele mooie kamer en supervriendelijke bediening. Prijs 42 euro (L). Vanmiddag heerlijk in de zon gezeten en ontzettend goed gegeten. Morgen de laatste etappe naar Basel!!! Elke dag is weer anders. Super om te doen!!!
13 juni 2002 - Logelheim - Village Neuf - 60km (3.40uur - gem. 15.4km)
Weer een schitterende, warme dag ca. 27grd. Strakblauwe lucht maar wel veel wind. Gelukkig ging onze route door heel veel bossen dus we gingen als een speer. Hele mooie route!!!! In plaats van de route naar Dornach (onder Basel) te nemen zijn wij op aanraden van de eigenaar van het vorige hotel in Frankrijk gebleven om te overnachten (goedkoper). Deze plaats waar we al om 14.00 uur waren ligt ca. 4km ten noorden van Basel. Daar ben je dus zo met de fiets!! Hotel Cheval Blanc voor 33 euro (L). 's Middags lekker luieren en 's avonds gegeten inclusief een hele fles rode wijn. Top!!
14 juni 2002 - Village Neuf - rustdag
Natuurlijk niet echt een rustdag! Vandaag naar Basel geweest op de fiets. Het weer: warm, blauwe lucht en 30grd. Een schitterende stad met een oud historisch centrum en de Rijn loopt daar midden doorheen. Heerlijk op ons gemak alles bekeken en uiteraard veel foto's gemaakt. Maar wat is hier alles duur!!!! 1 x cappuccino en 1 x thee.....slik slik....even afrekenen....15 euro!!! Er wordt hier ook ontzettend veel gefietst. Schone stad! In een café ook nog een half uur voetbal gekeken. Daarna nog lekker aan de oever van de Rijn een terras gepakt. Er wordt zelfs gezwommen in het water. Goed openbaar vervoer, veel trams, geen bussen en bijna geen particuliere auto's.
's Avonds heerlijk gegeten in een restaurant buiten langs de Rijn in Village Neuf. Een heerlijke zwoele zomeravond en het weer ziet er voor de komende dagen nog steeds goed uit. Telefoon gehad van Wilfried en Gert.
15 juni 2002 - Village Neuf - Waldshut - 78km (5.15 uur - gem. 14,7km)
Een rampdag!!!!! Mooi weer, warm en om 9.00 uur vertrokken. Voordat wij vertrokken ging de riem van mijn stuurtas al kapot. Door Basel heen ging veel tijd in zitten met onze route. Wel heel mooi maar opschieten ho maar! Daarna schoten er 2 moeren uit mijn stuurtas waardoor deze niet meer aan mijn stuur bleef zitten. Gelukkig op 800m afstand een fietsenmaker die e.e.a heeft kunnen repareren. Weer oponthoud dus. Maar nog steeds erg mooie omgeving. Om 14.30 uur waren wij pas in Rheinfelden en hadden "al" 35km gereden. Warm en nog eens warm. Moet je ook aan wennen. Eerst nog de officiële route gevolgd maar daarna toch een stukje alternatieve route genomen. Daar was de weg pas opnieuw geasfalteerd - dus een dikke rand aan de zijkant van de weg ! Ja hoor......En Ella....die viel dus!!! Raakte met het wiel de rand en hups....daar lag ze. Gelukkig viel het allemaal wel mee. Wat schaafwonden en blauwe plekken. Veel bibberen en erg geschrokken want het had veel erger kunnen zijn. Een zeer vermoeiend vervolg van de tocht. Blij dat wij er eindelijk waren.
Wij zijn nu in Fächthotel in Waldshut 76 euro LO. Mooie kamer met alles erop en eraan. Goed restaurant en mooie tuin. Stijve spieren goed losgespoeld onder de warme douche. Wel een mooie route langs de Rijn met oude plaatsen zoals Laufenburg, Rheinfelden, Waldshut.
16 juni 2002 - Waldshut - rustdag
Opnieuw schitterend weer! Eerst lekker uitgeslapen en daarna de hele dag in de tuin gezeten. Gelezen en muziek geluisterd (Harry voetbal gekeken). Ook nog even op de fiets gezeten. Harry dan wel hoor. Ik helemaal niets!!! "Wonden" vallen gelukkig mee. Alleen wat stijfjes en blauw. Nu lekker aan het diner en vroeg naar bed en hopelijk een beter vervolg van onze reis. Ook nog een speciale dag.......Een surprise?????
17 juni 2002 - Waldshut - Weinfelden 87km (5.40 uur - gem. 15,4km)
Na een wel heel stevig ontbijt om 8.30 uur op de fiets en direct al behoorlijk warm. Bij Koblenz de Rijn over naar Zwitserland. Prachtige tocht langs de Rijn. Via Kaiserstuhl (leuk stadje met een steile hoofdstraat) naar Nüdlingen, waar wij de Rijn achter ons laten en daarna het dal van de Thur gaan volgen. Mooie dorpjes met veel mooie huizen, veel, zeer veel landbouw en hier en daar wat industrie. Temperaturen liepen op tot wel 35grd. Na Frauenfeld een heerlijke picknick met een mooi uitzicht. Om 17.00 uur in Utinfelden maar wel een uur naar een betaalbaar hotel gezocht. Goedkoopste was 100 ZWF met douche en toilet op de gang. Uiteindelijk hotel Zum Trauben voor ca. 100 euro LO.
18 juni 2002 0 Weinfelden - Rebstein - ?????
Goed geslapen, goed gegeten, goed ingesmeerd om weer een (zeer) warme 30-34grd tegenmoet te gaan. Al vlug de route weer opgepakt en al slingerend door de dalen van de Thur en de Sitter via prachtige en soms hele stille en verlaten dorpjes, genoten wij weer volop. Toch af en toe een kleine stevige klim. Leuk dorp Bischofszell met oude kern. Afdaling verkeerde kant.....dus weer omhoog!!! Na het drinken van een kop thee, ons over laten zetten met een houten bootje voor 3 euro pp inclusief fiets. Een leuke ervaring! Daarna dit dal verlaten en daar moesten wij stevig voor klimmen. Prachtige omgeving. Ook nog een kudde koeien tegengekomen. Al slingerend en dalend naar de Bodensee gereden via Arbon, Steinach en Rorschach. Speciale fietspaden langs het meer. Schitterend. Via een heftige klim in Rorschach de Bodensee weer verlaten en nu de zuidelijke afdaling Zwitserland in. Na Au zag je in de verte opeens de Alpen met zijn besneeuwde toppen liggen. Wij komen eraan!!! In Balgach een half uur voetbal gekeken. Noord Korea-Italië (2-1). Zij gaven dit Gasthauf Ocksen door hier in Rebstein. Prima en schoon. Moe, dorstig en bezweet een heerlijke douche genomen en zelfs even geslapen. Nog een salade en dan vroeg naar bed. Prijs LP 120 ZWFR. Nog 1 dag en dan lekker rust om ons op te maken voor 2 loodzware dagen die er aan gaan komen!
Eerst even bewolkt maar toen kwam de zon door en het was weer korte broeken weer! Lastig opstarten. Toch de kilometers van gisteren nog in de benen. Route eerst door bossen en later door kleine mooie wijndorpjes die op de route Du Vin liggen. o.a. Bergheim. Daarna de route door de bossen en velden genomen. Lekker vlak. Veel wind dus onze benen werden steeds zwaarder. De afstand vandaag een beetje korter gemaakt omdat het steeds warmer werd (27grd) en wij graag wilden luieren en in de zon zitten. Nu zijn wij in hotel A la Vigne in Logelheim. Dit is echt een gat waar niets te doen is. Maar een hele mooie kamer en supervriendelijke bediening. Prijs 42 euro (L). Vanmiddag heerlijk in de zon gezeten en ontzettend goed gegeten. Morgen de laatste etappe naar Basel!!! Elke dag is weer anders. Super om te doen!!!
13 juni 2002 - Logelheim - Village Neuf - 60km (3.40uur - gem. 15.4km)
Weer een schitterende, warme dag ca. 27grd. Strakblauwe lucht maar wel veel wind. Gelukkig ging onze route door heel veel bossen dus we gingen als een speer. Hele mooie route!!!! In plaats van de route naar Dornach (onder Basel) te nemen zijn wij op aanraden van de eigenaar van het vorige hotel in Frankrijk gebleven om te overnachten (goedkoper). Deze plaats waar we al om 14.00 uur waren ligt ca. 4km ten noorden van Basel. Daar ben je dus zo met de fiets!! Hotel Cheval Blanc voor 33 euro (L). 's Middags lekker luieren en 's avonds gegeten inclusief een hele fles rode wijn. Top!!
14 juni 2002 - Village Neuf - rustdag
Natuurlijk niet echt een rustdag! Vandaag naar Basel geweest op de fiets. Het weer: warm, blauwe lucht en 30grd. Een schitterende stad met een oud historisch centrum en de Rijn loopt daar midden doorheen. Heerlijk op ons gemak alles bekeken en uiteraard veel foto's gemaakt. Maar wat is hier alles duur!!!! 1 x cappuccino en 1 x thee.....slik slik....even afrekenen....15 euro!!! Er wordt hier ook ontzettend veel gefietst. Schone stad! In een café ook nog een half uur voetbal gekeken. Daarna nog lekker aan de oever van de Rijn een terras gepakt. Er wordt zelfs gezwommen in het water. Goed openbaar vervoer, veel trams, geen bussen en bijna geen particuliere auto's.
's Avonds heerlijk gegeten in een restaurant buiten langs de Rijn in Village Neuf. Een heerlijke zwoele zomeravond en het weer ziet er voor de komende dagen nog steeds goed uit. Telefoon gehad van Wilfried en Gert.
15 juni 2002 - Village Neuf - Waldshut - 78km (5.15 uur - gem. 14,7km)
Een rampdag!!!!! Mooi weer, warm en om 9.00 uur vertrokken. Voordat wij vertrokken ging de riem van mijn stuurtas al kapot. Door Basel heen ging veel tijd in zitten met onze route. Wel heel mooi maar opschieten ho maar! Daarna schoten er 2 moeren uit mijn stuurtas waardoor deze niet meer aan mijn stuur bleef zitten. Gelukkig op 800m afstand een fietsenmaker die e.e.a heeft kunnen repareren. Weer oponthoud dus. Maar nog steeds erg mooie omgeving. Om 14.30 uur waren wij pas in Rheinfelden en hadden "al" 35km gereden. Warm en nog eens warm. Moet je ook aan wennen. Eerst nog de officiële route gevolgd maar daarna toch een stukje alternatieve route genomen. Daar was de weg pas opnieuw geasfalteerd - dus een dikke rand aan de zijkant van de weg ! Ja hoor......En Ella....die viel dus!!! Raakte met het wiel de rand en hups....daar lag ze. Gelukkig viel het allemaal wel mee. Wat schaafwonden en blauwe plekken. Veel bibberen en erg geschrokken want het had veel erger kunnen zijn. Een zeer vermoeiend vervolg van de tocht. Blij dat wij er eindelijk waren.
Wij zijn nu in Fächthotel in Waldshut 76 euro LO. Mooie kamer met alles erop en eraan. Goed restaurant en mooie tuin. Stijve spieren goed losgespoeld onder de warme douche. Wel een mooie route langs de Rijn met oude plaatsen zoals Laufenburg, Rheinfelden, Waldshut.
16 juni 2002 - Waldshut - rustdag
Opnieuw schitterend weer! Eerst lekker uitgeslapen en daarna de hele dag in de tuin gezeten. Gelezen en muziek geluisterd (Harry voetbal gekeken). Ook nog even op de fiets gezeten. Harry dan wel hoor. Ik helemaal niets!!! "Wonden" vallen gelukkig mee. Alleen wat stijfjes en blauw. Nu lekker aan het diner en vroeg naar bed en hopelijk een beter vervolg van onze reis. Ook nog een speciale dag.......Een surprise?????
17 juni 2002 - Waldshut - Weinfelden 87km (5.40 uur - gem. 15,4km)
Na een wel heel stevig ontbijt om 8.30 uur op de fiets en direct al behoorlijk warm. Bij Koblenz de Rijn over naar Zwitserland. Prachtige tocht langs de Rijn. Via Kaiserstuhl (leuk stadje met een steile hoofdstraat) naar Nüdlingen, waar wij de Rijn achter ons laten en daarna het dal van de Thur gaan volgen. Mooie dorpjes met veel mooie huizen, veel, zeer veel landbouw en hier en daar wat industrie. Temperaturen liepen op tot wel 35grd. Na Frauenfeld een heerlijke picknick met een mooi uitzicht. Om 17.00 uur in Utinfelden maar wel een uur naar een betaalbaar hotel gezocht. Goedkoopste was 100 ZWF met douche en toilet op de gang. Uiteindelijk hotel Zum Trauben voor ca. 100 euro LO.
18 juni 2002 0 Weinfelden - Rebstein - ?????
Goed geslapen, goed gegeten, goed ingesmeerd om weer een (zeer) warme 30-34grd tegenmoet te gaan. Al vlug de route weer opgepakt en al slingerend door de dalen van de Thur en de Sitter via prachtige en soms hele stille en verlaten dorpjes, genoten wij weer volop. Toch af en toe een kleine stevige klim. Leuk dorp Bischofszell met oude kern. Afdaling verkeerde kant.....dus weer omhoog!!! Na het drinken van een kop thee, ons over laten zetten met een houten bootje voor 3 euro pp inclusief fiets. Een leuke ervaring! Daarna dit dal verlaten en daar moesten wij stevig voor klimmen. Prachtige omgeving. Ook nog een kudde koeien tegengekomen. Al slingerend en dalend naar de Bodensee gereden via Arbon, Steinach en Rorschach. Speciale fietspaden langs het meer. Schitterend. Via een heftige klim in Rorschach de Bodensee weer verlaten en nu de zuidelijke afdaling Zwitserland in. Na Au zag je in de verte opeens de Alpen met zijn besneeuwde toppen liggen. Wij komen eraan!!! In Balgach een half uur voetbal gekeken. Noord Korea-Italië (2-1). Zij gaven dit Gasthauf Ocksen door hier in Rebstein. Prima en schoon. Moe, dorstig en bezweet een heerlijke douche genomen en zelfs even geslapen. Nog een salade en dan vroeg naar bed. Prijs LP 120 ZWFR. Nog 1 dag en dan lekker rust om ons op te maken voor 2 loodzware dagen die er aan gaan komen!
19 juni 2002 - Rebstein - Chur - 78km (4.40 uur - gem. 16,5km)
In verband met de te verwachte hitte van vandaag al om 7.00 uur ontbeten en om 7.45 uur vertrokken. Via Altstutten naar Oberriet (weer bij de Rijn) verder door het bos over onverharde paden langs de Ill een stuk door Oostenrijk. Daarna door Liechtenstein weer een deel de Rijn gevolgd over een prachtig fietspad. Bij Vaduz kom je langs het kasteel van de prins van Liechtenstein. In Bad Ragaz (een plaats met een vuurrood en dus veel hotels) lekker in een park geluncht. Inmiddels zie je in de verte de Alpen, voorzien van sneeuwtoppen, steeds dichterbij komen. Onvoorstelbaar met deze hitte die sneeuw.
Wij blijven alsmaar de Rijn route volgen. Dus de hele dag is de route vrij vlak.Naarmate wij Chur naderen zien wij dat het Rijndal steeds smaller wordt. Alles, de snelweg, de spoorbaan en de rivier perst zich hier door een steeds smaller dal. Alles ligt steeds dichter bij elkaar. In Chur, een toch vrij groot stadje een hotel gezocht. Ingecheckt in Hotel Dreieck voor 2 nachten. Ook voor 1 nacht voor Gert en Tiny. Na overleg met de Nederlandse manager voor 140ZWFR per nacht LO. Goed hotel midden in het oude centrum. Op de kamer wat uitgerust en 's avonds in één van de zeer vele restaurants gaan eten. Zeer moe en afgemat (Harry) om 22.30 uur naar bed.
20 juni 2002 - Chur - rustdag
Uitgeslapen en om 9.30 uur ontbeten. Heel rustig (het was al weer erg warm) door de oude oude stad gelopen. Het oude centrum is toch veel groter dan wij dachten. Zeer mooie oude gebouwen, veel winkels en heel veel terrassen. Hier dus neergeploft en wat gedronken en gelezen. Kortom: relaxen en wachten op de komst van Gert en Tiny. Ook Mam nog gebeld uit Spanje. Vandaag is het de verjaardag van papa. Altijd moeilijk. 's Middags nog lekker even geslapen om om 17,15 uur waren Gert en Tiny er. Reuze gezellig en fijn om elkaar weer te zien. Lekker gaan eten in een Indiaas restaurant. Zij gaan morgen al de grens over naar Italië om een hotel of appartement te zoeken waar wij met z'n viertjes een kleine week met elkaar zullen gaan verblijven. We horen het wel!
21 juni 2002 - Chur - Spülen - 56km (5.02 uur - gem. 11.0km)
Daar was die dan@ Slecht geslapen - toch een beetje gespannen voor de grote berg!!! Om 8.00 uur uitgezwaaid door Gert en Tiny en in een stralende zon de bergen in. De eerste 10km onze eerste klim richting "Polenweg". Alleen grind en waarvan 300m super steil zelfs. Harry redde het wel maar ik dus niet. Maar daarna geen probleem meer. Je kijkt zo een diepe kloof in waar de Rijn nog doorheen stroomt. Van Rothenbrunnen tot Thusis licht glooiend. Prima te doen maar wel behoorlijk warm. Daarna ging het steeds beter. Na al die weken zijn wij toch al behoorlijk getraind. In Thusis nog koffie/thee gedronken en toen direct klimmen.
de eerste 2 kilometers (2 x tunnel) waren zeer zwaar en warm. Geen enkele keer moeten afstappen. Alleen op mooie plekken om foto's te maken. Door 2 indrukwekkende kloven gereden. De Via Malo en de Rofflaschlucht. Heel diep. Ook de haarspeldbochten geen probleem. Natuurlijk ging het niet supervlot, maar wel heel gestaag. De zon ging gelukkig achter de wolken schuil. De scheelt een hele hoop! Ontzettend trots dat ik de 1e etappe tot 1550m al gehaald heb. Leuke privé onderkomen gevonden na even zoeken. Gezellig, schoon en zeer ruim met zelfs kookgelegenheid voor ZWFR 90 LO.
Nog wel een verschrikkelijke regen/onweersbui gehad maar toen waren wij er al. Onze laatste maaltijd in Zwitserland want vanaf morgen alleen nog Italië.
22 juni 2002 - Spülen - Chiavenna - 40km (3.20 uur - gem. 12,2km)
Het zit erop!!!! Yesssss.....supertrots. Na een super ontbijt om 9.30 uur vertrokken voor de laatste etappe naar de top. Strakblauwe lucht en alweer heet. Direct klimmen via haarspeldbochten! Heel langzaam maar gestaag doorklieven met heeeeeel veel zweetdruppels. De eerste stop na 2,5km na de "bochten" en een laatste uitzicht op het dorp Splügen ver onder ons. Daarna iets minder steil maar wel heel venijnig. Net voordat wij nog een stop op 6km wilden maken voor de volgende serie haarspeldbochten, stopte er een Porsche naast ons. Nou ja......hoe bestaat het....Lies en Leo! Zij kwamen van het Comomeer en waren op weg naar huis. Wat een toeval. Even bijgepraat en toen weer op de fiets gestapt. Zwaar!!! Net na de Zwitserse douane nog een laatste kleine stop en toen verder naar de top en de Italiaanse grens. Gehaald!!!! Ontzettend trots op mijzelf maar ook op Harry. Die ging soms even vooruit sprinten om mij prestatie op film vast te leggen. Liters vocht verloren. daarna alleen nog maar afdalen via een koffietop in Monto Spluga (3km na de top). een spectaculaire afdaling. Heel veel bochten steil en soms ook nog erg nauw. Prachtige natuur, diepe kloven. Veel stops om te genieten en ook om de verkrampte vingers van het remmen even rust te geven.
In Chiavenna heerlijk op terras wat gegeten want inmiddels was het al 14.30 uur. Besloten om niet door te gaan en hier te blijven overnachten. Leuke stad met veel oude pandjes in de binnenstad. Hotel Conradi 57 euro (L).
Morgen de - voorlopig - laatste etappe voor onze "vakantie" met Gert en Tiny. Zij hebben ons laten weten dat ze bij Varenna bij het Comomeer een huis hebben kunnen huren voor ons viertjes. Daar kijken we naar uit. En nu naar bed! Heel moe maar super voldaan gevoel.
In verband met de te verwachte hitte van vandaag al om 7.00 uur ontbeten en om 7.45 uur vertrokken. Via Altstutten naar Oberriet (weer bij de Rijn) verder door het bos over onverharde paden langs de Ill een stuk door Oostenrijk. Daarna door Liechtenstein weer een deel de Rijn gevolgd over een prachtig fietspad. Bij Vaduz kom je langs het kasteel van de prins van Liechtenstein. In Bad Ragaz (een plaats met een vuurrood en dus veel hotels) lekker in een park geluncht. Inmiddels zie je in de verte de Alpen, voorzien van sneeuwtoppen, steeds dichterbij komen. Onvoorstelbaar met deze hitte die sneeuw.
Wij blijven alsmaar de Rijn route volgen. Dus de hele dag is de route vrij vlak.Naarmate wij Chur naderen zien wij dat het Rijndal steeds smaller wordt. Alles, de snelweg, de spoorbaan en de rivier perst zich hier door een steeds smaller dal. Alles ligt steeds dichter bij elkaar. In Chur, een toch vrij groot stadje een hotel gezocht. Ingecheckt in Hotel Dreieck voor 2 nachten. Ook voor 1 nacht voor Gert en Tiny. Na overleg met de Nederlandse manager voor 140ZWFR per nacht LO. Goed hotel midden in het oude centrum. Op de kamer wat uitgerust en 's avonds in één van de zeer vele restaurants gaan eten. Zeer moe en afgemat (Harry) om 22.30 uur naar bed.
20 juni 2002 - Chur - rustdag
Uitgeslapen en om 9.30 uur ontbeten. Heel rustig (het was al weer erg warm) door de oude oude stad gelopen. Het oude centrum is toch veel groter dan wij dachten. Zeer mooie oude gebouwen, veel winkels en heel veel terrassen. Hier dus neergeploft en wat gedronken en gelezen. Kortom: relaxen en wachten op de komst van Gert en Tiny. Ook Mam nog gebeld uit Spanje. Vandaag is het de verjaardag van papa. Altijd moeilijk. 's Middags nog lekker even geslapen om om 17,15 uur waren Gert en Tiny er. Reuze gezellig en fijn om elkaar weer te zien. Lekker gaan eten in een Indiaas restaurant. Zij gaan morgen al de grens over naar Italië om een hotel of appartement te zoeken waar wij met z'n viertjes een kleine week met elkaar zullen gaan verblijven. We horen het wel!
21 juni 2002 - Chur - Spülen - 56km (5.02 uur - gem. 11.0km)
Daar was die dan@ Slecht geslapen - toch een beetje gespannen voor de grote berg!!! Om 8.00 uur uitgezwaaid door Gert en Tiny en in een stralende zon de bergen in. De eerste 10km onze eerste klim richting "Polenweg". Alleen grind en waarvan 300m super steil zelfs. Harry redde het wel maar ik dus niet. Maar daarna geen probleem meer. Je kijkt zo een diepe kloof in waar de Rijn nog doorheen stroomt. Van Rothenbrunnen tot Thusis licht glooiend. Prima te doen maar wel behoorlijk warm. Daarna ging het steeds beter. Na al die weken zijn wij toch al behoorlijk getraind. In Thusis nog koffie/thee gedronken en toen direct klimmen.
de eerste 2 kilometers (2 x tunnel) waren zeer zwaar en warm. Geen enkele keer moeten afstappen. Alleen op mooie plekken om foto's te maken. Door 2 indrukwekkende kloven gereden. De Via Malo en de Rofflaschlucht. Heel diep. Ook de haarspeldbochten geen probleem. Natuurlijk ging het niet supervlot, maar wel heel gestaag. De zon ging gelukkig achter de wolken schuil. De scheelt een hele hoop! Ontzettend trots dat ik de 1e etappe tot 1550m al gehaald heb. Leuke privé onderkomen gevonden na even zoeken. Gezellig, schoon en zeer ruim met zelfs kookgelegenheid voor ZWFR 90 LO.
Nog wel een verschrikkelijke regen/onweersbui gehad maar toen waren wij er al. Onze laatste maaltijd in Zwitserland want vanaf morgen alleen nog Italië.
22 juni 2002 - Spülen - Chiavenna - 40km (3.20 uur - gem. 12,2km)
Het zit erop!!!! Yesssss.....supertrots. Na een super ontbijt om 9.30 uur vertrokken voor de laatste etappe naar de top. Strakblauwe lucht en alweer heet. Direct klimmen via haarspeldbochten! Heel langzaam maar gestaag doorklieven met heeeeeel veel zweetdruppels. De eerste stop na 2,5km na de "bochten" en een laatste uitzicht op het dorp Splügen ver onder ons. Daarna iets minder steil maar wel heel venijnig. Net voordat wij nog een stop op 6km wilden maken voor de volgende serie haarspeldbochten, stopte er een Porsche naast ons. Nou ja......hoe bestaat het....Lies en Leo! Zij kwamen van het Comomeer en waren op weg naar huis. Wat een toeval. Even bijgepraat en toen weer op de fiets gestapt. Zwaar!!! Net na de Zwitserse douane nog een laatste kleine stop en toen verder naar de top en de Italiaanse grens. Gehaald!!!! Ontzettend trots op mijzelf maar ook op Harry. Die ging soms even vooruit sprinten om mij prestatie op film vast te leggen. Liters vocht verloren. daarna alleen nog maar afdalen via een koffietop in Monto Spluga (3km na de top). een spectaculaire afdaling. Heel veel bochten steil en soms ook nog erg nauw. Prachtige natuur, diepe kloven. Veel stops om te genieten en ook om de verkrampte vingers van het remmen even rust te geven.
In Chiavenna heerlijk op terras wat gegeten want inmiddels was het al 14.30 uur. Besloten om niet door te gaan en hier te blijven overnachten. Leuke stad met veel oude pandjes in de binnenstad. Hotel Conradi 57 euro (L).
Morgen de - voorlopig - laatste etappe voor onze "vakantie" met Gert en Tiny. Zij hebben ons laten weten dat ze bij Varenna bij het Comomeer een huis hebben kunnen huren voor ons viertjes. Daar kijken we naar uit. En nu naar bed! Heel moe maar super voldaan gevoel.
23 juni 2002 - Chiavenna - Varenna - 58km (3.10 uur - gem. 19,7km)
De laatste etappe voor onze "vakantie" en dat gaf ons vleugels! Slecht geslapen! Veel lawaai en erg warm. Bijtijds vertrokken en het was weer mooi weer en gelukkig behoorlijk vlak. Wij gingen echt als een speer. Om niet te vroeg aan te komen hebben wij zelfs 3 kwartier in Colico aan het Comomeer op een terras gezeten. Helemaal geen straf! Gert en Tiny gebeld en om ca. 13.00 uur waren wij in Varenna waar ze al op ons stonden te wachten om ons voor te rijden naar "ons huis" op de berghelling. Nog eens 3km de berg op rijden met alweer...haarspeldbochten. Maar het huis lag schitterend. Uitzicht over het Comomeer en rondom de bergen. Genieten!!! 's Middags alleen maar in de schaduw in ligstoelen gelegen. Lekker lui doen en bijkletsen over onze avonturen de afgelopen weken.
Het is een groot en leuk vrijstaand huis met een grote tuin. Alle erop en eraan. ' s avonds zijn wij het pad afgelopen naar het dorp om te gaan eten. Even niet koken nog. Super gezellig met elkaar. Na afloop een heerlijke sorbet in een gelateri aan het water. Tenslotte Italië! Moe maar voldaan naar bed en lekker en morgen lekker uitslapen!
24 juni 2002 - Varenna - rustdag
Na een nacht met heel veel regen en onweer, uitgeslapen en heerlijk met z'n viertjes rustig van ons ontbijt genoten. Nu is het weer zonnig en warm. Het huis hebben Gert en Tiny gehuurd voor 360 euro per week. Zij wilden persé at wij niets betaalden, alleen een pot met "huishoudgeld".
Een mooie autorit gemaakt via Lecco naar het schiereiland met een mooie maar toeristische plaats Bellagio. Rustig rondgekeken en een late lunch op een terras bij de haven. Typisch Italiaans stadje. Vele smalle straatjes met trappen en veel gekleurde huizen met luiken en bloemrijke balkonnetjes. Via een andere kustweg terug gereden. Deze was smal maar met steeds mooie uitzichten op het Comomeer. Dan "nog even" boodschappen doen bij Bennet. Giga grote supermarkt met echt van alles. Na 1,5 uur hadden wij onze lijst eindelijk bij elkaar gevonden. Gelukkig voor bijna de hele week. 's Avonds een heerlijke BBQ buiten in de tuin. Hele zachte zomeravond. Wijn en ijs erbij en een hele hoop gezelligheid. Om middernacht naar bed!!!
25 juni 2002 - Varenna - rustdag
Helemaal niets ondernomen vandaag. Uitslapen en pas om half 11 lekker aan het ontbijt om daarna onze ligstoelen op te zoeken. Praten, eten, drinken en heel veel luieren en natuurlijk LEZEN. Ook vandaag weer ons diner zelf klaargemaakt. De mannen dan wel hoor! Spaghetti, vrijhen en als toetje perzik-terramisu (door de vrouwen). We genieten volop van elkaars gezelschap en rusten ook nog eens goed uit. Heerlijk om even niet te hoeven fietsen.
De temperatuur was goed maar behoorlijk vochtig. Af en toe zelfs een druppel. Helaas heeft Harry waarschijnlijk kou gevat.
26 juni 2002 - Varenna - rustdag
Uitgeslapen en begin van de middag pas op stap gegaan. Harry zijn gewrichten zijn behoorlijk pijnlijk en werd steeds erger in de loop van de dag. Toch nog een mooie route door de bergen gemaakt. Via ons dorp verder naar boven gereden naar Perledo (Gullit gewoond) en al slingerend hoger en hoger. Mooi weer en schitterend ook hier weer. Ook weer behoorlijk heet! In Bellano kwamen wij weer uit en hebben daar aan het water een broodje gegeten en wat gedronken.
In Lecco nog even wat boodschappen gedaan want wij wilden vanavond toch nog een keer BBQ. Harry helaas steeds slechter. Dat komt zijn humeur niet ten goede maar dat is logisch.
27 juni 2002 - Varenna - rustdag
Onze laatste dag voordat wij weer op de fiets springen om door te gaan. Nog even genieten en dus.....niets of weinig doen. Harry heeft een hele slechte nacht gehad. Veel pijn - kan niet op zijn voet staan. In de loop van de dag gaat het gelukkig beter. Lekker luieren en lezen in de zon. Fietsen ook nog even nagelopen.
Eind van de dag zijn Harry en Gert op de fiets nog even weg geweest. Harry en Gert naar de kapper. Harry zooooooo kort!!!!! Echt waar.....nou, ja....het zal wel weer groeien. Samen met Gert naar boven gefietst 3 kilometer klimmen. Tiny en ik konden ze op de weg volgen en foto's maken vanaf ons terras. 's Avonds lekker macaroni en ijs gegeten en heerlijk genoten van onze laatste avond.
De laatste etappe voor onze "vakantie" en dat gaf ons vleugels! Slecht geslapen! Veel lawaai en erg warm. Bijtijds vertrokken en het was weer mooi weer en gelukkig behoorlijk vlak. Wij gingen echt als een speer. Om niet te vroeg aan te komen hebben wij zelfs 3 kwartier in Colico aan het Comomeer op een terras gezeten. Helemaal geen straf! Gert en Tiny gebeld en om ca. 13.00 uur waren wij in Varenna waar ze al op ons stonden te wachten om ons voor te rijden naar "ons huis" op de berghelling. Nog eens 3km de berg op rijden met alweer...haarspeldbochten. Maar het huis lag schitterend. Uitzicht over het Comomeer en rondom de bergen. Genieten!!! 's Middags alleen maar in de schaduw in ligstoelen gelegen. Lekker lui doen en bijkletsen over onze avonturen de afgelopen weken.
Het is een groot en leuk vrijstaand huis met een grote tuin. Alle erop en eraan. ' s avonds zijn wij het pad afgelopen naar het dorp om te gaan eten. Even niet koken nog. Super gezellig met elkaar. Na afloop een heerlijke sorbet in een gelateri aan het water. Tenslotte Italië! Moe maar voldaan naar bed en lekker en morgen lekker uitslapen!
24 juni 2002 - Varenna - rustdag
Na een nacht met heel veel regen en onweer, uitgeslapen en heerlijk met z'n viertjes rustig van ons ontbijt genoten. Nu is het weer zonnig en warm. Het huis hebben Gert en Tiny gehuurd voor 360 euro per week. Zij wilden persé at wij niets betaalden, alleen een pot met "huishoudgeld".
Een mooie autorit gemaakt via Lecco naar het schiereiland met een mooie maar toeristische plaats Bellagio. Rustig rondgekeken en een late lunch op een terras bij de haven. Typisch Italiaans stadje. Vele smalle straatjes met trappen en veel gekleurde huizen met luiken en bloemrijke balkonnetjes. Via een andere kustweg terug gereden. Deze was smal maar met steeds mooie uitzichten op het Comomeer. Dan "nog even" boodschappen doen bij Bennet. Giga grote supermarkt met echt van alles. Na 1,5 uur hadden wij onze lijst eindelijk bij elkaar gevonden. Gelukkig voor bijna de hele week. 's Avonds een heerlijke BBQ buiten in de tuin. Hele zachte zomeravond. Wijn en ijs erbij en een hele hoop gezelligheid. Om middernacht naar bed!!!
25 juni 2002 - Varenna - rustdag
Helemaal niets ondernomen vandaag. Uitslapen en pas om half 11 lekker aan het ontbijt om daarna onze ligstoelen op te zoeken. Praten, eten, drinken en heel veel luieren en natuurlijk LEZEN. Ook vandaag weer ons diner zelf klaargemaakt. De mannen dan wel hoor! Spaghetti, vrijhen en als toetje perzik-terramisu (door de vrouwen). We genieten volop van elkaars gezelschap en rusten ook nog eens goed uit. Heerlijk om even niet te hoeven fietsen.
De temperatuur was goed maar behoorlijk vochtig. Af en toe zelfs een druppel. Helaas heeft Harry waarschijnlijk kou gevat.
26 juni 2002 - Varenna - rustdag
Uitgeslapen en begin van de middag pas op stap gegaan. Harry zijn gewrichten zijn behoorlijk pijnlijk en werd steeds erger in de loop van de dag. Toch nog een mooie route door de bergen gemaakt. Via ons dorp verder naar boven gereden naar Perledo (Gullit gewoond) en al slingerend hoger en hoger. Mooi weer en schitterend ook hier weer. Ook weer behoorlijk heet! In Bellano kwamen wij weer uit en hebben daar aan het water een broodje gegeten en wat gedronken.
In Lecco nog even wat boodschappen gedaan want wij wilden vanavond toch nog een keer BBQ. Harry helaas steeds slechter. Dat komt zijn humeur niet ten goede maar dat is logisch.
27 juni 2002 - Varenna - rustdag
Onze laatste dag voordat wij weer op de fiets springen om door te gaan. Nog even genieten en dus.....niets of weinig doen. Harry heeft een hele slechte nacht gehad. Veel pijn - kan niet op zijn voet staan. In de loop van de dag gaat het gelukkig beter. Lekker luieren en lezen in de zon. Fietsen ook nog even nagelopen.
Eind van de dag zijn Harry en Gert op de fiets nog even weg geweest. Harry en Gert naar de kapper. Harry zooooooo kort!!!!! Echt waar.....nou, ja....het zal wel weer groeien. Samen met Gert naar boven gefietst 3 kilometer klimmen. Tiny en ik konden ze op de weg volgen en foto's maken vanaf ons terras. 's Avonds lekker macaroni en ijs gegeten en heerlijk genoten van onze laatste avond.
28 juni 2002 - Varenna - Treviglio - 78km (4.45uur - gem. 16,5km)
Vroeg op! Afscheid nemen....dat valt niet mee! Alles wat wij niet meer nodig hebben nemen Gert en Tiny mee naar huis. Dat scheelt weer. Via het pad naar beneden gelopen en daar afscheid genomen. Heerlijke dagen gehad met elkaar maar nu we weer verder fietsen is het ook weer leuk. Bewolkt, 21 grd dus prima fietsweer. Na een uur begint het zelfs te onweren en af en toe een drup. Wij beginnen de onweer in te halen maar gaan dan maar wat drinken want de bliksem is echt hevig. Daarna konden wij weer op de fiets stappen om verder te gaan. Via Brivio, Paderno naar Treviglio. Na onze stop werd de lucht weer blauw en veel zon. Eerst nog wat heuvels maar de laatste kilometers waren....vlak! Zooooo lekker. We zouden eigenlijk nog 20km doorfietsen maar onder het genot van een drankje besloten om hier te blijven overnachten. Morgen dan maar een langere etappe maar die is toch vlak.
Mooie plaats een goed hotel. Hotel Meuble 3 ster en 67 euro LO. Lekker schoon met alles erop en eraan. Nu nog even goed slapen. Gert en Tiny, Nicolette en Jolanda gebeld, Iedereen is weer op de hoogte.
29 juni 2002 - Treviglio - Torre de 'Picenardi - 94km (5,30 uur - gem. 17,1km)
Na een stevig ontbijt om 8.30 uur vertrokken. Prachtig weer maar erg veel wind. vanaf nu is het voorlopig vlak en de komende dagen blijft dat zo over de Po-vlakte. Via Crema en Cremona door oneindig veel maïsvelden was het de bedoeling om in St. Giovanni-in-Croce te overnachten. Ca. 15km voor deze plaats hebben wij toch maar even voor de zekerheid het enige hotel daar gebeld en dat bleek de komende 2 dagen gesloten te zijn!!! Dus zijn wij van onze route afgeweken en naar een gehucht Torre de 'Picenardi gegaan waar een hotel zou zijn. En wat voor een hotel. Hotel d'Italia voor slechts 28 euro per nacht.
Na onszelf opgefrist te hebben dachten we dat het misschien moeilijk zou zijn een restaurant te vinden in dit gehucht. Maar wat bleek...in ons goedkope hotel bleek zelfs een vrij chique restaurant te zitten. Daar zijn wij dus lekker gaan eten! Super gegeten - vis met een overheerlijke Chardonnay erbij voor ca. 50 euro. Een heel gezellige avond en om 23.00 uur naar bed.
30 juni 2002 - Torrre de 'Picenardi - Modena - 111km (6.10 uur - gem. 18,0km)
Na een simpel ontbijtje om 8,45 uur op de fiets voor een lange dagetappe naar Modena. Nog steeds een forse wind tegen door een vlak landschap. De dorpen die wij doorreden stonden alleen maar uit een kerk en een boerderij, verder niets. Alleen maar landbouwgebied met hier en daar nu ook prachtige zonnebloemvelden.
Een geweldig gezicht, die zonnebloemen naar de zon gericht. De boeren waren heel vaak bezig met het besproeien en het bevloeien van het land ivm de droogte. Onvoorstelbaar hoeveel water er tegelijk door 2 tractoren uit de sloten of kanalen werden opgepompt om de maïsvelden onder te laten lopen.
Via Guastalla en Novellara naar Modena. Om deze stad in te komen was wat problematisch maar na wat zoeken lukte dat toch. In het centrum een 3-tal hotels bekeken en uiteindelijk gekozen voor Hotel Liberta voor 2 nachten - 83 euro p.n LO. Goede kamer, een ligging midden in het centrum op 50m van Piazza Grande, een prachtig plein met diverse monumentale gebouwen.
Voor de keuze van een hotel is het voor ons ook altijd belangrijk dat er een goede plek (garage-schuur-stalling enz) voor onze fietsen is. Nooit buiten en altijd veilig. Een vereiste voor ons!
Uitgeblust waren wij om 18,15 uur in het hotel en 's avonds in de stad een hapje gegeten. Moe maar voldaan om 23.00 uur ons bedje ingedoken.
1 juli 2002 - Modena - rustdag
Heerlijk uitgeslapen tot half 10! Lekker door het centrum geslenterd, op terrassen gezeten in een overheerlijk zonnetje. Foto's gemaakt van de prachtige gebouwen. 's Avonds helaas waardeloos gegeten. Visschotel.....te slecht en veel te weinig en veel te veel geld. Jammer. Om 22.30 uur maar weer onder de wol.
2 juli 2002 - Modena - Castel d' Aino - 65km (4.50 uur - gem 13,3km)
Om 9 uur uit Modena vertrokken. Alweer een prachtige dag met een beetje bewolking en 25grd. We waren snel de stad uit en de eerste 28 kilometers waren nog vlak tot iets voorbij Vignola. Daarna was het klimmen geblazen aan het begin van de Apennijnen. Via Guiglia (leuk oud dorpje met terras waar we even gezeten hebben) alsmaar klimmen tot aan Castel d' Aino.
Hier hotel Nuova genomen voor 30 euro LO. Vanaf Guiglia beginnen de Toscaanse landschappen. Prachtige uitzichten over het land.
Al met al vandaag veel geklommen. Ruim 37 kilometer.Maar het gaat ons gelukkig steeds makkelijker af. 's Avonds in het hotel gegeten. Veel en goed voor weinig geld. Genoten van alweer een prachtige dag. Het is echt te gek om dit samen te kunnen doen. Echt een fietsavontuur.....
Harry pas om 23.30 uur bed in! Oorzaak???? Dagboek moest nog bijgewerkt worden voor 3 dagen.
3 juli 2002 - Castel d' Aino - Pistoia - 68km (4.40 uur - gem. 14,5km)
Na het ontbijt om 9 uur vertrokken. Meteen een "vette" klim! En dat na al die wijn van gisterenavond. Na een aantal klim kilometers bereikten wij eindelijk het hoogste punt van vandaag 898m. Natuurlijk was het weer zonnig en heet. Daarna even een afdaling en direct weer klimmen door het nauwe dal van de rivier Reno. Eerst in Poretta nog even een terrasje gepakt. Toch weer behoorlijk klimmen vandaag en dan in die hitte. Ook door P. Petri gekomen. Op de foto vastgelegd. Mooie bergen, veel groen, diepe dalen., echt schitterend. Zo reden wij dan eindelijk Toscane in. Via een secundaire weg zijn wij naar Pistoia afgedaald. Op sommige stukken wel 15%. Dus (Ella) heel veel in de remmen knijpen. Zo kom je dus echt niet op snelheid. Tijdens de stops genoten van het prachtige uitzicht op het dal ver beneden ons.
Via VVV zijnwij bij een B&B terecht gekomen. Midden in de stad in een oud pand uit 1800 (fundament zelfs van 600). Heel groot met dikke muren van wel een meter en schitterend geschilderde plafonds. Een hele belevenis. Wel 3 hoog zonder lift....dus weer klimmen maar dan zonder fiets.
Eind van de dag wel weer vermoeid. Kamer LO was 60 euro. Goede accommodatie. Mooie stad weer met prachtige historische gebouwen. Uiteraard weer veel foto's gemaakt. Nu lekker eten met een wijntje erbij. Zelfs Harry drinkt (bijna) elke avond gezellig mee.
Vroeg op! Afscheid nemen....dat valt niet mee! Alles wat wij niet meer nodig hebben nemen Gert en Tiny mee naar huis. Dat scheelt weer. Via het pad naar beneden gelopen en daar afscheid genomen. Heerlijke dagen gehad met elkaar maar nu we weer verder fietsen is het ook weer leuk. Bewolkt, 21 grd dus prima fietsweer. Na een uur begint het zelfs te onweren en af en toe een drup. Wij beginnen de onweer in te halen maar gaan dan maar wat drinken want de bliksem is echt hevig. Daarna konden wij weer op de fiets stappen om verder te gaan. Via Brivio, Paderno naar Treviglio. Na onze stop werd de lucht weer blauw en veel zon. Eerst nog wat heuvels maar de laatste kilometers waren....vlak! Zooooo lekker. We zouden eigenlijk nog 20km doorfietsen maar onder het genot van een drankje besloten om hier te blijven overnachten. Morgen dan maar een langere etappe maar die is toch vlak.
Mooie plaats een goed hotel. Hotel Meuble 3 ster en 67 euro LO. Lekker schoon met alles erop en eraan. Nu nog even goed slapen. Gert en Tiny, Nicolette en Jolanda gebeld, Iedereen is weer op de hoogte.
29 juni 2002 - Treviglio - Torre de 'Picenardi - 94km (5,30 uur - gem. 17,1km)
Na een stevig ontbijt om 8.30 uur vertrokken. Prachtig weer maar erg veel wind. vanaf nu is het voorlopig vlak en de komende dagen blijft dat zo over de Po-vlakte. Via Crema en Cremona door oneindig veel maïsvelden was het de bedoeling om in St. Giovanni-in-Croce te overnachten. Ca. 15km voor deze plaats hebben wij toch maar even voor de zekerheid het enige hotel daar gebeld en dat bleek de komende 2 dagen gesloten te zijn!!! Dus zijn wij van onze route afgeweken en naar een gehucht Torre de 'Picenardi gegaan waar een hotel zou zijn. En wat voor een hotel. Hotel d'Italia voor slechts 28 euro per nacht.
Na onszelf opgefrist te hebben dachten we dat het misschien moeilijk zou zijn een restaurant te vinden in dit gehucht. Maar wat bleek...in ons goedkope hotel bleek zelfs een vrij chique restaurant te zitten. Daar zijn wij dus lekker gaan eten! Super gegeten - vis met een overheerlijke Chardonnay erbij voor ca. 50 euro. Een heel gezellige avond en om 23.00 uur naar bed.
30 juni 2002 - Torrre de 'Picenardi - Modena - 111km (6.10 uur - gem. 18,0km)
Na een simpel ontbijtje om 8,45 uur op de fiets voor een lange dagetappe naar Modena. Nog steeds een forse wind tegen door een vlak landschap. De dorpen die wij doorreden stonden alleen maar uit een kerk en een boerderij, verder niets. Alleen maar landbouwgebied met hier en daar nu ook prachtige zonnebloemvelden.
Een geweldig gezicht, die zonnebloemen naar de zon gericht. De boeren waren heel vaak bezig met het besproeien en het bevloeien van het land ivm de droogte. Onvoorstelbaar hoeveel water er tegelijk door 2 tractoren uit de sloten of kanalen werden opgepompt om de maïsvelden onder te laten lopen.
Via Guastalla en Novellara naar Modena. Om deze stad in te komen was wat problematisch maar na wat zoeken lukte dat toch. In het centrum een 3-tal hotels bekeken en uiteindelijk gekozen voor Hotel Liberta voor 2 nachten - 83 euro p.n LO. Goede kamer, een ligging midden in het centrum op 50m van Piazza Grande, een prachtig plein met diverse monumentale gebouwen.
Voor de keuze van een hotel is het voor ons ook altijd belangrijk dat er een goede plek (garage-schuur-stalling enz) voor onze fietsen is. Nooit buiten en altijd veilig. Een vereiste voor ons!
Uitgeblust waren wij om 18,15 uur in het hotel en 's avonds in de stad een hapje gegeten. Moe maar voldaan om 23.00 uur ons bedje ingedoken.
1 juli 2002 - Modena - rustdag
Heerlijk uitgeslapen tot half 10! Lekker door het centrum geslenterd, op terrassen gezeten in een overheerlijk zonnetje. Foto's gemaakt van de prachtige gebouwen. 's Avonds helaas waardeloos gegeten. Visschotel.....te slecht en veel te weinig en veel te veel geld. Jammer. Om 22.30 uur maar weer onder de wol.
2 juli 2002 - Modena - Castel d' Aino - 65km (4.50 uur - gem 13,3km)
Om 9 uur uit Modena vertrokken. Alweer een prachtige dag met een beetje bewolking en 25grd. We waren snel de stad uit en de eerste 28 kilometers waren nog vlak tot iets voorbij Vignola. Daarna was het klimmen geblazen aan het begin van de Apennijnen. Via Guiglia (leuk oud dorpje met terras waar we even gezeten hebben) alsmaar klimmen tot aan Castel d' Aino.
Hier hotel Nuova genomen voor 30 euro LO. Vanaf Guiglia beginnen de Toscaanse landschappen. Prachtige uitzichten over het land.
Al met al vandaag veel geklommen. Ruim 37 kilometer.Maar het gaat ons gelukkig steeds makkelijker af. 's Avonds in het hotel gegeten. Veel en goed voor weinig geld. Genoten van alweer een prachtige dag. Het is echt te gek om dit samen te kunnen doen. Echt een fietsavontuur.....
Harry pas om 23.30 uur bed in! Oorzaak???? Dagboek moest nog bijgewerkt worden voor 3 dagen.
3 juli 2002 - Castel d' Aino - Pistoia - 68km (4.40 uur - gem. 14,5km)
Na het ontbijt om 9 uur vertrokken. Meteen een "vette" klim! En dat na al die wijn van gisterenavond. Na een aantal klim kilometers bereikten wij eindelijk het hoogste punt van vandaag 898m. Natuurlijk was het weer zonnig en heet. Daarna even een afdaling en direct weer klimmen door het nauwe dal van de rivier Reno. Eerst in Poretta nog even een terrasje gepakt. Toch weer behoorlijk klimmen vandaag en dan in die hitte. Ook door P. Petri gekomen. Op de foto vastgelegd. Mooie bergen, veel groen, diepe dalen., echt schitterend. Zo reden wij dan eindelijk Toscane in. Via een secundaire weg zijn wij naar Pistoia afgedaald. Op sommige stukken wel 15%. Dus (Ella) heel veel in de remmen knijpen. Zo kom je dus echt niet op snelheid. Tijdens de stops genoten van het prachtige uitzicht op het dal ver beneden ons.
Via VVV zijnwij bij een B&B terecht gekomen. Midden in de stad in een oud pand uit 1800 (fundament zelfs van 600). Heel groot met dikke muren van wel een meter en schitterend geschilderde plafonds. Een hele belevenis. Wel 3 hoog zonder lift....dus weer klimmen maar dan zonder fiets.
Eind van de dag wel weer vermoeid. Kamer LO was 60 euro. Goede accommodatie. Mooie stad weer met prachtige historische gebouwen. Uiteraard weer veel foto's gemaakt. Nu lekker eten met een wijntje erbij. Zelfs Harry drinkt (bijna) elke avond gezellig mee.
4 juli 2002 - Pistoia - Florence - 72km (5.16 uur - gem. 13,6km)
Slechte nacht, warm en veel herrie van de straat. Om 8 uur ontbeten. Via de 70 treden alles weer naar beneden gesleept en om 9 uur weer op pad gegaan. Van Pistoia naar Florence is het normaal gesproken "maar" 30km. Maar de mooie route uit ons Benjaminse boekje loopt via Empolie. Eerst via Vinci, de geboorteplaats van Leonardo. Na Vinci volgt een heel mooie route door het echt Toscane. Veel heuvels, veel wijngaarden en prachtige landhuizen. Buiten Empoli om, via een mooi onverhard dijkweggetje (speciaal voor Ella) door naar Montelupo waar wij even de weg kwijt waren. Tot Cerbaia merendeels vlak. Maar vanaf hier tot Florence nog behoorlijk klimmen en dalen. Op 12 kilometer voor de stad heb je al prachtige uitzichten op Florence. Wij dachten de stad via Ponte Vecchio binnen te rijden, maar dat bleek een voetgangersgebied te zijn. Toen maar via Ponte Alle Grazie naar het centrum gereden. Eerst 2 hotel bekeken (prijzen 83 en 104 euro). Toen naar het adres wat wij van de vorige B&B in Pistoia doorgekregen hadden. Dit was ook weer een zeer oud pand met een grote kamer op de 4e verdieping (9 trappen = 81 treden) maar echt midden in het oude centrum en op loopafstand van alle bezienswaardigheden. De prijs viel mee. 77 euro. Hier hebben wij voor 2 nachten geboekt.
Toch weer een zware dag omdat het ook nog eens steeds warmer werd en daarbij ook weer veel klimwerk in zat. Na wat rusten op de kamer en en goede douche lekker de stad ingelopen om een goed restaurant uit te zoeken. Winkels en restaurants zijn hier genoeg. Heerlijk gegeten bij Danny Rock en om 22.30 uur naar ons bed.
5 juli 2002 - Florence - rustdag
Uitgeslapen en eerst de was weer eens even gedaan. Om half 11 op een terras ontbeten. Van te voren hadden wij voor onszelf een wandelroute door de stad uitgezet om alles hier te zien. Nou ja, bijna alles. Langs de Piazza SS Annunziata en Piazza S Marca waar kerken en musea van dezelfde naam staan. Naar de church of San Lorenzo en de Medici Chapels. Op de Piazza Duoma staan de Cathedral en Giotto's Tower. Dit zijn echt indrukwekkende bouwwerken met prachtige beelden ervoor. Deze gebouwen bestaan uit wit en groen marmer. Hierachter op de Piazza Uffizi is de Uffizi Gallery, met diverse beelden van verschillende kunstenaars. Zeer indrukwekkend. Hierbij is ook nog the Museum of History of Science. Via de Ponte Vecchio (met allemaal goudwinkeltjes) en via Piazza San Groce met een mooie witte marmeren kerk waar buiten concerten gehouden worden (klassiek) zijn wij weer teruggekomen naar ons hotel.
wij kunnen trouwens in ons hotel naar buitenterras op het dak klimmen waar we een geweldig uitzicht hebben om de hele stad! Deze ligt dan werkelijk aan je voeten.
Op onze kamer hebben wij de voor de komende dagen doorgenomen. e.e.a. aangepast met wat meer verspreide rustdagen tussendoor. We worden toch wel meer vermoeid en de hitte speelt daarin ook een grote rol.
's Avonds weer bij ons favoriete restaurant Danny Rock gaan eten. Om 22.30 uur ons bedje in maar doorvoor nog een lekker ijsje gegeten bij de Cathedral en de Giotti Tower.
6 juli 2002 - Florence - Quercegrossa - 65km - 5,15 uur - gem. 12,4km)
Na een rotnacht ivm de hitte en de harde muziek om half 7 opgestaan! Zelf ontbijt gemaakt op de kamer. Om 8 uur op de fiets. Florence uitgereden via de Via de Michelangelo. Hiervandaan een prachtig uitzicht over de stad. In de route vandaag zaten 3 behoorlijke klimmen. De eerste klim was ca. 4 kilometer na Montecriolo en de tweede klim ca. 9 kilometer tot Panzane. De derde klim van 4 kilometer to aan Pietrafitta. Kortom vandaag weer de nodige hoogtemeters gemaakt. Na 30 kilometer een lange stop gemaakt omdat wij het beide zat waren!!! Na ieder 2 cappuccino's (OOK HARRY) ging het weer prima. Vandaag wel een gedenkwaardige dag. Na jaren geen koffie gedronken te hebben heeft Harry het roer weer omgegooid en heeft weer genoten van een cappuccino. Even weg met de thee en gewoon genieten van een overheerlijke koffie. Daar zitten wij natuurlijk wel voor in het juiste land!!!
Ook vandaag weer behoorlijk warm maar gelukkig met af en toe wat bewolking. Deze streek, van de Chianti wijnen is ook weer prachtig om doorheen te fietsen. Rondom de dorpjes zijn het merendeels duurdere of 3/4 sterren hotels of relais (duur). Ook komen wij hier steeds meer toeristen tegen o.a. veel Nederlanders. In de niet zo toeristische dorpjes betaal je voor een cappuccino maar 1,30 euro in vergelijk met Florence 3,60.
Om half 5 hier aangekomen - een gehucht ca. 8 km voor Siena. Een mooie kamer genomen bij Agriturismo Caselgalla voor 55 euro (L). Harry in het dorp even inkopen gedaan voor morgen (zondag). Op de kamer wat gegeten. Om half 11 met de hoofden op de kussens.
7 juli 2002 - Quercegrossa - Montepulciano - 73km (4,45 uur - gem. 12,7km)
Zelf ontbijt gemaakt en om 8 uur weer op de fiets. Na ca. 10 km al in Siena. Nog bijna geen toerist te zien. Lekker vroeg en in ca. een uur globaal de bijzondere gebouwen bekeken zoals Piazza Del Duomo en Piazza del Campo. Mooie stad, wat "strakker" dan Florence maar ook ingesteld op veel toeristen. Hier komen we nog wel een keer terug als we meer tijd hebben.
Een beetje moeizaam de juiste weg gevonden om de stad te verlaten en de route weer op te pakken. Zuidelijk van Siena begint het gebied van Le Crete. Een prachtig en indrukwekkend gebied. Erg heuvelachtig met veelal geelachtige graanvelden gemengd met zwart/grijze steenstukken. Hier en daar op een heuveltop een landhuis/boerderij met een lange oprijlaan met prachtige cipressen langs de kant. Veel stops gemaakt om foto's te maken.
Om 1 uur pauze in A sciona waar Harry al weer een cappuccino heeft genomen. Via Trequanda met soms een helling van 12-15% door weer een groener gebied naar Montepulciano. Na toch al een lange maar vooral warme dag klimmen zagen wij in de verte het stadje al liggen.....hoog op een heuvel!!!!
Het kostte zweet en op het laatste ook tranen (Ella) om via een 15% helling in de oude binnenstad te komen. Uiteindelijk om 17.30 uur in Hotel Il Riccio (de Egel) 80 euro pn (L)neergestreken. Een prachtig gerenoveerd gebouw met een basis uit de 12e eeuw. Wij hadden een formidabel uitzicht over het zuidelijke deel van Toscane. 's Avonds 100m van het hotel gegeten en doodmoe om 22.30 naar bed gegaan. Morgen een rustdag......
8 juli 2002 - Montepulciano - rustdag
Uitgeslapen, was gedaan en even wat boodschappen gehaald voor een ontbijt op de kamer. Oma 11 uur de oude stad een beetje verkend. In een leuk restaurant op een klein terras met geweldig uitzicht een heerlijke cappuccino gedronken (alweer!). Een leuk stel uit Sydney - Australië ontmoet. Hij was wel eens bij de PGGM in Zeist geweest. Hoe bestaat het! 's Middags in de zon op het dakterras van het hotel gebleven. Lekker ijs gegeten, gerelaxt en 's avonds in de stad gegeten. Gert en Tiny belde nog. Zij waren langzaam op weg naar huis....met de auto.
Slechte nacht, warm en veel herrie van de straat. Om 8 uur ontbeten. Via de 70 treden alles weer naar beneden gesleept en om 9 uur weer op pad gegaan. Van Pistoia naar Florence is het normaal gesproken "maar" 30km. Maar de mooie route uit ons Benjaminse boekje loopt via Empolie. Eerst via Vinci, de geboorteplaats van Leonardo. Na Vinci volgt een heel mooie route door het echt Toscane. Veel heuvels, veel wijngaarden en prachtige landhuizen. Buiten Empoli om, via een mooi onverhard dijkweggetje (speciaal voor Ella) door naar Montelupo waar wij even de weg kwijt waren. Tot Cerbaia merendeels vlak. Maar vanaf hier tot Florence nog behoorlijk klimmen en dalen. Op 12 kilometer voor de stad heb je al prachtige uitzichten op Florence. Wij dachten de stad via Ponte Vecchio binnen te rijden, maar dat bleek een voetgangersgebied te zijn. Toen maar via Ponte Alle Grazie naar het centrum gereden. Eerst 2 hotel bekeken (prijzen 83 en 104 euro). Toen naar het adres wat wij van de vorige B&B in Pistoia doorgekregen hadden. Dit was ook weer een zeer oud pand met een grote kamer op de 4e verdieping (9 trappen = 81 treden) maar echt midden in het oude centrum en op loopafstand van alle bezienswaardigheden. De prijs viel mee. 77 euro. Hier hebben wij voor 2 nachten geboekt.
Toch weer een zware dag omdat het ook nog eens steeds warmer werd en daarbij ook weer veel klimwerk in zat. Na wat rusten op de kamer en en goede douche lekker de stad ingelopen om een goed restaurant uit te zoeken. Winkels en restaurants zijn hier genoeg. Heerlijk gegeten bij Danny Rock en om 22.30 uur naar ons bed.
5 juli 2002 - Florence - rustdag
Uitgeslapen en eerst de was weer eens even gedaan. Om half 11 op een terras ontbeten. Van te voren hadden wij voor onszelf een wandelroute door de stad uitgezet om alles hier te zien. Nou ja, bijna alles. Langs de Piazza SS Annunziata en Piazza S Marca waar kerken en musea van dezelfde naam staan. Naar de church of San Lorenzo en de Medici Chapels. Op de Piazza Duoma staan de Cathedral en Giotto's Tower. Dit zijn echt indrukwekkende bouwwerken met prachtige beelden ervoor. Deze gebouwen bestaan uit wit en groen marmer. Hierachter op de Piazza Uffizi is de Uffizi Gallery, met diverse beelden van verschillende kunstenaars. Zeer indrukwekkend. Hierbij is ook nog the Museum of History of Science. Via de Ponte Vecchio (met allemaal goudwinkeltjes) en via Piazza San Groce met een mooie witte marmeren kerk waar buiten concerten gehouden worden (klassiek) zijn wij weer teruggekomen naar ons hotel.
wij kunnen trouwens in ons hotel naar buitenterras op het dak klimmen waar we een geweldig uitzicht hebben om de hele stad! Deze ligt dan werkelijk aan je voeten.
Op onze kamer hebben wij de voor de komende dagen doorgenomen. e.e.a. aangepast met wat meer verspreide rustdagen tussendoor. We worden toch wel meer vermoeid en de hitte speelt daarin ook een grote rol.
's Avonds weer bij ons favoriete restaurant Danny Rock gaan eten. Om 22.30 uur ons bedje in maar doorvoor nog een lekker ijsje gegeten bij de Cathedral en de Giotti Tower.
6 juli 2002 - Florence - Quercegrossa - 65km - 5,15 uur - gem. 12,4km)
Na een rotnacht ivm de hitte en de harde muziek om half 7 opgestaan! Zelf ontbijt gemaakt op de kamer. Om 8 uur op de fiets. Florence uitgereden via de Via de Michelangelo. Hiervandaan een prachtig uitzicht over de stad. In de route vandaag zaten 3 behoorlijke klimmen. De eerste klim was ca. 4 kilometer na Montecriolo en de tweede klim ca. 9 kilometer tot Panzane. De derde klim van 4 kilometer to aan Pietrafitta. Kortom vandaag weer de nodige hoogtemeters gemaakt. Na 30 kilometer een lange stop gemaakt omdat wij het beide zat waren!!! Na ieder 2 cappuccino's (OOK HARRY) ging het weer prima. Vandaag wel een gedenkwaardige dag. Na jaren geen koffie gedronken te hebben heeft Harry het roer weer omgegooid en heeft weer genoten van een cappuccino. Even weg met de thee en gewoon genieten van een overheerlijke koffie. Daar zitten wij natuurlijk wel voor in het juiste land!!!
Ook vandaag weer behoorlijk warm maar gelukkig met af en toe wat bewolking. Deze streek, van de Chianti wijnen is ook weer prachtig om doorheen te fietsen. Rondom de dorpjes zijn het merendeels duurdere of 3/4 sterren hotels of relais (duur). Ook komen wij hier steeds meer toeristen tegen o.a. veel Nederlanders. In de niet zo toeristische dorpjes betaal je voor een cappuccino maar 1,30 euro in vergelijk met Florence 3,60.
Om half 5 hier aangekomen - een gehucht ca. 8 km voor Siena. Een mooie kamer genomen bij Agriturismo Caselgalla voor 55 euro (L). Harry in het dorp even inkopen gedaan voor morgen (zondag). Op de kamer wat gegeten. Om half 11 met de hoofden op de kussens.
7 juli 2002 - Quercegrossa - Montepulciano - 73km (4,45 uur - gem. 12,7km)
Zelf ontbijt gemaakt en om 8 uur weer op de fiets. Na ca. 10 km al in Siena. Nog bijna geen toerist te zien. Lekker vroeg en in ca. een uur globaal de bijzondere gebouwen bekeken zoals Piazza Del Duomo en Piazza del Campo. Mooie stad, wat "strakker" dan Florence maar ook ingesteld op veel toeristen. Hier komen we nog wel een keer terug als we meer tijd hebben.
Een beetje moeizaam de juiste weg gevonden om de stad te verlaten en de route weer op te pakken. Zuidelijk van Siena begint het gebied van Le Crete. Een prachtig en indrukwekkend gebied. Erg heuvelachtig met veelal geelachtige graanvelden gemengd met zwart/grijze steenstukken. Hier en daar op een heuveltop een landhuis/boerderij met een lange oprijlaan met prachtige cipressen langs de kant. Veel stops gemaakt om foto's te maken.
Om 1 uur pauze in A sciona waar Harry al weer een cappuccino heeft genomen. Via Trequanda met soms een helling van 12-15% door weer een groener gebied naar Montepulciano. Na toch al een lange maar vooral warme dag klimmen zagen wij in de verte het stadje al liggen.....hoog op een heuvel!!!!
Het kostte zweet en op het laatste ook tranen (Ella) om via een 15% helling in de oude binnenstad te komen. Uiteindelijk om 17.30 uur in Hotel Il Riccio (de Egel) 80 euro pn (L)neergestreken. Een prachtig gerenoveerd gebouw met een basis uit de 12e eeuw. Wij hadden een formidabel uitzicht over het zuidelijke deel van Toscane. 's Avonds 100m van het hotel gegeten en doodmoe om 22.30 naar bed gegaan. Morgen een rustdag......
8 juli 2002 - Montepulciano - rustdag
Uitgeslapen, was gedaan en even wat boodschappen gehaald voor een ontbijt op de kamer. Oma 11 uur de oude stad een beetje verkend. In een leuk restaurant op een klein terras met geweldig uitzicht een heerlijke cappuccino gedronken (alweer!). Een leuk stel uit Sydney - Australië ontmoet. Hij was wel eens bij de PGGM in Zeist geweest. Hoe bestaat het! 's Middags in de zon op het dakterras van het hotel gebleven. Lekker ijs gegeten, gerelaxt en 's avonds in de stad gegeten. Gert en Tiny belde nog. Zij waren langzaam op weg naar huis....met de auto.
9 juli 2002 - Montepulciano - Orvieto - 74km (5,04 uur - gem. 14,6km)
Om half 8 nog even naar de bakker voor een lekker ontbijt op de kamer. Om 8.125 uur uit dit mooie stadje met al zijn steile straatjes vertrokken. Al weer mooi weer en al vroeg warm. Wij kwamen al gauw in Chianciano Terme (kuuroord) waar het barst van de hotels (250 stuks). Hier zie je trouwens alleen maar hoogbejaard grijs op staat lopen. Om half 1 hadden wij er al 42km op zitten omdat de eerste 35km redelijk vlak waren. Alleen de klim naar Ficulle was weer behoorlijk zwaar. Hier dan ook een lekkere pauze gehouden. Je merkt dat de dorpjes minder toeristisch zijn en wat verder uit elkaar liggen. Al met al weer een prachtige omgeving maar de route naar Orvieto was tot weer zwaar. Wij besloten tot maar om in deze stad te overnachten. Dat was dus toch nog even 3 kilometer flink klimmen want ook hier lag de stad weer hoog op een berg.
In de stad met een leuk oud centrum en een mooie kathedraal een kamer genomen in Hotel Posta voor 56 euro (L). Uiteindelijk waren wij hier toch pas weer om 17.00 uur en al weer behoorlijk gesloopt. 's Avonds in een restaurant gegeten als enige gasten. voor het slapen nog een lekker ijsje gegeten. Je moet jezelf wel blijven verwennen en belonen toch??
10 juli 2002 - Orvieto - Lago di Vico - 74km (6 uur - gem. 12,4km)
Ella dit keer slecht geslapen. Weer op de kamer ontbeten en om 8.15 uur op de fiets gestapt. De eerste 4 kilometers lekker afdalen was wel fijn maar daarna was het tot Bagnoregio weer veel klimmen. Hier even een stop gemaakt. De volgende 29 kilometer deden wij gelukkig in 1 uur en 10 minuten tot Viterbo. Uiteraard was het weer erg warm met een strakblauwe lucht. De stadjes waar wij nu langskwamen waren ook hier weer veel minder toeristisch. Wel zo leuk. Ella had het vandaag erg moeilijk om in het ritme te komen en had het ook erg zwaar. Tot San Martino al Cimino was het al weer klimmen geblazen en na dit stadje kwamen wij op een erg stille binnenweg. Hier werd het echt "kort en steil op en af" en dat in die hitte. Om de route wat in te korten hebben wij nog een ca. 4 kilometer overhard bospad genomen, gelukkig met wat schaduw.
Het hotel San Soucis sul Lago waar wij 2 nachten hadden willen blijven (aan het meer) was gesloten of failliet. Uiteindelijk hotel Il Cardinale gevonden en daar geboekt voor 1 nacht voor 60 euro LO.
Het begint erop te lijkten dat de dagen voor ons beide toch wel zwaarder gaan worden. Het zijn toch lange fietsdagen en het wordt steeds heter en erg veel klimmetjes die aantikken. Ach, misschien zijn het wel echt de laatste loodjes met Rome in het zicht.....
11 juli 2002 - Lago di Vico - Anquillara - 52km (3,48 uur - gem. 13,7km)
Om 8.15 uur vertrokken voor naar we dachten een ritje van ca. 20km naar Trevignano. Na nog wat klimmen konden we in deze plaats geen leuk hotel vinden voor 3 nachten. Uiteindelijk kwamen we na veel zoeken en het bekijken van een leuk relais hotel van 142 euro per nacht (zat ook vol) uit in Anguillara. Hier Hotel Pini genomen met zwembad. Geboekt voor 62 euro per nacht LO. Om 16.30 uur lagen wij dan ook weer uitgeput bij het zwembad. 's Avonds op de fiets naar de stad om een hapje te eten hier ca. 3 kilometer vandaan. Dat is dan wel weer jammer.
Maar een leuk restaurant met een prachtig uitzicht over Lago di Bracciano. Om 22.30 uur terug in het hotel en bed in.
12 juli 2002 - Anguillara - rustdag
Uitgeslapen na een warme nacht. Ontbeten in het hotel waar wij bijna de enige gasten zijn. Beetje ongezellig. Ook was het al weer bloedheet. Daarna op de fiets naar het dorp gereden en tot 1 uur in de schaduw op een terras aan het meer gezeten. Boodschappen gedaan voor een lunch op de kamer en neergeploft bij het zwembad voor de rest van de middag.
Om half 8 weer naar Anguillara om te gaan eten. Lekker gegeten tussen de "drukke" Italianen met hun pasta's en wijn. Vanaf ons terras een mooi uitzicht over een erg druk kruispunt. Lekker vis uit het meer gegeten en om 10 uur op de fiets terug naar het hotel. Zonder bagage is het trouwens wel heel licht fietsen.
13 juli 2002 - Anguillara - rustdag
Na alweer een onrustige, warme nacht een beetje uitgeslapen. Ontbeten en weer op de fiets naar het oude historische centrum. Deze plaats is tegen een heuvel aan het meer opgebouwd. Het is een wirwar van kleine, oude en steile straatjes waar de bewoners verkoeling zoeken in de schaduw van hun huisjes of op de kleine binnenplaatsjes. Ondanks de hitte toch even door de straatjes gelopen en een leuk restaurant ontdekt om vanavond te gaan eten.
Na, alweer een paar cappuccino's terug naar ons zwembad!!! In de avond naar het restaurant met een terras met uitzicht over het meer. Er was geen menukaart maar men noemde gewoon op wat er was en daar kan je dan uit kiezen. Ook de prijzen waren niet bekend dus dan moet je maar afwachten wat er op de rekening staat. Maar dat viel reuze mee hoor.
Een prachtige zonsondergang meegemaakt en weer lekker intensief zitten kletsen. Voldaan terug naar het hotel voor weer een....warme nacht!!!
14 juli 2002 - Anguillara -ROME - 38km (2,30 uur - gem. 15,2km)
Om 6 uur opgestaan voor onze laatste fietsetappe!!! Buiten was het helemaal bewolkt en toen wij om 7.15 wilden vertrekken regende het zelfs. En dat na al die weken mooi weer!!! Na een half uur wachten was het weer droog en zijn wij op de fiets gesprongen.
Het eerste deel was lekker vlak en konden wij dus goed opschieten, maar vanaf Val Arrone tot aan Rome was het constant op en af. Het was voor ons beide best wel spannend dat laatste stuk naar de St. Pieter. Net foor het plein nog even geschuild voor wat regen en toen maar even koffie gedronken.
Om 11 uur reden wij dan echt het SINT PIETERSPLEIN IN ROME op!! Heel indrukwekkend en ook emotioneel om hier dan uiteindelijk onze fietstocht af te sluiten. De paus was in zijn buitenverblijf en kon ons helaas niet begroeten. Foto's gemaakt en samen genoten van dit speciale moment.
Hierna op hoteljacht gegaan. Eerst buiten het centrum gevraagd in de buurt van de Sint Pieter. Ca. 90 euro per nacht (L). Daarna nar het echte oude centrum van de stad en na een aantal hotels bekeken te hebben, gekozen voor Hotel Albergo Pomezia voor 80 euro pn LO, naast het Piazza Camo del Fiori. Een hele mooie ruime kamer op de begane grond en de fietsen konden ook veilig binnen staan. Perfect. Om half 2 hadden wij dit alles al geregeld. Daarna lekker opgefrist en daarna een leuk terras opgezocht om ruim te gaan zitten. Eind van de middag op de kamer gerelaxt en 's avonds buiten chinees gegeten met een fles heerlijke Chardonnay. Geproost op onze fantastisch reis en avontuur.
Voldaan, maar zeker niet dronken naar onze zeer warme kamer. Gelukkig met ventilatoren voor de nacht!
Om half 8 nog even naar de bakker voor een lekker ontbijt op de kamer. Om 8.125 uur uit dit mooie stadje met al zijn steile straatjes vertrokken. Al weer mooi weer en al vroeg warm. Wij kwamen al gauw in Chianciano Terme (kuuroord) waar het barst van de hotels (250 stuks). Hier zie je trouwens alleen maar hoogbejaard grijs op staat lopen. Om half 1 hadden wij er al 42km op zitten omdat de eerste 35km redelijk vlak waren. Alleen de klim naar Ficulle was weer behoorlijk zwaar. Hier dan ook een lekkere pauze gehouden. Je merkt dat de dorpjes minder toeristisch zijn en wat verder uit elkaar liggen. Al met al weer een prachtige omgeving maar de route naar Orvieto was tot weer zwaar. Wij besloten tot maar om in deze stad te overnachten. Dat was dus toch nog even 3 kilometer flink klimmen want ook hier lag de stad weer hoog op een berg.
In de stad met een leuk oud centrum en een mooie kathedraal een kamer genomen in Hotel Posta voor 56 euro (L). Uiteindelijk waren wij hier toch pas weer om 17.00 uur en al weer behoorlijk gesloopt. 's Avonds in een restaurant gegeten als enige gasten. voor het slapen nog een lekker ijsje gegeten. Je moet jezelf wel blijven verwennen en belonen toch??
10 juli 2002 - Orvieto - Lago di Vico - 74km (6 uur - gem. 12,4km)
Ella dit keer slecht geslapen. Weer op de kamer ontbeten en om 8.15 uur op de fiets gestapt. De eerste 4 kilometers lekker afdalen was wel fijn maar daarna was het tot Bagnoregio weer veel klimmen. Hier even een stop gemaakt. De volgende 29 kilometer deden wij gelukkig in 1 uur en 10 minuten tot Viterbo. Uiteraard was het weer erg warm met een strakblauwe lucht. De stadjes waar wij nu langskwamen waren ook hier weer veel minder toeristisch. Wel zo leuk. Ella had het vandaag erg moeilijk om in het ritme te komen en had het ook erg zwaar. Tot San Martino al Cimino was het al weer klimmen geblazen en na dit stadje kwamen wij op een erg stille binnenweg. Hier werd het echt "kort en steil op en af" en dat in die hitte. Om de route wat in te korten hebben wij nog een ca. 4 kilometer overhard bospad genomen, gelukkig met wat schaduw.
Het hotel San Soucis sul Lago waar wij 2 nachten hadden willen blijven (aan het meer) was gesloten of failliet. Uiteindelijk hotel Il Cardinale gevonden en daar geboekt voor 1 nacht voor 60 euro LO.
Het begint erop te lijkten dat de dagen voor ons beide toch wel zwaarder gaan worden. Het zijn toch lange fietsdagen en het wordt steeds heter en erg veel klimmetjes die aantikken. Ach, misschien zijn het wel echt de laatste loodjes met Rome in het zicht.....
11 juli 2002 - Lago di Vico - Anquillara - 52km (3,48 uur - gem. 13,7km)
Om 8.15 uur vertrokken voor naar we dachten een ritje van ca. 20km naar Trevignano. Na nog wat klimmen konden we in deze plaats geen leuk hotel vinden voor 3 nachten. Uiteindelijk kwamen we na veel zoeken en het bekijken van een leuk relais hotel van 142 euro per nacht (zat ook vol) uit in Anguillara. Hier Hotel Pini genomen met zwembad. Geboekt voor 62 euro per nacht LO. Om 16.30 uur lagen wij dan ook weer uitgeput bij het zwembad. 's Avonds op de fiets naar de stad om een hapje te eten hier ca. 3 kilometer vandaan. Dat is dan wel weer jammer.
Maar een leuk restaurant met een prachtig uitzicht over Lago di Bracciano. Om 22.30 uur terug in het hotel en bed in.
12 juli 2002 - Anguillara - rustdag
Uitgeslapen na een warme nacht. Ontbeten in het hotel waar wij bijna de enige gasten zijn. Beetje ongezellig. Ook was het al weer bloedheet. Daarna op de fiets naar het dorp gereden en tot 1 uur in de schaduw op een terras aan het meer gezeten. Boodschappen gedaan voor een lunch op de kamer en neergeploft bij het zwembad voor de rest van de middag.
Om half 8 weer naar Anguillara om te gaan eten. Lekker gegeten tussen de "drukke" Italianen met hun pasta's en wijn. Vanaf ons terras een mooi uitzicht over een erg druk kruispunt. Lekker vis uit het meer gegeten en om 10 uur op de fiets terug naar het hotel. Zonder bagage is het trouwens wel heel licht fietsen.
13 juli 2002 - Anguillara - rustdag
Na alweer een onrustige, warme nacht een beetje uitgeslapen. Ontbeten en weer op de fiets naar het oude historische centrum. Deze plaats is tegen een heuvel aan het meer opgebouwd. Het is een wirwar van kleine, oude en steile straatjes waar de bewoners verkoeling zoeken in de schaduw van hun huisjes of op de kleine binnenplaatsjes. Ondanks de hitte toch even door de straatjes gelopen en een leuk restaurant ontdekt om vanavond te gaan eten.
Na, alweer een paar cappuccino's terug naar ons zwembad!!! In de avond naar het restaurant met een terras met uitzicht over het meer. Er was geen menukaart maar men noemde gewoon op wat er was en daar kan je dan uit kiezen. Ook de prijzen waren niet bekend dus dan moet je maar afwachten wat er op de rekening staat. Maar dat viel reuze mee hoor.
Een prachtige zonsondergang meegemaakt en weer lekker intensief zitten kletsen. Voldaan terug naar het hotel voor weer een....warme nacht!!!
14 juli 2002 - Anguillara -ROME - 38km (2,30 uur - gem. 15,2km)
Om 6 uur opgestaan voor onze laatste fietsetappe!!! Buiten was het helemaal bewolkt en toen wij om 7.15 wilden vertrekken regende het zelfs. En dat na al die weken mooi weer!!! Na een half uur wachten was het weer droog en zijn wij op de fiets gesprongen.
Het eerste deel was lekker vlak en konden wij dus goed opschieten, maar vanaf Val Arrone tot aan Rome was het constant op en af. Het was voor ons beide best wel spannend dat laatste stuk naar de St. Pieter. Net foor het plein nog even geschuild voor wat regen en toen maar even koffie gedronken.
Om 11 uur reden wij dan echt het SINT PIETERSPLEIN IN ROME op!! Heel indrukwekkend en ook emotioneel om hier dan uiteindelijk onze fietstocht af te sluiten. De paus was in zijn buitenverblijf en kon ons helaas niet begroeten. Foto's gemaakt en samen genoten van dit speciale moment.
Hierna op hoteljacht gegaan. Eerst buiten het centrum gevraagd in de buurt van de Sint Pieter. Ca. 90 euro per nacht (L). Daarna nar het echte oude centrum van de stad en na een aantal hotels bekeken te hebben, gekozen voor Hotel Albergo Pomezia voor 80 euro pn LO, naast het Piazza Camo del Fiori. Een hele mooie ruime kamer op de begane grond en de fietsen konden ook veilig binnen staan. Perfect. Om half 2 hadden wij dit alles al geregeld. Daarna lekker opgefrist en daarna een leuk terras opgezocht om ruim te gaan zitten. Eind van de middag op de kamer gerelaxt en 's avonds buiten chinees gegeten met een fles heerlijke Chardonnay. Geproost op onze fantastisch reis en avontuur.
Voldaan, maar zeker niet dronken naar onze zeer warme kamer. Gelukkig met ventilatoren voor de nacht!
15 juli 2002 - Rome - rustdag
Vannacht wakker geworden van de warmte en........de regen! Uitgeslapen en lekker rustig ontbeten. De regen hield gelukkig rond 11 uur op en daarna zijn wij de stad ingegaan. Eerst op zoek naar bubbel folie om onze fietsen in te pakken als we ze in het vliegtuig meenemen. Gevonden bij een gereedschapswinkel. 2 rollen van elk 10 meter voor 10 euro per stuk.
Daarna naar het Palazzo Venezia gegaan. Een imposant bouwwerk met zuilen en prachtige beelden. Vanaf de achterkant kijk je uit over Forum Romana naar het Colloseum. Daar zijn wij hierna naar toe gelopen. Onvoorstelbaar dat dit een arena was waar 50.000 mensen in konden en al gebouwd is 80 jaar na Christus.
Verder doorgelopen naar de beroemde Trevi fonteinen. Ook weer apart om te zien maar het barst hier natuurlijk van de toeristen. Iedereen wil uiteraard een muntje gooien en een wens doen. Wij vonden dat het wel heel erg nieuw leek.
Toen door de stad verder gegaan naar de Spaanse Trappen. Helaas konden wij hier niet op omdat alles afgezet was voor een modeshow. Door de duurste winkelstraat van Rome - de Via Condotti - gelopen en niet eens wat gekocht. Bij het Pantheon lekker op een terras gezeten en van de omgeving genoten. Je betaalt wel wat voor een koffie hier!
Om 6 uur waren wij weer terug in ons hotel. Even een kleine pizza en een koek gegeten en daardoor hadden wij geen zin meer om uit eten te gaan. Lekker wat gelezen en om 11 uur het licht uit gedaan.
16 juli 2002 - Rome - rustdag
Onze laatste volle dag en dan zit het er weer op! Tot 9 uur beetje uitgeslapen en daarna op gemak ontbijt naar binnen gewerkt. Vandaag weer veel bewolking maar niet koud en opnieuw de stad ingegaan. Vanuit ons hotel is alles lekker op loopafstand. Eerst naar Piazza Navona gelopen. Alweer een mooi plein met een beroemde fontein - de fontein der 4 stromen. Doorgelopen via Ponte San Angelo - een voetgangersbrug over de Tiber met mooie beelden - naar de Sint Pieter.
Het Vaticaan, de kleinste staat ter wereld, is toch imposant. Vooral in de Sint Pieterskerk kijk je je ogen uit. Veel pracht en praal, zeer veel marmer in diverse kleuren. Prachtige schilderingen en beeldhouwwerken. Op de terugweg nar het hotel moesten we zelfs schuilen voor een behoorlijke regenbui.
Om 4 uur weer in het hotel en hebben we onze fietsen in folie en karton gepakt en een taxibus naar het vliegveld Ciampino besproken voor 50 euro (2 personen en de fietsen ). Bagage weer ingepakt en na een heerlijke douche voor de laatste keer (40 x ) uit eten in de stad. Heerlijk Chinees gegeten met een fles wijn ter afsluiten van deze grandioze fietstocht.
Om 23.00 uur ons bedje opgezocht.
17 juli 2002 - Rome - Charleroi - Zeist
Weken ben je bezig om in Rome te komen op de fiets en vandaag vliegen we naar huis en vanavond slapen we weer gewoon in ons eigen bed. In 1 dag vlieg je over al onze overgelegde mooie en zware kilometers. Een beetje weemoedig toch ook wel.
Na het ontbijt waren wij klaar voor vertrek. Als de taxibus komt is het snel inladen want in het smalle straatje van het hotel is het anders direct een opstopping. Vlot naar het vliegveld gereden en voordat je het weet ben je zowel de fietsen als de bagage kwijt en wacht je rustig totdat je kan instappen om naar België - Charleroi te vliegen. Toch wel ontzettend fijn dat je al snel weer al je familie en vrienden kan begroeten.
Jolanda en Ronald zijn ons op komen halen en dat was weer een geweldig weerzien! Heel hoog knuffelgehalte. Wat denk je dan.... onder het rijden naar huis zeggen ze even tussen neus en lippen door dat er een wegomlegging is en dat ze niet over Antwerpen terugrijden. Zal wel! Je bent zo druk aan het praten dat het allemaal niet tot je doordringt. Maar bijna in de buurt van Eindhoven gaat ons een lichtje branden!!! Wat hebben die stiekemerd gedaan..... We gaan eerst naar Son waar de hele familie klaarstaat om ons te begroeten!!! Wat super en wat een verrassing. Helemaal een geslaagd einde aan onze fantastische fietstocht. Na het eten nog wat napraten maar toen was het tijd om echt naar huis naar Zeist te gaan. De cirkel is rond....we zijn weer thuis.
Vannacht wakker geworden van de warmte en........de regen! Uitgeslapen en lekker rustig ontbeten. De regen hield gelukkig rond 11 uur op en daarna zijn wij de stad ingegaan. Eerst op zoek naar bubbel folie om onze fietsen in te pakken als we ze in het vliegtuig meenemen. Gevonden bij een gereedschapswinkel. 2 rollen van elk 10 meter voor 10 euro per stuk.
Daarna naar het Palazzo Venezia gegaan. Een imposant bouwwerk met zuilen en prachtige beelden. Vanaf de achterkant kijk je uit over Forum Romana naar het Colloseum. Daar zijn wij hierna naar toe gelopen. Onvoorstelbaar dat dit een arena was waar 50.000 mensen in konden en al gebouwd is 80 jaar na Christus.
Verder doorgelopen naar de beroemde Trevi fonteinen. Ook weer apart om te zien maar het barst hier natuurlijk van de toeristen. Iedereen wil uiteraard een muntje gooien en een wens doen. Wij vonden dat het wel heel erg nieuw leek.
Toen door de stad verder gegaan naar de Spaanse Trappen. Helaas konden wij hier niet op omdat alles afgezet was voor een modeshow. Door de duurste winkelstraat van Rome - de Via Condotti - gelopen en niet eens wat gekocht. Bij het Pantheon lekker op een terras gezeten en van de omgeving genoten. Je betaalt wel wat voor een koffie hier!
Om 6 uur waren wij weer terug in ons hotel. Even een kleine pizza en een koek gegeten en daardoor hadden wij geen zin meer om uit eten te gaan. Lekker wat gelezen en om 11 uur het licht uit gedaan.
16 juli 2002 - Rome - rustdag
Onze laatste volle dag en dan zit het er weer op! Tot 9 uur beetje uitgeslapen en daarna op gemak ontbijt naar binnen gewerkt. Vandaag weer veel bewolking maar niet koud en opnieuw de stad ingegaan. Vanuit ons hotel is alles lekker op loopafstand. Eerst naar Piazza Navona gelopen. Alweer een mooi plein met een beroemde fontein - de fontein der 4 stromen. Doorgelopen via Ponte San Angelo - een voetgangersbrug over de Tiber met mooie beelden - naar de Sint Pieter.
Het Vaticaan, de kleinste staat ter wereld, is toch imposant. Vooral in de Sint Pieterskerk kijk je je ogen uit. Veel pracht en praal, zeer veel marmer in diverse kleuren. Prachtige schilderingen en beeldhouwwerken. Op de terugweg nar het hotel moesten we zelfs schuilen voor een behoorlijke regenbui.
Om 4 uur weer in het hotel en hebben we onze fietsen in folie en karton gepakt en een taxibus naar het vliegveld Ciampino besproken voor 50 euro (2 personen en de fietsen ). Bagage weer ingepakt en na een heerlijke douche voor de laatste keer (40 x ) uit eten in de stad. Heerlijk Chinees gegeten met een fles wijn ter afsluiten van deze grandioze fietstocht.
Om 23.00 uur ons bedje opgezocht.
17 juli 2002 - Rome - Charleroi - Zeist
Weken ben je bezig om in Rome te komen op de fiets en vandaag vliegen we naar huis en vanavond slapen we weer gewoon in ons eigen bed. In 1 dag vlieg je over al onze overgelegde mooie en zware kilometers. Een beetje weemoedig toch ook wel.
Na het ontbijt waren wij klaar voor vertrek. Als de taxibus komt is het snel inladen want in het smalle straatje van het hotel is het anders direct een opstopping. Vlot naar het vliegveld gereden en voordat je het weet ben je zowel de fietsen als de bagage kwijt en wacht je rustig totdat je kan instappen om naar België - Charleroi te vliegen. Toch wel ontzettend fijn dat je al snel weer al je familie en vrienden kan begroeten.
Jolanda en Ronald zijn ons op komen halen en dat was weer een geweldig weerzien! Heel hoog knuffelgehalte. Wat denk je dan.... onder het rijden naar huis zeggen ze even tussen neus en lippen door dat er een wegomlegging is en dat ze niet over Antwerpen terugrijden. Zal wel! Je bent zo druk aan het praten dat het allemaal niet tot je doordringt. Maar bijna in de buurt van Eindhoven gaat ons een lichtje branden!!! Wat hebben die stiekemerd gedaan..... We gaan eerst naar Son waar de hele familie klaarstaat om ons te begroeten!!! Wat super en wat een verrassing. Helemaal een geslaagd einde aan onze fantastische fietstocht. Na het eten nog wat napraten maar toen was het tijd om echt naar huis naar Zeist te gaan. De cirkel is rond....we zijn weer thuis.
ga verder naar: