ga verder naar:
REISVERSLAG AMERIKA 2004
San Francisco - Livermore - Manceta - Yosemite Village - Lone Pine - Beatty - Las Vegas - Overton Beach - Springdale - Zion NP
13 - 24 september 2004 - 1571 km
Eindelijk is het zover! Een bericht van ons. Dit is een land waar voldoende welvaart is dus je komt bijna geen computer tegen in welke stad of gehucht dan ook. Dus even niet on-line om een bericht te versturen. Maar wij zijn nu in het ZION NP in een hotel midden in de vallei en daar ineens een computer in de lounge - gratis en voor niets internetten. Dat is onverwachts boffen! Aangezien je er wel bij moet staan zal ik proberen deze update snel te maken.
Voor nu in het kort wat wij tot nu toe beleefd hebben.
Op 13 september in San Francisco aangekomen na een lange vlucht. Het was heel helder weer dus wij hadden een schitterende uitzicht op Groenland. Enorme witte bergen met sneeuw, gletsjers, blauw water met enorme ijsschotsen. Dat was even genieten. Trouwens die blauwe lucht is er vanaf die datum al elke dag geweest. Gemiddeld ca. 30grd. De volgende dag hebben wij onze camper opgehaald met dank aan onze "vrienden" Gert en Tiny. Daar stond een schitterende hillybilly camper uit het jaar nul op ons te wachten. Wij keken elkaar sprakeloos aan en dachten.......... is deze nu echt voor ons? Inderdaad! Voor ons. Wij moesten instappen en kregen uitleg over de camper. We begonnen het al warm te krijgen en ook al aardig boos te worden maar toen moest die man ontzettend lachen om onze gezichten en riep dus maar snel kidding, kidding. Wat bleek? Dit geintje had hij samen geregeld met Gert en Tiny!!!! Hilarisch! Daarna naar onze echte top camper. Alles prima in orde en zo goed als nieuw. Ons huis op wielen voor de komende 6 weken.
Direct naar Campbell gereden, na eerst de koelkast gezellig te hebben gemaakt. Hier heeft Harry zijn nieuwe fiets opgehaald die hij via internet gekocht had. Oh, wat is is die mooi! Nu nog even iets meer energie en dan kan hij erop weg. Hij is er in ieder geval superblij mee. Hij (de fiets dus) ligt weer lekker in het bovenste bedje in de camper.
Eerst hebben wij 2 dagen het Yosemite NP bezocht. Schitterende hoge rotsen rond de Yosemite Valley waar wij op een camping stonden. De meest bekende granieten rotswanden zijn de Half Dome en El Capitan. Je kan daar echt van alles doen. Klimmen, fietsen (veel fietspaden), wandelen of gewoon relaxen en genieten van de vele bergrivieren en watervallen. Trouwens ook oppassen voor de beren! Daarna via een schitterende weg dwars door het park via de Tioga Pass (ruim 3000m hoog) eruit gereden. Ook hier weer adembenemende uitzichten. Daarna richting Death Valley NP gereden. De routes zijn echt fantastisch. Dwars door de woestijn waar je bijna niets tegenkomt en schitterende gebergtes aan weerszijde. Er dwars doorheen was ook een hele belevenis. Je kan het bijna niet omschrijven. Veel bergen in diverse kleurenschakeringen, rotsformaties, zoutvlaktes, canyons en uiteraard veel zand met hier en daar kleine struikjes. Het blijft veel dalen en klimmen met de camper, maar de uitzichten zijn weer giga!!!! Death Valley is een van de heetste en droogste plekken van Noord Amerika. In de maanden juli en augustus kan het zelfs 55 grd. of meer worden. Dan mag je er trouwens niet eens doorheen met een huurcamper. De dag dat wij er doorheen gingen was het heel erg stormachtig. Som zaten we in zandstormen!!!! Een hele belevenis. Het was niet echt superheet. 36grd. Door de storm zijn wij direct verder gereden naar Las Vegas. We stonden aan het begin van de strip op de RV Circus Circus. (campground). Meteen ’s avonds in het donker de Strip op! Wat een kermis met al die fonkelende gekleurde lichten en wat een gekte! Je wilt het niet weten wat je daar allemaal ziet. Bijna niet te beschrijven. De meeste indruk maken al die verschillende hotels dan wel op je. Het is niet normaal. Beneden op de begane grond allemaal casino's waar je ook kijkt. Voetbalvelden groot. Niet normaal. Per hotel verschillende thema's. De meeste indruk heeft het The Venetian op ons gemaakt. Let op - op de 1e verdieping was een groot deel van Venetië nagebouwd. Compleet met het St. Marcoplein, gondels door echte grachten voor een rondvaart , de beroemde Rialto brug inclusief winkels en terrasjes rondom deze grachten. Je waant je acht in Italië met nep blauwe luchten en airco. De volgende dag bij daglicht nog een keer heen en teruggelopen op de strip om alles rustig bekijken en wat attracties te bezoeken (Bellagio, Cesar Palace, MGM Grand). Leuk om een keer mee te maken maar dat is dan ook wel genoeg. Daarna gelukkig weer de natuur opgezocht maar niet voordat wij nog even de zijspiegel van de camper hebben laten maken. Die hadden wij er per ongeluk afgereden tegen een langs de weg staande skistok. Handig he???
Via een schitterende route door de Nevada woestijn langs het Mead Lake. Wat een kleuren pracht. Zwarte, rode en gele rotsen wisselen hier het landschap af. Je weet soms niet waar je kijken moet. Mooi mooi mooi. Sinds gisteren zijn wij aangekomen in het ZION NP waar wij 3 nachten blijven staan. Vandaag een wandeldag en morgen nog een rustdag - lopen of fietsen en veel rusten, koffiedrinken enz enz. Het rijden gaat prima met onze camper. Dit park is ook weer schitterend. Weer totaal anders. Wij zitten in gigantische, relatief smalle kloof met een weerskanten steile hoge rode rotswanden. In de vallei loopt de Virgin River waar het zelfs een beetje groen blijft. Een geweldige natuur. Overmorgen het volgende NP Bryce Canyon.
In deze afgelegen gebieden hebben wij zelfs geen ontvangst per telefoon voor de SMS's. Afwachten wanneer wij weer een computer - internet kunnen gebruiken. We genieten in ieder geval ontzettend van de schitterende natuur hier. Wat een prachtig land om doorheen te trekken. En met Harry?????? Best wel aardig als hij naar mij luistert!!!! Nee, gekheid. Wij doen rustig aan en hij zou wel wat meer willen fietsen maar dat gaat nog niet heel erg goed want dan heeft hij de opgebouwde energie weer ingeleverd!!! Maar hij geniet ook hoor. Misschien morgen een klein stukje op de fiets.
13 - 24 september 2004 - 1571 km
Eindelijk is het zover! Een bericht van ons. Dit is een land waar voldoende welvaart is dus je komt bijna geen computer tegen in welke stad of gehucht dan ook. Dus even niet on-line om een bericht te versturen. Maar wij zijn nu in het ZION NP in een hotel midden in de vallei en daar ineens een computer in de lounge - gratis en voor niets internetten. Dat is onverwachts boffen! Aangezien je er wel bij moet staan zal ik proberen deze update snel te maken.
Voor nu in het kort wat wij tot nu toe beleefd hebben.
Op 13 september in San Francisco aangekomen na een lange vlucht. Het was heel helder weer dus wij hadden een schitterende uitzicht op Groenland. Enorme witte bergen met sneeuw, gletsjers, blauw water met enorme ijsschotsen. Dat was even genieten. Trouwens die blauwe lucht is er vanaf die datum al elke dag geweest. Gemiddeld ca. 30grd. De volgende dag hebben wij onze camper opgehaald met dank aan onze "vrienden" Gert en Tiny. Daar stond een schitterende hillybilly camper uit het jaar nul op ons te wachten. Wij keken elkaar sprakeloos aan en dachten.......... is deze nu echt voor ons? Inderdaad! Voor ons. Wij moesten instappen en kregen uitleg over de camper. We begonnen het al warm te krijgen en ook al aardig boos te worden maar toen moest die man ontzettend lachen om onze gezichten en riep dus maar snel kidding, kidding. Wat bleek? Dit geintje had hij samen geregeld met Gert en Tiny!!!! Hilarisch! Daarna naar onze echte top camper. Alles prima in orde en zo goed als nieuw. Ons huis op wielen voor de komende 6 weken.
Direct naar Campbell gereden, na eerst de koelkast gezellig te hebben gemaakt. Hier heeft Harry zijn nieuwe fiets opgehaald die hij via internet gekocht had. Oh, wat is is die mooi! Nu nog even iets meer energie en dan kan hij erop weg. Hij is er in ieder geval superblij mee. Hij (de fiets dus) ligt weer lekker in het bovenste bedje in de camper.
Eerst hebben wij 2 dagen het Yosemite NP bezocht. Schitterende hoge rotsen rond de Yosemite Valley waar wij op een camping stonden. De meest bekende granieten rotswanden zijn de Half Dome en El Capitan. Je kan daar echt van alles doen. Klimmen, fietsen (veel fietspaden), wandelen of gewoon relaxen en genieten van de vele bergrivieren en watervallen. Trouwens ook oppassen voor de beren! Daarna via een schitterende weg dwars door het park via de Tioga Pass (ruim 3000m hoog) eruit gereden. Ook hier weer adembenemende uitzichten. Daarna richting Death Valley NP gereden. De routes zijn echt fantastisch. Dwars door de woestijn waar je bijna niets tegenkomt en schitterende gebergtes aan weerszijde. Er dwars doorheen was ook een hele belevenis. Je kan het bijna niet omschrijven. Veel bergen in diverse kleurenschakeringen, rotsformaties, zoutvlaktes, canyons en uiteraard veel zand met hier en daar kleine struikjes. Het blijft veel dalen en klimmen met de camper, maar de uitzichten zijn weer giga!!!! Death Valley is een van de heetste en droogste plekken van Noord Amerika. In de maanden juli en augustus kan het zelfs 55 grd. of meer worden. Dan mag je er trouwens niet eens doorheen met een huurcamper. De dag dat wij er doorheen gingen was het heel erg stormachtig. Som zaten we in zandstormen!!!! Een hele belevenis. Het was niet echt superheet. 36grd. Door de storm zijn wij direct verder gereden naar Las Vegas. We stonden aan het begin van de strip op de RV Circus Circus. (campground). Meteen ’s avonds in het donker de Strip op! Wat een kermis met al die fonkelende gekleurde lichten en wat een gekte! Je wilt het niet weten wat je daar allemaal ziet. Bijna niet te beschrijven. De meeste indruk maken al die verschillende hotels dan wel op je. Het is niet normaal. Beneden op de begane grond allemaal casino's waar je ook kijkt. Voetbalvelden groot. Niet normaal. Per hotel verschillende thema's. De meeste indruk heeft het The Venetian op ons gemaakt. Let op - op de 1e verdieping was een groot deel van Venetië nagebouwd. Compleet met het St. Marcoplein, gondels door echte grachten voor een rondvaart , de beroemde Rialto brug inclusief winkels en terrasjes rondom deze grachten. Je waant je acht in Italië met nep blauwe luchten en airco. De volgende dag bij daglicht nog een keer heen en teruggelopen op de strip om alles rustig bekijken en wat attracties te bezoeken (Bellagio, Cesar Palace, MGM Grand). Leuk om een keer mee te maken maar dat is dan ook wel genoeg. Daarna gelukkig weer de natuur opgezocht maar niet voordat wij nog even de zijspiegel van de camper hebben laten maken. Die hadden wij er per ongeluk afgereden tegen een langs de weg staande skistok. Handig he???
Via een schitterende route door de Nevada woestijn langs het Mead Lake. Wat een kleuren pracht. Zwarte, rode en gele rotsen wisselen hier het landschap af. Je weet soms niet waar je kijken moet. Mooi mooi mooi. Sinds gisteren zijn wij aangekomen in het ZION NP waar wij 3 nachten blijven staan. Vandaag een wandeldag en morgen nog een rustdag - lopen of fietsen en veel rusten, koffiedrinken enz enz. Het rijden gaat prima met onze camper. Dit park is ook weer schitterend. Weer totaal anders. Wij zitten in gigantische, relatief smalle kloof met een weerskanten steile hoge rode rotswanden. In de vallei loopt de Virgin River waar het zelfs een beetje groen blijft. Een geweldige natuur. Overmorgen het volgende NP Bryce Canyon.
In deze afgelegen gebieden hebben wij zelfs geen ontvangst per telefoon voor de SMS's. Afwachten wanneer wij weer een computer - internet kunnen gebruiken. We genieten in ieder geval ontzettend van de schitterende natuur hier. Wat een prachtig land om doorheen te trekken. En met Harry?????? Best wel aardig als hij naar mij luistert!!!! Nee, gekheid. Wij doen rustig aan en hij zou wel wat meer willen fietsen maar dat gaat nog niet heel erg goed want dan heeft hij de opgebouwde energie weer ingeleverd!!! Maar hij geniet ook hoor. Misschien morgen een klein stukje op de fiets.
Zion NP - Bryce Canyon NP - Torrey - Moab
24 september - 2 oktober 2004 - 930km
Weer internet gevonden hier in Moab. Vandaag alles in etappes gedaan. Eerst bij de bieb mails opgehaald want je mocht maar 15 minuten achter de computer. Gelukkig daarna een lekker cafeetje gevonden met airco en een computer. De laatste berichten waren vanuit Zion NP. De tijd gaat zo snel voorbij dus gaan we vliegensvlug onze reis en indrukken opschrijven die wij tot nu toe opgedaan hebben. Jullie zullen wel begrijpen als jullie dit lezen dat wij behoorlijk aan het genieten zijn.
In Zion NP nog een dag gebleven om lekker te relaxen en een wasje te doen (jaja soms moet je ook even de huisvrouw uithangen). Wij rijden tenslotte maar een kleine camper zonder wasmachine en droger . Harry heeft toen de middag benut om...............zijn fiets uit bed te halen en er boven op te springen. Een mooie rit door de canyon gemaakt helemaal tot het eind (voor diegene die hier geweest zijn weten precies wat wij bedoelen). Schitterende steile wanden dus dat was genieten. Helaas heeft hij wel een aantal dagen nodig gehad om weer wat energie op te doen dus das was weer even balen.
De volgende dag via een spectaculaire route de Canyon van Zion NP uitgereden. Omhoog en via een tunnel waar je als camper alleen maar in het midden kan rijden - dus alle verkeer wordt tegen gehouden. Als je uit de tunnel komt is er weer een totaal ander landschap. Veel verschillende kleuren en wij kijken elke keer weer ons ogen uit. Ook boffen wij steeds met het schitterende mooie weer. Strakkie blauw is de lucht elke dag. Via een mooie route met veel klimmen - vanaf 1oktober is deze weg gesloten door de sneeuwval - naar Cedar Breaks NP (ca. 3000m). Wat een uitzicht op deze Canyon! Een soort voorproefje voor wat komen zou gaan in Bryce Canyon NP. Eind van dag daar aangekomen en waar wij 3 nachten zijn gebleven. Eerst nog op een camping full hookup (even alles opladen) en daarna in het park zelf. Wat is dit een enorme belevenis om te zien. Je gelooft je ogen eigenlijk niet. Wat een natuurfenomeen. Niet te geloven. En dat ligt daar al miljoenen jaren!!! Je kan hier in dit park de camper laten staan en op telkens op diverse punten afgezet worden met een (gratis) shuttle bus. Bij elke stop valt je mond weer open. In tegenstelling tot Zion NP - waar je beneden in de kloof zelf bent, ben je in Bryce Canyon NP op het hoge plateau zelf en kijk je over en in de canyon zelf. Maar wat een uitzichten. Je kijkt honderden meters naar beneden en dan zie je een kleurenspektakel van diverse rotsformatie met hoge spitsvormen de zgn. Hoodoo's - steile torens. En niet zo'n klein beetje ook. Je kan heel moeilijk beschrijven wat je allemaal ziet. Wij hebben nog een mooie trail gelopen (voor de kenners: Queens/Navajotrail) waarbij je helemaal in de kloof zelf afdaalt en je omhoog kijkt en loop tussen deze rotsformaties door. Allemaal roodachtig van kleur en veel zand. Dit is allemaal ontstaan door water, ijs en wind (erosie).
Ook de bomen gaan ook al mooi verkleuren waardoor we hier ook een soort Indian Summer hebben. De temperaturen op deze hoogte (2400m) zijn overdag met zon heerlijk warm maar 's nachts daalt deze behoorlijk. Dus lekker tegen elkaar met veel dikke dekens tegen de kou( of is dit soms een smoes??). Hier zitten ook weer veel meer dieren: squirrels, herten en bergleeuwen (maar die hebben wij alleen maar op een foto gezien). Harry heeft op de laatste dag toch nog lekker gefietst. Helemaal tot het einde van de Canyon. Het is wel een super land voor de mountainbiker hoor!!!! Na deze mooie dagen gingen wij weer op pad. Via één van de mooiste routes (weg 12) naar het Capitol Reef NP. Ook hier kwamen wij weer een totaal ander landschap onderweg tegen. Soms even wat vlakkere stukken (bovenop een hoog plateau) en voor je het weet rij je zo weer een giga canyon in met hoge muren van steen om je heen. En dan al die kleuren!!!! Je blijft je elke keer weer verbazen. Wat een geweldig land. Dan weer wit, geel, zwart, rood enz. in alle kleurgradaties. In Torrey een overnachting op onze route naar Moab waar we nu dus zijn. Wij zijn opnieuw door een prachtig stuk natuur gekomen volop met lavavelden en bergen. Je kijkt echt je ogen uit. En dat fototoestel maar knippen. Volgens mij hebben wij al een 800 foto's gemaakt en wij zijn nog niet eens op de helft.
In Moab hebben we er zelfs een extra dag aan vastgeplakt. Er is hier ook zoveel te zien. De eerste dag in het Arches NP geweest. Ook weer ongelofelijk!!! Prachtige hoge rode rotsformaties met door de natuur gevormde bruggen die ook hier weer miljoenen jaren oud zijn. Er was zelfs een hoge rots (Balance Rock), een soort zuil van wel 100m met daarbovenop weer een gigantische rond rotsblok van 35 miljoen kilo!!!!! Het lijkt net of deze er elk moment af kan vallen (wij durfde bijna niet te niesen). Bij viewpoint mooie wandelingen gemaakt dus beweging hebben wij ook! Wat een dag. Als afsluiting een stevige onweersbui.
De volgende dag was Canyonland NP aan de beurt. Totaal anders!!!! Soms lijkt het wel of je in een soort virtuele wereld zit want je kan soms niet geloven wat je ziet. Je kijkt echt je ogen uit wat de natuur hier allemaal laat zien. Dat dit bestaat!!! Eerst reden wij uit de kloof waar Moab ligt een hoog rim op (=plateau). Vanuit hier komen de rivieren Green River en Colorado bij elkaar via een enorm canyonland!!! Dit zie je dan allemaal van bovenaf. Maar wat een natuurgeweld. Via heeeeleee hoge wanden kijk je de diepte in. ca. 700m hoog en dan heb je weer een plateau en dan weer een naar beneden naar de rivieren. En dat kronkelt dan op en neer door elkaar. Genieten was het dus gisteren. Harry heeft op heel wat randjes moeten staan voor de foto en hij is er nog steeds.!!! Maar wij hebben dit allemaal van bovenaf gedaan. Wat nog leuker is (maar dan moet je veel langer blijven) is afdalen in deze kloven met: fiets, 4WD, quads of off-the-road motor. Hier kan je je dus echt uitleven. allemaal speciale routes door dit immense landschap. Het is eigenlijk een rood, semi woestijnlandschap. Dit is trouwens wel een ideale tijd om hier te zijn. Volgens ons is het hier zomers bijna niet uit te houden van de hitte!!! Maar wat een dag!!!!!
Dus na 2 lange dagen er nog een rustdag = vandaag aan vast geplakt. Deze stad ligt in een waanzinnig mooi gebied voor outdoor sporten. Je ziet fieters, fieters en nog een fieters. OVer 2 weken kan je hier meedoen aan de 24-uurs mountainbike wedstrijd van Moab. Dus.....inschrijven kan nog. Je zit hier echt van alles. Een gezellige stad met leuke kroegen, eettentjes en veel sportzaken. Dus even in de bewoonde wereld. Echt genieten. Harry had zich voorgenomen niet te gaan fietsen..........maar hij kan het niet laten. Dus na deze mail gaat hij toch nog even op de fiets zitten. Hij kan het toch niet laten om in dit fietsmekka niet op zijn fiets te zitten. Afweging maken om het daarna een paar dagen rustig aan doen.
Even wat leuke weetjes: De amerikanen vallen ons tot nu toe 100% mee. Erg vriendelijk en altijd in voor een praatje. Wel moeten we wennen als wij ergens wat drinken of eten. Ze vragen wel tig keer of alles naar wens is en of je nog meer wilt. Als je dan zegt dat je niets meer wilt hebben dan heb je ook binnen 10 seconden de rekening op je tafel liggen ook al ben je nog niet klaar!!! Lachen elke keer. Ook is hier alles BIG. Niet alleen het eten - veel veel veel - maar ook echt alles. De mensen zijn soms enorm!!!!!!, de campers zijn groot groot groot. ca. 12 meter lang is zo ongeveer normaal. Bij ons zijn dat bussen. Hier hebben dan ook nog een bijwagen en dan nog een paar fietsen, quads, boot en/of motoren. Je gelooft het soms gewoon niet. Gisteren spraken wij een stel die hun huis verkocht hadden en op deze manier al 4 jaar aan het rondtrekken waren. Auto's????? Bijna alles wat hier rijdt is een 4WD. Groot groot groot. De Hummers zijn niet aan te slepen. Onze camper heeft een 6.5 liter 10 cil. motor en wij tanken ongeveer 160liter!!!! Maar de benzine is hier wel even iets goedkoper. Ca. 4 keer goedkoper dan bij ons. Ook drinken wij hier regelmatig heerlijke cappuccino's. Harry heeft nu net ook weer een heerlijke kop voor mij gehaald. Dus onder het typen (kramp kramp) af en toe een lekkere slok.
Weer internet gevonden hier in Moab. Vandaag alles in etappes gedaan. Eerst bij de bieb mails opgehaald want je mocht maar 15 minuten achter de computer. Gelukkig daarna een lekker cafeetje gevonden met airco en een computer. De laatste berichten waren vanuit Zion NP. De tijd gaat zo snel voorbij dus gaan we vliegensvlug onze reis en indrukken opschrijven die wij tot nu toe opgedaan hebben. Jullie zullen wel begrijpen als jullie dit lezen dat wij behoorlijk aan het genieten zijn.
In Zion NP nog een dag gebleven om lekker te relaxen en een wasje te doen (jaja soms moet je ook even de huisvrouw uithangen). Wij rijden tenslotte maar een kleine camper zonder wasmachine en droger . Harry heeft toen de middag benut om...............zijn fiets uit bed te halen en er boven op te springen. Een mooie rit door de canyon gemaakt helemaal tot het eind (voor diegene die hier geweest zijn weten precies wat wij bedoelen). Schitterende steile wanden dus dat was genieten. Helaas heeft hij wel een aantal dagen nodig gehad om weer wat energie op te doen dus das was weer even balen.
De volgende dag via een spectaculaire route de Canyon van Zion NP uitgereden. Omhoog en via een tunnel waar je als camper alleen maar in het midden kan rijden - dus alle verkeer wordt tegen gehouden. Als je uit de tunnel komt is er weer een totaal ander landschap. Veel verschillende kleuren en wij kijken elke keer weer ons ogen uit. Ook boffen wij steeds met het schitterende mooie weer. Strakkie blauw is de lucht elke dag. Via een mooie route met veel klimmen - vanaf 1oktober is deze weg gesloten door de sneeuwval - naar Cedar Breaks NP (ca. 3000m). Wat een uitzicht op deze Canyon! Een soort voorproefje voor wat komen zou gaan in Bryce Canyon NP. Eind van dag daar aangekomen en waar wij 3 nachten zijn gebleven. Eerst nog op een camping full hookup (even alles opladen) en daarna in het park zelf. Wat is dit een enorme belevenis om te zien. Je gelooft je ogen eigenlijk niet. Wat een natuurfenomeen. Niet te geloven. En dat ligt daar al miljoenen jaren!!! Je kan hier in dit park de camper laten staan en op telkens op diverse punten afgezet worden met een (gratis) shuttle bus. Bij elke stop valt je mond weer open. In tegenstelling tot Zion NP - waar je beneden in de kloof zelf bent, ben je in Bryce Canyon NP op het hoge plateau zelf en kijk je over en in de canyon zelf. Maar wat een uitzichten. Je kijkt honderden meters naar beneden en dan zie je een kleurenspektakel van diverse rotsformatie met hoge spitsvormen de zgn. Hoodoo's - steile torens. En niet zo'n klein beetje ook. Je kan heel moeilijk beschrijven wat je allemaal ziet. Wij hebben nog een mooie trail gelopen (voor de kenners: Queens/Navajotrail) waarbij je helemaal in de kloof zelf afdaalt en je omhoog kijkt en loop tussen deze rotsformaties door. Allemaal roodachtig van kleur en veel zand. Dit is allemaal ontstaan door water, ijs en wind (erosie).
Ook de bomen gaan ook al mooi verkleuren waardoor we hier ook een soort Indian Summer hebben. De temperaturen op deze hoogte (2400m) zijn overdag met zon heerlijk warm maar 's nachts daalt deze behoorlijk. Dus lekker tegen elkaar met veel dikke dekens tegen de kou( of is dit soms een smoes??). Hier zitten ook weer veel meer dieren: squirrels, herten en bergleeuwen (maar die hebben wij alleen maar op een foto gezien). Harry heeft op de laatste dag toch nog lekker gefietst. Helemaal tot het einde van de Canyon. Het is wel een super land voor de mountainbiker hoor!!!! Na deze mooie dagen gingen wij weer op pad. Via één van de mooiste routes (weg 12) naar het Capitol Reef NP. Ook hier kwamen wij weer een totaal ander landschap onderweg tegen. Soms even wat vlakkere stukken (bovenop een hoog plateau) en voor je het weet rij je zo weer een giga canyon in met hoge muren van steen om je heen. En dan al die kleuren!!!! Je blijft je elke keer weer verbazen. Wat een geweldig land. Dan weer wit, geel, zwart, rood enz. in alle kleurgradaties. In Torrey een overnachting op onze route naar Moab waar we nu dus zijn. Wij zijn opnieuw door een prachtig stuk natuur gekomen volop met lavavelden en bergen. Je kijkt echt je ogen uit. En dat fototoestel maar knippen. Volgens mij hebben wij al een 800 foto's gemaakt en wij zijn nog niet eens op de helft.
In Moab hebben we er zelfs een extra dag aan vastgeplakt. Er is hier ook zoveel te zien. De eerste dag in het Arches NP geweest. Ook weer ongelofelijk!!! Prachtige hoge rode rotsformaties met door de natuur gevormde bruggen die ook hier weer miljoenen jaren oud zijn. Er was zelfs een hoge rots (Balance Rock), een soort zuil van wel 100m met daarbovenop weer een gigantische rond rotsblok van 35 miljoen kilo!!!!! Het lijkt net of deze er elk moment af kan vallen (wij durfde bijna niet te niesen). Bij viewpoint mooie wandelingen gemaakt dus beweging hebben wij ook! Wat een dag. Als afsluiting een stevige onweersbui.
De volgende dag was Canyonland NP aan de beurt. Totaal anders!!!! Soms lijkt het wel of je in een soort virtuele wereld zit want je kan soms niet geloven wat je ziet. Je kijkt echt je ogen uit wat de natuur hier allemaal laat zien. Dat dit bestaat!!! Eerst reden wij uit de kloof waar Moab ligt een hoog rim op (=plateau). Vanuit hier komen de rivieren Green River en Colorado bij elkaar via een enorm canyonland!!! Dit zie je dan allemaal van bovenaf. Maar wat een natuurgeweld. Via heeeeleee hoge wanden kijk je de diepte in. ca. 700m hoog en dan heb je weer een plateau en dan weer een naar beneden naar de rivieren. En dat kronkelt dan op en neer door elkaar. Genieten was het dus gisteren. Harry heeft op heel wat randjes moeten staan voor de foto en hij is er nog steeds.!!! Maar wij hebben dit allemaal van bovenaf gedaan. Wat nog leuker is (maar dan moet je veel langer blijven) is afdalen in deze kloven met: fiets, 4WD, quads of off-the-road motor. Hier kan je je dus echt uitleven. allemaal speciale routes door dit immense landschap. Het is eigenlijk een rood, semi woestijnlandschap. Dit is trouwens wel een ideale tijd om hier te zijn. Volgens ons is het hier zomers bijna niet uit te houden van de hitte!!! Maar wat een dag!!!!!
Dus na 2 lange dagen er nog een rustdag = vandaag aan vast geplakt. Deze stad ligt in een waanzinnig mooi gebied voor outdoor sporten. Je ziet fieters, fieters en nog een fieters. OVer 2 weken kan je hier meedoen aan de 24-uurs mountainbike wedstrijd van Moab. Dus.....inschrijven kan nog. Je zit hier echt van alles. Een gezellige stad met leuke kroegen, eettentjes en veel sportzaken. Dus even in de bewoonde wereld. Echt genieten. Harry had zich voorgenomen niet te gaan fietsen..........maar hij kan het niet laten. Dus na deze mail gaat hij toch nog even op de fiets zitten. Hij kan het toch niet laten om in dit fietsmekka niet op zijn fiets te zitten. Afweging maken om het daarna een paar dagen rustig aan doen.
Even wat leuke weetjes: De amerikanen vallen ons tot nu toe 100% mee. Erg vriendelijk en altijd in voor een praatje. Wel moeten we wennen als wij ergens wat drinken of eten. Ze vragen wel tig keer of alles naar wens is en of je nog meer wilt. Als je dan zegt dat je niets meer wilt hebben dan heb je ook binnen 10 seconden de rekening op je tafel liggen ook al ben je nog niet klaar!!! Lachen elke keer. Ook is hier alles BIG. Niet alleen het eten - veel veel veel - maar ook echt alles. De mensen zijn soms enorm!!!!!!, de campers zijn groot groot groot. ca. 12 meter lang is zo ongeveer normaal. Bij ons zijn dat bussen. Hier hebben dan ook nog een bijwagen en dan nog een paar fietsen, quads, boot en/of motoren. Je gelooft het soms gewoon niet. Gisteren spraken wij een stel die hun huis verkocht hadden en op deze manier al 4 jaar aan het rondtrekken waren. Auto's????? Bijna alles wat hier rijdt is een 4WD. Groot groot groot. De Hummers zijn niet aan te slepen. Onze camper heeft een 6.5 liter 10 cil. motor en wij tanken ongeveer 160liter!!!! Maar de benzine is hier wel even iets goedkoper. Ca. 4 keer goedkoper dan bij ons. Ook drinken wij hier regelmatig heerlijke cappuccino's. Harry heeft nu net ook weer een heerlijke kop voor mij gehaald. Dus onder het typen (kramp kramp) af en toe een lekkere slok.
Moab - Monument Valley - Page (Lake Powell) - Grand Canyon NP - Flagstaff - Sedona
2 - 13 oktober 2004 - 1102km
We zitten nu in de bieb van Sedona en we hebben een uur internettijd gereserveerd. Dus dat moet gaan lukken. Zodra we thuis zijn gaan we ons toch maar eens oriënteren voor een laptop want zo is het best lastig. Bijna op elke campground hebben ze wel een internet aansluiting maar geen computers. Dus.........voor Australië moeten we nog maar eens gaan kijken. Waar waren wij gebleven!!! Al weer een tijd geleden!!!
Toen zaten wij nog in Moab. Harry had zich echt voorgenomen nog een lekkere rustmiddag te nemen maar......het fietsen lokte toch. Het kon ook niet anders want waar je ook keek je zag alleen maar fietsers!!! Dus de fiets uit bed gepakt en een hele mooie route door de rode Canyon gereden. Bijna het hele stuk onverhard met behoorlijk klimmen. Dus dat was een echte fietstest. Hij heeft ontzettend genoten en heeft zich daarna prima hersteld. Dus het gaat echt een stuk beter met hem. Ook het weer speelt hier een grote rol. Volop zon en lekker warm. Het een behoorlijk droge warmte want je ogen prikken van de droge wind. Je moet toch wat klagen of niet???!!!! Na Moab (daar hadden we nog wel een week kunnen blijven) zijn wij weer verder gegaan. Opnieuw een hele mooie route (steeds maar weer). Een bezoek gebracht aan het NP Natural Bridges. Ruim een uur een trail gelopen naar beneden naar een rivier met daarboven een door de stroming (miljoenen jaren) een natuurlijke gevormde brug. Heel indrukwekkend. Uiteraard tussendoor lekker de benen strekken.
Onze camperroute ging daarna via een ogenschijnlijk licht glooiend plateau (2200m) met veel bomen naar een soort rand. Daar stonden we ineens voor een gigantische steile afdaling naar een veel lager gelegen plateau. Die was dus alleen bereikbaar via deze steile en ook nog eens onverharde afdaling langs een bergwand. We hadden wel waarschuwingsborden onderweg gezien maar dachten dat dat niet voor ons was. Maar het was wel gaaf maar ook heel erg spannend naar beneden toe. Op een kort afstand van 3 miles zijn wij honderden meters gedaald over een smalle weg zonder vangrail en passeren was ook niet mogelijk. Het zweet stond ons op de rug. Maar dit lagere plateau was weer een sprookje. Weer een totaal ander verlaten landschap, zoals je vaak in indianen- en cowboy film tegenkomt. En dan die kleuren en de namen. bv. Mexican Hat enz. enz. Wat een gat!!! Ook de bevolking was ineens anders. We reden nu door de indianenreservaten van de Hopi en de Navajo's. Winithoe helaas niet gezien!!! "Old" Shatterhand wel want die zit de hele dag naast mij!!!!
In het Monument Valley NP (Goulding) zijn wij 2 dagen gebleven. Wat een uitzichten. Hele verlaten stukken met dan ineens hele hoge bergen/monolieten. Je kent ze wel uit heel veel bekende films die hier opgenomen zijn. Vroeger veel cowboy films (John Wayne) en later Thelma en Louise en nog veel meer. Ook veel reclamefilms worden hier opgenomen. We hebben een jeeptour door dit verlaten land gemaakt. Je ziet hier ook nog hoe ze hier in hutten wonen. (de Indianen dan wel te verstaan - zgn. Hoogans) Het rode stof zat tot achter onze tanden. We zagen er echt niet uit na de 3.5 uur rondtoeren. Maar dit is wel een van de indrukwekkendste landschappen die wij gezien hebben. Met die zon op de honderden hoge meters rotspieken. Moooi mooi mooi!!!! In elk boek, poster, brochures kom je dit kenmerkende landschap uit Amerika tegen. Iedereen herkent dit direct!
Daarna doorgereden naar Lake Powell (waar de rivier de Colorado uitkomt voordat deze via de Glen Canyon stuwdam naar de Grand Canyon stroomt). Ook hier zijn wij weer een dag extra gebleven. Lekker uitrusten en van het mooie weer genieten. Nog steeds warm al zijn de avonden als de zon weg is behoorlijk fris op deze hoogte. Voor het slapen wel net zo lekker. Op onze vrije dag een heerlijke ochtendwandeling gemaakt bij het meer en genoten aan het zwembad met uitzicht op de kale (mooie) bergen en het blauwe meer van een overheerlijk kopje ...cappuccino!!!.
Ook nog een excursie gemaakt naar de Antilope Canyon. Ook weer zo'n bijzonder gebeuren. Met een jeep in 10 min. naar Antilope Canyon gereden die eigenlijk een bijna doormidden gescheurde rots is. Over paar honderd meter smalle kloof uitgesleten door het water en met zoveel verschillende ronde en aparte vormen en kleuren dat bijna niet te beschrijven is. Omdat wij wat later in het jaar waren en niet in de zomer stond de zon niet helemaal boven de spleet zodat de stralen niet helemaal tot de grond kwamen. Dan schijnt het nog spectaculairder te zijn. Maar wij vonden dit al fascinerend.
Die middag is Harry natuurlijk ook weer even lekker gaan fietsen. Heeft een behoorlijke trail gereden maar een beetje moeilijk was te volgen (was ook bang dat hij een afgrond in zou rijden want je komt bijna niemand tegen). Hij heeft weer heerlijk genoten en is blij dat hij weer zo lekker kan fietsen. En op wat voor fiets!!!!
Toen zat het er hier ook weer op en vertrokken wij naar de volgende bezienswaardigheid - de Grand Canyon. Via een mooie route met heel veel indianenstalletjes met koopwaar langs de weg kwamen we het park in (South Rim). Nou als je dit nog nooit gezien hebt dan weet je echt niet wat je ziet. Wij hadden natuurlijk al zo veel verschillende soorten natuur gezien maar dit was echt spectaculair. Met helemaal niets te vergelijken. Wat immens groot!!!!!! Ze kunnen het beter een giga canyon noemen ipv Grand!!! wat een uitzichten en kleuren!!!! Diverse kleuren groen, grijs rood enz enz. En dan al die kloven en ravijnen. Niet bij de rand steil naar beneden maar via diverse plateaus. Heel ver in de diepte zie je dan heel klein de Colorado stromen. Hier zijn wij 3 nachten gebleven. De eerste middag/avond naar de zonsondergang gekeken. Heel mooi!! De volgende dag zijn wij sportief geweest en hebben een behoorlijke trail gelopen. Wij zijn (jawel) afgedaald tot halverwege de kloof. Beneden ons zagen we de rivier al lopen. Maar afdalen is zwaar (via soms smalle paadjes) maar omhoog is ook niet mis. Wat een geklim!!! Maar het was geweldig. Ook wordt je steeds gewaarschuwd dat je voldoende eten en drinken mee moet nemen. Je vergist je snel in de temperaturen. Nu viel het nog wel mee in het naseizoen maar zomers is het volgens ons veel te warm!!! Wij vertrokken ’s morgens vanaf een hoogte van 2100m (plateauhoogte waar wij verblijven) met 18grd. Halverwege (ons draaipunt) was het al 5 grd. warmer. In het dal beneden ons zou het zelfs die dag 32grd. worden. Dus je kan wel nagaan dat het behoorlijk drinken is. Ook de zon de hele dag op je hoofd was heel warm. Maar alles was de moeite waard en ook de volgende dag nergens last van gehad!!! Het zullen toch wel echte fietsbenen zijn!!! Moe maar voldaan!!! Heerlijk. Trouwens elke namiddag (schemering) krijgen we bezoek!!!! Naast onze camper komen een aantal herten grazen met prachtige geweien. De laatste dag hier zijn wel nog langs de rim gaan lopen. Dit is de rand van de Canyon waar je de diepte inkijkt. Voor je zie je dus de Canyon en achter je is het gewoon vlak en bebost!!! Wel op een behoorlijke hoogte dit plateau. De rivier stroomt 1600m lager dan waar wij staan. Natuurlijk heeft Harry ook gefietst (helaas over de weg) naar alle viewpoints. Hij krijgt echt de smaak te pakken. Ook het weer was nog steeds mooi!!!! WAS. Op weg van de Grand Canyon naar Flagstaff betrok het een beetje en soms waren daar een aantal druppels. Helaas. Een korte rit en lekker door de stad gelopen. Deze plaat ligt aan de bekende route 66 en heeft een leuke oude stadskern met mooie panden, restaurants en cafeetjes. Dus koffie was er weer volop!!! Even een tussendoortje: Harry had erg veel trek in een cappuccino. Vaak kan je een keuze maken dus Small, Large en Grande. Maar niet overal. Toen Harry (wat niet op het bord stond) gewoon een dubbele cappuccino bestelde kreeg hij een normaal kopje met een dubbele sterkte koffie (double shot). Nou, zijn tanden lagen bijna op de tafel!!!! Zo sterk. Foutje!!!!! Het moest een Large zijn en dat is net effe wat anders. Lachen hoor!!!
De dag erna naar Sedona vertrokken waar wij nu zitten (nog 23 minuten op mijn computer te gaan en ik tik mij helemaal gek). Gisteren alleen nog een fikse onweersbui gehad maar daarna weer zon en die schijnt nu nog steeds volop. Het weer is echt tot nu toe fantastisch. Trouwens in Flagstaff waar het wat kouder was (we zaten daar ook nog op 2200m) hebben wij ’s avonds lekker even de kachel aangehad! Kou is echt niets aan en hij zit er niet voor niets in. Hier in Sedona - wat prachtig ligt in de Oak Creek Canyon - is het heerlijk vertoeven. Wel wat druk omdat gisteren een nationale feestdag Columbusday) was. Een schitterende boomrijke vallei met hoge rode rotsen om ons heen. Zelfs alle huizen die hier gebouwd worden zijn van rood steen gemaakt. Helemaal in een soort Mexicaanse/Spaanse sfeer. Veel cafe's en restaurants. Leuk. Na het internetten gaan we lekker rondtoeren en morgen blijven wij hier ook. Waarschijnlijk een leuke trail lopen en .....Harry fietsen natuurlijk. Wij boffen wel hoor dat we dit allemaal kunnen doen. We genieten er elke dag weer van. Dat was dan in "vogelvlucht" wat wij tot nu toe weer mee hebben gemaakt. Trouwens over de lucht hier!!! Wij zijn in gebieden geweest (Bryce Canyon, Capitol Reef NP) waar de lucht het schoonste is. Je kijkt dan met gemak ruim 150km ver!!!! Moet je bij ons proberen!!! Je kijkt soms nog niet eens de straat uit. De avonden zijn prachtig!!!! Wat een sterrenhemel. Met gemak zie je hier de hele melkweg lopen als een grote baan met sterren. Geweldig. Nog even over het summun van een camper: Natuurlijk hoor je in zo'n grote bus (12 meter) - zoals eerder beschreven - wel een TV'je te hebben. Nou die hebben wij gisterenavond gezien. Een heel groot flatscreen binnen en buiten (daar waar je normaal je bagage indoen) daar stond een grote normale TV die je buiten vanuit je luie ligstoel kon kijken!!!! Je moet toch wat of niet!!! Stel je voor dat je wat mist.
We zitten nu in de bieb van Sedona en we hebben een uur internettijd gereserveerd. Dus dat moet gaan lukken. Zodra we thuis zijn gaan we ons toch maar eens oriënteren voor een laptop want zo is het best lastig. Bijna op elke campground hebben ze wel een internet aansluiting maar geen computers. Dus.........voor Australië moeten we nog maar eens gaan kijken. Waar waren wij gebleven!!! Al weer een tijd geleden!!!
Toen zaten wij nog in Moab. Harry had zich echt voorgenomen nog een lekkere rustmiddag te nemen maar......het fietsen lokte toch. Het kon ook niet anders want waar je ook keek je zag alleen maar fietsers!!! Dus de fiets uit bed gepakt en een hele mooie route door de rode Canyon gereden. Bijna het hele stuk onverhard met behoorlijk klimmen. Dus dat was een echte fietstest. Hij heeft ontzettend genoten en heeft zich daarna prima hersteld. Dus het gaat echt een stuk beter met hem. Ook het weer speelt hier een grote rol. Volop zon en lekker warm. Het een behoorlijk droge warmte want je ogen prikken van de droge wind. Je moet toch wat klagen of niet???!!!! Na Moab (daar hadden we nog wel een week kunnen blijven) zijn wij weer verder gegaan. Opnieuw een hele mooie route (steeds maar weer). Een bezoek gebracht aan het NP Natural Bridges. Ruim een uur een trail gelopen naar beneden naar een rivier met daarboven een door de stroming (miljoenen jaren) een natuurlijke gevormde brug. Heel indrukwekkend. Uiteraard tussendoor lekker de benen strekken.
Onze camperroute ging daarna via een ogenschijnlijk licht glooiend plateau (2200m) met veel bomen naar een soort rand. Daar stonden we ineens voor een gigantische steile afdaling naar een veel lager gelegen plateau. Die was dus alleen bereikbaar via deze steile en ook nog eens onverharde afdaling langs een bergwand. We hadden wel waarschuwingsborden onderweg gezien maar dachten dat dat niet voor ons was. Maar het was wel gaaf maar ook heel erg spannend naar beneden toe. Op een kort afstand van 3 miles zijn wij honderden meters gedaald over een smalle weg zonder vangrail en passeren was ook niet mogelijk. Het zweet stond ons op de rug. Maar dit lagere plateau was weer een sprookje. Weer een totaal ander verlaten landschap, zoals je vaak in indianen- en cowboy film tegenkomt. En dan die kleuren en de namen. bv. Mexican Hat enz. enz. Wat een gat!!! Ook de bevolking was ineens anders. We reden nu door de indianenreservaten van de Hopi en de Navajo's. Winithoe helaas niet gezien!!! "Old" Shatterhand wel want die zit de hele dag naast mij!!!!
In het Monument Valley NP (Goulding) zijn wij 2 dagen gebleven. Wat een uitzichten. Hele verlaten stukken met dan ineens hele hoge bergen/monolieten. Je kent ze wel uit heel veel bekende films die hier opgenomen zijn. Vroeger veel cowboy films (John Wayne) en later Thelma en Louise en nog veel meer. Ook veel reclamefilms worden hier opgenomen. We hebben een jeeptour door dit verlaten land gemaakt. Je ziet hier ook nog hoe ze hier in hutten wonen. (de Indianen dan wel te verstaan - zgn. Hoogans) Het rode stof zat tot achter onze tanden. We zagen er echt niet uit na de 3.5 uur rondtoeren. Maar dit is wel een van de indrukwekkendste landschappen die wij gezien hebben. Met die zon op de honderden hoge meters rotspieken. Moooi mooi mooi!!!! In elk boek, poster, brochures kom je dit kenmerkende landschap uit Amerika tegen. Iedereen herkent dit direct!
Daarna doorgereden naar Lake Powell (waar de rivier de Colorado uitkomt voordat deze via de Glen Canyon stuwdam naar de Grand Canyon stroomt). Ook hier zijn wij weer een dag extra gebleven. Lekker uitrusten en van het mooie weer genieten. Nog steeds warm al zijn de avonden als de zon weg is behoorlijk fris op deze hoogte. Voor het slapen wel net zo lekker. Op onze vrije dag een heerlijke ochtendwandeling gemaakt bij het meer en genoten aan het zwembad met uitzicht op de kale (mooie) bergen en het blauwe meer van een overheerlijk kopje ...cappuccino!!!.
Ook nog een excursie gemaakt naar de Antilope Canyon. Ook weer zo'n bijzonder gebeuren. Met een jeep in 10 min. naar Antilope Canyon gereden die eigenlijk een bijna doormidden gescheurde rots is. Over paar honderd meter smalle kloof uitgesleten door het water en met zoveel verschillende ronde en aparte vormen en kleuren dat bijna niet te beschrijven is. Omdat wij wat later in het jaar waren en niet in de zomer stond de zon niet helemaal boven de spleet zodat de stralen niet helemaal tot de grond kwamen. Dan schijnt het nog spectaculairder te zijn. Maar wij vonden dit al fascinerend.
Die middag is Harry natuurlijk ook weer even lekker gaan fietsen. Heeft een behoorlijke trail gereden maar een beetje moeilijk was te volgen (was ook bang dat hij een afgrond in zou rijden want je komt bijna niemand tegen). Hij heeft weer heerlijk genoten en is blij dat hij weer zo lekker kan fietsen. En op wat voor fiets!!!!
Toen zat het er hier ook weer op en vertrokken wij naar de volgende bezienswaardigheid - de Grand Canyon. Via een mooie route met heel veel indianenstalletjes met koopwaar langs de weg kwamen we het park in (South Rim). Nou als je dit nog nooit gezien hebt dan weet je echt niet wat je ziet. Wij hadden natuurlijk al zo veel verschillende soorten natuur gezien maar dit was echt spectaculair. Met helemaal niets te vergelijken. Wat immens groot!!!!!! Ze kunnen het beter een giga canyon noemen ipv Grand!!! wat een uitzichten en kleuren!!!! Diverse kleuren groen, grijs rood enz enz. En dan al die kloven en ravijnen. Niet bij de rand steil naar beneden maar via diverse plateaus. Heel ver in de diepte zie je dan heel klein de Colorado stromen. Hier zijn wij 3 nachten gebleven. De eerste middag/avond naar de zonsondergang gekeken. Heel mooi!! De volgende dag zijn wij sportief geweest en hebben een behoorlijke trail gelopen. Wij zijn (jawel) afgedaald tot halverwege de kloof. Beneden ons zagen we de rivier al lopen. Maar afdalen is zwaar (via soms smalle paadjes) maar omhoog is ook niet mis. Wat een geklim!!! Maar het was geweldig. Ook wordt je steeds gewaarschuwd dat je voldoende eten en drinken mee moet nemen. Je vergist je snel in de temperaturen. Nu viel het nog wel mee in het naseizoen maar zomers is het volgens ons veel te warm!!! Wij vertrokken ’s morgens vanaf een hoogte van 2100m (plateauhoogte waar wij verblijven) met 18grd. Halverwege (ons draaipunt) was het al 5 grd. warmer. In het dal beneden ons zou het zelfs die dag 32grd. worden. Dus je kan wel nagaan dat het behoorlijk drinken is. Ook de zon de hele dag op je hoofd was heel warm. Maar alles was de moeite waard en ook de volgende dag nergens last van gehad!!! Het zullen toch wel echte fietsbenen zijn!!! Moe maar voldaan!!! Heerlijk. Trouwens elke namiddag (schemering) krijgen we bezoek!!!! Naast onze camper komen een aantal herten grazen met prachtige geweien. De laatste dag hier zijn wel nog langs de rim gaan lopen. Dit is de rand van de Canyon waar je de diepte inkijkt. Voor je zie je dus de Canyon en achter je is het gewoon vlak en bebost!!! Wel op een behoorlijke hoogte dit plateau. De rivier stroomt 1600m lager dan waar wij staan. Natuurlijk heeft Harry ook gefietst (helaas over de weg) naar alle viewpoints. Hij krijgt echt de smaak te pakken. Ook het weer was nog steeds mooi!!!! WAS. Op weg van de Grand Canyon naar Flagstaff betrok het een beetje en soms waren daar een aantal druppels. Helaas. Een korte rit en lekker door de stad gelopen. Deze plaat ligt aan de bekende route 66 en heeft een leuke oude stadskern met mooie panden, restaurants en cafeetjes. Dus koffie was er weer volop!!! Even een tussendoortje: Harry had erg veel trek in een cappuccino. Vaak kan je een keuze maken dus Small, Large en Grande. Maar niet overal. Toen Harry (wat niet op het bord stond) gewoon een dubbele cappuccino bestelde kreeg hij een normaal kopje met een dubbele sterkte koffie (double shot). Nou, zijn tanden lagen bijna op de tafel!!!! Zo sterk. Foutje!!!!! Het moest een Large zijn en dat is net effe wat anders. Lachen hoor!!!
De dag erna naar Sedona vertrokken waar wij nu zitten (nog 23 minuten op mijn computer te gaan en ik tik mij helemaal gek). Gisteren alleen nog een fikse onweersbui gehad maar daarna weer zon en die schijnt nu nog steeds volop. Het weer is echt tot nu toe fantastisch. Trouwens in Flagstaff waar het wat kouder was (we zaten daar ook nog op 2200m) hebben wij ’s avonds lekker even de kachel aangehad! Kou is echt niets aan en hij zit er niet voor niets in. Hier in Sedona - wat prachtig ligt in de Oak Creek Canyon - is het heerlijk vertoeven. Wel wat druk omdat gisteren een nationale feestdag Columbusday) was. Een schitterende boomrijke vallei met hoge rode rotsen om ons heen. Zelfs alle huizen die hier gebouwd worden zijn van rood steen gemaakt. Helemaal in een soort Mexicaanse/Spaanse sfeer. Veel cafe's en restaurants. Leuk. Na het internetten gaan we lekker rondtoeren en morgen blijven wij hier ook. Waarschijnlijk een leuke trail lopen en .....Harry fietsen natuurlijk. Wij boffen wel hoor dat we dit allemaal kunnen doen. We genieten er elke dag weer van. Dat was dan in "vogelvlucht" wat wij tot nu toe weer mee hebben gemaakt. Trouwens over de lucht hier!!! Wij zijn in gebieden geweest (Bryce Canyon, Capitol Reef NP) waar de lucht het schoonste is. Je kijkt dan met gemak ruim 150km ver!!!! Moet je bij ons proberen!!! Je kijkt soms nog niet eens de straat uit. De avonden zijn prachtig!!!! Wat een sterrenhemel. Met gemak zie je hier de hele melkweg lopen als een grote baan met sterren. Geweldig. Nog even over het summun van een camper: Natuurlijk hoor je in zo'n grote bus (12 meter) - zoals eerder beschreven - wel een TV'je te hebben. Nou die hebben wij gisterenavond gezien. Een heel groot flatscreen binnen en buiten (daar waar je normaal je bagage indoen) daar stond een grote normale TV die je buiten vanuit je luie ligstoel kon kijken!!!! Je moet toch wat of niet!!! Stel je voor dat je wat mist.
Lake Powell
Sedona - Blytthe - Palm Springs - Malibu
13 - 18 oktober 2004 - 955km
Daar zijn ze weer!!!!! Hier in Santa Barbara (aan de zee) gelukkig een bieb gevonden waar weer een computer staat. Maar helaas een half uur tot onze beschikking dus ik ga het kort houden (als het lukt). Na het mailen in Sedona zijn wij lekker de omgeving met de RV gaan verkennen. Mooi en warm. Eerst naar Montezuma's Castle NP in de buurt van Camp Verde (Arizona) gereden. Hier zijn nog oude klifwoningen van de Sinagua Indianen die alleen met diverse houten trappen bereikbaar waren. Hier woonde een hele familie (30 tot 150 personen) in allemaal kleine kamertjes die in de kalkstenen rotswanden uitgehouwen zijn tussen 900 en 1400!!! Wat een geklim elke dag. Hebben wij het maar makkelijk.
Daarna een mooie route (179voor de kenners) door schitterende rotsgebieden en bergen met heel veel rood steen!!! Wat een natuur. We blijven nog steeds genieten dat merken jullie zeker wel. Voordat wij weer terug waren op de camping heeft Harry voor de volgende dag nog een leuke mbt fietstocht besproken met een gids......dat wordt dus spannend en vroeg op!!!! Om half 9 melden. Een groep kwam bijeen voor een desert mountainbike tocht onder leiding van een Apache Indiaan met een zeer lange paardenstaart en wel.....60 jaar oud. Jullie kunnen je het gezicht van Harry wel voorstellen wat hij dacht. Gaat dit echt heel moeilijk worden???? Deze Indiaan had gewone sportschoenen aan op zijn mountainbike. Er waren ook nog enkele Amerikanen en een Italiaan (die geen woord engels sprak). Toen ging het beginnen!!! De bergen in met het rode stof en heeeel erg heet. Hele smalle en erg steile paadjes!!! Hier had je erg veel condities voor nodig want voor de meeste (behalve die indiaan van 60 jr) moest er ook nog heel veel van de fiets afgestapt worden om te lopen. Zo steil en met heel veel keien. Ze noemen het hier ook technical route!!! Nou dat heeft Harry geweten. Toen hij terug kwam zat hij onder het rode zand en heel veel blaren, schrammen en bulten. Maar verder niets ergs hoor!!! Maar dan lopen die echte fietsschoenen dus ook voor geen meter!!!! En ook reuze handig zijn dan die click pendalen (maar niet heus). Maar hij heeft zo ontzettend genoten!!!! Hele mooie omgeving en lekker tekeer gaan. Gelukkig - hij wordt verstandig met de jaren - heeft hij daarna de hele middag lekker liggen relaxen. En....dat is het belangrijkste - geen erge na -reactie gehad!!!! En dat zonder de Vioxx maar wel met Ibuprofen en dat gaat tot nu toe heel goed.
Afscheid nemen van Sedona en weer op weg. Opnieuw een dag met veel afwisseling. We begonnen op een hoogte van ca. 1400m maar stegen algauw via het leuke plaatsje Jerome naar 2400m. Wat een uitzichten!!! Heel veel scherpe haarspeldbochten (je mocht maar 30feet lang zijn om hier te rijden)omhoog waarna je daarna aan een mooie afdaling begon en was je ineens in de woestijn en reed je in de middle of nowhere!!! Wat een uitgestrektheid en troosteloosheid. Dorpen die je eigenlijk geen dorpen kan noemen. Soms alleen een paar oude stacaravans en verder niets. Veel Mexicaanse invloeden en Spaans sprekende bewoners. Maar ook een landschap wat heel op zijn manier indruk op je maakt!! Langzaam dalen wij af tot een hoogte van 400m maar de temperatuur stijgt! Wij hebben (niet in de RV) buiten algauw een natte rug bij 30grd plus. In dit woestijngebied kom je plaatsjes tegen waar enorm grote campgrounds zijn en waar de snowbirds (mensen uit het noorden die hier overwinteren) met honderduizenden neerstrijken. Echt niet overdreven!!!! Wat moet je hier!?! Geen fatsoenlijke stad in de buurt!!! Wij hebben in Blythe overnacht aan de oever van de Colorado rivier. Weer eens wat anders dan vanuit de Grand Canyon gezien. Wij zaten hier ook net weer in Californië. Wat een verschil in temperatuur: 4 dagen geleden moesten wij 's avonds in Flagstaff even de verwarming aanzetten. Hier niet echt nodig. 'S avonds ging hier de airco aan!!!
De volgende dag zijn wij via het Joshua National Tree Park naar Palm Springs gereden. Dit park is alleen maar bergwoestijn met veel aparte rotsformaties, veel Joshua Trees (soort grote boom yucca's) en veel soorten cactussen. Fascinerend. Hier komen 2 woestijnen bij elkaar die toch ook weer heel anders zijn. Hier houden wij wel van! Woestijnen hebben onze voorkeur. Trouwens in NP's vonden wij fantastisch. Dan Palm Springs!!! Een soort palmen oase in de woestijn. Wat anders. Heel kunstmatig allemaal!!! Maar voor even leuk. Eerst een RV park bezocht midden in de stad maar toch besloten om die er buiten te nemen en met de bus het centrum in te gaan. Deze ligt schitterend mooi. Vrij uitzicht op de golfbaan en daarachter de hoge bergen!!! Mooi, warm en dus lekker relaxen. De volgende dag het centrum ingegaan en rondgelopen. Veel winkels, maar ook heel veel vergane glorie. Veel terraswerk vandaag ...moet toch ook weer eens gebeuren. Heerlijk met warme nachten!!!! De volgende dag op weg naar de kust. Helaas bewolkt en af en toe een bui. Maar in Los Angeles was het droog. Toch nog even door de stad gereden om wat anders te zien dan de highways. Hollywood, Sunset Boulevard, Beverly Hills enz. enz. De bekende plekken! Via Santa Monica, Venice Beach en langs de kust door naar Malibu waar wij overnacht hebben.
Vandaag de eerste hele regenmorgen. Sinds een half uur is het gelukkig weer droog. Gezellig, leuk stad hier in Santa Barbara. Wij zijn al over de bekende pier gelopen. Mijn internet tijd zit erop en de volgende staan al te wachten. Wat een gehaast!
Daar zijn ze weer!!!!! Hier in Santa Barbara (aan de zee) gelukkig een bieb gevonden waar weer een computer staat. Maar helaas een half uur tot onze beschikking dus ik ga het kort houden (als het lukt). Na het mailen in Sedona zijn wij lekker de omgeving met de RV gaan verkennen. Mooi en warm. Eerst naar Montezuma's Castle NP in de buurt van Camp Verde (Arizona) gereden. Hier zijn nog oude klifwoningen van de Sinagua Indianen die alleen met diverse houten trappen bereikbaar waren. Hier woonde een hele familie (30 tot 150 personen) in allemaal kleine kamertjes die in de kalkstenen rotswanden uitgehouwen zijn tussen 900 en 1400!!! Wat een geklim elke dag. Hebben wij het maar makkelijk.
Daarna een mooie route (179voor de kenners) door schitterende rotsgebieden en bergen met heel veel rood steen!!! Wat een natuur. We blijven nog steeds genieten dat merken jullie zeker wel. Voordat wij weer terug waren op de camping heeft Harry voor de volgende dag nog een leuke mbt fietstocht besproken met een gids......dat wordt dus spannend en vroeg op!!!! Om half 9 melden. Een groep kwam bijeen voor een desert mountainbike tocht onder leiding van een Apache Indiaan met een zeer lange paardenstaart en wel.....60 jaar oud. Jullie kunnen je het gezicht van Harry wel voorstellen wat hij dacht. Gaat dit echt heel moeilijk worden???? Deze Indiaan had gewone sportschoenen aan op zijn mountainbike. Er waren ook nog enkele Amerikanen en een Italiaan (die geen woord engels sprak). Toen ging het beginnen!!! De bergen in met het rode stof en heeeel erg heet. Hele smalle en erg steile paadjes!!! Hier had je erg veel condities voor nodig want voor de meeste (behalve die indiaan van 60 jr) moest er ook nog heel veel van de fiets afgestapt worden om te lopen. Zo steil en met heel veel keien. Ze noemen het hier ook technical route!!! Nou dat heeft Harry geweten. Toen hij terug kwam zat hij onder het rode zand en heel veel blaren, schrammen en bulten. Maar verder niets ergs hoor!!! Maar dan lopen die echte fietsschoenen dus ook voor geen meter!!!! En ook reuze handig zijn dan die click pendalen (maar niet heus). Maar hij heeft zo ontzettend genoten!!!! Hele mooie omgeving en lekker tekeer gaan. Gelukkig - hij wordt verstandig met de jaren - heeft hij daarna de hele middag lekker liggen relaxen. En....dat is het belangrijkste - geen erge na -reactie gehad!!!! En dat zonder de Vioxx maar wel met Ibuprofen en dat gaat tot nu toe heel goed.
Afscheid nemen van Sedona en weer op weg. Opnieuw een dag met veel afwisseling. We begonnen op een hoogte van ca. 1400m maar stegen algauw via het leuke plaatsje Jerome naar 2400m. Wat een uitzichten!!! Heel veel scherpe haarspeldbochten (je mocht maar 30feet lang zijn om hier te rijden)omhoog waarna je daarna aan een mooie afdaling begon en was je ineens in de woestijn en reed je in de middle of nowhere!!! Wat een uitgestrektheid en troosteloosheid. Dorpen die je eigenlijk geen dorpen kan noemen. Soms alleen een paar oude stacaravans en verder niets. Veel Mexicaanse invloeden en Spaans sprekende bewoners. Maar ook een landschap wat heel op zijn manier indruk op je maakt!! Langzaam dalen wij af tot een hoogte van 400m maar de temperatuur stijgt! Wij hebben (niet in de RV) buiten algauw een natte rug bij 30grd plus. In dit woestijngebied kom je plaatsjes tegen waar enorm grote campgrounds zijn en waar de snowbirds (mensen uit het noorden die hier overwinteren) met honderduizenden neerstrijken. Echt niet overdreven!!!! Wat moet je hier!?! Geen fatsoenlijke stad in de buurt!!! Wij hebben in Blythe overnacht aan de oever van de Colorado rivier. Weer eens wat anders dan vanuit de Grand Canyon gezien. Wij zaten hier ook net weer in Californië. Wat een verschil in temperatuur: 4 dagen geleden moesten wij 's avonds in Flagstaff even de verwarming aanzetten. Hier niet echt nodig. 'S avonds ging hier de airco aan!!!
De volgende dag zijn wij via het Joshua National Tree Park naar Palm Springs gereden. Dit park is alleen maar bergwoestijn met veel aparte rotsformaties, veel Joshua Trees (soort grote boom yucca's) en veel soorten cactussen. Fascinerend. Hier komen 2 woestijnen bij elkaar die toch ook weer heel anders zijn. Hier houden wij wel van! Woestijnen hebben onze voorkeur. Trouwens in NP's vonden wij fantastisch. Dan Palm Springs!!! Een soort palmen oase in de woestijn. Wat anders. Heel kunstmatig allemaal!!! Maar voor even leuk. Eerst een RV park bezocht midden in de stad maar toch besloten om die er buiten te nemen en met de bus het centrum in te gaan. Deze ligt schitterend mooi. Vrij uitzicht op de golfbaan en daarachter de hoge bergen!!! Mooi, warm en dus lekker relaxen. De volgende dag het centrum ingegaan en rondgelopen. Veel winkels, maar ook heel veel vergane glorie. Veel terraswerk vandaag ...moet toch ook weer eens gebeuren. Heerlijk met warme nachten!!!! De volgende dag op weg naar de kust. Helaas bewolkt en af en toe een bui. Maar in Los Angeles was het droog. Toch nog even door de stad gereden om wat anders te zien dan de highways. Hollywood, Sunset Boulevard, Beverly Hills enz. enz. De bekende plekken! Via Santa Monica, Venice Beach en langs de kust door naar Malibu waar wij overnacht hebben.
Vandaag de eerste hele regenmorgen. Sinds een half uur is het gelukkig weer droog. Gezellig, leuk stad hier in Santa Barbara. Wij zijn al over de bekende pier gelopen. Mijn internet tijd zit erop en de volgende staan al te wachten. Wat een gehaast!
Malibu - Buellton - Pismo Beach - Carmel - Sunset Beach - New Brighton - San Francisco - San Leandro - Livermore - San Francisco (terugvlucht)
18 - 27 oktober 2004 - 1002km
Onze camperreis zit er bijna op! Wij zitten nu in een café (met cappu) en eindelijk weer een computer. Nou in ieder geval gaat die laptop er komen hoor! Wat een gedoe elke keer om te kunnen internetten en dan moet het nog vlug om binnen de tijd klaar te zijn. Er is soms gewoon geen tijd om onze verhalen kwijt te kunnen die er ook steeds tussendoor gebeuren. Lekkere smeuiige verhalen en leuke ontmoetingen met mensen. Maar dat gaat de volgende reis wel gebeuren! Waar waren wij gebleven. De laatste keer vanuit de bieb in Santa Barbara aan de kust. In de ochtend was het nog een beetje miezerig maar toen wij weer buitenkwamen stond de zon weer lekker te schijnen. Lekker op ons gemak door deze "Spaans" aandoende plaats gelopen met heeel veel cafeetjes, terrasjes en leuke winkeltjes. Heel schoon en wit allemaal. Alles op ons gemak en er een korte dagrit van gemaakt. Neergestreken (voor de bijhouders) in Buellton. De volgende dag bij ons bezoek 3km verderop in Solvang begon het te regenen en daarna plenzen, stormen enz enz. Jammer want het was best een aardige plaats. Je waande je in Denemarken!! Alle straatnamen, winkels en hotels waren Deens. Zelfs de mensen die er wonen spreken Deens met elkaar. Een vreemde gewaarwording. Maar als het zulk snertweer is dan wil je gauw naar binnen. Al snel een camping in Pismo Beach opgezocht en met de kachel aan, wijntje erbij en boek op ons schoot hebben wij de storm doorstaan.
De volgende dag bij het wegrijden brak de zon weer door en binnen een mum van tijd was het weer strakkie blauw. Dat kwam goed uit want nu begon echt het mooiste stuk van de route langst de kust. Wat was dat weer genieten. Soms leek het zelfs een beetje op de kustweg van het Zuidereiland van Nieuw Zeeland. Wat prachtig allemaal. Blauwe zee, witte stranden, veel rotsen en heel veel technisch rijden geblazen voor Harry. Omhoog omlaag en veel bochten. Je schoot niet echt op maar het was echt de moeite waard. Nog een tijdje staan kijken naar zeeolifanten op een strandje. Voor de kust van Malibu hebben wij ook nog naar de dolfijnen gezien. Neergestreken in Carmel. Dit is de plaats waar Clint Eastwood burgemeester is geweest. Een plaats waar je je portemonnee wel open kunt trekken als je hier toevallig een huisje zou willen kopen. De volgende dag een bezoek gebracht aan de plaats zelf - veel galeries en hele dure exclusieve modezaken. Trouwens soms (vaak) kom je modezaken tegen die uit het jaar nul stammen. Wat een ouderwetse kleding. Maar wat een huizen!!!! De beroemde 17-miles drive gereden op het schiereiland van Monterey. Hiervan is Pebble Beach een onderdeel en daar kan je werkelijk hele “leuke" stulpjes kopen. Wij hadden er een op het oog, zijn gaan kijken (buiten) maar toen wisten wij nog niet op welke plaats de komma nu echt moest staan!!!! Nadat dat bekend was zijn wij maar afgehaakt. Prijs...................slechts 36 MILJOEN DOLLAR!!!!! Niet bekend of er ook nog K.K. bij komt. Wat zou de onroerend goed belasting zijn??????? Dus wij blijven maar in ons eigen stulpje wonen waar wij nog steeds heel blij mee zijn. Je snapt wel dat je hier natuurlijk voor die prijs van alles erbij hebt. Binnen 5km heb je de beschikking over een stuk of 8 golfcourses met vaak uitzicht op zee!!!!! Als je te hard slaat ligt je balletje in de oceaan. Maar een hele leuke dag gehad, veel gezien en lekker in de zon gezeten. Na deze huizenzoektocht hebben wij een leuke camping aan zee gevonden met een fantastische sunset!!! Wat een kleurenpracht daar op het strand! Het kon niet beter. Eerst nog even een hoge duin over en weer terug (goed voor de beenspieren) en liepen wij op het lege strand. De volgende dag een rustdag op een andere camping in New Brighton en heerlijk in de zon gezeten.
Gisteren zijn wij daarvandaan eerst naar Campbell gegaan en heeft Harry zijn fiets bij de fietsdealer nog even na laten kijken en in laten pakken. Niet schoongemaakt dus duimen dat hij zonder problemen (als oude fiets) door de douane gaat. Nu zitten wij op een camping (Candlestick) vlakbij het centrum van San Francisco. Gisterenmiddag was het helaas pokkeweer .Wij dachten al dat het afgelopen zou zijn met het mooie weer. Mis dus. Vanmorgen met de campground shuttle naar het centrum en het was weer heerlijk stadweer. Strakblauwe lucht, ca. 20grd. en flink lopen dus. Vanavond om 21.00 uur worden wij weer opgepikt. Wat een stad!!!!! En wat een heuvels! Daar krijg je wel pittige kuiten van! Deze stad is op 43 heuvels gebouwd maar wij hebben die niet allemaal gelopen hoor!. Een gezellige stad met veel verschillend bouwstijlen. Natuurlijk zijn wij uitgebreid door Chinatown gelopen en....jajaja de cable car genomen naar Fisherman's Warff. Fantastisch!!!! Wat gaat dat ding stijl omhoog en omlaag. Geweldig om een keer te doen. Wel druk vandaag maar gezellig. Aan de haven liggen natuurlijk de zeeleeuwen voor anker!!! Wat een geluid en herrie maken die beesten. Ook zagen wij hiervandaan de beroemde Golden Gate Bridge liggen en de voormalige gevangenis Alcatras gelegen op het eiland in de baai. Dan al die zeilboten in het water! Ook nog heel sportief de Telegraph Hill beklommen met geweldige uitzichten over de hele stad. Heerlijk wat een reis.!!!! Het zit er nu bijna op. Dinsdag op het vliegtuig weer naar het koude Nederland toe. Gaan wij eerst thuis genieten voordat wij weer uitvliegen naar Australië 3 maart a.s. alweer. Wij zijn wij toch een bofkonten dat wij dit kunnen doen.
Wat hier wel lastig is ......ze rijden gelukkig wel rechts, maar al die afwijkende maten enz. Je zit alles steeds om te rekenen. Gallons, miles, inches, feet, ounches, pines en ga zo maar door. In de camper gaat "maar" 55 gallon benzine. Gallon = 3.78 liter. Dus totaal ca. 220liter. Nu kost een gallon gelukkig maar 2,40 dollar maar toch. De mensen hier zijn echt heel erg vriendelijk. Altijd vragen waar je vandaag komt, goede raad geven en soms zelfs heel vriendelijk opstaan als je met de bus gaat. Voor mij dan. Is dat de leeftijd of zijn die mannen hier veel beleefder dan in Nederland? Vul zelf maar in. Je voelt je hier volkomen op je gemak. In Nederland loopt iedereen elkaar zo voorbij maar hier niet. Dat geldt niet alleen voor ons maar onderling doen ze dat ook voor elkaar. Op onze laatste camping de camper schoongemaakt en de koffers gepakt. Weer klaar om naar huis te gaan. De volgende dag de camper weer tiptop ingeleverd en toen werden wij netjes naar het vliegveld gebracht om aan onze terugreis te beginnen. Weer een perfecte en indrukwekkende reis achter de rug. Maar thuiskomen is ook altijd weer fijn!
Onze camperreis zit er bijna op! Wij zitten nu in een café (met cappu) en eindelijk weer een computer. Nou in ieder geval gaat die laptop er komen hoor! Wat een gedoe elke keer om te kunnen internetten en dan moet het nog vlug om binnen de tijd klaar te zijn. Er is soms gewoon geen tijd om onze verhalen kwijt te kunnen die er ook steeds tussendoor gebeuren. Lekkere smeuiige verhalen en leuke ontmoetingen met mensen. Maar dat gaat de volgende reis wel gebeuren! Waar waren wij gebleven. De laatste keer vanuit de bieb in Santa Barbara aan de kust. In de ochtend was het nog een beetje miezerig maar toen wij weer buitenkwamen stond de zon weer lekker te schijnen. Lekker op ons gemak door deze "Spaans" aandoende plaats gelopen met heeel veel cafeetjes, terrasjes en leuke winkeltjes. Heel schoon en wit allemaal. Alles op ons gemak en er een korte dagrit van gemaakt. Neergestreken (voor de bijhouders) in Buellton. De volgende dag bij ons bezoek 3km verderop in Solvang begon het te regenen en daarna plenzen, stormen enz enz. Jammer want het was best een aardige plaats. Je waande je in Denemarken!! Alle straatnamen, winkels en hotels waren Deens. Zelfs de mensen die er wonen spreken Deens met elkaar. Een vreemde gewaarwording. Maar als het zulk snertweer is dan wil je gauw naar binnen. Al snel een camping in Pismo Beach opgezocht en met de kachel aan, wijntje erbij en boek op ons schoot hebben wij de storm doorstaan.
De volgende dag bij het wegrijden brak de zon weer door en binnen een mum van tijd was het weer strakkie blauw. Dat kwam goed uit want nu begon echt het mooiste stuk van de route langst de kust. Wat was dat weer genieten. Soms leek het zelfs een beetje op de kustweg van het Zuidereiland van Nieuw Zeeland. Wat prachtig allemaal. Blauwe zee, witte stranden, veel rotsen en heel veel technisch rijden geblazen voor Harry. Omhoog omlaag en veel bochten. Je schoot niet echt op maar het was echt de moeite waard. Nog een tijdje staan kijken naar zeeolifanten op een strandje. Voor de kust van Malibu hebben wij ook nog naar de dolfijnen gezien. Neergestreken in Carmel. Dit is de plaats waar Clint Eastwood burgemeester is geweest. Een plaats waar je je portemonnee wel open kunt trekken als je hier toevallig een huisje zou willen kopen. De volgende dag een bezoek gebracht aan de plaats zelf - veel galeries en hele dure exclusieve modezaken. Trouwens soms (vaak) kom je modezaken tegen die uit het jaar nul stammen. Wat een ouderwetse kleding. Maar wat een huizen!!!! De beroemde 17-miles drive gereden op het schiereiland van Monterey. Hiervan is Pebble Beach een onderdeel en daar kan je werkelijk hele “leuke" stulpjes kopen. Wij hadden er een op het oog, zijn gaan kijken (buiten) maar toen wisten wij nog niet op welke plaats de komma nu echt moest staan!!!! Nadat dat bekend was zijn wij maar afgehaakt. Prijs...................slechts 36 MILJOEN DOLLAR!!!!! Niet bekend of er ook nog K.K. bij komt. Wat zou de onroerend goed belasting zijn??????? Dus wij blijven maar in ons eigen stulpje wonen waar wij nog steeds heel blij mee zijn. Je snapt wel dat je hier natuurlijk voor die prijs van alles erbij hebt. Binnen 5km heb je de beschikking over een stuk of 8 golfcourses met vaak uitzicht op zee!!!!! Als je te hard slaat ligt je balletje in de oceaan. Maar een hele leuke dag gehad, veel gezien en lekker in de zon gezeten. Na deze huizenzoektocht hebben wij een leuke camping aan zee gevonden met een fantastische sunset!!! Wat een kleurenpracht daar op het strand! Het kon niet beter. Eerst nog even een hoge duin over en weer terug (goed voor de beenspieren) en liepen wij op het lege strand. De volgende dag een rustdag op een andere camping in New Brighton en heerlijk in de zon gezeten.
Gisteren zijn wij daarvandaan eerst naar Campbell gegaan en heeft Harry zijn fiets bij de fietsdealer nog even na laten kijken en in laten pakken. Niet schoongemaakt dus duimen dat hij zonder problemen (als oude fiets) door de douane gaat. Nu zitten wij op een camping (Candlestick) vlakbij het centrum van San Francisco. Gisterenmiddag was het helaas pokkeweer .Wij dachten al dat het afgelopen zou zijn met het mooie weer. Mis dus. Vanmorgen met de campground shuttle naar het centrum en het was weer heerlijk stadweer. Strakblauwe lucht, ca. 20grd. en flink lopen dus. Vanavond om 21.00 uur worden wij weer opgepikt. Wat een stad!!!!! En wat een heuvels! Daar krijg je wel pittige kuiten van! Deze stad is op 43 heuvels gebouwd maar wij hebben die niet allemaal gelopen hoor!. Een gezellige stad met veel verschillend bouwstijlen. Natuurlijk zijn wij uitgebreid door Chinatown gelopen en....jajaja de cable car genomen naar Fisherman's Warff. Fantastisch!!!! Wat gaat dat ding stijl omhoog en omlaag. Geweldig om een keer te doen. Wel druk vandaag maar gezellig. Aan de haven liggen natuurlijk de zeeleeuwen voor anker!!! Wat een geluid en herrie maken die beesten. Ook zagen wij hiervandaan de beroemde Golden Gate Bridge liggen en de voormalige gevangenis Alcatras gelegen op het eiland in de baai. Dan al die zeilboten in het water! Ook nog heel sportief de Telegraph Hill beklommen met geweldige uitzichten over de hele stad. Heerlijk wat een reis.!!!! Het zit er nu bijna op. Dinsdag op het vliegtuig weer naar het koude Nederland toe. Gaan wij eerst thuis genieten voordat wij weer uitvliegen naar Australië 3 maart a.s. alweer. Wij zijn wij toch een bofkonten dat wij dit kunnen doen.
Wat hier wel lastig is ......ze rijden gelukkig wel rechts, maar al die afwijkende maten enz. Je zit alles steeds om te rekenen. Gallons, miles, inches, feet, ounches, pines en ga zo maar door. In de camper gaat "maar" 55 gallon benzine. Gallon = 3.78 liter. Dus totaal ca. 220liter. Nu kost een gallon gelukkig maar 2,40 dollar maar toch. De mensen hier zijn echt heel erg vriendelijk. Altijd vragen waar je vandaag komt, goede raad geven en soms zelfs heel vriendelijk opstaan als je met de bus gaat. Voor mij dan. Is dat de leeftijd of zijn die mannen hier veel beleefder dan in Nederland? Vul zelf maar in. Je voelt je hier volkomen op je gemak. In Nederland loopt iedereen elkaar zo voorbij maar hier niet. Dat geldt niet alleen voor ons maar onderling doen ze dat ook voor elkaar. Op onze laatste camping de camper schoongemaakt en de koffers gepakt. Weer klaar om naar huis te gaan. De volgende dag de camper weer tiptop ingeleverd en toen werden wij netjes naar het vliegveld gebracht om aan onze terugreis te beginnen. Weer een perfecte en indrukwekkende reis achter de rug. Maar thuiskomen is ook altijd weer fijn!